کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ

*فیلسوف است*

کسی که راست و دروغ برای او یکی است،

*چاپلوس است*
 

کسی که پول می گیرد تا دروغ بگوید،

*دلّال است*
 

کسی که دروغ می گوید تا پول بگیرد،

*گدا است*
 

کسی که پول می گیرد تا راست و دروغ را

تشخیص دهد،

*قاضی است*
 

کسی که پول می گیرد تا راست را دروغ

و دروغ را راست جلوه دهد،

*وکیل است*
 

کسی که جز راست چیزی نمی گوید،

*بچه است*
 

کسی که به خودش هم دروغ می گوید،

*متکبر است*
 

کسی که دروغ خودش را باور می کند،

*ابله است*
 

کسی که سخنان دروغش شیرینست،

*شاعر است*
 

کسی که علی رغم میل باطنی خود

دروغ می گوید،

*همسر است*
 

کسی که اصلا دروغ نمی گوید،

*مرده است*
 

کسی که دروغ می گوید و قسم هم می خورد،

*بازاری است* 
 

کسی که دروغ می گوید و خودش هم نمی فهمد،

*پُر حرف است*
 

کسی که مردم سخنان دروغ او را راست می پندارند،

*سیاستمدار است*
 

کسی که مردم سخنان راست او را دروغ می پندارند

و به او می خندند،

*دیوانه است*