نیایش توحیدی دامنه
نیایش توحید طالبی
باسمه تعالی
خدایا ! تو بینایی وُ دانایی. آنچه از منِ مُقصِّر دیدی و آنچه هم میدانی، همه را به نفع پروندهی اَعمالم بایگانی کن.
پروردگارا ! از من عشق و عبودیت و عبادت و عرفان میخواستی، همهی اینا را بر اثر مشغولیتهای فرعی کم کردم، منو ببخش.
رَبّا ! رگِ گردنم زَنند دست از توحید برنمیدارم و بیعقیدگی نمیپیمایم، همهی این دارایی مرا در چنگِ خود دار.
بارتعالیها ! گفتی بارِ امانت دوش گیریم، این دوشِ عبدت از قصور زخم برداشت، همهی تقصرات مرا عفو فرما.
تا دیداری دیگر خدایا مرا بخواه
۶ / ۶ / ۱۴۰۲ توحید طالبی. دامنه دارابی. قم.
نیایش توحید طالبی
باسمهتعالی
گپدلهای توحید با خدا
روزی -سه تیر ۱۴۰۱- فرزند سومم -عاصم- از حرم امام علی بن موسی الرضا ع با من تماس گرفت. گفتم از آن صحن حرم یک هدیه به بابات بده. داده بود: مرحوم دکتر علی شریعتی از دو چیز در حیرت بود: >> ۱. از آبیِ آسمان، که وجود ندارد، ولی دیده میشود! ۲. خدای رحمان که وجود دارد، اما دیده نمیشود. اینک -پنجشنبه ۹ شهریور ۱۴۰۲- ای خدای باریتعالی! پیشگاه رُبوبیات عرض میکنم: دیده هم میشوی! با دلِ دردمند. دردمند دلش گشوده است برای جلوس با خدا. ای خدای دلنشین! بر دلم نَشین تا با دیدهی دلم سیرسیر ببینمت.، که دیدنیهای عالَم نادیدنیاند نه تو؛ ای از رگِ گردن به من نزدیکتر. دامنهی توحید. ۹ / ۶ / ۱۴۰۲ . قم.
نیایش توحیدی دامنه
خدایا ! با معلمانِ اخلاق و عرفان به ما آموختی که آن گاه که به خود مشغول نیستی! پس در کجا به سر میبری!!!آری خدایا به جای خود و خویشتن، به امور بیشمار مشغولم داشتهام! خدایا توبه توبه تویه! پروردگارا ! بارها از لِسان آموزگارانِ تعالیمِ معنوی آموختم که در گوشم دمیدند: دل باید دلیرانه خدا را بپُوید! آری ای خدای باریتعالی! من در پیمودنِ دلم به عرشِ تو دلیری نورزدیموُ دلگیرم! منو ببخش منو ببخش خدای بخشایشگر!!ت ا دیدار دیگر باز ای خدای من بازم مرا راه دِه.
ابراهیم طالبی دارابی دامنه توحید. جمعه ۱۰ شهریور ۱۴۰۲ . قم.
وقت حرف به نقل از توحید (۵)
باسمه تعالی
دوستت دارم امامِ زمان -عجّ-