جوابت را با تأخیر خواهم نوشت.
تأکیدت بر فرسایندگی پاره‌ای از شعارهای نظام ایران، به نظرم سخن حق و واقع‌گرایانه‌ای است. سه تست فرضی را هم درست تشخیص دادید. از بیان تفسیری تحلیلی آن دوست درین باب ممنونم. واقعاً هم به سرنوشت میهن مربوط است و هر شهروند ایرانی باید هم بدان دقت داشته باشد. درود. دامنه
۱. تفکر انتزاعی یعنی آنچه ذهن آن را جداسازی کند.
۲. تفکر انضمامی یعنی آنچه واقعیت به آن بچسبد.
ایران نیازمند فوری تفکر انضمامی است که اغلب گرفتار آن شق ذهنی است.
اما توسعه همیشه همراه با رشد باید باشد. رشد به پیشرفت‌های مادی اطلاق می‌شود: صنعت، تفریح، زراعت، راه، بیمارستان، کارگاه. اما توسعه به پیشرفت‌های سیاسی گفته می‌شود: مانند وجود احزاب، انتخابات آزاد، رسانه‌های گوناگون، نبود انحصار، حاکمیت ملت، اندیشه‌ورزی عمومی. متن شما را خواستم با افزودن شرح این مفاهیم -که در نوشته‌ات به کار بردی- تأیید کنم. درود. دامنه
عموجان سلام
نظریه و ایرادهای سه «تست» :
*تست ۱ (مدیترانه/دریا):* مسدودسازی کمک لزوماً «ناو در مدیترانه» نیست. مسیر واقعی فشار، «چوک‌پوینت‌ها»ست؛ دقیقاً همان کاری که انصارالله در باب‌المندب و دریای سرخ از اواخر ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ کرد: حمل‌ونقلِ مرتبط با اسرائیل و حتی تجارت عمومی را آن‌قدر پرهزینه کرد که بخش بزرگی از ناوگان‌ها دورِ دماغهٔ امیدنیک رفتند؛ زمان و بیمه و کرایهٔ حمل بالا رفت. این یک مسدودسازیِ عملی (نه مطلق) است. گزارش‌های تحلیلی مستقل و داده‌های انرژی این الگو را تایید کرده‌اند؛ با وجود ائتلاف‌های دریایی غربی، اختلال و دورزدن پایدار شد.
*تست ۲ (آسمان «در تصرف مطلق»):* گزارهٔ «تصرف مطلق آسمان» هم از نظر حقوقی بی‌معناست و هم از نظر عملی لازم نیست. ایران بزرگ‌ترین نیروی موشکی بالستیکِ خاورمیانه را دارد (ارزیابی نهاد اطلاعات دفاعی آمریکا) و در ۱۴ آوریل ۲۰۲۴ با بیش از ۳۰۰ پهپاد و موشک به‌صورت مستقیم به اسرائیل حمله کرد؛ بخش زیادی رهگیری شد، اما از منظر نظامی یعنی توان اشباع‌سازی و «تحمیل هزینه/ریسک» وجود دارد. این‌جور توانمندی‌ها برای مسدودسازی‌های غیرهوایی (سایبری، دریایی، حقوقی) هم پشتوانهٔ بازدارنده می‌دهد.
*تست ۳ (راه زمینی «بسته»):* اگر راه زمینی ایران–عراق–سوریه–لبنان (محور القائم/البوکمال) وجود خارجی نداشت، این همه حمله به «کاروان‌ها/تأسیساتِ» مرزی چه معنایی داشت؟ اتفاقاً همان حملات مکرر نشان می‌دهد این کریدور برقرار است و بازیگران مقابل می‌کوشند ظرفیتش را کم کنند—یعنی مسیر هست، نه اینکه «قطع مطلق» شده باشد.
*ابزارهای واقعی ایران برای «مسدودسازی راههای کمک»*
۱. چوک‌پوینت‌های دریایی و زنجیرهٔ تأمین: همان‌طور که دیدیم، باب‌المندب/دریای سرخ نمونهٔ اجراشدهٔ «افزایش هزینه و تأخیر» است. این مدلِ مسدودسازیِ نسبی، وقتی با تهدیدهای هدفمند به کشتی‌های «مرتبط» ارتقا یابد، به‌صورت انتخابی جریان‌های خاص را کند می‌کند. هم‌زمان، اهمیت ژئواکونومیکِ تنگهٔ هرمز اهرم ساختاری ایران است: حدود ۲۰٪ مصرف جهانی مایعات نفتی از هرمز عبور می‌کند؛ حتی افزایش ریسک در این گذرگاه (نه لزوماً بستن آن) بازار و بیمه و سیاست را فوراً تحت تأثیر می‌برد و قدرت چانه‌زنی می‌آورد.
