قابل توجه شهرداری قم و شهر و دِه دیگر
به قلم دامنه: به نام خدا. سلام. مسائل اجتماعی: قابل توجهی شهرداری قم یا هر شهر و دِه دیگر. مدتیست میبینیم -همه یا اغلب- که در هر خیابان و کوچه و بوستان، و در جوف پارک و پارکینگ، موشها (به زبان محلیمان: "گَل") که جدیدا" چنان تناور شده که از جثّهی گربه هم (به گویش محلیمان: "پیشی یا بامشی") پیشی و بیشی گرفته، جولان میدهند و راست راست راه میروند و هر چه خواستند میجَوند و هر وقت خواستند راحت میرَمند. بشر، گربه را به حیاط، حتی گاه به اتاق خود راه داده و به او خدمت عاطفی و غذایی روا داشته که به ازای آن، هر گاه موش و اَشنیک (= بزرگجثّهتر از موش و دُمدراز تر از گَل) دست به جویدن و تاراج و دستبرد زدند، گربهها امانشان ندهند و بر دهن گیرند و غذای صید و شکار خود کنند. اما گربهها یا چنان تنپرور شدند و تنبل و خوابآلو که حال دنبالکردن موش و گرفتن آن ندارند. و یا چنان آتوآشغال و موندهغذا خور شدند که وقتی موش را میبینند از بس از استخوان! و لاشه و پی و غضروف خوردهاند از موش متنفر و سیرند.
وقتی گربه فقط نظارهگر باشد و موش نگیرد، از وظیفهی موشگیریاش شانه خالی کند، دیری نمیپاید که روزی فرا میرسد موش، گربه میگیرد! نه موش، گربه. حالا شهرداری قم یا هر شهر و دِه دیگر وقتی مشاهده میکنند سطح شهر و دِه و قصبه و قریه و روستا، اینگونه جولانگاه موش شده، جَستوخیز ماهرانه کنند با سم دفع حشرات و حیوانات موذی، آز آمارشان بکاهند و تا اذیت این جوندگان در زندگی آدمی کاسته شود و با این اقدام چرخه و سیکل طبیعی حیات را میزان نگه دارند. سگهای ولگرد کم بود، موش و اشنیک اضافه شد. بگذرم که اگر ادامه دهم از رسالهی دلگشای عُبید زاکانی ایضا" از "موش و گربهی" ایشان و هکذا از "ویس و رامین" فخرالدین اسعد گرگان، پیشی میگیرد!
راستی برای همهی خدمات خوب و چشمگیر شهرداری قم یا هر شهر و دِه دیگر، از صمیم دل ممنونم و به دستاندرکاران کرام و بهویژه به پاکبانهای خَدوم و محترم خداقوت میگویم. برای این نوشتهام استناد هم دارم؛ عکس. آن هم عکس تازه و بهروز و بکر: یعنی موش، همان اَشنیک که به گربه پهلو میزند: ( ۹ آبان ۱۴۰۱ ) عکس را خودم انداختم که داشتم به جایی میرفتم و با همین سوژه به نوشتن فوری این پست شائق شدم. خلاصه اینکه گربهها اگر گربگی خود را نکنند موشها شهر و کشور را اشغال میکنند و آت و آشغالها هم بومزیستهای آدمی را احاطه!