دامنه‌ی داراب‌کلا

پاسخ به ادّعاهاى سران جمَل نامه امام علی (ع) به طلحه و زبیر : پس از یاد خدا و درود شما مى ‏دانید-  گر چه پنهان مى ‏دارید-  که من براى حکومت در پى مردم نرفته، تا آنان به سوى من آمدند، و من قول بیعت نداده تا آن که آنان با من بیعت کردند، و شما دو نفر از کسانى بودید که مرا خواستند و بیعت کردند. همانا بیعت عموم مردم با من نه از روى ترس قدرتى مسلّط بود، و نه براى به دست آوردن متاع دنیا. اگر شما دو نفر از روى میل و انتخاب بیعت کردید تا دیر نشده (از راهى که در پیش گرفته ‏اید) باز گردید، و در پیشگاه خدا توبه کنید. و اگر در دل با اکراه بیعت کردید خود دانید، زیرا این شما بودید که مرا در حکومت بر خویش راه دادید، اطاعت از من را ظاهر، و نافرمانى را پنهان داشتید. به جانم سوگند شما از سایر مهاجران سزاوارتر به پنهان داشتن عقیده و پنهان کارى نیستید. اگر در آغاز بیعت کنار مى ‏رفتید (و بیعت نمى‏ کردید) آسان‏تر بود که بیعت کنید و سپس به بهانه سرباز زنید.

شما پنداشته ‏اید که من کُشندۀ عثمان مى‏ باشم، بیایید تا مردم مدینه کسى بین من و شما داورى کنند، آنان که نه از من طرفدارى کرده و نه به یارى شما برخاسته، سپس هر کدام به اندازه جرمى که در آن حادثه داشته، مسؤولیّت آن را پذیرا باشد. اى دو پیر مرد، از آنچه در اندیشه دارید باز گردید، هم اکنون بزرگ‏ترین مسئله شما، عار است، پیش از آن که عار و آتش خشم پروردگار، دامنگیرتان گردد. با درود. (ترجمه نامه ۵۴ نهج البلاغه – نامه به طلحه و زبیر به عنوان دو تن از سران جنگ جمل) (منبع)

پاسخ به ادّعاهاى سران جمَل نامه امام علی (ع) به طلحه و زبیر : پس از یاد خدا و درود شما مى ‏دانید-  گر چه پنهان مى ‏دارید-  که من براى حکومت در پى مردم نرفته، تا آنان به سوى من آمدند، و من قول بیعت نداده تا آن که آنان با من بیعت کردند، و شما دو نفر از کسانى بودید که مرا خواستند و بیعت کردند. همانا بیعت عموم مردم با من نه از روى ترس قدرتى مسلّط بود، و نه براى به دست آوردن متاع دنیا. اگر شما دو نفر از روى میل و انتخاب بیعت کردید تا دیر نشده (از راهى که در پیش گرفته ‏اید) باز گردید، و در پیشگاه خدا توبه کنید. و اگر در دل با اکراه بیعت کردید خود دانید، زیرا این شما بودید که مرا در حکومت بر خویش راه دادید، اطاعت از من را ظاهر، و نافرمانى را پنهان داشتید. به جانم سوگند شما از سایر مهاجران سزاوارتر به پنهان داشتن عقیده و پنهان کارى نیستید. اگر در آغاز بیعت کنار مى ‏رفتید (و بیعت نمى‏ کردید) آسان‏تر بود که بیعت کنید و سپس به بهانه سرباز زنید.

شما پنداشته ‏اید که من کُشندۀ عثمان مى‏ باشم، بیایید تا مردم مدینه کسى بین من و شما داورى کنند، آنان که نه از من طرفدارى کرده و نه به یارى شما برخاسته، سپس هر کدام به اندازه جرمى که در آن حادثه داشته، مسؤولیّت آن را پذیرا باشد. اى دو پیر مرد، از آنچه در اندیشه دارید باز گردید، هم اکنون بزرگ‏ترین مسئله شما، عار است، پیش از آن که عار و آتش خشم پروردگار، دامنگیرتان گردد. با درود. (ترجمه نامه ۵۴ نهج البلاغه – نامه به طلحه و زبیر به عنوان دو تن از سران جنگ جمل) (منبع)

برگزیده‌ای از دعای عرفه‌ی امام حسین (ع)

ستایش حق تعالی: ستایش سزاوار خداوندی است که کس نتواند از فرمان قضایش سرپیچد و مانعی نیست که وی را از اعطای عطایا، باز دارد. و صنعت هیچ صنعتگری به پای صنعت او نرسد. بخشنده بی دریغ است. اوست که بدایع خلقت را به سرشت و صنایع گوناگون وجود را با حکمت خویش استوار ساخت... .

تجدید عهد و میثاق با خدا: پروردگارا به سوی تو روی آورم. و به ربوبیت تو گواهی دهم. و اعتراف کنم که تو تربیت کننده و پرورنده منی. و بازگشتم به سوی توست. مرا با نعمت آغاز فرمودی قبل از این که چیز قابل ذکری باشم... .

خود شناسی: و قبل از هدایت مرا با صنع زیبایت مورد رأفت و نعمت های بی کرانت قرار دادی. آفرینشم را از قطره آبی روان پدید آوردی. و در تاریکی های سه گانه جنینی سکونتم دادی: میان خون و گوشت و پوست. و مرا شاهد آفرینش خویش نگرداندی و هیچ یک از امورم را به خودم وانگذاشتی... .

راز آفرینش انسان: ولی مرا برای هدفی عالی یعنی هدایت (و رسیدن به کمال) موجودی کامل و سالم به دنیا آوردی. و در آن هنگام که کودکی خردسال در گهواره بودم، از حوادث حفظ کردی. و مرا از شیر شیرین و گوارا تغذیه نمودی. و دل های پرستاران را به جانب من معطوف داشتی. و با محبت مادران به من گرمی و فروغ بخشیدی... .

تربیت انسان در دانشگاه الهی: تا این که با گوهر سخن، مرا ناطق و گویا ساختی. و نعمت های بی کرانت را بر من تمام کردی. و سال به سال بر رشد و تربیت من افزودی. تا این که فطرت و سرنوشتم، به کمال انسانی رسید. و از نظر توان اعتدال یافت. حجتت را بر من تمام کردی که معرفت و شناختت را به من الهام فرمودی... .

نعمت های خداوند: آری این لطف تو بود که از خاک پاک عنصر مرا بیافریدی. و راضی نشدی ای خدایم که نعمتی را از من دریغ داری. بلکه مرا از انواع وسائل زندگی برخوردار ساختی. با اقدام عظیم و مرحمت بی کرانت بر من . و با احسان عمیم خود نسبت به من، تا این که همه نعماتت را درباره من تکمیل فرمودی... .

شهادت به بی کرانی نعمت های الهی: الهی! من به حقیقت ایمانم، گواهی دهم. و نیز به تصمیمات متیقّن خود و به توحید صریح و خالصم و به باطن نادیدنی نهادم. و پیوست های جریان نور دیده ام. و خطوط ترسیم شده بر صفحه پیشانی ام، و روزنه های تنفسی ام، و نرمه های تیغه بینی ام. و آوازگیرهای پرده گوشم و آنچه در درون لب های من پنهان است... .

ناتوانی بشر از بجا آوردن شکر الهی: گواهی می دهم ای پروردگار که اگر در طول قرون و اعصار زنده بمانم و بکوشم تا شکر یکی از نعمات تو بجا آورم، نتوانم مگر باز هم توفیق تو رفیقم شود، که آن خود مزید نعمت و مستوجب شکر دیگر، و ستایش جدید و ریشه دار باشد... .

ستایش خدای یگانه: بنابر این من با تمام جد و جهد و توش و توانم تا آنجا که وسعم می رسد با ایمان و یقین قلبی گواهی می دهم. و اظهار می دارم: حمد و ستایش خدایی را که فرزندی ندارد تا میراث برش باشد. و در فرمانروایی نه شریکی دارد تا با وی در آفرینش بر ضدیت برخیزد و نه دستیاری دارد تا در ساختن جهان به وی کمک دهد... .

خواسته های یک انسان متعالی: خداوندا، چنان کن که از تو بیم داشته باشم، آنچنان که گویی تو را می بینم و مرا با تقوایت رستگار کن! اما به خاطر گناهانم مرا به شقاوت دچار مساز! مقدر کن که سرنوشت من به خیر و صلاح من باشد. و در تقدیراتت خیر و برکت به من عطا فرما!

سپاس به تربیت های الهی: خداوندا! ستایش از آن توست که مرا آفریدی. و مرا شنوا و بینا گرداندی! و ستایش سزاوار توست که مرا بیافریدی و خلقتم را نیکو بیاراستی. به خاطر لطفی که به من داشتی والا... .

نیازهای تربیتی از خدا: و مرا بر مشکلات روزگار، و کشمکش شب ها و روزها یاری فرمای! و مرا از رنج های این جهان و محنت های آن جهان نجات بده و از شر بدی هایی که ستمکاران در زمین می کنند نگاه بدار... .

شکایت به پیشگاه خداوند: خدایا! مرا به که وا می گذاری؟ آیا به خویشاوندی که پیوند خویشاوندی را خواهد گسست؟ یا به بیگانه که بر من بر آشفتد؟ یا به کسانی که مرا به استضعاف و استثمار کشانند؟ در صورتی که تو پروردگار من و مالک سرنوشت منی؟

ای مربی پیامبران و فرستنده کتب آسمانی: ای خدای من و ای خدای پدران من! ابراهیم، اسماعیل، اسحاق و یعقوب، و ای پروردگار جبرائیل، میکائیل و اسرافیل. و ای تربیت کننده محمد، خاتم پیامبران و فرزندان برگزیده اش. ای فرو فرستنده تورات، انجیل زبور و فرقان ... .

تو پناهگاه منی: تو پناهگاه منی، به هنگامی که راه ها با همه وسعت، بر من صعب و دشوار شوند و فراخنای زمین بر من تنگ گردد. و اگر رحمت تو نبود من اکنون جزء هلاک شدگان بودم. و تو مرا از خطاهایم باز می داری. و اگر پرده پوشی تو نبود از رسوایان بودم.

منبع: مؤسّسۀ تحقیقاتی ولی عصر

برگزیده‌ای از دعای عرفه‌ی امام حسین (ع)

ستایش حق تعالی: ستایش سزاوار خداوندی است که کس نتواند از فرمان قضایش سرپیچد و مانعی نیست که وی را از اعطای عطایا، باز دارد. و صنعت هیچ صنعتگری به پای صنعت او نرسد. بخشنده بی دریغ است. اوست که بدایع خلقت را به سرشت و صنایع گوناگون وجود را با حکمت خویش استوار ساخت... .

تجدید عهد و میثاق با خدا: پروردگارا به سوی تو روی آورم. و به ربوبیت تو گواهی دهم. و اعتراف کنم که تو تربیت کننده و پرورنده منی. و بازگشتم به سوی توست. مرا با نعمت آغاز فرمودی قبل از این که چیز قابل ذکری باشم... .

خود شناسی: و قبل از هدایت مرا با صنع زیبایت مورد رأفت و نعمت های بی کرانت قرار دادی. آفرینشم را از قطره آبی روان پدید آوردی. و در تاریکی های سه گانه جنینی سکونتم دادی: میان خون و گوشت و پوست. و مرا شاهد آفرینش خویش نگرداندی و هیچ یک از امورم را به خودم وانگذاشتی... .

راز آفرینش انسان: ولی مرا برای هدفی عالی یعنی هدایت (و رسیدن به کمال) موجودی کامل و سالم به دنیا آوردی. و در آن هنگام که کودکی خردسال در گهواره بودم، از حوادث حفظ کردی. و مرا از شیر شیرین و گوارا تغذیه نمودی. و دل های پرستاران را به جانب من معطوف داشتی. و با محبت مادران به من گرمی و فروغ بخشیدی... .

تربیت انسان در دانشگاه الهی: تا این که با گوهر سخن، مرا ناطق و گویا ساختی. و نعمت های بی کرانت را بر من تمام کردی. و سال به سال بر رشد و تربیت من افزودی. تا این که فطرت و سرنوشتم، به کمال انسانی رسید. و از نظر توان اعتدال یافت. حجتت را بر من تمام کردی که معرفت و شناختت را به من الهام فرمودی... .

نعمت های خداوند: آری این لطف تو بود که از خاک پاک عنصر مرا بیافریدی. و راضی نشدی ای خدایم که نعمتی را از من دریغ داری. بلکه مرا از انواع وسائل زندگی برخوردار ساختی. با اقدام عظیم و مرحمت بی کرانت بر من . و با احسان عمیم خود نسبت به من، تا این که همه نعماتت را درباره من تکمیل فرمودی... .

شهادت به بی کرانی نعمت های الهی: الهی! من به حقیقت ایمانم، گواهی دهم. و نیز به تصمیمات متیقّن خود و به توحید صریح و خالصم و به باطن نادیدنی نهادم. و پیوست های جریان نور دیده ام. و خطوط ترسیم شده بر صفحه پیشانی ام، و روزنه های تنفسی ام، و نرمه های تیغه بینی ام. و آوازگیرهای پرده گوشم و آنچه در درون لب های من پنهان است... .

