
اول اسفند ۱۳۹۶
ارسالی جناب رنگین کمان
مراسم یادبود
نوزده شهید دارابکلا به مناسبت فاطمیه
اول اسفند ۱۳۹۶
ارسالی جناب رنگین کمان
مراسم یادبود
نوزده شهید دارابکلا به مناسبت فاطمیه
عکسهای برف ۹ بهمن ۱۳۹۶ دارابکلا
عکاس و ارسال: علیرضا
...
...
...
...
از دیشب (۸ بهمن ۱۳۹۶) برف این برکت آسمانی، قم را فراگرفته
مدارس همهی مقاطع تحصیلی را به تعطیلی کشانده
صبح برفنوَردی کردم چندعکس هم برای ثبت
عکس بالا: مدرسۀ شهید سیدباقر صباغ مرحوم سیدمحمد پدر شهید صباغ. مرحوم طالب پدر طلبۀ شهید حسن آهنگر و ... عکس پایین: حاج علی محمد غلامی دارابی و همسر گرانقدرش والدین جناب حجت الاسلام شیخ محمدجواد غلامی دارابی یک مصاحبه برای برنامۀ محلی شبکۀ تبرستان
متن حجت الاسلام محمد جواد غلامی دارابی پس از انتشار پست: درود خدا بر شما و بینندگان دامنه با مشاهده عکس پدر و مادر مهربان و دلسوزم دلشاد و خوشحال شدم از جناب عالی بابت انتشار و از جناب رنگین کمان بابت ارسال و از پسرعمه هنرمندم آقای تقی تبار بابت تصویربرداری صمیمانه تقدیر و تشکر می کنم. از خداوند منان درخواست می کنیم ارواح همه اموات مخصوصا روح پدر و مادر مهربانتان را در برزخ خوشحال مسرور نماید.
پاسخ دامنه: سلام. از این که یادی از ارواح والدین محبوب من، کردید، از شما جناب شیخ غلامی ممنونم.
به قلم دامنه. به نام خدا. دیشب دبستان دخترانۀ دارابکلا مراسم تولد آغاز دوازده سالگی شادروان فاطمه دارابکلایی به بپا شد و شاید هم غوغا میان هم کلاسی ها. با همت و دل رحمی های معلمانِ مدرسه اش در دارابکلا با حضور اعضای خانواده و خاندان و اُقربا. اسماعیل پدر فاطمه، احمد بابویه، همکلاسی ها، معلم ها همه بودند. از سخنران جلسه جناب آقای عرب خزائلی رئیس آموزش و پرورش میاندورود، بسیار ممنونم که به دانش آموز حوزۀ کاری خود این گونه احترام گذاشتند.
...
...
یادبود و کیک تولد فاطمۀ مهربانیها، دلنواز و غمگسار
یازدهمین سالگرد زمینی شدنت، آسمانی شد
...
...
درود میفرستم به این لطف و محبت و همدردیهای همکلاسیهای فاطمه و ذوق و روحیهبخشی معلمان فرهیختهی دبستان دارابکلا. فاطمه ۱۷ دی ۱۳۹۶ معصومانه به آسمان پَرکشید و روح دردمندِ و لطیف همکلاسیهایش سخت فسرده شد و دل مالامال عشق فاطمه در همهی بازماندگان، جریحهدار. یادش همیشه باقی، نامش همواره نامی و عمر این دانشآموزان گرامی همآره پُربرکت و طولانی. با تشکر از همۀ تسلّادهندگان و همدردیکنندگان.
به قلم دامنه. به نام خدا. تریبون دارابکلا ؛آوایی برای آگاهی در روستای دارابکلا سنت های پیشین ملی و مذهبی همچنان رعایت می شود. یکی از مهمترین آنها سنت ها، باورها و آداب فوت شدگان و تسلیت دادن است. این موضوع را کمی می شکافم. وقتی فردی از محل، فوت می کند از دوبلندگویی مسجدهای بالا و پایین محله، چندبار فراخوان و جارّ می زنند. مردم چه در منزل باشند و چه در صحرا (=زمین های زراعی و باغی) سعی می کنند خود را به تشییع جنازه برسانند تا هم همدردی کنند و هم ثواب مذهبی ببرند.
مویه و زاری _که همان نوازش به گویش محلی ست_ از سوی نزدیکترین افراد به فرد فوت شده، در همان سرآغاز درگذشت، آغاز می شود و مردم کم کم خود را به منزلِ فرد فوت شده می رسانند و به ناله های آهنگین و شعرگونه _که همیشه از سوی زنان سر داده می شود_ گوش فرا می دهند. بخش زنان و مردان همیشه جداست تا شرعیات و حدود عرفی رعایت گردد. بستگان دورِ فردِ فوت شده خود را از جای جای ایران به محل می رسانند و همین موجب می شود تشییع جنازه ها با تأخیر عمدی اجرا شود تا همه ی بازماندگان در وداع حضور داشته باشند.
مجلس ختم شادروان فاطمه دارابکلایی
بخش زنانه مجلس در تکیه بالا
عکاس: ام البنین دارابکلایی
پذیرایی معمولا با حلوا محلی دستیست
معمولا پس از غسل میت، نزدیکان این گونه با پیکر وداع می کنند.