۲. سایبری/اطلاعاتی: از اکتبر ۲۰۲۳ به بعد، عملیات سایبری منتسب به بازیگران همسو با ایران علیه اهداف اسرائیلی به‌طور محسوسی افزایش یافت (گزارش‌های مایکروسافت و ارزیابی‌های اندیشکده‌ای). سایبر جای توپ و تانک را نمی‌گیرد، اما برای «مسدودسازی کمک» عالی است: اختلال در لجستیک، پرداخت، بیمه، بندر، تدارکات، و جنگ روانیِ هزینه‌زا.
۳. حقوقی/دیپلماتیک (Lawfare): «بستن راه کمک» فقط زور سخت نیست؛ پروندهٔ هلند نشان داد دادگاه‌های اروپایی می‌توانند انتقال قطعات جنگی به اسرائیل را متوقف کنند (رأی ۱۲ فوریه ۲۰۲۴ دادگاه تجدیدنظر لاهه، با الزامات اجرایی مشخص). ایران می‌تواند از مسیرهای دیپلماتیک/حقوقی (ازجمله در بلوک‌های چندجانبه‌ای که عضو شده مثل بریکس+ و سازمان همکاری شانگهای) این روندِ غیرنظامیِ مسدودسازی را پشتیبانی و همسو کند.
۴. شبکهٔ منطقه‌ای به‌مثابه بازدارندگی/فشار: ظرفیت آتش حزب‌الله—با وجود اختلاف در برآوردها—هنوز در سطحی است که هزینهٔ هر «کریدور امن» را برای طرف مقابل بالا نگه می‌دارد و مانع از تک‌بعدی‌شدن کانال‌های کمک می‌شود. این ظرفیت، ولو با فرسایش، همچنان یکی از عوامل ساختاریِ بازدارنده علیه جریان آزاد کمک‌های راهبردی است.
*جمع‌بندی* : راهبرد «کندسازیِ پرهزینه» نه «بستن مطلق»
سخن رهبر جمهوری اسلامی درباره «مسدود کردن راههای کمک» اگر درست فهم شود، الزماً یعنی کاهش throughput و افزایش هزینه/ریسک در چند حوزهٔ موازی—از دریا (چوک‌پوینت‌ها)، سایبر، و حقوق بین‌الملل تا دیپلماسی و انرژی. شواهد موجود نشان می‌دهد این مدل امکان‌پذیر و در مواردی اجرا شده است؛ نه به شکل رژهٔ ناو در مدیترانه، بلکه به‌شکل نامتقارن، تدریجی و انتخابی. مخالفت طرف مقابل با قیاس‌های «یا همه‌چیز یا هیچ‌چیز» (مثل «نیروی دریایی ایران در حد آمریکا نیست، پس هیچ») از نظر راهبردی مغالطهٔ «صفر و یک» است؛ در دنیای واقعی، کُمیت‌ها مهم‌اند: هر ۵٪ تأخیر، هر جهش بیمه، هر رأی قضایی، و هر اختلال سایبری یعنی کمکِ کم‌تر/دیرتر/گران‌تر به اسرائیل. این دقیقاً همان جایی است که ایران، با جعبه‌ابزار چندبُعدی‌اش، دست بالا را می‌گیرد.
ارادتمند شما میثم
پیرو پاسخ فوق
اگر شما اصرار دارید «این‌ها رؤیاست»، یادآوری میکنم که:
– حملهٔ مستقیم ۱۴ آوریل ۲۰۲۴ ایران واقعیت بود؛ نشانِ توان اِعمال هزینه در برد بلند.
– رأی قضایی هلند برای توقف قطعات F-35 واقعیت بود؛ نمونهٔ مسدودسازی غیرنظامی.
– اختلال‌های پایدار دریای سرخ و دورزدن آفریقا واقعیت بود؛ نمونهٔ مسدودسازی نسبی جریان تجارت/تدارکات.
این‌ها نه شعارند، نه «توهم کامل»؛ داده‌های میدانیِ چنددامنه‌اند.
فهم غلط از سخن جدید مقام معظم رهبری!!!
بنام پروردگار بصیر و دو.ستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. سالروز شهادت امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا (ع) را تسلیت می گویم.
