۱۵ مهر ۱۴۰۴ ، ۱۶:۱۶
بهبودستان در ایران
نگارش شب ۱۵ ، ۷ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی. خبر خیلی خوبی به چشمم خورد. داشتم روزنامهی اطلاعات را میخواندم که دیدم حجتالاسلام آقای سیدمصطفی محققداماد ریاست "شورای بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار" خبر خوشایندی مطرح کرد. از زبان خود وی نقل میکنم. او گفت:
- "خانهی علاج" (=بهبودستان) در بخشی از باغ موقوفه ۱۰ هکتاری دکتر منوچهر ستوده در منطقه کلارآباد استان مازندران ایجاد می شود تا استادان برجستهی کشور وقتی از بیمارستان ترخیص می شوند تا زمان بهبودی کامل در آن مرکز استراحت کنند و پزشک به وضعیت آنان رسیدگی کند. دکتر «منوچهر ستوده» ایرانشناس و جغرافیدان برجسته، یک باغ ۱۰ هکتاری در استان مازندران را بهطور یکجا به بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار وقف کرده اند که حدود چهار هکتار آن زمین زراعی است و جای بسیار خوبی برای ایجاد «خانهی علاج» به نظر میرسد."
شخصاً با این کار ستُرگ و ستودنی در رعایت شأن و منزلت دانشمندان میهن -بدون تبعیض و تفتیش عقاید و شاخصهای غلط- احساس خوشحالی میکنم. سالها پیش در روستای دارابکلا کلنگی روی حمام مردانهی پیش غسّالخانه زمین زدند و من چشمم افتاد و پرسیدم چیست این سازه؟ شنیدم که گفت "خانهی عالِم". دیگر نمیدانم چی شد و به کجا رسانده شد. در دارابکلا البته تقریباً تمامی آخوندها خود خونهی ارثی یا شخصی دارند و "خانهی عالِم" چرا کلنگ خورده بود، خبر ندارم. اما اصل طرح -که افراد یک دِه به یک روحانی باسواد و باتقوا و بدون آلایش و دنیازدگی مستقر در "خانهی عالِم" رابطهی فکری و دینی و اجتماعی داشته باشند- ایدهی مناسبی است. کم و کیف آن را خبر ندارم.
| لینک کوتاه این پست →
qaqom.blog.ir/post/2727
۱۴۰۴/۰۷/۱۵