با خدا با تمام حروف الفبا
متن نقلی
سُرایندهاش را نمیدانم
(ا)
الا یا ایها الاوّل به نامت ابتدا کردم
(ب)
برای عاشقیکردن به نامت اقتدا کردم
(پ)
پشیمانم پریشانم که بر خالق جفا کردم
(ت)
توکل بر شما کردم بسویت التجا کردم
(ث)
ثنا کردم دعا کردم صفا کردم
(ج)
جوانی را خطا کردم ز مهرت امتناع کردم
(چ)
چرایش را نمیدانم ببخشا که خطا کردم
(ح)
حصارم شد گناهانی که آنجا در خفا کردم
(خ)
خداوندا تو میدانی سر غفلت چهها کردم
(د)
دلم پر مهر تو اما چه بیپروا گناه کردم
(ذ)
ذلالم دادهای اکنون که بر تو اقتدا کردم
(ر)
رهت گم کرده بودم من که گفتم اشتباه کردم
(ز)
زبانم قاصر از مدح و کمی با حق صفا کردم
(س)
سرم شوریده میخواهی سرم از تن جدا کردم
(ش)
شدی شافی برای دل تقاضای شفا کردم
(ص)
صدا کردی که اُدعونی خدایا من صدا کردم
(ض)
ضعیف و ناتوانم من به در گاهت ندا کردم
(ط)
طلسم از دل شکستم من که جادو بیبها کردم
(ظ)
ظلمت نفس اماره که شکوه بر صبا کردم
(ع)
علیمی عالمی بر من ببخشا که خطا کردم
(غ)
غمی غمگین به دل دارم که نجوا با خدا کردم
(ف)
فقیرم بر سر کویت غنی را من صدا کردم
(ق)
قلم را من به قرآن کریمت مقتدا کردم
(ک)
کتابت ساقی دلها قرائت والضُحی کردم
(گ)
گرم از درگهت رانی نمیرنجم خطا کردم
(ل)
لبم خاموش و دل را با تکاثر آشنا کردم
(م)
مرا سوی خود آوردی از این رو من صفا کردم
(ن)
نرانی از درگهت یا رب که الله را صدا کردم
(و)
ولی را من تو میدانم تو را هم مقتدا کردم
(ه)
همین شعرم به درگاهت قبول افتد دلم را مبتلا کردم
(ی)
یکی عبد گنهکارم اگر عفوم کنی یارب غزل را انتها کردم
| لینک کوتاه این پست →
qaqom.blog.ir/post/1816
با خدا با تمام حروف الفبا
متن نقلی
سُرایندهاش را نمیدانم
(ا)
الا یا ایها الاوّل به نامت ابتدا کردم
(ب)
برای عاشقیکردن به نامت اقتدا کردم
(پ)
پشیمانم پریشانم که بر خالق جفا کردم
(ت)
توکل بر شما کردم بسویت التجا کردم
(ث)
ثنا کردم دعا کردم صفا کردم
(ج)
جوانی را خطا کردم ز مهرت امتناع کردم
(چ)
چرایش را نمیدانم ببخشا که خطا کردم
(ح)
حصارم شد گناهانی که آنجا در خفا کردم
(خ)
خداوندا تو میدانی سر غفلت چهها کردم
(د)
دلم پر مهر تو اما چه بیپروا گناه کردم
(ذ)
ذلالم دادهای اکنون که بر تو اقتدا کردم
(ر)
رهت گم کرده بودم من که گفتم اشتباه کردم
(ز)
زبانم قاصر از مدح و کمی با حق صفا کردم
(س)
سرم شوریده میخواهی سرم از تن جدا کردم
(ش)
شدی شافی برای دل تقاضای شفا کردم
(ص)
صدا کردی که اُدعونی خدایا من صدا کردم
(ض)
ضعیف و ناتوانم من به در گاهت ندا کردم
(ط)
طلسم از دل شکستم من که جادو بیبها کردم
(ظ)
ظلمت نفس اماره که شکوه بر صبا کردم
(ع)
علیمی عالمی بر من ببخشا که خطا کردم