ناتوانی بشر از بجا آوردن شکر الهی: گواهی می دهم ای پروردگار که اگر در طول قرون و اعصار زنده بمانم و بکوشم تا شکر یکی از نعمات تو بجا آورم، نتوانم مگر باز هم توفیق تو رفیقم شود، که آن خود مزید نعمت و مستوجب شکر دیگر، و ستایش جدید و ریشه دار باشد... .

ستایش خدای یگانه: بنابر این من با تمام جد و جهد و توش و توانم تا آنجا که وسعم می رسد با ایمان و یقین قلبی گواهی می دهم. و اظهار می دارم: حمد و ستایش خدایی را که فرزندی ندارد تا میراث برش باشد. و در فرمانروایی نه شریکی دارد تا با وی در آفرینش بر ضدیت برخیزد و نه دستیاری دارد تا در ساختن جهان به وی کمک دهد... .

خواسته های یک انسان متعالی: خداوندا، چنان کن که از تو بیم داشته باشم، آنچنان که گویی تو را می بینم و مرا با تقوایت رستگار کن! اما به خاطر گناهانم مرا به شقاوت دچار مساز! مقدر کن که سرنوشت من به خیر و صلاح من باشد. و در تقدیراتت خیر و برکت به من عطا فرما!

سپاس به تربیت های الهی: خداوندا! ستایش از آن توست که مرا آفریدی. و مرا شنوا و بینا گرداندی! و ستایش سزاوار توست که مرا بیافریدی و خلقتم را نیکو بیاراستی. به خاطر لطفی که به من داشتی والا... .

نیازهای تربیتی از خدا: و مرا بر مشکلات روزگار، و کشمکش شب ها و روزها یاری فرمای! و مرا از رنج های این جهان و محنت های آن جهان نجات بده و از شر بدی هایی که ستمکاران در زمین می کنند نگاه بدار... .

شکایت به پیشگاه خداوند: خدایا! مرا به که وا می گذاری؟ آیا به خویشاوندی که پیوند خویشاوندی را خواهد گسست؟ یا به بیگانه که بر من بر آشفتد؟ یا به کسانی که مرا به استضعاف و استثمار کشانند؟ در صورتی که تو پروردگار من و مالک سرنوشت منی؟

ای مربی پیامبران و فرستنده کتب آسمانی: ای خدای من و ای خدای پدران من! ابراهیم، اسماعیل، اسحاق و یعقوب، و ای پروردگار جبرائیل، میکائیل و اسرافیل. و ای تربیت کننده محمد، خاتم پیامبران و فرزندان برگزیده اش. ای فرو فرستنده تورات، انجیل زبور و فرقان ... .

تو پناهگاه منی: تو پناهگاه منی، به هنگامی که راه ها با همه وسعت، بر من صعب و دشوار شوند و فراخنای زمین بر من تنگ گردد. و اگر رحمت تو نبود من اکنون جزء هلاک شدگان بودم. و تو مرا از خطاهایم باز می داری. و اگر پرده پوشی تو نبود از رسوایان بودم.

منبع: مؤسّسۀ تحقیقاتی ولی عصر

به قلم دکتر فتح الله دهقان. از خزر چه خبر؟ کدام خزر؟ همان خزری که در زمان هخامنشان، اشکانیان، ساسانیان و ... ایران بر آن حاکمیت داشت و جزء آبهای داخلی ایران بود! همان خزری که مانند تاجی آبی رنگ زیبابر سر ایران بود! همان خزری که مانند الماسی درخشان  کوه نور را  شرمنده میکرد! همان خزری که یادآور این جمله حاج میرزا آقاسی صدر اعظم بی کفایت قاجاریه که در مقابل تقاضای واگذاری قسمتی از دریای خزر به روس ها گفته بود «ما کام شیرین دوست را برای مشتی  آب شور تلخ نمیکنیم!» همان خزری که پس از قراردادهای ننگین گلستان و ترکمن چای توسط روس ها برای استفاده ایران از آن محدودیت هایی ایجاد شد!

همان خزری که خالق طبیعت زیبای شمال است و مردم خطه شمال از برکت آن متنعم شده و مردم ایران از سراسر کشور برای گشت وگذار در آن خطه استثنایی و زیبا به آنجا مسافرت نموده و به آرامش روحی می رسند! همان خزری که پس از ۲۵ سال مذاکره و امضا کنوانسیون رژیم حقوقی توسط روسای جمهور حوضه خزر هنوز سهم ایران از آن در پرده ی ابهام است! اما، خزر دریاچه ایست که در میان مردم جهان به دریای خزر شهرت دارد. بااستناد به کنوانسیون بین الملی حقوق دریا ها سال ۱۳۸۲، وبا توجه به اینکه خزر دریا نیست، بلکه دریاچه ایست که برای تقسیم آن، اجماع کشور های ساحلی لازم است. تا بحال کلیه ی دریاچه های مرزی در قاره آفریقا، اروپا و آمریکا با توافق کشورهای هم مرز ساحلی تهدید  حدود و تابع رژیم حقوقی خاصی گردیده اند.

دریای خزر

در طول تاریخ تسلط و حاکمیت بر دریای خزر تابع حاکمیت بر خشکی اطراف آن بوده است. تسلط و حاکمیت ایران بر دریای خزر بستگی به قدرت و ضعف حکومت ها داشته است. در زمان هایی که حکومت های قدرتمند بر ایران حاکم بوده اند، ایران کم وبیش بر دریای خزر حاکمیت کامل داشت و دریاچه ای داخلی محسوب میشد. پس از قرارداد های ننگین گلستان ۱۸۱۳ و ترکمنچای ۱۸۲۸ برای اولین بار در تاریخ توسط روس ها محدودیت هایی برای ایران در دریای خزر ایجاد شد. تا اینکه در بیشتر بخوانید ↓

به قلم دکتر فتح الله دهقان. از خزر چه خبر؟ کدام خزر؟ همان خزری که در زمان هخامنشان، اشکانیان، ساسانیان و ... ایران بر آن حاکمیت داشت و جزء آبهای داخلی ایران بود! همان خزری که مانند تاجی آبی رنگ زیبابر سر ایران بود! همان خزری که مانند الماسی درخشان  کوه نور را  شرمنده میکرد! همان خزری که یادآور این جمله حاج میرزا آقاسی صدر اعظم بی کفایت قاجاریه که در مقابل تقاضای واگذاری قسمتی از دریای خزر به روس ها گفته بود «ما کام شیرین دوست را برای مشتی  آب شور تلخ نمیکنیم!» همان خزری که پس از قراردادهای ننگین گلستان و ترکمن چای توسط روس ها برای استفاده ایران از آن محدودیت هایی ایجاد شد!

همان خزری که خالق طبیعت زیبای شمال است و مردم خطه شمال از برکت آن متنعم شده و مردم ایران از سراسر کشور برای گشت وگذار در آن خطه استثنایی و زیبا به آنجا مسافرت نموده و به آرامش روحی می رسند! همان خزری که پس از ۲۵ سال مذاکره و امضا کنوانسیون رژیم حقوقی توسط روسای جمهور حوضه خزر هنوز سهم ایران از آن در پرده ی ابهام است! اما، خزر دریاچه ایست که در میان مردم جهان به دریای خزر شهرت دارد. بااستناد به کنوانسیون بین الملی حقوق دریا ها سال ۱۳۸۲، وبا توجه به اینکه خزر دریا نیست، بلکه دریاچه ایست که برای تقسیم آن، اجماع کشور های ساحلی لازم است. تا بحال کلیه ی دریاچه های مرزی در قاره آفریقا، اروپا و آمریکا با توافق کشورهای هم مرز ساحلی تهدید  حدود و تابع رژیم حقوقی خاصی گردیده اند.

دریای خزر

در طول تاریخ تسلط و حاکمیت بر دریای خزر تابع حاکمیت بر خشکی اطراف آن بوده است. تسلط و حاکمیت ایران بر دریای خزر بستگی به قدرت و ضعف حکومت ها داشته است. در زمان هایی که حکومت های قدرتمند بر ایران حاکم بوده اند، ایران کم وبیش بر دریای خزر حاکمیت کامل داشت و دریاچه ای داخلی محسوب میشد. پس از قرارداد های ننگین گلستان ۱۸۱۳ و ترکمنچای ۱۸۲۸ برای اولین بار در تاریخ توسط روس ها محدودیت هایی برای ایران در دریای خزر ایجاد شد. تا اینکه در بیشتر بخوانید ↓

سال ۱۹۲۱ طی معاهده مودت و دوستی میان ایران و روسیه دریای خزر محدودیت های ایران برطرف و حقوق برابر و مشترک ایران و روسیه در داشتن ناوگان دریایی تصریح و تایید شد . و طی معاهده کشتیرانی در سال ۱۹۴۰ بر آن تاکید شد.برابر ضمائم قراردادطرفین دریای خزر را دریای ایران و شوروی می دانند. و از نظر دولت های ثالث خزر حالت مشاع میان ایران و شوروی سابق را داشته است. همچنین در سال ۱۹۴۶ خط فرضی هوایی جهت تعیین محدوده هوایی بین آستارا و حسینقلی رسم شد که به خط (موهوم) معروف است. این خط هیچ اعتبار حقوقی در افراز مرز نداشته و ندارد. این وضعیت تا فروپاشی اتحاد شوروی در سال ۱۹۹۱ ادامه داشت.

با فروپاشی شوروی سه کشور جدید در اطراف خزر متولد شدند (لازمه استقلال آنها این بود که توسط ایران به رسمیت شناخته می شدند) ایران در آن مقطع می توانست هوشمندانه و با تدبیر و آینده نگری به رسمیت شناختن آنها را منوط به روشن شدن وضعیت مالکیت دریای خزر نماید. مسئله رژیم حقوقی دریای خزر از سال ۱۳۷۳ که آذربایجان قصد داشت بصورت یکجانبه از منابع نفتی برداشت نماید وارد مرحله ی جدیدی شد.

شواهد، حوادث و رویداد ها حکایت از آن دارد که ایران استراتژی منسجم و مشخصی در خصوص دریای خزر نداشته و بیشتر نگاه به روس ها داشته است ایران اعلام کرد که به قرار داد های قبلی پایبند بوده و دریای خزر نیز مشاع است. روس ها در ظاهر اعلام پایبندی به سیاست مشاع نموده ولی در عمل قرار داد هایی را با کمپانی های مختلف نفتی امضا نموده و منتفع می شدند. ضمنا با امضا قرارداد های دو و چند جانبه شمال دریا را بین خود تقسیم نمودند. روسیه به همراهی آذربایجان و قزاقستان از منابع دریای خزر بهره برداری نموده و بدون در نظر گرفتن ایران از سال ۱۳۷۷ تقسیم شروع شد، روسیه ، آذربایجان و قزاقستان در خصوص تقسیم منابع زیر بستر خزر توافق کردند. ایران اعلام نمود که سهم ما از دریای خزر ۲۰٪ است. اخیرا کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر توسط روسای جمهوری کشور های حوضه خزر به امضا رسید. البته قانونی شدن آن نیاز به موافقت مجلس، تایید مقام معظم رهبری .

دریای خزر از دوربین ماهواره

بنا به گمانه زنی ها سهم ایران بین ۸ تا ۱۵ درصد می باشد. خبر گزاری ها و تحلیل گران روسی امضا این قرارداد را موفقیتی برای روسیه دانسته و کارشناسان نظامی روس آن را سندی برای جلوگیری از حضور نظامی آمریکا و ناتو در خزر دانسته و همچنین سهم ایران را کمتر از دیگران اعلام کرده اند. مردم ایران معتقدند که دریای خزر متعلق به ایران و روسیه بوده با این توافق نامه بخشی از سرزمین ملی کشور از دست رفته و باعث ناراحتی و خشم آنها شده، عکس العمل شدید آنها در شبکه های مجازی اجتماعی را به دنبال داشته است. در این خصوص مطالبی را به عرض ملت شریف ایران رسانده و مواردی را به دستگاه سیاست خارجی ایران مینمایم:

با توجه به نقش قدرت در تعیین جایگاه کشور ها در هرم قدرت جهانی، همچنین تاثیر شرایط مکانی و زمانی در حوادث و رویداد ها، و درنظر گرفتن اختلافات آمریکا با ایران، و کشورهای منطقه، فرصت طلبی روس ها، اکنون زمان مناسبی برای امضا این کنوانسیون نبوده است.

استفاده از تجربیات تاریخی، بعنوان مثال دست اندر کاران سیاست خارجی از تجربه موفق و عملکرد سیاست مداران و مجلس در خصوص دفع فتنه آذربایجان و کردستان، که پس از جنگ جهانی دوم به دستور استالین می رفت که کیان ایران را بر باد دهد استفاده نمایند.

حوادث و رویداد ها در طی تاریخ همسایگی با روس ها و عملکرد آنها در خصوص ایران موجب سوء ظن و بد بینی مردم ایران نسبت به روس ها شده است، عدم اطلاع رسانی مناسب و به موقع نیز به این سوء تفاهمات افزوده است. با توجه به اهمیت افکار عمومی در جهان فعلی لازم است روشنگری و شفافیت صورت گیرد.

