دامنه‌ی داراب‌کلا

شرح عکس بالا: تکیه‌پیش داراب‌کلا در بهار ۱۴۰۱ در یک نمای بسیار جالب، عکاس: جناب حمیدرضا طالبی. نشر عکس: سایت دامنه. یاد آن ماه‌رمضان‌های عصر طفولیت به خیر که همه درین محدوده جمع می‌شدیم و البته شکل و شمایل آن زمان تکیه‌پیش بسیار فرق می‌کرد.

خواستم بگویم کی این‌قدر گستاخ می‌تواند باشد که کتمان کند ملت با همه‌ی تاب‌آوری قهرمانانه، گرفتار معیشت تنگی درآمد نیست؛ اما میان این‌همه تنگنایی و مِحنَت، ناگهان می‌شنوَد که زاده و پورِ فلان باف به بیرون ایران -ترکیه- رفته است. این‌که برای خرید چی رفته و چی آورده، فرقی نمی‌کند، مهم این است بخشی از مردم از جمع‌آوری کمی پول برای یک زیارت ساده و مختصر امام رضا ع و حتی دیدار با اقوام و نزدیکان به‌شدت درمانده‌اند، اما جلوِ دیدِ ملت یکی پیدا می‌شود کاری می‌کند که یک سازمان تروریستی هم قادر نیست این‌انداره بر اعتماد مرد خدشه وارد کند. این است که به کتاب به نگاشته‌ها، به پند و اندرزها و انذارها رجوع نمی‌شود؛ خصوصاً کتاب شریف قرآن که برنامه‌ی نظری و عملی مؤمنان و باورمندانِ به آن است. بی‌جهت نبود خدا داخل آیه‌ی ۳ طه، بر سینه‌ی رسول رحمت ص این تذکره را جاری کرد: اِلاَّ تَذکِرَةً لِمَن یَخشی. «بلکه آن را فرو فرستادیم تا براى کسى که از فرجامِ غفلت بیم دارد، تذکّرى باشد.» کاری که پورِ فلان باف کرد دست‌کم اگر پای غفلت نوشته نشود، اما فرجامش این است ۱۰۰٪ نزد ملت به حساب سوءاستفاده از موقعیت و قدرت ثبت می‌شود. بِزهی که بالاترین نهی را از امام علی ع دریافت داشته است. درین حال است که قانع‌کردن ملت خیلی کار سختی می‌شود. بگذرم. اما به قول خدابیامرز ارزفون: آهای آهای، امان، امان... .

پنج‌شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ ⟩ ۱۷ - دامنه

سلام جناب دکتر آقاایمان. خرسندم که از دو سال پیش تحصیل دکتری را با کوشش و موفقیت به اتمام برده‌ و اینک در آنجا زندگی می‌کنید و در کار مهمی هم مشغولید. پس در گرانیگاه علمی آلمان زندگی می‌کنی، آخه هایدلبرگ در جنوب غربی آلمان از دیرباز مهد علوم و ره‌توشه‌ی دانش برای بشر بوده. تندرست و درود.

سلام. ازین بذل محبتت به عارف و از بذل فضلت به بنده، همواره شکرگزارم.

سلام و سپاس استاد احمدی بزرگوار. متشکرم در چنین شبی یادی از رفتگان بنده هم کردید. آمین. سلامت باشید رفیق.

سلام جناب دکتر عارف‌زاده. متشکرم. قدر زر زرگر شناسد... شما خود مهارت در لغت دارید و حد واژگان را بلدید. درود.

سلام جناب. در شگفتم از شما؛ شماوُ توضیح واضحات؟! جناب دکتر عارف‌زاده خود مُخ واژه‌شناسی است.

سلام. کشکولی: نکند مثل شما توی بیمارستان «شفا» در شمار آبی‌ها باشند و به رنگ سرخ دارای آلرژی بالا؟! (=حساسیت، پارسی را پاس بدارم)

سلام. هنرمندی‌ات در زیباشناسی تصور و تصویر مثل دانشمندی‌ات در آنچه بدان خبره‌ای، سرِ زبان‌هاست. به حمیدرضا طالبی از قولم بگو از آن سوی علوم ظاهر، نکاتی هدیه فرماید. دستِ او به ورای دانش، زبَر است.