(غ)
غمی غمگین به دل دارم که نجوا با خدا کردم
(ف)
فقیرم بر سر کویت غنی را من صدا کردم
(ق)
قلم را من به قرآن کریمت مقتدا کردم
(ک)
کتابت ساقی دلها قرائت والضُحی کردم
(گ)
گرم از درگهت رانی نمیرنجم خطا کردم
(ل)
لبم خاموش و دل را با تکاثر آشنا کردم
(م)
مرا سوی خود آوردی از این رو من صفا کردم
(ن)
نرانی از درگهت یا رب که الله را صدا کردم
(و)
ولی را من تو میدانم تو را هم مقتدا کردم
(ه)
همین شعرم به درگاهت قبول افتد دلم را مبتلا کردم
(ی)
یکی عبد گنهکارم اگر عفوم کنی یارب غزل را انتها کردم
متن نقلی
سُرایندهاش را نمیدانم
(ا)
الا یا ایها الاوّل به نامت ابتدا کردم
(ب)
برای عاشقیکردن به نامت اقتدا کردم
(پ)
پشیمانم پریشانم که بر خالق جفا کردم
(ت)
توکل بر شما کردم بسویت التجا کردم
(ث)
ثنا کردم دعا کردم صفا کردم
(ج)
جوانی را خطا کردم ز مهرت امتناع کردم
(چ)
چرایش را نمیدانم ببخشا که خطا کردم
(ح)
حصارم شد گناهانی که آنجا در خفا کردم
(خ)
خداوندا تو میدانی سر غفلت چهها کردم
(د)
دلم پر مهر تو اما چه بیپروا گناه کردم
(ذ)
ذلالم دادهای اکنون که بر تو اقتدا کردم
(ر)
رهت گم کرده بودم من که گفتم اشتباه کردم
(ز)
زبانم قاصر از مدح و کمی با حق صفا کردم
(س)
سرم شوریده میخواهی سرم از تن جدا کردم
(ش)
شدی شافی برای دل تقاضای شفا کردم
(ص)
صدا کردی که اُدعونی خدایا من صدا کردم
(ض)
ضعیف و ناتوانم من به در گاهت ندا کردم
(ط)
طلسم از دل شکستم من که جادو بیبها کردم
(ظ)
ظلمت نفس اماره که شکوه بر صبا کردم
(ع)
علیمی عالمی بر من ببخشا که خطا کردم
(غ)
غمی غمگین به دل دارم که نجوا با خدا کردم
(ف)
فقیرم بر سر کویت غنی را من صدا کردم
(ق)
قلم را من به قرآن کریمت مقتدا کردم
(ک)
کتابت ساقی دلها قرائت والضُحی کردم
(گ)
گرم از درگهت رانی نمیرنجم خطا کردم
(ل)
لبم خاموش و دل را با تکاثر آشنا کردم
(م)
مرا سوی خود آوردی از این رو من صفا کردم
(ن)
نرانی از درگهت یا رب که الله را صدا کردم
(و)
ولی را من تو میدانم تو را هم مقتدا کردم
(ه)
همین شعرم به درگاهت قبول افتد دلم را مبتلا کردم
(ی)
یکی عبد گنهکارم اگر عفوم کنی یارب غزل را انتها کردم
با خدا با تمام حروف الفبا
متن نقلی
سُرایندهاش را نمیدانم
(ا)
الا یا ایها الاوّل به نامت ابتدا کردم
(ب)
برای عاشقیکردن به نامت اقتدا کردم
(پ)
پشیمانم پریشانم که بر خالق جفا کردم
(ت)
توکل بر شما کردم بسویت التجا کردم
(ث)
ثنا کردم دعا کردم صفا کردم
(ج)
جوانی را خطا کردم ز مهرت امتناع کردم
(چ)
چرایش را نمیدانم ببخشا که خطا کردم
(ح)
حصارم شد گناهانی که آنجا در خفا کردم
(خ)
خداوندا تو میدانی سر غفلت چهها کردم
(د)