با توجه به اینکه شمال خزر با قراردادهای دو و چند جانبه با دیگر همسایگان تقسیم شده، روسیه هوشمندانه خود را از بازی مناقشه انگیز بیرون کشیده، در آینده نیز از اختلافات ایران و ترکمنستان و آذربایجان در خصوص منافع خود استفاده خواهد کرد. دیگر اینکه از باقیمانده دریا در بخش جنوبی سهم ایران همان می شود که توسط رسانه ها و تحلیلگران گمانه زنی شده بود.

دریای خزر و امنیت ملی

نوشتۀ دکتر فتح الله دهقان

سابقه تاریخی و قرارداد های فی ما بین شواهدی محکم و مستدل بر حاکمیت ایران و روسیه در خصوص دریای خزر می باشد. با توجه به اینکه دریای خزر متعلق به ایران و روسیه بوده، اصطلاحا مشاع بوده است. سهم ایران با اهمال و در نظر گرفتن حسن همجواری و شرایط فعلی ایران در مناسبات منطقه ای و جهانی، باز هم سهم ایران بیش از اینی است که گفته می شود. با در نظر گرفتن این اصل که منعقد شدن هرگونه قراردادی در خصوص دریاچه خزر منوط به توافق همه همسایگان می باشد و زمینه احقاق حقوق مردم ایران فراهم بوده است احساس مسئولیت، تدبیر، آینده نگری و قدرت چانه زنی دیپلمات های کشورمان در رسیدن به حقوق حقه ملت ایران موثر بوده، شایسته است آنها در این زمینه جدیت بیشتری نمایند.

مردم ایران، نخبگان، کنشگران سیاسی، خصوصا اهالی مطبوعات و اهل قلم وظیفه مضاعفی دارند. در این برهه حساس و سرنوشت ساز بایستی به وظیفه حرفه ای، ذاتی و ملی خود عمل نماید.

کنشگران سیاسی، سیاستمداران، جریان های سیاسی منافع دراز مدت را که تامین کننده منافع ملی و امنیت ملی کشور می باشد را فدای منافع مقطعی زود گذر جناحی نکنند.

در حال حاضر توپ در زمین مجلس است. در راستای اصل ۷۸ قانون اساسی که هرگونه تغییر در خطوط مرزی را منوط به تصویب ۴۵ نمایندگان مجلس می دانند، آنها بایستی احساس مسئولیت نموده در چارچوب منافع ملی و امنیت ملی و با حساسیت ویژه که بر خاسته از عرق ملی می باشد تصمیم گیری نمایند تا در زمره خادمان و وطن دوستان قرار گیرند.

مدافعین این کنوانسیون تامین امنیت و عدم حضور قدرت های خارجی در خزر را از محاسن این کنوانسیون میدانند. در حالیکه احقاق حقوق ایران منوط به مذاکره با همسایگان می باشد. با توجه به سوابق تاریخی، کشورها برای تامین بیشتر منافع دست به هر اقدامی میزنند و از همه ی اهرم ها استفاده می نمایند. این مسئله زمینه نفوذ قدرتهای فرا منطقه ای مخالف ایران ( امریکا و رژیم صهیونیستی) را فراهم نموده و با تحریک آنها رسیدن به توافق در کوتاه مدت دور از ذهن است، همچنین ایجاد کانون بحرانی جدیدی برای کشور متصور است

به گواه تاریخ ایران، سرزمین نخبگان است و دارای نیروهای متخصص و کاردان و کارشناسان لایقی در همه زمینه هاست. در خصوص بحث خزر نیز دارای متخصصین وطن دوست در داخل و خارج کشور می باشیم برای پیشبرد امور به نحو احسن لازم است از آنها استفاده شود. بنا به اعلام بعضی از مفسرین، کارشناسان امریکایی به دولت آذربایجان برای انعقاد کنوانسیون اخیر خزر مشاوره داده و می دهند.

روزنامه آفتاب یزأ ۲۸مرداد۹۷

داستان کوتاه: «گویند روزی شیطان همه جا جار زد که قصد دارد از کار خود دست بکشد و وسایلش را با تخفیف مناسب به فروش بگذارد. او ابزارهای خود را به شکل چشمگیری به نمایش گذاشت. این وسایل شامل خودپرستی، شهوت، نفرت، خشم، آز، حسادت، قدرت‌طلبی و دیگر شرارت‌ها بود. ولی در میان آنها یکی که بسیار کهنه و مستعمل به نظر می‌رسید، بهای گرانی داشت و شیطان حاضر نبود آن را ارزان بفروشد.

کسی از او پرسید: «این وسیله چیست؟» شیطان پاسخ داد: «این نومیدی از توانایی‌های خود و رحمت خدا است.» آن مرد با حیرت گفت: «چرا این قدر گران است؟» شیطان با همان لبخند مرموزش پاسخ داد: «چون این مؤثرترین وسیله‌ی من است. هرگاه سایر ابزارم بی‌اثر می‌شوند، فقط با این وسیله می‌توانم در قلب انسان‌ها رخنه کنم و کاری را به انجام برسانم. اگر فقط موفق شوم کسی را به احساس نومیدی، دلسردی و اندوه وا دارم، می‌توانم با او هر آنچه می‌خواهم بکنم. من این وسیله را در مورد تمامی انسان‌ها به کار برده‌ام. به همین دلیل این قدر کهنه است!» منبع

داستان کوتاه: «گویند روزی شیطان همه جا جار زد که قصد دارد از کار خود دست بکشد و وسایلش را با تخفیف مناسب به فروش بگذارد. او ابزارهای خود را به شکل چشمگیری به نمایش گذاشت. این وسایل شامل خودپرستی، شهوت، نفرت، خشم، آز، حسادت، قدرت‌طلبی و دیگر شرارت‌ها بود. ولی در میان آنها یکی که بسیار کهنه و مستعمل به نظر می‌رسید، بهای گرانی داشت و شیطان حاضر نبود آن را ارزان بفروشد.

کسی از او پرسید: «این وسیله چیست؟» شیطان پاسخ داد: «این نومیدی از توانایی‌های خود و رحمت خدا است.» آن مرد با حیرت گفت: «چرا این قدر گران است؟» شیطان با همان لبخند مرموزش پاسخ داد: «چون این مؤثرترین وسیله‌ی من است. هرگاه سایر ابزارم بی‌اثر می‌شوند، فقط با این وسیله می‌توانم در قلب انسان‌ها رخنه کنم و کاری را به انجام برسانم. اگر فقط موفق شوم کسی را به احساس نومیدی، دلسردی و اندوه وا دارم، می‌توانم با او هر آنچه می‌خواهم بکنم. من این وسیله را در مورد تمامی انسان‌ها به کار برده‌ام. به همین دلیل این قدر کهنه است!» منبع

امام علی ع فرمودند:

زکاتِ قدرت، انصاف است.

بایزد بسطامی:

چُنان نُمای که هستی،

نه چُنان باش که می نُمایی

امام علی ع فرمودند:

زکاتِ قدرت، انصاف است.

بایزد بسطامی:

چُنان نُمای که هستی،

نه چُنان باش که می نُمایی

به قلم دامنه: به نام خدا. من در این پست، چهار نکته از کتاب «۵۵۵» نوشته‌ی شمس‌الدین رحمانی را به اشتراک می گذارم. این کتاب ۵۵۵ سال نبرد میان یهود و اسلام را بررسی کرده است، یعنی از سال ۸۵۷ هجری قمری تا ۱۳۶۸ خورشیدی. از فتح قُسطنطنیه (اسلامبول) به دست سلطان محمد فاتح عثمانی تا رحلت امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی.

عکس از دامنه

در ص ۱۷۴ آمده است : یهود از یک طرف قصد نفوذ در جوامع را دارد و از سوی دیگر با روحیۀ نژادپرستانه، نه خود به دین های دیگر در می آید و نه دیگران را به مذهب خود می خواند و راه می دهد. لذا راه کار برای مقاصد خود را در ساختن فرقه های مصنوعی و دست ساز [مانند فرقۀ بهائیت] یافته است.

در ص ۸۲ : دولت انگستان پس از پایان جنگ جهانی دوم در ۱۹۴۶ اعلان کرد که زمینه برای ورود یهودی ها به فلسطین فراهم است.

در ص ۸ : یهود با سازماندهیِ مهاجرتِ حساب شده، آمریکا را در اختیار گرفت تا در قرن بیستم، مرکز قدرت خود را از انگستان به آمریکا منتقل کند. یهود در اندیشۀ سُلطه کامل بر دنیا است.

در ص ۱۲۰ : یهودی الاصل بودن محمد علی فروغی به علاوه نقشی که او در جهت مطامع انگلستان بازی کرد، موجب عکس العمل هایی شد که به خصوص، پس از پایان دیکتاتوری رضاشاه، و در یک سال آخر عمر فروغی در داخل و خارج کشور شنیدنی است. مثلاً شاعری در مذمّت محمدعلی فروغی می گوید:

وطن به باد فنا رفته است و هموطنان

گرسنه اند و پریشان، برهنه اند و فقیر

بیا که صوفیِ ما ترکِ گوشه گیری کرد

دوباره باز نموده است مکتبِ تزویر 

رفیق قافله بودن شریک دزد شدن

که این نشانۀ عقل است و دانش و تدبیر 

نشیمن تو نه این کُنج مِحنت آباد است

تُرا ز کُنگرۀ عرش می زنند صَفیر

برای ملت خود شعرِ خواجه می خواند

غذای روح به ما می دهد نخست وزیر

چنان ریا و تظاهر نمود و شُعبده کرد

که پادشاه جوان شد مریدِ صوفی پیر

به قلم دامنه: به نام خدا. من در این پست، چهار نکته از کتاب «۵۵۵» نوشته‌ی شمس‌الدین رحمانی را به اشتراک می گذارم. این کتاب ۵۵۵ سال نبرد میان یهود و اسلام را بررسی کرده است، یعنی از سال ۸۵۷ هجری قمری تا ۱۳۶۸ خورشیدی. از فتح قُسطنطنیه (اسلامبول) به دست سلطان محمد فاتح عثمانی تا رحلت امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی.

عکس از دامنه

در ص ۱۷۴ آمده است : یهود از یک طرف قصد نفوذ در جوامع را دارد و از سوی دیگر با روحیۀ نژادپرستانه، نه خود به دین های دیگر در می آید و نه دیگران را به مذهب خود می خواند و راه می دهد. لذا راه کار برای مقاصد خود را در ساختن فرقه های مصنوعی و دست ساز [مانند فرقۀ بهائیت] یافته است.

در ص ۸۲ : دولت انگستان پس از پایان جنگ جهانی دوم در ۱۹۴۶ اعلان کرد که زمینه برای ورود یهودی ها به فلسطین فراهم است.

در ص ۸ : یهود با سازماندهیِ مهاجرتِ حساب شده، آمریکا را در اختیار گرفت تا در قرن بیستم، مرکز قدرت خود را از انگستان به آمریکا منتقل کند. یهود در اندیشۀ سُلطه کامل بر دنیا است.

در ص ۱۲۰ : یهودی الاصل بودن محمد علی فروغی به علاوه نقشی که او در جهت مطامع انگلستان بازی کرد، موجب عکس العمل هایی شد که به خصوص، پس از پایان دیکتاتوری رضاشاه، و در یک سال آخر عمر فروغی در داخل و خارج کشور شنیدنی است. مثلاً شاعری در مذمّت محمدعلی فروغی می گوید:

وطن به باد فنا رفته است و هموطنان

گرسنه اند و پریشان، برهنه اند و فقیر

بیا که صوفیِ ما ترکِ گوشه گیری کرد

دوباره باز نموده است مکتبِ تزویر 

رفیق قافله بودن شریک دزد شدن

که این نشانۀ عقل است و دانش و تدبیر 

نشیمن تو نه این کُنج مِحنت آباد است

تُرا ز کُنگرۀ عرش می زنند صَفیر

برای ملت خود شعرِ خواجه می خواند

غذای روح به ما می دهد نخست وزیر

چنان ریا و تظاهر نمود و شُعبده کرد

که پادشاه جوان شد مریدِ صوفی پیر

نوه ام علی طالبی دارابی

مرداد ۱۳۹۷ . قم

اینجا

دکتر محسن آهنگر دارابی

(حاج مرتضی حسن). آمریکا

...

شیخ وحدت و سید علی اصغر. منزل سید علی اصغر

مراسم شهادت امام جواد (ع) منزل حاج احمد

۲۱ مرداد ۱۳۹۷. عکاس: دامنه

آقای شیخ وحدت. آق شفیع. دکتر شیخ باقر.

آقای شیخ علی اکبر دارابکلایی. حاج احمد آهنگر

نوه ام علی طالبی دارابی

مرداد ۱۳۹۷ . قم

اینجا

دکتر محسن آهنگر دارابی

(حاج مرتضی حسن). آمریکا

...

شیخ وحدت و سید علی اصغر. منزل سید علی اصغر

مراسم شهادت امام جواد (ع) منزل حاج احمد

۲۱ مرداد ۱۳۹۷. عکاس: دامنه

آقای شیخ وحدت. آق شفیع. دکتر شیخ باقر.

