نگاهی به کتاب قبض و بسط تئوریک شریعت
۲۷ ، ۸ ، ۱۴۰۴ : نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی. صاحبِ نظریهی "قبض و بسط تئوریک شریعت" در ص ۱۳۰ کتاب ۶۸۳ صفحهایاش با همین نام معتقد است: - بهطورکلی تئوریهای تازه، هم تصدیقات ما را دگرگون میکند و هم تصورات ما را. او -دکتر عبدالکریم سروش- در ادامه مثال میزند که: "یکی از دشمنترین راهزنان همین است که الفاظ زبان، ثابتاند و ما فکر میکنیم که آنچه در زیر این الفاظ وجود دارد نیز ثابت است. درست مانند آدمی که از ابتدای تولد تا به آخر عمر اسم و شناسنامهی واحد دارد، ولی شخصیتش عوض میشود." در حقیقت هر کسی در جهانی که میشناسد زندگی میکند، نه در جهانی که نمیشناسد. آب را میشناسیم، مینوشیم. یزد را میشناسیم، میرویم. مسائل را میشناسیم، پیروی یا رد میکنیم. و ازین قبیل موردها. او برین نظر است که "همهی کار معرفت، دادن تصویر عقلانی از بیرون است." جهان بیرون از منظر او تحت مقولات مختلف، مختلف فهمیده میشود و همه در رفعت فهم شریکاند. حتی اگر معارض هم باشند در بهترین فهمیدن ما کمک موثری میکند. معنای "رفع" در فلسفهی هگل همین است. از نظر هگل اَضداد (تز و آنتیتز) در سنتز رفع میشود. یعنی ارتقا مییابد. به دو معنا: محو میشوند و رفعت مییابند.