به قلم دامنه. به نام خدا. کتاب نیمۀ تاریک ماه نوشتۀ هوشنگ گلشیری را دو سال قبل مطالعه کرده بودم. چاپ دوم سال هشتاد و دو . تهران. نیلوفر. حاوی سی و شش داستان کوتاه است و پانصد و شصت و پنج صفحه. امروز در این پست، به چهارنکته از کتاب، طبق معمول معرفی کتاب در دامنه، می پردازم:
نیمۀ تاریک ماه
عکس از دامنه
آتش زرتُشت... آتش قبله بوده، نه؟... (ص پانصد و پنجاه و هشت)
جانماز آب نمی کشم... (ص 561)... پیراهنی رهاشده بر شلوار (ص پانصد و شصت)
حتی کوره راهی به جایی... (ص پانصد و پنجاه و نه) داستان کوتاه زندانی باغان.
زیستن در شهرستان این حُسن را دارد که آدم می تواند تعدای آدم را تا عمق بشناسد. گاهی حتی می توانستیم به یقین بگوییم که فلان آدم در این لحظه چه می کند. (ص سی)
| لینک کوتاه این پست →
qaqom.blog.ir/post/462
