يكشنبه, ۹ آبان ۱۴۰۰، ۰۲:۵۱ ب.ظ
به قلم دامنه: به نام خدا. سلام. میان حیوان‌ها، میان آدم‌ها و میان کشورها هر آن ممکن است خشم حاکم شود و تخاصم. چنگال شاهین، آرواره‌ی کفتار و سرعت یوزپلنگ همه‌وهمه برای زیست و بقاست و قوه‌ای برای یا یورش و یا بازدارندگی روز مبادا. همان‌گونه که باران، باریدنش را، گُل، شکوفاشدنش را و شغال، حفظ قلمروش را غریزی و به‌چابکی بلد است، انسان هم به مدد شرع و عقل باید «راه و چاه» را بلد باشد. وقتِ هوش، به‌هوش. وقت زور، به‌زور.
مگر می‌شود متخاصمین موشک راست کنند، ایران گاوآهن؟! وقت تفنگ، تفنگ. و وقت گاوآهن، گاوآهن. هر ملتی هوش و زور خود را در جای خود نشناسد، ۱۰۰٪ باخته است. صلحِ ارزان و دوستیِ رایگان وَهم بیش نیست. صلح زیباست و حتی اساس دعوت پیامبران خدا صلح و آرامش و رستگاری بشریت بوده است که در سایه‌ی حرف‌شِنوی از خدا و آموزه‌های اخلاقی و معنوی ممکن می‌شود. «ایران قوی» اگر فقط در شعار خلاصه شود، دیری نمی‌پاید خورده خواهیم شد با ولع و بلعی که جهان‌خوارگی‌یی چون آمریکا دارد.
به نظرم شناخت رهبری از ملل و دُول کنونی جهان، ژرف‌ترین و واقعی‌ترین شناخت است و نشان‌راهِ «ایران قوی» منطقی‌ترین دستورالعمل. خردمندانه‌تر از این نمی‌شود که ایران را در برابر دشمنانی که نابودی ملت ایران را آرزو دارند، به سیاست راهبردی «ایران قوی» مجهز و مهیا کنیم؛ قوی در قدرت و قوی در معنویت. اگر در یورش خصمانه‌ی هشت‌ساله‌ی صدام علیه‌ی ایران، فقط به گاوآهن می‌چسبیدیم و مزرعه و خانه و خویشتن، نه به تفنگ و دین و میهن، تردیدی نبود که اینک نه از «تاک» نشان بود و نه از «تاک‌نِشان».
پس: وقتی احتمال دعوا همواره یک پیش‌فرض منطقی‌ست و یک برآورد واقعی راهبردی، هوش یا زور هر دو نیاز است؛ هوش برای شناخت درستِ متخاصمان عَنود و کَنود. و زور (=به معنای قوت و قدرت آن) برای بازدارندگی و حفظ کیان دین و ملت و میهن.
۱
۰
۱۴۰۰/۰۸/۰۹
پاسخ مدیر دامنه ::
سلام جناب محمد عبدی سنه‌کوهی. از حضور دوباره‌ی شما در دامنه متشکرم؛ گویا مدتی بود که نبودید. اما بعد؛ قانون ستاد سلامت کشور چه می‌گوید محمد؟ می‌گوید آمد‌وشد به شهرها و استان‌ها کماکان ممنوع است، تا عزیزان پزشکان و پرستاران -که نزدیک دو سال است رنج خستگی را تحمل می‌کنند و با لغو تمام مرخصی‌ها به داد مردم می‌رسند و حتی چندین شهید تقدیم کرده‌اند و لباس جهاد پزشکی پوشیده‌اند و در نبرد با آن خط‌شکن شده‌اند- بتوانند با نزاکتی که شهروندان قانونمند از خود بروز می‌دهند، بر گستردگی مهلک این ویروس مرموز غلبه کنند و کشور را از آسیب‌های بیشتر در امان نگه بدارند. حال این وسط شما افتخار می‌کنید که بر خلاف قانون و مقررات کشوری، دست به مسافرت آن هم زیارت می‌زنید و گیریم که از دست پلیس و دوربین در رفته‌اید. حساب کن اگر مانند شما، هزاران نفر دیگر چنین رفتاری کنند، آیا می‌شود بر کرونای بی‌رحم فائق آمد و مردم را در برابر آن، بیشتر و بهتر ایمن داشت؟ من هم دلم برای دیدار مشهد مقدس و مسافرت به اعماق و اقصی نقاط ایران بهانه می‌آورَد اما سعی کرده‌ام ریسک نکنم و رعایت کنم. سلب دیدار آن روز هم، حقیقتاً ناشی از همین دغدغه بود وگرنه شما می‌دانید من نسبت به مهمانی که بر من در شرایط عادی و سلامت کشور، وارد شود چه اشتیاقی نشان می‌دهم کما آن‌که در آن اربعین داده‌ام. بگذرم. ممنونم این بنده را مورد لطف و محبت خود قرار داده و همچنان می‌دهید. خدا را شکر ایمن هستید و در سایه‌ی ایمان. والسلام.
سلام و خداقوت.
بسیار نیکو و مستحسن بود.
به قول سعدی:
راه است و چاه و دیده بینا و آفتاب
تا آدمی نگاه کند پیش پای خویش
چندین چراغ دارد و بیراهه می رود
بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش
گر هر دو دیده هیچ نبیند به اتفاق
بهتر ز دیده ای که نبیند خطای خویش
البته یادداشتتون به نظرم نیم نگاهی هم دارد به این قسمت از آیه که فرمود: ... و انزلناالحدید فیه بأس شدید و منافع للناس و لیعلم الله من ینصره.... تا آخر.