یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُوَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.
اى کسانى که ایمان آورده اید! شراب و قمار و بتها و ازلام [=نوعى بختآزمایى ]، پلید و از عمل شیطان است، از آنها دورى کنید تا رستگار شوید.
(آیه‌ی ۹۰ سوره مائده)
تفسیر:
ایمان، با شراب خوارى و قماربازى سازگارى ندارد. «یا ایّها الّذین آمنوا انّما الخمر و المیسر... فاجتنبوه...»
شراب و قمار، در ردیف بت پرستى است. «الخمر والمیسر والانصاب» (بنابر اینکه مراد از انصاب، بتها باشد)
اسلام از پلیدى ها نهى مى کند. «رجس... فاجتنبوه»
نه تنها شراب نخورید، گرد آن هم نروید. «فاجتنبوه»، به جاى آنکه بگوید: «لاتشربوا الخمر».
لقمه ى حلال و دورى از حرامخوارى، در سعادت و رستگارى انسان مؤثّر است. «فاجتنبوه لعلّکم تفلحون» منبع
