کتاب مقامات عرفانی نماز در قرآن

نویسنده‌ی این کتاب آقای سید رضا هاشمی نجف‌آبادی سعی کرده است از استناد به آثار دیگران، پیام خود را به خوانندگان مخابره کند. وی به موقعیت روحی مؤمنین پرداخت که «درجات و مقدار» آن فقط در آگاهی و داوری خداوند قرار دارد. (ر.ک: ص ۵۰) در قلم وی صبر به معنای «خودداری از شکایت به خداوند» تفسیر شده است (ر.ک: ص ۱۰۴)

 

 

این کتاب در صدد است از راه شرح منازل و مراتب نماز، تأثیر نماز را در تقویت ملکات و فاضله‌ی انسانی و ساختار روحی آدمی، به اثبات رسانَد. عُرفا در تعریف عبادت گفته‌اند «نهایت تذلُّل» است به درگاه خداوند. (ر.ک: ص ۱۱۸) که درجه‌ی بالاترش، عبودیت است. ازین نظر، این کتاب می‌کوشد بندگیِ بندگان را، از غیرخدا -تماماً- بیرون ببرَد؛ به کمک نماز. جمعه ۲۳ آذر ۱۴۰۳ برداشت دامنه.

| لینک کوتاه این پست → qaqom.blog.ir/post/2552