اخلاق و اقتصاد

سلام جناب آقای قربانی. بی‌اندازه قدردانم. البته که امر نبود و درخواست و تمنا بود. درود.

 

بند ۱ در حقیقت گزاره‌ی قطعی شماست و به نوعی نظریه و عالی هم بوده.

 

بند ۲ نیز نکته‌ی مهمی داشت هم شاخص فلاکت مهم بود و هم شرط ثبات. بنده هم همواره معتقدم آدم، دارا باشد به نفع همه است. و همه که دارا نمی‌شوند اما آرزو دارم همه خصلت دارا را داشته باشند. البته آن دارا که دست بگیر و فکر دهِش دارد.

 

بند ۳ هم یک برداشت دقیق روانشناسی سیاسی اجتماعی است.

 

بند ۴ با آن‌که پرده‌برداری از یک واقعیت در جوامع است، اما باید کاری کرد هیچ چیزی اخلاق را وارو نکند. مثل تبعیدشدگان شِعب ابی طالب که تا آخرین نفس عزتمند ماندند و سربلند.

 

بند ۵ به نظرم اوج حرف اقتصادمحورتان بود و بنده کامل با آن موافقم. اما راه آن را تفکر سوسیالیستی عمومی می‌دانم تا «آمار جرم و تعرض به حقوق دیگران» بالا نگیرد. وگرنه در غرب هنوز بی‌خانه‌مان‌ها و نیازمندان موج می‌زند.

 

بند ۶ چون گزاره‌ی علمی تخصصی است چندان حالی‌ام نمی‌شود اما برای حرف علمی ارزش احترام‌گذاری قائلم.

 

بند ۷ هم منطقی است و من هم اهل اقتباس هستم، نه قیاس و انطباق. فرمول درستی ارائه فرمودید.

 

بند ۸ شما که خیلی آرامم کرد؛ چون هیچ وقت اهلِ کار بی‌نوبت نبودم و همیشه رعایت نوبت را در سر داشتم و بارها توی بانک‌ها دیدم که چه آدم‌های بی‌ملاحظه‌ای دیده می‌شوند و بی‌خیال و بدعُنوق خود را به باجه می‌رساندند و آسوده درمی‌رفتند که البته هیچ نشد به چنین افرادی اعتراضم را بروز نداده باشم. اینک نوبت‌دهی با دستگاه شماره‌انداز (آن‌هم اینک پس از ویروس مرموز، پدال آن پایی هم شده) چقدر به نفع همه تمام شد. حتی نانوایی‌هایی در قم هست که ازین نوبت‌دهی سیستمی استفاده می‌کنند و یا نوبت درگاهی در فضای مجازی که مثلاً کار تعویض پلاک را آسان و امر نوبت‌دهی بیمارستان را مسهٌل ساخت. سپاس از جواب حوصله‌مندانه و دانشمندانه. می‌ذارمش سایت دامنه، البته بااجازه.