۰۱
دی ۱۴۰۴
نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی. شنبه ۱ ، ۱۰ ، ۱۴۰۴ : رومن گیرشمن در کتابش "ایران؛ از آغاز تا اسلام" برین نظر است تصویر صُفوف طویل خِراجگذاران [=مالیاتدهندگان ممالک به ایران] در پلکان تخت جمشید از یک سو "کوششی بود برای تجسّم قدرت شاه" و از دگرسو برای "نشاندادن تنوع مللی که شاهنشاهی هخامنشی را تشکیل میدادند". این یعنی از دید او "هنر در خدمت قدرت". هر کس خواست بیشتر بداند به ص ۱۸۹ رجوع کند.
علاوه برین، در کتاب "آن حکایتها" (گفتوگوی هرموزکی یزدی با احسان نراقی) نیز خوانده بودم که طرحی آمده بود تا "تمام روستائیان ایران اجبارا" یک یونیفرم بپوشند." اما به روایت آقای احسان نراقی فرح دیبا همسر سوم شاه: "بهشدت با این طرح بیاساس مخالفت کرد و عقیده داشت که به هر قیمتی سنتهای محلی باید حفظ و نگهداری شود." میشود به ص ۸۲ کتاب رجوع داشت. در واقع مخالفت فرح با یونیفرم واحد روستائیان، برای آن بود تا شکوه پادشاهی پهلوی را در گسترهی وسیع میهنی و تنوع قومیتی نشان دهد و فضای کشور را مثلاً کثرتگرایانه جا بزند. همیشه قدرت، میل بر انحصار و عظمتگرایی دارد.
| لینک کوتاه این پست →
qaqom.blog.ir/post/2764
۱۴۰۴/۱۰/۰۱