نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی ۱۰ ، ۱۰ ، ۱۴۰۴ : به نظر من نهضت آزادی ایران در مورد مسائل روز ایران نگرش نوینی ارائه کرد، انتقادی و در عین حال عبور از رویکرد یکجانبهگرایی جاری. این بیانیهی طولانی در خود یادآوریهایی به دولت پزشکیان و حاکمیت کرد که گوشهگوییهابی از آن کردم. ازجمله این نکات:
یادآوری کرد "عبور از ابَربحرانهای پیچیده و ساختاری که بخشی از آن ریشه در شعارهای مرگخواهی و سیاستهای غیرعلمی و شکستخوردهای مانند صدور انقلاب و جنگ نیابتی یا گردش به شرق در طی ۴ دهه گذشته دارد، بدون تلاش همهجانبه در عرصهی سیاست خارجی و بهرهگیری از ظرفیتهای دیپلماسی غیرممکن است."
یادآوری کرد "غنیسازی باید در مسیر بهبود وضعیت مردم و گذار به توسعه پایدار و متوازن به کار گرفته شود و نباید و نمیتواند در تراز یک اصل تغییرناپذیر قرار گیرد و ایران باید "داوطلبانه تعلیق غنیسازی را برای مدت معلوم" اعلام کند."
یادآوری کرد "در نظام ج.ا.ایران، اسلامیت فرع بر جمهوریت است و در غیاب حاکمیت ملت، از اسلام و اخلاق چیزی باقی خواهد ماند"
بیانبه در آخر که امضای آقای محمدحسین بنیاسدی دبیرکل نهضت آزادی ایران را با خود دارد، یادآوری کرد: "نهضت آزادی در عمل و بهدفعات ثابت کرده که تا چه حد بر شعار «جنگ ما، جنگ حجت است و نه قدرت» پایبند است. اما بدون آنکه سهمی از قدرت را برای خود بخواهد، در کمال صداقت اعلام میدارد که در مسیر تآمین منافع ملی، آزادی و حاکمیت ملت ایران و در روند محافظت از بقایای جمهوریت در ایران -که از یک سو توسط مرتجعان خشونتطلب، براندار و وابسته به بیگانگان و از سوی دیگر توسط تمامیتخواهان داخلی تهدید میشود- از هیچ کوشش و همکاری دریغ نخواهد کرد."
منظورم از ورود به این بحث این بوده است که یک حزب قدیمی و با سابقهی تفکر انتقادی، در فضای کنونی نظام "جمهوری اسلامی"، چه نگرش و نگرانییی نسبت به میهن ایران دارد و چه نوع نقد و اشکالی را برین نظام وارد میداند که این جریان سیاسیٌ متعلق به مرد مصلح و صالح ایران مرحوم مهندس مهدی بازرگان، درصدد است مردم و میهن از آن اشکالات (ناشی از دشوارسازیهای عوامل حاکمیتی) نجات پیدا کنند.