آقای شیخ علی اکبر دارابکلایی. حاج احمد آهنگر

من. آقای وحدت. شیخ باقر. عارف. عادل. عاصم

۱۸ مرداد ۱۳۹۷. منزل عادل

من. آقای وحدت. شیخ باقر. عارف. عادل. عاصم

۱۸ مرداد ۱۳۹۷. منزل عادل

به قلم دامنه: به نام خدا. صوفی‌گری -پشمینه‌پوشان- در حقیقت، یڪ جنبش اعتراضی علیه‌ی علما، روحانیون و دانش‌آموختگان مسلمانی بود ڪه از نظر صوفیان، بیش از آن‌ڪه به مڪتب اسلام علاقمند باشند به قدرت سیاسی می‌اندیشیدند؛ و یا به حاڪمیت و حڪومت چسبیده بودند. بر خلاف علما، صوفی‌ها خداوند را بر مبنای قادر متعال ادراڪ نمی‌ڪنند بلڪه او را بر حسب عشق درڪ می‌نمایند.

صوفیه اساساً نهضت بود؛ نهضتی عرفانی ڪه محدودیت‌های مذهب رسمی را برای اتحاد با خدا با حقیقت‌های غائی، نفی می‌ڪرد. غربی‌ها عمدتاً در معرفی صوفی‌ها، اشتباه می‌ڪردند، آنها خیال می‌نمودند اینان همان دراویشان چرخان هستند ڪه با چرخیدن -سماع- به حالت خَلسه دست می‌یابند. از جمله ڪسانی ڪه تحت تأثیر صوفیه بودند، می توان به حافظ و مولوی اشاره نمود. مولوی می‌گفت:

چو چرخم من، چو ماهم من، چو شمعم من ز تاب تو
همه عقلم، همه عشقم، همه جانم به جان تو

(گنجور: غزل ۲۱۶۶ دیوان شمس)

صُوفیه بعدها به «حیدر» رسید، حاڪم فرقه‌ی صَفویّه. حیدر توانسته بود به عنوان یڪ آدم هوشیار؛ پرچم تسنّن را از ایران پایین بڪشد و پرچم تشیّع را بر فراز سلسله‌ی صفویه به اهتزاز درآورَد ڪه می‌دانیم این خاندان با ایران و اسلام و مڪتب شیعه چه ڪرد. بلڪه چه‌ها ڪرد! بعد از ڪشته‌شدن «حیدر» و «علی» -پسرش- رهبری فرقه‌ی صفویه به «اسماعیل» ۷ ساله! واگذار شد ڪه فرقه را به سلسله‌ی شاهی رساند. (منبع)

اسماعیل ۱۲ساله، ڪه در رشت مخفی شده بود (=به قول امروزی‌ها در آب نمڪ! خوابانده شده بود) بعدها به عنوان شاه سلسله‌ی صفویه، پادشاهی مذهبی دنیوی‌اش را اعلام ڪرد. شاهی ڪه پیروانش وی را «خدای زنده» می‌دانستند، یعنی «تجسید خدا».

اسماعیل را «شاهِ نظرڪرده» می‌دانستند. خودِ شاه‌اسماعیل ڪه خود را «راز خداوند» می‌خواند، نیز، بعدها چنان حسّ قدرت و استیلا به او دسته داده بود ڪه دعوی اُلوهیت! ڪرد. ڪاری اغفال‌گر، ڪه جدّش -حیدر- هم می‌ڪرد: خواب‌نمای حضرت علی (ع) شدن! ڪه آن حضرت در خواب به او گفت به امر حڪومت فراخوانده شده‌ای. و به همین‌خاطر سرِ قبایل تُرڪ، دستار سرخی با ۱۲ ترَگ نهاده بود ڪه هر ترَگ نشانگر یڪی از امامان شیعه بود! ڪه دشمنان او، آن ها را به تحقیر «قزلباش» می‌خواندند یعنی سُرخ‌سَر. شعار آنها این بود:

ما چاڪران حسینیم و این دورانِ ماست
در اخلاص ما بندگانِ امامیم
نام ما «فدایی» و لقب ما «شهید» است

به قلم دامنه: به نام خدا. صوفی‌گری -پشمینه‌پوشان- در حقیقت، یڪ جنبش اعتراضی علیه‌ی علما، روحانیون و دانش‌آموختگان مسلمانی بود ڪه از نظر صوفیان، بیش از آن‌ڪه به مڪتب اسلام علاقمند باشند به قدرت سیاسی می‌اندیشیدند؛ و یا به حاڪمیت و حڪومت چسبیده بودند. بر خلاف علما، صوفی‌ها خداوند را بر مبنای قادر متعال ادراڪ نمی‌ڪنند بلڪه او را بر حسب عشق درڪ می‌نمایند.

صوفیه اساساً نهضت بود؛ نهضتی عرفانی ڪه محدودیت‌های مذهب رسمی را برای اتحاد با خدا با حقیقت‌های غائی، نفی می‌ڪرد. غربی‌ها عمدتاً در معرفی صوفی‌ها، اشتباه می‌ڪردند، آنها خیال می‌نمودند اینان همان دراویشان چرخان هستند ڪه با چرخیدن -سماع- به حالت خَلسه دست می‌یابند. از جمله ڪسانی ڪه تحت تأثیر صوفیه بودند، می توان به حافظ و مولوی اشاره نمود. مولوی می‌گفت:

چو چرخم من، چو ماهم من، چو شمعم من ز تاب تو
همه عقلم، همه عشقم، همه جانم به جان تو

(گنجور: غزل ۲۱۶۶ دیوان شمس)

صُوفیه بعدها به «حیدر» رسید، حاڪم فرقه‌ی صَفویّه. حیدر توانسته بود به عنوان یڪ آدم هوشیار؛ پرچم تسنّن را از ایران پایین بڪشد و پرچم تشیّع را بر فراز سلسله‌ی صفویه به اهتزاز درآورَد ڪه می‌دانیم این خاندان با ایران و اسلام و مڪتب شیعه چه ڪرد. بلڪه چه‌ها ڪرد! بعد از ڪشته‌شدن «حیدر» و «علی» -پسرش- رهبری فرقه‌ی صفویه به «اسماعیل» ۷ ساله! واگذار شد ڪه فرقه را به سلسله‌ی شاهی رساند. (منبع)

اسماعیل ۱۲ساله، ڪه در رشت مخفی شده بود (=به قول امروزی‌ها در آب نمڪ! خوابانده شده بود) بعدها به عنوان شاه سلسله‌ی صفویه، پادشاهی مذهبی دنیوی‌اش را اعلام ڪرد. شاهی ڪه پیروانش وی را «خدای زنده» می‌دانستند، یعنی «تجسید خدا».

اسماعیل را «شاهِ نظرڪرده» می‌دانستند. خودِ شاه‌اسماعیل ڪه خود را «راز خداوند» می‌خواند، نیز، بعدها چنان حسّ قدرت و استیلا به او دسته داده بود ڪه دعوی اُلوهیت! ڪرد. ڪاری اغفال‌گر، ڪه جدّش -حیدر- هم می‌ڪرد: خواب‌نمای حضرت علی (ع) شدن! ڪه آن حضرت در خواب به او گفت به امر حڪومت فراخوانده شده‌ای. و به همین‌خاطر سرِ قبایل تُرڪ، دستار سرخی با ۱۲ ترَگ نهاده بود ڪه هر ترَگ نشانگر یڪی از امامان شیعه بود! ڪه دشمنان او، آن ها را به تحقیر «قزلباش» می‌خواندند یعنی سُرخ‌سَر. شعار آنها این بود:

ما چاڪران حسینیم و این دورانِ ماست
در اخلاص ما بندگانِ امامیم
نام ما «فدایی» و لقب ما «شهید» است

قبر روانشاد یوسف رزاقی، ۱۸ مرداد ۱۳۹۷

عکاس: اسماعیل دارابکلایی

شهید ابراهیم عباسیان

شهید ابراهیم عباسیان

عکاس عکس پایین

سیدمحمد موسوی دارابی. ۱۹ مرداد ۱۳۹۷

قبر روانشاد یوسف رزاقی، ۱۸ مرداد ۱۳۹۷

عکاس: اسماعیل دارابکلایی

شهید ابراهیم عباسیان

شهید ابراهیم عباسیان

عکاس عکس پایین

سیدمحمد موسوی دارابی. ۱۹ مرداد ۱۳۹۷

مجموعه پیام‌هایم در مدرسه فکرت

عناوین بحث‌ها

(از ۹ مرداد ۱۳۹۷ تا تیر ۱۴۰۰)

۱_ حکومت و دانشگاه و حوزه و حملات به دانشگاه (دامنه)  ۲_ اسلام و حقوق زن (دامنه)  ۳_ سیاست نه شرقی نه غربی (دامنه) ۴_ ادیان و کارکرد حکومتی (علیرضا آهنگر کرج)  ۵_ پایان‌نامه نویسی نزد خدا (دامنه) ۶_ آبروی انسان (شیخ‌باقر طالبی)  ۷_ رهبران دینی و چگونگی تشخیص انحراف از دین (جوادی‌نسب)  ۸_ درباره شهید ابراهیم عباسیان (دامنه)  ۹_ آیا در هیچ پروژه اجتماعی شرکت داشته‌اید؟ (عارف آهنگر)

۱۰_ راه برونرفت از بحران سیاست خارجی (عبدی)  ۱۱_ وضعیت ورزش دارابکلا  (دامنه) ۱۲_ وضعیت آموزش و پرورش (دامنه)  ۱۳_ یکتاپرستی و دموکراسی (سیدعلی‌اصغر)  ۱۴_ دین و نهاد سیاست (شیخ وحدت)  ۱۵_ دنیا و دعا (دامنه) ۱۶_ عدل (امیر رمضانی) ۱۷_ مشکلات محیط اطراف زندگی اعضای مدرسه (دامنه) ۱۸_ آیین خواستگاری و عروسی و ازدواج (عبدالعلی ترابی)  ۱۹_ غدیر خم و ارادت به علی (دامنه)  ۲۰_ مرکز رویدادهای "من" در کجای آدمی ست؟ (معین آهنگر)

۲۱_ ایران، صنعتی شدن یا کشاورزی؟ (دامنه) ۲۲_ معضلات امروز جهان (دامنه) ۲۳_ رباخواری (عبدی) ۲۴_ نهضت ترجمه (دامنه) ۲۵_ شیطان (محمدحسین آهنگر) ۲۶_ خبر فوت بستگان و کودکان (جوادی‌نسب) ۲۷_ کدام سکانس عاشورا مهمتر است؟ (معین آهنگر) ۲۸_ اسراف آب و راهکار ما (دامنه) ۲۹_ در هفته چند فیلم می‌بینید؟  (دامنه) ۳۰_ رفتار با حیوانات (دکتر عارف‌زاده)  ۳۱_  کاهش مصرف انرژی در زندگی (جوادی‌نسب)  ۳۲_ معنویت چیست؟  (امیر رمضانی)

۳۳_ نظرخواهی منع فوروارد در مدرسه؟ (جلیل قربانی) ۳۴_ فقر (عبدی) ۳۵_ چگونگی پذیرایی از مهمان (جوادی‌نسب)  ۳۶_ کدام انسان؟ (امیر رمضانی ۳۷_ نظام برای مردم؟ یا مردم برای نظام؟  (عیسی آهنگر) ۳۸_ چرا به تشیّع حمله و جسارت می‌شود؟  (تقی آهنگر) ۳۹_ مشکلات طلاق  (مهدی عرب خزائلی) ۴۰_ بیشترین کشتار به نام کدام دین بود؟ (معین آهنگر)

۴۱_ ضرب‌المثل: وقتی باد تغییر می‌وزد شما دیوار می‌سازید یا آسیاب بادی؟ (دامنه) ۴۲_ پیمان مودّت ایران و آمریکا (عیسی آهنگر)  ۴۳_ آیا ناباوران به معاد و خدا باید از اخلاق پیروی کنند؟  (جوادی‌نسب) ۴۴_ راهکارهای موفقیت فرزندان (حمید عباسیان)  ۴۵_ نماز و روزه استیجاری (عبدی) ۴۶_ بشر به کدام سو می‌رود (عرب‌خزائلی)  ۴۷_ رهبری گفتند مسئولان رازها از مردم پنهان نکنند، شما چه رازی سراغ دارید که نباید پنهان می‌ماند؟  (دامنه)  ۴۸_ امنیت و عملکرد دو جناح (سیروس رجبی)  ۴۹_ آیا اعدام مجازات درستی است (جوادی‌نسب) بیشتر بخوانید ↓

مجموعه پیام‌هایم در مدرسه فکرت

عناوین بحث‌ها

(از ۹ مرداد ۱۳۹۷ تا تیر ۱۴۰۰)

