گلپر

 

گلپَر،
همان کولِک در محل.
مال کوه است،
آن سوی استخرپشت،
حتی بیشتر از روستای پجِت.
عکاسش من خادَم هستم.
این گیاه خوشبو
دست‌کم سی کار می‌کند:
در نمک سائیده می‌شود.
در عروسی دودپر می‌شود.
در باککله‌پته دمانده می‌شود.
در انار دون‌شدخ میل می‌شود.
در ترشی ریخته می‌شود.
در چشم زخم‌زدن استفاده می‌شود.
عاروس‌حموم روز بو داده می‌شود.
داماد صورت دود می‌شود.
در پای حاجی قاطی عود و عنبر می‌شود.
وای اگر کسی خطایی در مجلس کند،
در منقل و آتش‌کش می‌شود، بوی متعفّن، خنثی می‌شود.
اصل این گلپر برای سلام و صلوات و سلامتی هم استفاده می‌شود. دامنه