شش وجه در حرم مشهد

شش وجه در حرم مشهد

نگارش ۲۰ ، ۳ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی

وجه اول ←
این است انسان در آن، به فکر نیستان می‌افتد و یادشان زیارت می‌کند. این یعنی پیوند عُلقه‌ها.

وجه دوم ←
این است هر کجا اسکان کند آدم، قلبش اما سمت حرم رو می‌کند. این یعنی پیوند حُب‌ها.

وجه سوم ←
این است سوغات خریدن، در ذهن رژه می‌رود. این یعنی پیوند دوستی‌ها.

وجه چهارم ←
این است مغز، گرایش به معنویت پیدا می‌کند. این یعنی پیوند فرد با احَدیّت.

وجه پنجم ←
این است چون زیارت امام هشتم ع ارزش گزاردن شعائر مکه و مدینه را دارد، انسان، آن حین، مؤنس پیدا می‌کند به اسم منزّه امام رئوفِ ارض توس. این یعنی پیوند انسان با معصومان علیهم السلام.

وجه شسم ←
این است مشهد، شهر بازار و خرید نیست فقط، شهر بازاندیشی و توحید هم هست. این یعنی پیوند مادیت و معنویت.

دست‌کم سالی سه مرتبه من مشهد می‌روم. هر بار نوشونده از هر بار. بادُ بِرودُ پُز نیست این، تمیزدادن فرق مشهد با هر شهر دیگر است. مشهد، شهر نیست فقط، شهد شیرین است بر زنبوری چون عسل.

زائر مشهد در ۶ تا ۱۱ خرداد ۱۴۰۴ ، دامنه