۱_ حکومت و دانشگاه و حوزه و حملات به دانشگاه (دامنه)  ۲_ اسلام و حقوق زن (دامنه)  ۳_ سیاست نه شرقی نه غربی (دامنه) ۴_ ادیان و کارکرد حکومتی (علیرضا آهنگر کرج)  ۵_ پایان‌نامه نویسی نزد خدا (دامنه) ۶_ آبروی انسان (شیخ‌باقر طالبی)  ۷_ رهبران دینی و چگونگی تشخیص انحراف از دین (جوادی‌نسب)  ۸_ درباره شهید ابراهیم عباسیان (دامنه)  ۹_ آیا در هیچ پروژه اجتماعی شرکت داشته‌اید؟ (عارف آهنگر)

۱۰_ راه برونرفت از بحران سیاست خارجی (عبدی)  ۱۱_ وضعیت ورزش دارابکلا  (دامنه) ۱۲_ وضعیت آموزش و پرورش (دامنه)  ۱۳_ یکتاپرستی و دموکراسی (سیدعلی‌اصغر)  ۱۴_ دین و نهاد سیاست (شیخ وحدت)  ۱۵_ دنیا و دعا (دامنه) ۱۶_ عدل (امیر رمضانی) ۱۷_ مشکلات محیط اطراف زندگی اعضای مدرسه (دامنه) ۱۸_ آیین خواستگاری و عروسی و ازدواج (عبدالعلی ترابی)  ۱۹_ غدیر خم و ارادت به علی (دامنه)  ۲۰_ مرکز رویدادهای "من" در کجای آدمی ست؟ (معین آهنگر)

۲۱_ ایران، صنعتی شدن یا کشاورزی؟ (دامنه) ۲۲_ معضلات امروز جهان (دامنه) ۲۳_ رباخواری (عبدی) ۲۴_ نهضت ترجمه (دامنه) ۲۵_ شیطان (محمدحسین آهنگر) ۲۶_ خبر فوت بستگان و کودکان (جوادی‌نسب) ۲۷_ کدام سکانس عاشورا مهمتر است؟ (معین آهنگر) ۲۸_ اسراف آب و راهکار ما (دامنه) ۲۹_ در هفته چند فیلم می‌بینید؟  (دامنه) ۳۰_ رفتار با حیوانات (دکتر عارف‌زاده)  ۳۱_  کاهش مصرف انرژی در زندگی (جوادی‌نسب)  ۳۲_ معنویت چیست؟  (امیر رمضانی)

۳۳_ نظرخواهی منع فوروارد در مدرسه؟ (جلیل قربانی) ۳۴_ فقر (عبدی) ۳۵_ چگونگی پذیرایی از مهمان (جوادی‌نسب)  ۳۶_ کدام انسان؟ (امیر رمضانی ۳۷_ نظام برای مردم؟ یا مردم برای نظام؟  (عیسی آهنگر) ۳۸_ چرا به تشیّع حمله و جسارت می‌شود؟  (تقی آهنگر) ۳۹_ مشکلات طلاق  (مهدی عرب خزائلی) ۴۰_ بیشترین کشتار به نام کدام دین بود؟ (معین آهنگر)

۴۱_ ضرب‌المثل: وقتی باد تغییر می‌وزد شما دیوار می‌سازید یا آسیاب بادی؟ (دامنه) ۴۲_ پیمان مودّت ایران و آمریکا (عیسی آهنگر)  ۴۳_ آیا ناباوران به معاد و خدا باید از اخلاق پیروی کنند؟  (جوادی‌نسب) ۴۴_ راهکارهای موفقیت فرزندان (حمید عباسیان)  ۴۵_ نماز و روزه استیجاری (عبدی) ۴۶_ بشر به کدام سو می‌رود (عرب‌خزائلی)  ۴۷_ رهبری گفتند مسئولان رازها از مردم پنهان نکنند، شما چه رازی سراغ دارید که نباید پنهان می‌ماند؟  (دامنه)  ۴۸_ امنیت و عملکرد دو جناح (سیروس رجبی)  ۴۹_ آیا اعدام مجازات درستی است (جوادی‌نسب) بیشتر بخوانید ↓

۵۰_ نقش تبلیغات در رونق دین (دکترعارف‌زاده)  ۵۱_ کودکان کار (عبدی) ۵۲_ عملکرد نظام و انقلاب (مسعود داراب) ۵۳_ چه گوارا گفت: نفرت، سپس شلیک. نظر شما؟  (دامنه)  ۵۴_ چرا اروپا ترکیه را نمی‌پذیرد؟ (دامنه) ۵۵_ فرق نفاق و تقیه (عبدی)  ۵۶_ واکنش به خیانت همسر (جوادی‌نسب)

۵۷_ نشاط و شادی (دامنه)  ۵۸_ وکالت و قضاوت (نخواست نامش فاش شود)  ۵۹_ چرا حوزه شهریه‌ می‌دهد ولی دانشگاه نمی‌دهد؟ (مسعود داراب)  ۶۰_ چرا با آن که مشکلات کشور می‌دانیم، مطابق دشمن رفتار می‌کنیم؟ (مهدی ملایی)  ۶۱_ ما چطور از میراث عاشورا نتوانستیم جامعه اى مسوول تر، کارگزارانى با تقواتر ، اختلاسهایى کمتر فراهم کنیم؟ (محمود آهنگر) ۶۲_ چرا ملتی اهل نذر و قسم هستیم؟ (دامنه)  ۶۳_ آیا با نظریه تکامل داروین موافقید یا به ماوراء؟ (ایمان شیردل)

۶۴_ در مورد حضرت محمد (ص). (عبدی)  ۶۵_ آیا با دعوت از بانوان برای ورود به مدرسه‌ی فکرت موافق‌اید؟ (هسته‌ی مدرسه) ۶۶_ یک خاطره از معلم و استاد بگویید. (عبدالله طالبی)  ۶۷_ چشم سوم انسان چیست؟ (عبدی) ۶۸_ احساس امنیت و نقش بسیج (دامنه)  ۶۹_ آیا دین ارثیه است؟ (اسماعیل طالبی)  ۷۰_ خاطره از فوتبال ایران در ملبورن استرالیا (عبدالرحیم آفاقی)

۷۱_ قانون مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (عبدی)  ۷۲_ هدف آفرینش انسان (سیدمحمد موسوی) ۷۳_ جنبش زنان غرب و حقوق بانوان (آقای... که نخواست نامش فاش شود)  ۷۴_ فلسفه در ایران و رازی (مسعود داراب)  ۷۵_ خاطره از پدر و مادرتان (دامنه)

۷۶_ اگر در دریا فقط یک جلیقه داشتید به کی می‌دادید؟ (دکتر عارف‌زاده)  ۷۷_ جدایی دین از سیاست چرا؟ (سیدعلی اصغر)   ۷۸_ خاطره از انقلاب در روستای داراب‌کلا (مهدی ملایی)  ۷۹_ حقوق‌بشر غرب و حقوق‌بشر اسلامی (صدرالدین آفاقی)  ۸۰_ تاریخ و مسائل دارابکلا (شیخ‌عسکر رمضانی)

۸۱_ آیا برای ادراه‌ی کشور گزینش نیاز است؟ (دامنه)  ۸۲_ زباله‌ی خانگی و چگونگی رفتار با آن (عارف آهنگر)  ۸۳_ آیا تابه‌حال از چیزی تعجب کرده اید؟ (محمد عبدی)  ۸۴_ مدارای سیاسی (دامنه)

۸۵_ مکر و حیله را برای روباه و انسان چگونه تحلیل می‌کنید؟ از نظر سیاست خاورمیانه‌ای ایران باید چگونه باشد؟ (دامنه)

۸۶_ «در مورد مکانیسم خواب و رویا و بیان خاطره ای از خواب و رؤیای صادقه قابل طرح و بیان در گروه اگر مطالبی دارید، بیان فرمایید؟» (محمدعبدی)

 ۸۷_ «آیا قدرت شیطان از خدا بیشترا ست؟ اگر نیست چرا گناه کردن آسان تر از کار نیک است؟» (حجةالاسلام علی‌اکبر دارابکلایی)

۸۸_ این عکس میکروفون (=صدابَر) تریبون (=میز سخنوری) است. هم آسیب‌شناسی کنید و هم آگاهی‌رسانی. شما از میکروفون و تریبون، چه حس‌وحال و چه انتظاراتی داشته و دارید؟ درباره‌ی آن هرچه دانش‌وبینش، یا نقدوانتقاد، و یا اعتقادواعتماد دارید بیان کنید. و نیز اگر پشت آن قرار‌می‌گرفتید چه‌ها می‌گفتید؟ (دامنه)

۸۹_ بیدار کردن آدمی که خواب هست سخت تره و یا کسی که خودش را به خواب زد؟ (عیسی‌آهنگر)  ۹۰_ خدمت به خلق چیست؟ خادم به خلق کیست؟ خدمت به خلق چه منفعتی دارد؟ خادم به خلق دنبال چه منفعتی است؟ منفعت معنوی اش چیست؟ در خدمت به خلق دنبال چه منفعتی باید باشیم؟ (حمیدعباسیان)

۹۱_ "همه انسانها در هر شغل و جایگاهی، #مسؤلیت_اجتماعی دارند. آنگاه که به مسؤلیت اجتماعی مان آگاه می شویم، آغاز شکوفایی ما و تکه ای از جهان است. و از نظر من این معنای همان مفهوم کهنه ی بشری ست: #عشق. یعنی به چیزی غیر از خودت نیز بیاندیش؛ انسان، درخت، حیوان، خاک، آب و... شما چه فکر می کنید؟ (عارف آهنگر)

۹۲_ ""چه ارتباطی بین اسم افراد و خوبی و بدی افراد داره آیا نقشی داره یا نه" (حسین شیخ‌زاده) ۹۳_ فرهنگ عذرخواهی در زندگی روزمره ی شما چه جایگاهی دارد؟ آیا به چنین امری اعتقاد دارید و آنرا مفید میدانید؟ در صورتی که به اشتباه خود در تعاملات فردی و اجتماعی پی ببرید حاضر به عذرخواهی هستید؟" (صدرالدین آفاقی)

۹۴_ «لُقَطَة را چه میدانید و در صورت یافتن مالی که صاحبش را نمی شناسید چه می کنید ؟ و اگر خاطره ای دارید بفرمایید؟» (محمد عبدی)  ۹۵ : "یک: چند فرزند را برای یک خانواده مناسب می دانید؟  دو: چه سنی را برای ازدواج و بچه دار شدن مناسب می دانید؟ سه: در حال حاضر برنامه کنترل جمعیت باید اجرا شود؟" (حسین جوادی‌نسب)

۹۶_ مناظره‌ی جمعی بر روی"اصل ۱۵۳ قانون اساسی: "هر گونه قرارداد که موجب سلطه بیگانه بر منابع طبیعی و اقتصادی، فرهنگ، ارتش و دیگر شیون کشور گردد ممنوع است."  (دامنه)   ۹۷_ "آیا در هر سال اقدام به مسافرت، زیارت و نیز گردشگری و دیدنِ جای‌جای ایرانِ پهناور و پُرگُهر می‌کنید؟ خاطره یا خاطرات آموزنده‌، معنوی، الهام‌بخش، هیجان‌انگیز، نشاط‌بخش و یا حادثه‌ای و دلهُره‌آور مسافرت‌های‌تان را بازگو کنید. بهتر است ذکر هر خاطره، از اندازه‌ی دو کف دست نگذرد. (دامنه)

۹۸_ ۱.واژه "حیا" را چگونه معنا می کنید؟ ۲. تفاوت بین "حیای خردمندانه" و "حیای احمقانه" چیست؟ ۳. چه رابطه ای بین "حیا" و "عفت" وجود دارد؟ ۴. حیای از خود را چگونه تبیین می کنید؟" (حجةالاسلام محمدرضا احمدی)  ۹۹_ «رشوه کلمه بسیار زشت و مذموم است اما پول چایی و تو جیبی رسم زمانه شده. نظر شما چیست ؟ آیا تاکنون موردی پیش آمده قابل بیان در گروه باشد؟» (محمد عبدی)   ۱۰۰_ «سرَک کشیدن به زندگی دیگران از نظر شما چیست و چه بدی‌ هایی دارد؟» (شیخ عسکر رمضانی).

