به قلم دامنه. به نام خدا. سلام. کافی‌ست به کسی درگوشی بگویی یه چیزی می‌خواهم بگویم به کسی نگویی؟! دیگر تمام است؛ با همین شرطی‌کردن قضیه، طرف را کاملاً تحریک کرده‌ای که نه فقط به «کسی»، تا می‌تواند به «هر کس و ناکسی» بگوید. دیگر به نیمروز نمی‌کشد که جِن و اِنس از آن قضیه باخبر می‌شوند؛ حتی تفسیرگر و تحلیلگر. خصوصاً که همه مسلح به انواع پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی و گوشی‌های اندروید هم هستند! البته خُلق همه‌ی ایرانیان که این طور نیست، نسبی‌ست، معدود، و محدود.
اما مسئولان؛ مسئولان هر وقت دیده‌اید آمده‌اند و به ضرس قاطع (=قطعی، یقینی) گفته‌اند مرغ و مرغانه، شیر و پنیر، نون و نوشابه، قند و عسل و حتی زامیاد و زولبیا گران نمی‌شود، حتم بدانید که گران می‌شود، زیرا قول مسئولان -البته که به استثنای خادمان و خالصان- قول نیست، غال است! غال‌گذاشتن همیشگی مردم این مرز و بوم.
سلام و خدا قوت
آری این چنین است برادر...
به همین دلیل است که اعتماد مردم از بین رفته است
ظریفی میگفت مسئولان باید گندشون رو بزنند، خبرنگار و گزارشگر هم وظیفه دارند موضوع را اطلاع رسانی کنند، بعد که مردم باخبر شدند اونوقت روابط عمومی یا یکی از مقامات دون پایه باید تشریف بیارند جلوی دوربین و موضوع را شدیداً و قویاً تکذیب فرمایند.
اخیراً هم آموخته اند که به صورت معکوس بگویند: جای نگرانی نیست، همۀ ذخایر تکمیل است و ...