روز تشییع فاطمه دارابکلایی. داخل غسالخانه شیون و وداع
مجلس ختم شادروان فاطمه دارابکلایی
خش زنانه مجلس در تکیه بالا
عکاس: ام البنین دارابکلایی
قبرکَنان پس از مطلع شدن به صورت خودکار به خاطر روحیه انسانی و ثواب اخروی خود را به مزار می رسانند و محل نشان کرده توسط صاحب عزا را با بیل و کلنگ می کَنند. در مزار دارابکلا قبرهای آماده وجود ندارد و هر کس سعی می کند مردگان خود را در اطراف قبرهای خاندان خویش دفن کند. مردم که معمولاً در دارابکلا از دو عصر تشییع جنازه آغاز می شود_ خود را به تشییع می رسانند و جنازه را به قصد احترام و تبرُّک از درون حیاط مسجد و تکیه بالا عبور می دهند و با نوحه و گاهی سنج و طبل به غسالخانه منتقل می کنند.
چیزی حدود یک ساعت کار تغسیل و تکفین به طول می انجامد و آن گاه پس از وداع نزدیکان با فرد فوت شده در تابوت می گذارند و با شعائر مذهبی و حزن و اندوه و مشارکت گسترده مردم به مزار می برند. دوخت کفن که بهتر است بگویم تنظیم کف؛ چون کفن دوخته نمی شود بلکه چند تیکه می شود، توسط حاج کبل سید محمد شفیعی و علی اکبر آهنگری (حاج موسی اکبر) صورت می گیرد. با اقامه نماز میّت توسط روحانی و اجرای تلقین توسط حاج کبل سید محمد شفیعی (که در زبان عامیانۀ مردم به اشتباه به گور تقویم مشهور است) آرام آرام توسط غیرخانواده عزادار بر روی مُرده خاک می ریزند. یکی از بستگان نزدیک مُرده و کبل سید محمد بر سر قبر می مانند و برای رعایت آداب شرعی و مستحبی دیگر دفن شده، دعاها و اورادی را می خوانند.
از اینجا به بعد مردم یکی یکی و یا دسته دسته خود را به حالت محزون طی چند روز متوالی به منزل مصیبت دیده می رسانند و به عنوان همدردی و تسلیت به خانه اش وارد می شوند که به سنت «فاتحه خوانی» در میان دارابکلایی ها مشهور است. در بارۀ آداب و آسیب شناسی این قسمت سنت دارابکلایی ها این بحث را بزودی تکمیلی تر می نویسم. و نیز هزینه ها و برنامه هایی فراوان و خسته کننده ایی که بر دوش صاحبان عزا تحمیل می گردد. .. ادامه تا پست بعدی
به نام خدا. سه دسته اند بازدیدکنندگان دامنه: دامنه خوانان. دامنه خواهان. دامنه دوستان. اما این نقّاش نوجوان خوش قریحه که دامنه را در بالا به تصویر کشیده علیرضا است؛ یعنی از دستۀ سوم. گرچه دامنه نه کشیدنی ست و نه دیدنی. ولی امید است علیرضا این هنر را امتداد دهد و دیدنی های جهانِ خدا را با ذوق استعداد سرشارش بازخلق کند و رویِ مردم را بر روی نقاشی ها بگشاید. من ارزش کار تو -یعنی آقا علیرضا- را می دانم و هرگز این محبّت را فراموش نمی کنم. درود.
تو کجایی؟ فاطمه
فاطمۀ مهربان ما تو کجایی؟
نوشتۀ محمد دباغیان دهیار دارابکلا. سلام استاد. خوندم مطلب دامنه رو (اینجا). خیلی محبت ولطف دارین شما. واقعا لایق نیستم من فقط انجام وظیفه میکنم مثل یک سرباز زیر پرچم. البته این کارها کار واقعا جمعی هست و فرد اصلا نقشی نداره. یعنی مجموعه نیروهای اداری و اجرایی و فنی دهیاری به اتفاق مردم فهیم دارابکلا و حمایت و راهنمایی وپشت گرمی دوستانی مثل شما دست به دست هم تا قدمی در راه عمران وابادی محل برداریم و برداشتیم. بازم ممنوم بابت همه لطفی ک درحق بنده داشتین.سپاسگذارم.
به نام خدا. دیشب جوانی از دارابکلا، با دامنه تماس گرفت و گفت یک انشاء به قلم دامنه می خوام با موضوع حرمله و مختار. من هم با این شرط که قول دهد از همین فردا، اهل قلم شود و برای آینده مؤثّر اُفتد،
فوری متن دستخطی زیر را با عنوان «حَرمله قوی بود، امّا مختار شجاعِ باایمان» نوشتم و اینجا به اشتراک گذاشته ام. شاید انگیزه ای برای خوانندگان شود که در عصر دیجیتال، قلم را -که قرآن به آن سوگند خورده است- زمین نگذارند. نمی خواهم بگویم متنِ من مهم است، نه، می خواستم اهمیتِ درس انشاء (=یعنی ایجاد. آفریدن. پروردیدن) را یادآوری کرده باشم. والسّلام.