به قلم جلیل قربانی: درمانگری یک کسب‌وکار است و درمانگران هم کاسب و تاجر
۱- میانگین جهانی آزمایش‌ها برای هر فرد بین یک‌‌ونیم تا ۴ تست است. اما در ایران به طور میانگین در هر نسخه ۱۰ تست تجویز می‌شود. این عدد در تهران به ۱۵ تست می‌رسد.
۲- سالانه حدود ۵۰۰ میلیون تست در آزمایشگاه‌های کشور انجام می‌شود که سرلنه آزمایش برای هر ایرانی را به میانگین بیش از ۶ بار در سال آزمایش می‌رساند!
۳- حدود ۸۰۰۰ آزمایشگاه در کشور فعال است که نیمی از آنها دولتی و نیم دیگر خصوصی است. آزمایشگاه‌های دولتی فقط برای بیماران بستری در بیمارستان‌هاست.
۴- بیمه‌ها خدمات آزمایشگاهی را پوشش نمی‌دهند. مردم باید ۳۰ درصد هزینه‌ها را پرداخت کنند، اما در عمل بیش از ۷۰ درصد هزینه را می‌پردازند.
۵- بسیاری از آزمایش‌ها غیرضروری است و پزشکان و درمانگران و آزمایشگاه‌ها فقط برای منفعت مالی و جیب‌بری، آنها را تجویز می‌کنند؛ بله، جیب‌بری!
۶- تجویز بیش از حد آزمایش به دلیل زیر است:
- تنبلی درمانگران و تجویز آزمایش، بدون معاینه و گرفتن شرح حال،
- تکرار بی‌مورد و عدم رعایت فاصله برای تکرار آزمایش
- منفعت مالی آزمایشگاه و تحمیل هزینه به بیمار
پاسخ دامنه:
جناب جلیل سلام.و این متن بسیار مهم تو را می‌خواهم به مراکزی برسانم تا واقعاً از نقشم در کاستن این کار نکاهم. از جناب اسحاق آهنگر و آسید تقی شفیعی عموسیدهاشم می‌خواهم عین متن را به خانم دکتر عالیه زمانی برسانند. آقاقربانی بند ۵ متنت چنان تکاندهنده است کخ واقعاً به تعبیرم جنایت بشری است. بند یک، من واقعاً سالی فقط یک بار تست می‌دهم و شکر خدا یک تیم قرص هم در جیب ندارم. آن سه نتیجه‌ی آخر بند ۶ عجیب علت‌یابی‌هایی کردی از دیاک خودرو هم عیب‌یاب‌تر. دست مریزاد رفیق ازین پرداخت مهم مبهم میهن. دامنه
جواب آقای قربانی:
سلام آقاابراهیم، شب به‌خیر. همین الان از درمانگاه و داروخانه آمدم، مادرخانم من مادر شهید و تحت پوشش بیمه تکمیلی بیمه دی است. تمام هزینه دارو درمان را بیمه تقبل کرده، دکترها بدون استثنا پول ویزیت‌شان را بیمار می‌گیرند. داروخانه‌چی بعد از پیچیدن نسخه، مرا به صندوق فرستاد، گفتم بیمه دی هستیم و نباید پول دارو بدهیم. بعد از نیم ساعت (!) برگشت و گفت تایید شد به سلامت. یعنی اگر نمی‌گفتم، پول دارو را از من می‌گرفت [و شاید هم از بیمه].
