شرح دامنه برین مَردِ شهیر و شیخ محل: مرحوم حجت الاسلام شیخ روحالله حبیبیست. خودمونی در تلفظ محلی: شِخرِللا. مردی با مرامی مردمی. کاری. خدمتی. اخلاقی. دارای تز ترقی. خود هم فردی مترقی. میان مردم بود. با حشر و نشری قوی و قلبی متعالی. دههی آخر چهل یا اوایل دههی پنجاه برای دارابکلا آب شُرب لولهکشی زد. سپس برق هم آوُرد. سردفتر ازدواج هم داشت -که همین- وی را محبوب دلها نموده بود. چون کارش این بوده تا دو دلِ دلخواه را به هم دلدار کند و در دفتر و قلم و ثبت و درج و مُهرش، جوش سازد و عقد. کم پیش آمده باشد جوانان محل و منطقه و حومه و حوالی تا اواسط دههی هفتاد -که به رحمت الهی رفت- به دست او بر دختران دلخواه خود حلال نشده باشند، آخه او خندانترین عاقد بود.
اغلب حتی شاید تمام محل توسط او به عقد و عروسی میرسیدند. قبرش روبروی ساختمان امامزاده باقر در سمت خیابان است در نزدیکیهای نردهی دیوار مزار. دیدن قبرش حتی به آدم خندانی میبخشد. سادهزیست بودُ باسواد و زیرک و به تعبیر خودمی من: زیادزیاد زرنگ. او مردِ معتقد به خالق و مرتبط با خلق بود. درود به روحش و سلام به خالهام همسر باکمال و خصالش، که من صدَرخاله صداش میکنم و هر بار که محل میآیم زیارتش را از دست نمیدهم. هر کس اگر عکسی ازین شیخ شهیر دارد مرا شریک داشتههای خود سازد تا آلبومش را تکمیل کنم. عکس فوق را چند سال پیش از زنداداشم حبیبهخانم حبیبی (دختر آن مرحوم، همسر اخویام آقشیخ باقر طالبی) گرفتم. صلوات میفرستم بر روح آن نامآور مردمی و محبوب محل.