نگاهی به دو آیه‌ی ۷۲ و ۷۳ سوره‌ی فرقان
والذین لا یَشهدون الزُّور وإذا مَرّوا باللغو مرّوا کِراما
(۷۲ / فرقان)
و (بندگان خداى بخشاینده) آنانند که مجلس و نشیمنگاه غناء و سرود و آواز حاضر نمى‌شوند، و چون به کار بیهوده بگذرند مانند گذشتن مرد کریم و گرامى (که هیچ گونه روى به آن نیاورد) بگذرند.
والذین إذا ذُکروا بـٔایٰت ربِهم لم یَخرّوا علیها صُما و عُمیانا
(۷۳ / فرقان)
و آنانند که هر گاه به آیه‌هاى پروردگارشان (در قرآن کریم) پند داده شوند (هنگام شنیدن) بر وى نیافتند بر آن آیه‌ها (در آنها ننگرند) در حالى که کر و کور باشند (بلکه با دل آگاه و چشم بینا در آنها بنگرند)
ترجمه‌ی سید علی‌نقی فیض‌الاسلام اصفهانی
(جلد ۲ ، صفحه ۷۳۰)
ترجمه‌ی آیه‌ی ۷۳ بالا به صورت شعر:
و نیز آنان که چون بدهندشان یاد
ز سوى ربّشان آیات [انوَر]
چو کوران و کران وقت شنیدن
به آن برخورد ننمایند [یکسَر]
ترجمه‌ی شعری کرم‌خدا امینیان
از آیه‌ی ۷۳ فرقان. صفحه ۳۶۶