یک گزاره‌ی نقلی: از کوانتوم [=دانه‌ای‌بودن جهان] در کتاب «واقعیت ناپیدا»‌ نوشته‌ی کارلو رووِلی، که شرح علم فیزیک برای عامه‌ی مردم می‌باشد، از انتشارات نشر‌ نو، ترجمه‌ی علی خدادادی شاهی.

 

«‌دراین رقص بی‌پایانِ اتم‌ها نه انجامی هست، نه کرانه‌ای. ما انسان‌ها نیز مانند مابقیِ طبیعت، جزئی از این رقص بی‌پایان هستیم. جزئی که نتیجه‌ی ترکیبی تصادفی است. طبیعت، همچنان به تجربه و آزمایش ترکیب‌ها و فرم‌های جدید ادامه می‌دهد و ما مانند حیوانات، نتیجه‌ی یک انتخاب تصادفی و بی‌انجام‌ایم که در طول ادوار متمادی ساخته شده است. زندگی ما ترکیبی از اتُم‌هاست. افکار ما از اتم‌هایی کوچک ساخته شده است. رؤیاهای ما محصول اتم‌هاست. امیدها و عواطف ما به زبانی متشکل از الفبای اتم‌ها نوشته شده است.» منبع

 

من ۲۷ اسفند ۱۳۹۶ یک اشاره‌ای به کوانتوم و تصویر آن داشتم با این جمله: « زیرا من هم یک  موجود جاندار بودم که طبق قانون فیزیک پیچیده‌ی کوانتوم (Quantum) کوچک‌ترین مقدار یک کمیت فیزیکی به حساب می‌آمدم و می‌توانستم به طور مستقل وجود داشته باشم...» (اینجا) اینک یک نقل تازه از کتاب بالا ارائه شد.

| لینک کوتاه این پست → qaqom.blog.ir/post/1972