۱۰۱_ اگر به شما بگویند چند روز یا چند ماه بیشتر از عمرت باقی نمانده است، یک ، چه می کنید؟  دو ، بهترین رفتار چه رفتاری است؟ (حسین جوادی‌نسب)   ۱۰۲_  «انسان در آینده به چه امکاناتی در عرصه علم و تکنولوژی دست پیدا می کند؟» (حسین جوادی‌نسب)  ۱۰۲_ "چرا این نشست در لهستان انجام میشود ؟ آیا پیام خاصی دارد . یا نه بطور اتفاقی انجام میشود ؟" (امیر رمضانی)  ۱۰۳_ «انسان در آینده به چه امکاناتی در عرصه علم و تکنولوژی دست پیدا می کند؟» (حسین جوادی‌نسب)

۱۰۴_ "می بخور منبر بسوزان مردم آزاری مکن" (شیخ عسکر رمضانی) ۱۰۵_  « در یک نگاه  کلی نه شخص محور، انقلاب اسلامی برای چه چیزی بود ؟ مردم چه می خواستند نه رهبرانشان؟ آیا لازم بود حتما انقلاب شود ؟ و چقدر در تحقق آن تغییرات مد نظر مردم  موفق بوده اند؟ » (محمد عبدی)

۱۰۶_ از نظر شما مهاجرت معکوس در ایران و در محلی که در آن زند‌گی می‌کنید، چگونه است؟ (دامنه)  ۱۰۷_ "آیا قانون روح دارد ؟ و روح آن چیست و در کجای آن مستتر و پنهان میباشد ؟" (امیر رمضانی)  ۱۰۸_ امام خمینی فرمودند: «شما را به مقام انسانیت می رسانیم ...» منظورشان چه بوده است؟" (محمد عبدی)

۱۰۹_ « جهان چگونه بوجود آمده؟ » (شیخ عسکر رمضانی)  ۱۱۰_ چرا ما در مدارس ایران باید از چند کتاب  عربی استفاده کنیم در حالیکه در هیچ یک از کشورهای عربی زبان فارسی تدریس نمی شود. و زبان عربی چه کاربردی در زندگی روزمره ما دارد؟ (مهدی عرب خزائلی) ۱۱۱_  «مسئولیت والدین درقبال نماز فرزندان چیست؟ و چه آثاری دارد؟» (محمد عبدی)

بحث ۱۱۲_ خانم الیزابت وارن سناتور دموکرات به‌طور رسمی اعلام کرد در انتخابات 2020 آمریکا برای شکست دونالد ترامپ شرکت می‌کند. وی که اهل ایالت ماساچوست است خواستار "مبارزه علیه‌ی نابرابری اقتصادی، مبارزه با فشار بر طبقه‌ی متوسط و پاسخگو‌کردن طبقه‌ی مرفّه" شده است. (منبع) پرسش این است چرا این نامزد بر روی این سه پدیده دست گذاشته است؟ این سه راهبرد مبارزاتی، نشان از چه وضعیت و واقعیت درون جامعه‌ی سیاسی آمریکا می‌دهد؟ (دامنه)   ۱۱۴_ خُلقیات ایرانیان چیست؟ (دامنه)

۱۱۴_ چرا میان ایرانیان بر سر "پرسپولیسی‌بودن" و یا "استقلالی بودن"، این‌همه معرکه، هیجان، شادابی و بحث برپاست؟ در این دوگانه‌ و آوردگاه استقلالی و پرسپولیسی، چه درس‌ها و آموزه‌هایی می‌توان سراغ داد؟ (دامنه)

۱۱۵_ نواندیشان معاصر از ضرورت بازگشت به آموزه‌های معنویان و فرزانگان سخن می‎گویند. فرزانه‌ای چون مولوی‌، صلح درونی یا صدق را مقدمه و پیش‌شرطی برای صلح بیرونی با دیگران می‌داند، این مسأله چگونه تحلیل و شکافته می‌شود؟ (دامنه)

۱۱۶_ ما شبانه‌روز طی ۲۴ ساعت یک دور می‌زنیم که یک روز از عمرمان حساب می‌آید. این مدتِ زمانی _که همیشه بر ما می‌گذرد و ما را از دیروز، یک روز بزرگ‌تر می‌سازد_ در این روزگار هر یک از ما را با انواع مشاهدات، شادابی‌ها، عجایب، مَشقّات، شگفتی‌ها، مشکلات و سختی‌ها روبرو می‌کند؛ سؤال این است طی ۲۴ ساعت گذشته، چه چیزی بر شما گذشته و آن را مشاهده نموده‌اید که گفتن و نوشتن آن، به ما در این مدرسه تجربه، درس، عبرت، اندیشیدن، همدردی و آموزه می‌آموزاند. یکی را اگر مایل هستید مختصر _که از حدّ دو‌ کف دست نگذرد_ تعریف کنید. و یا بگویید این روزها، ۲۴ ساعت‌ چگونه سپری می‌شود (دامنه)

۱۱۷_ مطلب فرخ نگهدار: "رفتار عمومی ایالات متحده تحت رهبری ترامپ نشان می‌دهد که او برخلاف تمام روسای جمهوری سابق، اعتقادی به نقش رهبری کننده‌ی امریکا برای حل و فصل مسایل بین‌المللی یا گلوبال ندارد. شعار «امریکا اول» معنایش این است که نهادهای بین‌المللی چون تحت اراده‌ی ما نیستند باید برانداخته شوند و اتحادهایی جایگزین شوند که ولایت (سرپرستی) امریکا را قبول دارند."(منبع) (دامنه)

۱۱۸_"با در نظر گرفتن همه جوانب ، شما کدامیک از اقشار جامعه را از همه مظلومتر میدانید؟ به چه دلیل؟" (صدرالدین آفاقی)  ۱۱۹_ در هر تعطیلاتی، شهرهای ساحلی و جنگلی استان‌های مازندران، گیلان و گلستان با انبوه مسافران از تهران و شهرهای دیگر ایران، پر می‌شود. چنین روندی برای این سه استان فرصت است یا تهدید؟ (دامنه)

۱۲۰_ "مدرنیته هنوز هم باید پاسخ دهد اگر جهانی است، چرا جایی برای احساس سکونت و آشنایی دین داران ندارد. مدرنیته‌ای که بتواند با جهان دینداران نیز نسبتی برقرار کند، به جهان خود روح تازه‌ای خواهد دمید. جهان مدرن برای غنای خود، و دین داران برای بقاء و مشروعیت خود نیازمند میدان تازه‌ای از گفتگو هستند" (منبع) (دامنه)

۱۲۱_ پیامبر اسلام (ص) فرمودند: به امور پنهانی مردم کاری نداشته باشید، ... از سوی خداوند مفتضح (= بدنام و زشت) خواهید شد. (منبع: محاسن برقی، نقل از ابی برزه، صفحه‌ی 282) (دامنه)  ۱۲۲_ «یک واقعیتِ اجتماعی و تاریخی را همیشه باید در نظر داشت و آن این است که در شرق اسلامی و شاید مشرق‌زمین به‌طور عام همیشه مردمان از عصر خود ناامید بوده و زیبایی و صفا و نیکی‌ها را در گذشته می‌جُسته‌اند. این قاعده‌ای است که مرزِ نگاه سنتی و مدرن را در تاریخ ما از هم جدا می‌کند. مدرن ازین‌که زیبایی و کمال و نیکی را در هم‌اکنون یا آینده بجوید پرهیز و پروایی ندارد ولی در نگاهِ سنتی تمام زیبایی‌ها و نیکی‌ها در گذشته حضور داشته است و آنچه اکنون به‌چشم می‌خورد فاقد نیکی و زیبایی است.» متن از نظریات یکی از چهره‌های برجسته‌ی ایران است که نامش را پس از پایان بحث‌ها ـالبته، اگر بحثی در بگیردـ خواهم آورد. (دامنه)

۱۲۲_ شفیعی کدکنی: «یک واقعیتِ اجتماعی و تاریخی را همیشه باید در نظر داشت و آن این است که در شرق اسلامی و شاید مشرق‌زمین به‌طور عام همیشه مردمان از عصر خود ناامید بوده و زیبایی و صفا و نیکی‌ها را در گذشته می‌جُسته‌اند. این قاعده‌ای است که مرزِ نگاه سنتی و مدرن را در تاریخ ما از هم جدا می‌کند. مدرن ازین‌که زیبایی و کمال و نیکی را در هم‌اکنون یا آینده بجوید پرهیز و پروایی ندارد ولی در نگاهِ سنتی تمام زیبایی‌ها و نیکی‌ها در گذشته حضور داشته است و آنچه اکنون به‌چشم می‌خورد فاقد نیکی و زیبایی است.». (دامنه)

۱۲۳_ از نظر شما جامعه مثل یک سیستم ماشینیِ قابل کنترل و هدایت است؟ یا مثل یک اکوسیستم پیچیده‌ی طبیعی؟ توسعه یافتن درست است یا توسعه دادن؟ (سید علی‌اصغر) 

۱۲۴_ دیدگاهتان که الهام بخش و نوین باشه در مورد ماه مبارک رمضان بنگارید. لطفا از استعداد و ابتکارات انسانی خودتان بیشتر بهره ببرید. (سید علی‌اصغر) 

۱۲۵ : این سه موضوع زیر برای بحث‌ و نظر در پیشخوان مدرسه سنجاق می‌شود: می‌توان به یکی ازین سه جمله، یا هر سه‌ی آن پاسخ داد.

1- از امام علی -علیه‌السلام- نقل است که فرمودند: آیا خود را کوچک می‌پنداری در حالی‌که جهانی بزرگتر در درونت نهفته است؟ 2-  بودا پس از ۱۳ سال سیر آفاقی و پنهان‌شدن و ترکِ خانواده، نهایتاً برمی‌گردد و می‌گوید با این تکاپو فهمیدم که جز بی‌کران انسان جایی برای رفتن وجود ندارد. یعنی سیر اَنفُسی و درونی و معنوی. 3- رودکی می‌سُراید: اندر بلای سخت پدید آید / فضل و بزرگمردی و سالاری. توضیح: از نظر من در مفهوم «بزرگمردی» رودکی، «شیرزنی» هم نهفته است. (دامنه)

۱۲۶_ «معامله‌ی قرن» چه‌ها می‌دانید؟ آیا میان آن و تشدیدِ تنش آمریکا با ایران ربط قائل هستید؟ چه تحلیلی دارید؟ (دامنه: ۸ خرداد ۱۳۹۸)

۱۲۷_ میدانید که ایران مورد هجوم ملخ‌ها قرار گرفت. این ملخ‌ها را باید کُشت؟ یا نه، راه دیگری باید جُست؟ (دامنه)

۱۲۸_ ایران از «قدرتِ منطقه‌ای» خود چرا و چگونه باید استفاده کند؟ نیز اگر نکاتی درباره‌ی این «قدرت» دارید، بیان کنید. (دامنه. ۱۹ خرداد ۱۳۹۸)

۱۲۹_ «وصف محیط کار خود را  بیان کنید» (حمیدرضا عارف‌زاده)

۱۳۰ _ این عبارت پروفسور «فضل‌الله رضا» (برادرِ عنایت‌الله رضا) در کتاب «برگِ بی‌برگی» برای گفت‌وگو در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت، سنجاق می‌شود:

نویسندگان معاصر نوعاً خوانندگان را پس از مرور هزاران صفحه، به این نکته‌ی بدیهی راهبَر می‌شوند که «دستِ خارجی در کار بوده است». (ص ۴۳) آیا واقعاً بنابر نظر پروفسور رضا، دستِ خارجی در کار بوده، هست، و خواهد بود در هر کار؟ (دامنه: 2 تیر 1398)

۱۳۱ : درباره‌ی رویداد آرامکو چه فکر می‌کنید؟ این رویداد چه تأثیری بر صف‌بندی منطقه‌ای، نگرش‌های نوین نظامی و تحولات و تغییرات راهبردی در میان کشورهای منطقه و قدرت‌های بازیگر جهانی می‌گذارد؟ این موضوع مهم برای بحث در مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود.(دامنه. شهریور ۱۳۹۸)

۱۳۲ : آیا با خودت حرف می‌زنی؟ این پدیده‌ی رفتار درونی را چگونه تحلیل می‌کنی؟ آیا آنچه با خودت، در خلوت گپ می‌زنی قابل نقل و علنی‌شدن است که پند باشد و هشدار و اشتراک تجربه‌ی فردی؟ این موضوع برای گفت‌وگو در مدرسه سنجاق می‌شود.(۲۲ مهر ۱۳۹۸.)

