پرسش ۲۸۸ مدرسه فکرت
جواب من به پرسش ۲۸۸
نگارش دامنه ۱۰ ، ۱ ، ۱۴۰۴
بعضی از حُکمای تنزیهی برین هستند که خداوند صفت ندارد. زبان حال یک موّحد اهل توحید به خدا این است؛ فروغی بسطامی:
کی رفته‌ای ز دل،
که تمنا کنم تو را
کی بوده‌ای نهفته،
که پیدا کنم تو را
با صد هزار جِلوه،
برون آمدی که من
با صد هزار دیده،
تماشا کنم تو را
چشمم به صد مجاهده،
آیینه‌ساز شد
تا من به یک مشاهده
شیدا کنم تو را
انسان به یک انسان، وقتی عشق می‌ورزد و دل می‌بازد در تمام شبانه‌روز، معشوقش را پیش دلش حاضر می‌بیند؛ چه رسد به خدای آفریدگار و پروردگار که عشق و باور انسان به آن خالق و صانع مهربان. عاشق، از دورترین نقطه‌ی جهان در آن سوی قطب شمال معشوق خود را در آن سوی قطب جنوب ملاقات می‌کند و مرز و جغرافیا را بین خود و او لغو می‌کند؛ انسان با خدا چنین است. این شعر، جهان‌بینی من است. وجد در من ایجاد می‌کند. نسبت به خدا اهل وجد هستم. دامنه