🖤همگان مطلع شدیم که رهبر فرزانه انقلاب اسلامی ایران، حضرت آیت الله خامنه ای، در سالروز شهادت امام رضا (ع)، در جمع سوگواران ارجمند آن امام رئوف در حسینیه امام خمینی (ره)، حاضر گشت؛ و ضمن هم سوئی با اقشار مختلف در سوگ امام هشتم؛ در دو محور کلی، به ایراد خطابه ای حکیمانه و رهنمودهائی مهم پرداخت:
✅ تبیین مهمترین برکات و آورده های سفر امام هشتم به خراسان؛ از جمله : «انتشار فوق‌العاده مکتب اهل بیت»؛ و «شتاب یافتن انتشار مسئله عاشورا و فلسفه قیام امام حسین در دنیای اسلام»؛ (ع)
✅ تبیین نکات مهمی درباره مسائل روز ؛ و تأکید بر اینکه: «دشمنان ایران از ایستادگی و اتحاد مقتدرانه ملت، مسئولان و نیروهای مسلح» و تحمل شکست سخت در حملات نظامی؛ فهمیده‌اند که ملت ایران و نظام اسلامی را نمی‌توان با جنگ به زانو درآورد و گوش به‌فرمان کرد.
✳️برداشت شخصیم این بود: اشخاص و احزاب عنود و جهول و کج اندیش و سربازان بی ستاره و نا نوشته صهیونیستها و استکبار جهانی؛ مجددا دست به کار می شوند؛ و با ارائه تبیینی غلط و فهمی نادرست، می کوشند تا به پندار خود، از ضریب بالای تاثیر گذاری سخنان امروز رهبری در سطح عموم و منطقه و جهان جلوگیری نمایند؛
✳️متاسفانه همین برداشتم جامه عمل پوشید؛ و برخی از وابستگان نا نوشته احزاب معاند با ملت و نظام و رهبری، دست به کار شدند؛ و کوشیدند تا با طرح استفهام انکاری، به مخاطبان چنین القاء کنند : این جمله رهبر انقلاب که فرمود : «جمهوری اسلامی برای انجام هر اقدام ممکن در این زمینه (= بسته شدن راههای کمک به رژیم صهیونیستی از همه طرف») آمادگی کامل دارد»؛ غیر قابل تحقق می باشد!!!؛
✳️مفاد نوشته های این طیف از اشخاص و احزاب گویای اینست که آنان، همه موفقیت ها در عرصه ستیز با دشمنان را با نگاهی مادی و قدرت های ظاهری تحلیل می نمایند؛ بدینجهت، پیروزی در عرصه مبارزه با صهیونیستها و حامیانشان را امری ناشدنی تلقی می کنند؛ در حالیکه نگاه قرآن کریم، چیز دیگر است؛ چه آنکه خدای متعال در پرتو آیه 65 سوره أنفال، خطاب به رسول خدا (ص) می فرماید : «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى الْقِتَالِ ۚ إِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِ ۚ وَإِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ مِائَةٌ یَغْلِبُوا أَلْفًا مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا یَفْقَهُونَ» : «ای پیامبر! مؤمنان را به جنگ برانگیز که اگر از شما بیست نفر صابر باشند بر دویست نفر چیره می شوند، و اگر از شما صد نفر [صابر] باشند بر هزار نفر از کافران چیره می شوند؛ زیرا آنان گروهی هستند [که حقایق توحید و قدرت خدا را] نمی فهمند».
✳️نکته شایان توجه اینکه: افزون بر تحقق این وعده الهی در عصر نبوی و دوره های دیگر تاریخ اسلام؛ در عرصه مبارزه مردم یمن با صهیونیستها و... نیز شاهدیم که آنان با توان نظامی محدودشان، توانستند به مؤفقیت های چشمگیری دست یابند؛ و عرصه را بر دشمن صهیونیستی و حامیانشان تنگ کنند؛ و کمک رسانی به صهیونیستها را با مشکلی جدّی مواجه کنند؛ حتی حضور جدی بمب افکن های آمریکائی و انگلیسی هم نتوانست از این اقدام شکوهمند یمنی ها جلوگیری کنند؛ آنان حتی برای در امان ماندن کشتی های خود، گاه ناچار شدند عقب نشینی را در پیش گیرند و...؛
✅خوشبختانه رهبر انقلاب اسلامی هم در فرازی از سخنان امروز خود، از این مؤفقیت یمنیها یاد نموده و چنین فرمود : «این کاری که امروز مردم شجاع یمن انجام میدهند کار درست است، کار درست آن است. در مقابل جنایتی که سران رژیم صهیونی انجام میدهند هیچ راهی وجود ندارد جز اینکه راههای کمک به آنها به کلی از همه طرف مسدود بشود».
(حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی/ عصریکشنبه ۲ شهریور ۱۴۰۴ش)