۱۳۳ : چندی‌پیش رئیس دولت دوازدهم گفت: «حتی اگر در مسائل استراتژیک سال‌ها بحث کردیم و به نتیجه نرسیدیم باید برویم همه‌پرسی و از مردم بپرسیم.» پرسش ۱۳۳ این است: ۱. نظر شما درین‌باره چیست؟ ۲. رفراندم، گیریم که بر فرض برگزار شود، آیا نتیجه‌بخش است؟ همه به نتیجه‌ی برآمده از رأی رفراندومی تن می‌دهند؟ ۳. آیا اساساً رهبری به عنوان فصل‌الخطاب و عامل اقتدار و هدایتگر حکومت، مگر تبیین‌گر مسائل استراتژیک نیست؟ اگر هست پس چرا برخی‌ها مردم را به سوی رفراندوم (=همه‌پرسی) حواله می‌دهند؟ پس این بین جایگاه رهبری و نقش آن چه می‌شود؟ ۴.آیا به تحلیل شما این‌گونه سخن‌راندن، جنبه‌ی فصلی (=در راه‌بودن انتخابات مجلس آتی) دارد؟ آیا این یک شعار بزَکی با هدفِ مشغول‌کردن ذهن مردم به امور بی‌اثر و خیالی است؟ (۲۷ مهر ۱۳۹۸)

۱۳۴ : این پرسش برای گفت‌وگوی سنجاق می‌گردد: با توجه به ارزش و آثار خودنقدی که نقش درجه‌ی یک در فرهنگ‌سازی و تمدن‌آفرینی ملت‌ها دارد، هم‌اینک ما ملت ایران، دچار چه آفت‌ها و آسیب‌هایی هستیم؟ اگر نخواستید ریشه‌یابی کنید، دست‌کم بگویید بازتاب این کاستی‌ها بر جامعه‌ی ایران که گریبان‌گیر می‌شود، چیست؟ و اگر وجود آفت‌ها و آسیب‌ها را تأیید می‌کنید، بفرمایید چه باید کرد تا کمتر به آن گرفتار شد؟ و یا چه نباید کرد که بدان مبتلا نشد؟ یادآوری: اگر پرسش نارسا بود، می‌توانید آن را با نگاه خود پردازش کنید و سپس پاسخ دهید. (دامنه. ۳ آبان ۱۳۹۸)

۱۳۵ : صاحب اثر «مرام جاودانه» در صفحه‌ی ۷۴ کتابش معتقد است انسان در زندگی می‌تواند دارای دو گونه حرکت باشد: ۱. حرکت وضعی؛ شبیه سایر جانوران. مانند: خور، خوراک، خواب، خشم، شهوت. ۲. حرکت انتقالی؛ که در این حرکت، انسان جا عوض می‌کند، به پیش می‌رود، به طبیعت محدود و به ماوراءِ طبیعت سیر می‌کند و به جهان «تألُّه» پا می‌گذارد، منتهیٰ باید این حقایق را کاوید، فهمید، معتقد شد و متعهد گشت. نویسنده‌ی «مرام جاودانه» در ادامه، سخن اصلی‌اش را صادر می‌کند که: «انسان به همین حرکت انتقالی نیز، نیازمند آزادی است». و در باره‌ی آزادی نیز نویسنده‌ی«مرام جاودانه» برین نظر است که آزادی مطلوب، آزادی تعریف‌شده‌ای است، یعنی آزادی مقررات‌پذیر.  این مطلب -که در واقع آن را تپّه چاله (۴۶۱) خودم محسوب می‌کنم- برای بحث‌ونظر در مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌گردد. (دامنه 11 آبان 1398)

۱۳۶ : طرح تعطیلی پنج‌شنبه‌ها از نظر تحلیلی و تفسیری شما چیست؟ اساساً دیدگاه همه‌جانبه‌ی خود را درباره‌ی تعطیل‌کردن مناسب‌ها و پنج‌شنبه‌ها در تقویم کاری و اداری ایران تبیین کنید. این پرسش -که از مسائل روز نیز هست- برای بحث‌ونظر در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. (دامنه 17 آبان 1398)

۱۳۷ : تفاوت‌ها و تشابه‌های سه حوزه‌ی علمیه‌ی نجف، قم و مشهد را در چه مسائلی می‌دانید؟ اگر مایلید و چنانچه اطلاعات عمومی و نکاتی هم‌راستا ازین سه حوزه‌ی شیعی دارید -که فکر می‌کنید برای خوانندگان ارزش خواندن، اندیشیدن، فکرکردن و یا نقد‌وبررسی دارد- بیان کنید. این پرسش برای بحث و نظر در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. (دامنه، ۲۳ آبان ۱۳۹۸)

​​​​​

۱۳۸ : امام علی -علیه‌السلام- هم عزل ڪرد: (اشعَث را) ، هم داغ ڪرد: (عقیل را) ، هم توبیخ ڪرد: (ڪمیل را) ، هم تشویق و توصیف ڪرد: (متقین را) و هم با رفت‌وآمد دایم میان مردم به آنان ڪمڪ ڪرد (مستمندان را). از این رفتارهای حڪومتی امام علی (ع) چه تحلیل، برداشت، و نڪته‌هایی دارید؟ این پرسش برای بحث‌ونظر در پیشخوان مدرسه سنجاق می‌شود. (دامنه آذر ۱۳۹۸)

۱۳۹ : پدیده‌ی «آشنابازی» را چگونه می‌بینید؟ تحلیل و بررسی شما نسبت این پدیده چیست؟ چرا چنین رفتاری در میان مردم رسوخ پیدا کرده است؟ این پرسش جهت بحث و نظر در پیشخوان مدرسه سنجاق می‌شود. (دامنه،  آذر ۱۳۹۸)

۱۴۰ : با بازگشت امام خمینی -رهبر کبیر انقلاب اسلامی- پس از ۱۴ سال تبعید به ایران در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ ، یک سخنرانی تاریخ‌ساز در بهشت زهرا انجام گرفت که توانست سلطنت پهلوی را به کمک ملت واژگون کند. پرسش این است از آن سخنرانی امام، چه برداشت‌هایی داشته و دارید؟ اگر کسی خاطره‌ای هم دارد، یا در جایی خوانده و یا شنیده است، نقل آن می‌تواند پاسخی به بحث ۱۴۰ باشد. این پرسش جهت بحث و نظر در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. (دامنه. ۱۱ بهمن ۱۳۹۸)

۱۴۱ :  متن زیر پرسش جناب سید علی‌اصغر است که جهت بحث و نظر در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود: «محمدرضا تاجیک، رییس مرکز بررسی های استراتژی ریاست جمهوری در دولت اصلاحات: جریانِ اصلاح‌طلبی نیازمند یک تعطیلات تاریخی است و باید عزم رفتن کند... سناریوی پروژه «انحلال مردم» چندی است روی میز برخی اصولگرایان است... شاید زمان آن فرارسیده که اصلاح‌طلبان نقش و نقاشی خود را نه در قابِ قدرت و سیاست که در قابِ اجتماع و فرهنگ و هنر قرار دهند... از یک نقطه‌نظر استراتژیک بگویم که حتی اگر اصلاح‌طلبان در تسابق‌های بزرگ پیشاروی (مجلس و ریاست‌جمهوری و...) پیروز هم بشوند، از امکان و استعدادی بیش از دولت کنونی برای بهبود امور (داخلی و خارجی) برخوردار نیستند... شایسته آن است که اصلاح طلبان عِرض خود نبرند و زحمت مردمان ندارند و عاقلانه چندی از دیار قدرت رخت بربندند. اگر نظری دارید بفرمائید:

۱.  آیا این پیشنهاد در ارودگاه اصلاح طلبان اقبال پیدا می کند ؟

۲. چه نسبتی بین رد صلاحیت و عدم احراز صلاحیت توسط شورای نگهبان که بیشتر مشمول کاندیداهای اصلاحات شده با این نظریه وجود دارد؟

۳. با توجه به رویکرد بین المللی در ارزش گذاری نسبت قدرت منابع انسانی بر پشتوانه حکومت آیا نظام از این موضوع و برد جهانی  خواهد گذشت ؟» (سید علی‌اصغر، ۱۵ بهمن ۱۳۹۸)

۱۴۲ : امشب، در شب اربعین، وصیت‌نامه‌ی سردار بااخلاصِ دین و وطن شهید حاج قاسم سلیمانی توسط آقای قاآنی گشوده شد. ازین متن ماندگار، پرفراز، دارای مضامین بسیارعظیم، ژرف و دربرگیرنده‌ی پیام‌های فراوانِ این قهرمان ملی چه برداشت‌ها و نکته‌هایی دارید؟ این پرسش برای بحث و نظر در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. با درود بی‌پایان به روح آن انسان والِه و وارسته و والامقام. (دامنه، ۲۴ بهمن ۱۳۹۸)

۱۴۳ :  این پرسش برای بحث و نظر در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود: اگر شما بودید به برادرتان «عقیل» پول را می‌دادید؟ اگر نه، چرا؟ اگر آری، چگونه؟ (دامنه، 19 اسفند ۱۳۹۸)

۱۴۴ :  این پرسش برای بحث و نظر در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود:

سراسر سال ۱۳۹۸ بر شما چگونه گذشت؟ البته سالی که بر ایران و جهان گذشت نیز، می‌تواند درین گفت‌وگو جای داشته باشد.
(دامنه، 23 اسفند ۱۳۹۸)

۱۴۵ :  در آغاز سال ۱۳۹۹، چه کتابی را در دست مطالعه دارید؟ و یا چه کتاب و مقاله‌ای گزینه‌ی شما برای خواندن است؟ چنانچه مایل به شرکت در این گفت‌وگو هستید، برداشت خود از آخرین کتاب و مقالاتی که خوانده‌اید و یا مشغول مطالعه‌اید، بگویید. (دامنه، 29 اسفند ۱۳۹۸)

۱۴۶ : دیروز در یکی نوشته‌های جناب آقای قربانی مطلبی مهم مطرح شده بود که ایشان فرموده بود: «با توجه به ضعف یا عدم پای‌بندی نسل جدید، حتی جوانان کشور ما به مناسک دینی در اعتقاد  به خدا و دین، آیا دین بدون مناسک، هنوز هم دین است یا یک گرایش اخلاقی و سبک زندگی اجتماعی بر پایه متافیزیک غیردینی؟»

من از روی این عبارت بالا، پرسشی استخراج می‌کنم و به بحث می‌گذارم. به نظر شما آیا این ضعف در نسل جدید را در جهان و ایران مشاهده می‌کنید؟ اگر آری؛ ریشه‌ها و بازتاب‌های آن را در چه می‌دانید؟ اگر نه؛ دلایل و علل و مشاهدات‌تان چیست؟ این بحث در پیشخوان مدرسه سنجاق می‌شود. (دامنه. ۵ فروردین ۱۳۹۹)

۱۴۷ : برای پاسداشت فرخنده‌میلاد آموزگار آزادگی، رهایی، رستگاری حضرت امام حسین -علیه‌السلام- پرسشی را در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌کنم:

چرا آن حضرت «وارث» است؟ و شما از «زیارت وارث» چه تفسیر و برداشتی، و از آن جمله‌ی مشهور مرحوم دکتر علی شریعتی «حسین، وارثِ آدم» -که نامی از کتابش شده است و روی آن، بحث‌هایی هم در دهه‌ی پنجاه درگرفته بود- چه تحلیلی دارید؟ (دامنه. 8 فروردین ۱۳۹۹)

۱۴۸ : روز ۱۲ فروردین، عید بزرگ و جاویدان برای ملت ایران است؛ روز رأی آزاد مردم به جمهوری اسلامی ایران و پایان‌دادن سیستم شاهنشاهی و رژیم سلطنتی. پرسش این است از این روز مناسبتی زیبای «جمهوری اسلامی» -که نماد بارز دخالت مردم در سرنوشت بوده است- چه پیامی به خوانندگان دارید؟ این بحث در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود.

تذکر: چنانچه بر اعضای شریف، همیشه روشن بوده است، شرکت در بحث‌های سنجاق‌شده‌ی پیشخوان، اختیاری‌ست. هر عضو خود به تشخیص و اختیار خود در آن شرکت می‌جوید یا نمی‌جوید. اجباری در جواب‌دادن نیست. میان‌بحث‌ها توسط هر یک از اعضا نیز، همواره در مدرسه، جاری و روال بوده و هست. درود به همگان. (دامنه. ۱۲ فروردین ۱۳۹۹)

۱۴۹ : امروز در چند سایت خبری رسمی و موثّق، کسب خبر کردم که یک منبع امنیتی عراق دیروز (جمعه ۱۵ فروردین ۱۳۹۹) به خبرگزاری «المعلومه» اطلاع داد که آمریکا در حال برنامه‌ریزی برای تشویق کشورهاست تا سفارت خود را به پایگاه «عین الاسد» یعنی به شهر هیت -غرب استان الانبار عراق- منتقل کنند.

پرسش این است این خبر را چگونه تحلیل و یا تفسیر و یا ارزیابی می‌کنید؟ و نیز این اقدام احتمالی در صورت وقوع و واقعیت‌یافتن، چه پیام‌ها و بازخوردهای داخلی، منطقه‌ای، جهانی و دیپلماتیک و... دارد؟ این بحث برای گفت‌و‌گوی ۱۴۹، در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. (دامنه، ۱۶ فروردین ۱۳۹۹)

۱۵۰ : اعتقاد به مُنجی و موعود، یک باور در میان اغلب ملل، مذاهب و ایدئولوژی‌هاست. شیعه‌ی امامیه نیز، به غیبت صغری و سپس به غیبت کبرای حضرت مهدی (عج) امام دوازدهم اعتقاد دارد و همیشه در انتظار ظهور آن امام و ولی‌عصر و صاحب زمان به‌سر می‌برد. اگر حضرت منجی (عج) بر فرض هم‌اینک ظهور کنند، به نظر شما چه اقداماتی می‌کنند؟

چون نمی‌توان برای ظهور حجت، وقت و زمان معیّن، تعیین کرد (=ممنوعیت توقیت) آیا شما به عنوان یک منتظِر، آماده‌ی ظهور حضرت منتظَر مهدی موعود (عج) هستید؟ این آمادگی چه نشانه‌هایی باید داشته باشد؟ و یا اگر عصر انتظار همچنان به‌درازا بکشد، شما اگر با آن حضرت به‌فرض بخواهید چیزی از وضع‌و‌حال انسان، ایران و جهان بیان کنید در پیشگاه آن امام عزیز و منجی چه عرض می‌کنید؟

اگر باز نیز این چند پرسش منسجم، شما را قانع و مطمئن نکرد، خود با اختیار خود چیزی در باره‌ی مکتب انتظار و فلسفه‌ی منجی بنویسید و یا ارادت خویش را به ساحت مقدس حضرت خاتم‌الاوصیاء (عج) در چند سطر بیان کنید.