دلم پر مهر تو اما چه بیپروا گناه کردم
(ذ)
ذلالم دادهای اکنون که بر تو اقتدا کردم
(ر)
رهت گم کرده بودم من که گفتم اشتباه کردم
(ز)
زبانم قاصر از مدح و کمی با حق صفا کردم
(س)
سرم شوریده میخواهی سرم از تن جدا کردم
(ش)
شدی شافی برای دل تقاضای شفا کردم
(ص)
صدا کردی که اُدعونی خدایا من صدا کردم
(ض)
ضعیف و ناتوانم من به در گاهت ندا کردم
(ط)
طلسم از دل شکستم من که جادو بیبها کردم
(ظ)
ظلمت نفس اماره که شکوه بر صبا کردم
(ع)
علیمی عالمی بر من ببخشا که خطا کردم
(غ)
غمی غمگین به دل دارم که نجوا با خدا کردم
(ف)
فقیرم بر سر کویت غنی را من صدا کردم
(ق)
قلم را من به قرآن کریمت مقتدا کردم
(ک)
کتابت ساقی دلها قرائت والضُحی کردم
(گ)
گرم از درگهت رانی نمیرنجم خطا کردم
(ل)
لبم خاموش و دل را با تکاثر آشنا کردم
(م)
مرا سوی خود آوردی از این رو من صفا کردم
(ن)
نرانی از درگهت یا رب که الله را صدا کردم
(و)
ولی را من تو میدانم تو را هم مقتدا کردم
(ه)
همین شعرم به درگاهت قبول افتد دلم را مبتلا کردم
(ی)
یکی عبد گنهکارم اگر عفوم کنی یارب غزل را انتها کردم
متن نقلی
سُرایندهاش را نمیدانم
(ا)
الا یا ایها الاوّل به نامت ابتدا کردم
(ب)
برای عاشقیکردن به نامت اقتدا کردم
(پ)
پشیمانم پریشانم که بر خالق جفا کردم
(ت)
توکل بر شما کردم بسویت التجا کردم
(ث)
ثنا کردم دعا کردم صفا کردم
(ج)
جوانی را خطا کردم ز مهرت امتناع کردم
(چ)
چرایش را نمیدانم ببخشا که خطا کردم
(ح)
حصارم شد گناهانی که آنجا در خفا کردم
(خ)
خداوندا تو میدانی سر غفلت چهها کردم
(د)
دلم پر مهر تو اما چه بیپروا گناه کردم
(ذ)
ذلالم دادهای اکنون که بر تو اقتدا کردم
(ر)
رهت گم کرده بودم من که گفتم اشتباه کردم
(ز)
زبانم قاصر از مدح و کمی با حق صفا کردم
(س)
سرم شوریده میخواهی سرم از تن جدا کردم
(ش)
شدی شافی برای دل تقاضای شفا کردم
(ص)
صدا کردی که اُدعونی خدایا من صدا کردم
(ض)
ضعیف و ناتوانم من به در گاهت ندا کردم
(ط)
طلسم از دل شکستم من که جادو بیبها کردم
(ظ)
ظلمت نفس اماره که شکوه بر صبا کردم
(ع)
علیمی عالمی بر من ببخشا که خطا کردم
(غ)
غمی غمگین به دل دارم که نجوا با خدا کردم
(ف)
فقیرم بر سر کویت غنی را من صدا کردم
(ق)
قلم را من به قرآن کریمت مقتدا کردم
(ک)
کتابت ساقی دلها قرائت والضُحی کردم
(گ)
گرم از درگهت رانی نمیرنجم خطا کردم
(ل)
لبم خاموش و دل را با تکاثر آشنا کردم
(م)
مرا سوی خود آوردی از این رو من صفا کردم
(ن)
نرانی از درگهت یا رب که الله را صدا کردم
(و)
ولی را من تو میدانم تو را هم مقتدا کردم
(ه)
همین شعرم به درگاهت قبول افتد دلم را مبتلا کردم
(ی)
یکی عبد گنهکارم اگر عفوم کنی یارب غزل را انتها کردم