این پرسش برای گفت‌وگوی ۱۵۰ ، در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. یشاپیش میلاد امام زمان (عج) و عید پربرکت نیمه‌ی شعبان بر دلدادگان، پیروان و همه‌ی عاشقان اهل‌بیت -علیهم‌السلام- مبارک و فرخنده باد. (دامنه. ۲۰ فروردین ۱۳۹۹)

۱۵۱ : برداشت شما از این دو بیت مولوی در دفتر دوم مثنوی چیست؟

من نکردم با وی، الّا لطف و لین

او چرا با من کند، بر عکس کین

هر عداوت را، سبب باید سنَد

ورنه جنسیت، وفا تلقین کُند

این پرسش، جهت گفت‌‌وگوی ۱۵۱ ، در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. (دامنه. ۲۵ فروردین ۱۳۹۹)

۱۵۲ : برداشت شما از این تصویر زیر چیست؟ در واقع درین بحث، طرح پرسش نیز به پاسخ‌دهندگان واگذار شد. این مبحث، جهت گفت‌‌وگوی ۱۵۲، در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. (دامنه. ۲۷ فروردین ۱۳۹۹)

دکتر محمد مصدق. مهندس میرحسین موسوی. بازنشر دامنه

۱۵۳ : برداشت خود را از آیه‌ی ۶ سوره‌ی لقمان بیان کنید. یک پرسش از چند پرسش در باره‌ی این آیه‌، می‌تواند این باشد: امروزه با چه «لَهْوَالْحَدِیث»‌ها (=افسانه‌های بیهوده و سخنان یاوه) و خُرافه‌هایی در جامعه روبرو هستید؟ و علت گسترش خرافه‌ها چه می‌تواند باشد؟ نمونه‌هایی را نقل و یا نقد کنید.

متن آیه‌ی شریفه و ترجمه‌ی شیخ حسین انصاریان درج می‌شود:

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ.

«و برخی از مردم‌اند که افسانه‌های بیهوده و سخنان یاوه و سرگرم‌کننده را می‌خرند تا از روی نادانی و بی‌دانشی [مردم را] از راه خدا گمراه کنند و آن را به مسخره بگیرند؛ اینانند که برای آنان عذابی خوارکننده خواهد بود.»

این مسأله و پرسش، جهت گفت‌وگوی ۱۵۳، در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. (دامنه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۹)

۱۵۴ : این پرسش جناب آشیخ باقر طالبی است که در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت جهت گفت‌وگوی یکصد‌وپنجاه‌وچهارم سنجاق می‌شود. متن پرسش ایشان عیناً درج می‌شود: 

«من از مدیر مدرسه میخواهم در باره نقدپذیری رهبر و عملکرد نهادها  و افراد در مقابل نقد احتمالی و اینکه قانون اساسی چه می گوید، پرسش سنجاق کند.

سوال این باشد از فضیلت های رهبری در کلام خودشان، نقد پذیری است، این نقد پذیری تا چه میزان از سوی افرادی که خود را « انقلابی» می خوانند به مثابه فضیلت رهبری در نظر گرفته شده است؟» (شیخ باقر طالبی، ۳۰ فروردین ۱۳۹۹)

۱۵۵ : احتمالاً بارها خوانده یا شنیده‌اید که به کوروش کبیر -پادشاه هخامنشی ایران- نسبتِ مدارای مطلق می‌دهند و به زبان دیگر، بر این نظر هستند که او وقتی فتوحات و کشورگشایی می‌کرد نسبت به تمامی عقاید و باورهای‌های مختلف آن سرزمین، تسامح کامل می‌ورزید، (=آسان‌ می‌گرفت) و به هر عقیده‌ای احترام می‌گذاشت؛ به‌طوری‌که برخی از اسلام‌شناسان ازجمله شهید مطهری به این‌گونه مدارای مطلق ایراد می‌گیرند که نمی‌توان نسبت به عقاید باطل، بی‌اعتنا و خنثی بود.

پرسش این است شما درین باره، چه برداشتی دارید؟ آیا این نسبت که به کوروش می‌دهند، از نظر شما نسبتی درست و مطابق با واقعیت است؟ اگر آری و یا نه؛ چرا؟ آیا احترام‌گذاری مطلق به عقاید و باورها، رفتاری درست منطقی و عقلی است؟

یادآور: پاسخ‌دهندگان اگر خواستند به‌اختیار خود درین بحث شرکت کنند، می‌توانند علاوه برین پرسش، چنانچه مسائل مرتبط با این بحث در ذهن و نظر دارند، بیان فرمایند. این بحث جهت گفت‌وگوی ۱۵۵ در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود. (دامنه. ۱ اردیبهشت ۱۳۹۹)

۱۵۶ : آیا به نظر شما، امروزه، آیات خدا به بهای اندک فروخته، به پشتِ گوش انداخته می‌شود؟ اگر، نه. چرا؟ اگر آری. چگونه؟ و در چه چیزها؟ «لَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلً»: «آیه‌های مرا به بهای ناچیز مَفروشید.» (۴۱ بقره)

این پرسش، جهت گفت‌وگوی ۱۵۶ در پیشخوان مدرسه‌ی فکرت سنجاق می‌شود و مشارکت در پاسخ، اختیاری‌ست. (دامنه. ۱ مرداد ۱۳۹۹)

۱۵۷ : آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است / با دوستان مروّت با دشمنان مدارا. (حافظ. غزل پنج) نگاه شما با این نگرش حافظ موافق است؟ یا مخالف؟ یا مشروط؟ یا ممتنع؟ یا مقیّد؟ یا خنثی؟ یا بی‌اعتنا؟ هر کدامش بود، چرا؟ مطابق روال همیشگی، این پرسش برای گفت‌وگوی یکصدوپنجاهم در پیشخوان مدرسه فکرت سنجاق می‌شود و شرکت در بحث نیز مانند همیشه اختیاری‌ست. (دامنه. ۲ آبان ۱۳۹۹)

اولین پیام مدرسه‌ی فکرت

۹ مرداد ۱۳۹۷

سلام و احترام

به نام آن‌که جان را فِکرت آموخت

چراغ دل به نور جان برافروخت

ز فضلش هر دو عالم گشت روشن

ز فیضش خاک آدم گشت گلشن

مدرسه‌ی فکرت ایجاد شد تا در آن، درس بخوانیم. به پرسش‌ها بپردازیم. به احتیاجات فکری همدیگر پاسخ دهیم. خود را با فکرت به فطرت آشتی دهیم. و در نهایت به کمال و بهترشدنِ خویشتن، مدد رسانیم.

دانش آموختگان این مدرسه، به، خود و خدا و جامعه توجه دارند، تا اگر آسیبی و آفتی در روابط میان این سه ضلع، دیده شد، با فکرت و هم‌اندیشی آن را اصلاح و ترمیم کنند.

در این مدرسه‌ی هر گونه نقل و کپی و فوروارد پیام اکیداّ ممنوع است. آنچه در مدرسه‌ی فکرت می‌جوشد، فقط‌و‌فقط غُلغُلِ فکر است و جوشش فرد. بحث در مدرسه‌ی فکرت، تا حد امکان، بر روی موضوعات تعیین‌شده باشد، نه حاشیه‌پردازی و بیرون‌افتادن از هدف. و خدای ناکرده هتک حرمت.

تمام مسئولیت‌های قانونی، اخلاقی و حقوقی هر پست و نوشته، بر عهده‌ی همان کسی‌ست که آن را در مدرسه‌ی فکرت بارگذاری کرده است.

مدیر مدرسه‌ی فکرت

ابراهیم طالبی دارابی [دامنه]

مقررات مدرسۀ فکرت

۱. فقط نوشته‌های خود اعضا باید پست شود، نه کپی متن‌های دیگران.

۲. هرگونه فورواردکردن (=بازفرست) و ارسال کپی از هر کجا به‌جز از منبع خود مدرسه، ممنوع است.

۳. ساعت کار مدرسه: اذان صبح تا یک بامداد. از یک بامداد تا اذان صبح هرگونه پست‌گذاری‌ها و نوشتن جواب و نظرات ممنوع است.

۴. هرگونه پرسش فقط با نوبت گرفتن قبلی، در پیشخوان سنجاق می‌شود.

۵. میانبحث‌ها توسط اعضا همیشه آزاد است.

۶. سه‌شنبه‌شب‌ها مناظره‌های دونفره در صورت وجود داوطلب برگزار می‌شود.

۷. کشکول (طنز فاخر و نکته) هر هفته فقط عصرجمعه تا شنبه آزاد است.

۸. هرگونه چت دوبه‌دو، خارج از میانبحث ممنوع است.

۹. رفرنس و توضیح سند برای اثبات متن، در صورتی‌که از سوی خواننده درخواست شود، فقط در حد دو کف دست، آزاد است.

۱۰. اطلاع‌رسانی و تبلیغات برای ورزش دارابکلا، تحولات محل، پیشرفت‌های تحصیلی و مشاغل مردم دارابکلا، اوسا و مُرسم آزاد است.

۱۱. ارسال عکس خود اعضا، صحنه‌ها، شهدا و نیز دیدنی‌های ایران و جهان در حدِ دو سه قطعه (نه انبوه) آزاد است.

۱۲. هر عضو مقررات مدرسه را رعایت نکند، تمام پست‌ها و پست‌گذاری‌اش مسدود می‌گردد.

۱۳. تمام مسئولیت‌های قانونی، اخلاقی و حقوقی هر پست و نوشته، بر عهدۀ همان کسی‌ست که آن را در مدرسه‌ی فکرت بارگذاری کرده است.

مدیر مدرسه‌ی فکرت

ابراهیم طالبی دارابی [دامنه]

به قلم دامنه: به نام خدا. یکی از مشاهیر شیعه سید مرتضی علم الهدی -متوفّای ۴۳۶ قمری- است. آن عالم بزرگ اسلام نخستی کسی بود که دربارۀ علمِ اصول آرائی ابراز داشته است. او برادر «سید رضی» -متوفّای ۴۰۶ قمری- است که جامع‌کننده‌ی نهج البلاغه امام علی (ع) است. معروف‌ترین کتاب سید مرتضی «الذریعه» است. او شاگرد شیخ مفید و شیخ مفید شاگرد شیخ صدوق  -مدفون در شهری ری- بود.

آشنایی با علوم قرآنی. علی اصغر حلبی

چاپ ششم. تهران. انتشارات اساطیر

( ۱۳۷۹ . ص ۲۰۹)

ابوالقاسم علی بن الحسین معروف به سید مرتضی و علم الهدی، رجب ۳۵۵ قمری در بغداد زاده شد. پدرش -حسین موسوی- منصَب رسیدگی به کار و زندگی سادات دودمان ابوطالب و مسؤولیت نظارت بر دیوان مظالم و سرپرستی زائران خانه خدا را که از منصب‌های مهم آن روز بود_ به عهده داشت. پدربزرگش ابراهیم مجاب بود که از نوادگان حضرت امام کاظم ع است.

اضافه کنم «اصول فقه»، علمى است که در آن از قواعدى بحث مى‌شود که نتیجه آن‌ها در استنباط حکم شرعى مورد استفاده مجتهد قرار مى‌گیرد. از این رو علم اصول فقه نسبت به علم فقه، علمى ابزارى است که فقیه به وسیله آن مى‌تواند احکام شرعى فرعى را از منابع آن‌ها یعنى کتاب، سنّت، اجماع و عقل استنباط کند. منبع

به قلم دامنه: به نام خدا. یکی از مشاهیر شیعه سید مرتضی علم الهدی -متوفّای ۴۳۶ قمری- است. آن عالم بزرگ اسلام نخستی کسی بود که دربارۀ علمِ اصول آرائی ابراز داشته است. او برادر «سید رضی» -متوفّای ۴۰۶ قمری- است که جامع‌کننده‌ی نهج البلاغه امام علی (ع) است. معروف‌ترین کتاب سید مرتضی «الذریعه» است. او شاگرد شیخ مفید و شیخ مفید شاگرد شیخ صدوق  -مدفون در شهری ری- بود.

آشنایی با علوم قرآنی. علی اصغر حلبی

چاپ ششم. تهران. انتشارات اساطیر

( ۱۳۷۹ . ص ۲۰۹)

ابوالقاسم علی بن الحسین معروف به سید مرتضی و علم الهدی، رجب ۳۵۵ قمری در بغداد زاده شد. پدرش -حسین موسوی- منصَب رسیدگی به کار و زندگی سادات دودمان ابوطالب و مسؤولیت نظارت بر دیوان مظالم و سرپرستی زائران خانه خدا را که از منصب‌های مهم آن روز بود_ به عهده داشت. پدربزرگش ابراهیم مجاب بود که از نوادگان حضرت امام کاظم ع است.

اضافه کنم «اصول فقه»، علمى است که در آن از قواعدى بحث مى‌شود که نتیجه آن‌ها در استنباط حکم شرعى مورد استفاده مجتهد قرار مى‌گیرد. از این رو علم اصول فقه نسبت به علم فقه، علمى ابزارى است که فقیه به وسیله آن مى‌تواند احکام شرعى فرعى را از منابع آن‌ها یعنى کتاب، سنّت، اجماع و عقل استنباط کند. منبع