سلام ایمان‌جان. به خدا همان خون مادرت وقتی در رگ‌هایت جاری است، مرا بس که دوستت داشته باشم. من به انسان و نیز نسَب و به قول زیبای محلی: اِل و کسان خیلی بها قائلم. ممنونم.

پاسخ به پرسش: سلام جناب. بنده به فراخوان شما در بیان نظر، اجابت می‌کنم و آنچه درین‌باره ذهنم می‌رسد عرض می‌کنم: سیاست پیشین دو تا کافیه که از دوره‌ی پهلوی دو، شروع شده بود، در نهایت با تشدید کنترل موالید به پیری عجیب جمعیت انجامید که چندان نمانده عناوین نسَبی و خونی و وراثتی مانند خاله، خواهر، برادر، دایی، عمه، عمو به پستو روَد و به پایان نسبت‌های ضربدری فامیلی. طوری‌که رهبری معظم دهه‌ی قبل در بجنورد در خطابه‌ای عمومی و علنی، از مردم عذرخواهی کرده بودند. اینک سیاست ترغیب دو تا بس نیست و تا شش تا هم نیاز است، حرکت رو به جلوست. هر چند پیش‌نیازهای فراوانی هم دارد. البته این مبالغ وام چندان رقم چشمگیری نیست، اما برای واداشتن انگیزه‌زاست. اما آفات هم در کمین است. با هدف پول، زادوولد بی‌برنامه راه بیفتد. مباحثی دیگری هم هست که مَجال می‌طلبد.

سلام جناب. متشکرم که به لغت علاقه و بر آن احاطه دارید. جای بسی سعادت. زنهار هم باید داد به نسل نو که با فرهنگ غنی گویش خود، ترکِ خو کند. آن روز را نیاورَد.

سلام استاد احمدی. تشبیه به بادیه خیلی عالی است. این را کسی می‌فهمد که به بادیه رفته باشد و با بادیه‌نشین زیر درختی مانده باشد؛ تر و تازه و پر از ثمر. سعدی در بادیه‌ی دنیا، هم ثمر درخت است و هم خود درخت. من بی سعدی، به سر نمی‌کنم. هفته بکشد، باز باید برم ببینم شیخ اجل چه می‌فرماید. درود به این پست.

مهدی طارمی

میدان ارزش دانش ( ۱۶ )

به نام خدا. سلام. من که آقای مهدی طارمی را چندان نمی‌شناسم فقط می‌دانم بوشهری است و در فوتبال، و امروز فهمیدم مهاجم هم بازی می‌کند. او در بازی دیروز تیم فوتبال «پورتو»ی پرتغال در مصاف با «اسپورتینگ» که ۸۸ دقیقه هم به بازی گرفته شد در دقیقه‌ی بیستم بازی، در یک حرکت ارزشمندانه و آموزنده که دل مرا جذب کرد از تدارکات تیمش (صحنه‌ی مندرج و منعکس در عکس بالا) درخواست کرد «تا چیزی برای افطارکردن به او بدهند.» نیز به همراه او «زاید و بازیکن نیجریه‌ای پورتو هم کنار خط می‌رود و با نوشیدن آب، افطار می‌کند.» من برای چنین کار دینی و اخلاقی طارمی و آن دو دگر -که کلاس درس عملی بود و به‌درستی سازنده و ارزنده، اعتبار بالایی قائلم. بی‌جهت نبود ماه پیش، عارف آمد پیش من و گفت می‌خواهم فوتبال ایران و کره جنوبی را اینجا ببینم. کمی بعد یخ و پخ شد. گفتم: چرا؟ گفت اگر می‌دانستم طارمی امرو توی بازی نیست، اصلاً نمی‌آمدم. امرو متوجه آن حرفِ عارف شدم. پس، هم حرفه‌ای است و هم دینداری بلد. مرحبا به این بوشهری که حرمت «کُتِبَ علیکمُ الصّیام»: روزه بر شما مقرّر شده... ۱۸۳ / بقره، این فرمانِ خدافرموده را حتی در دورترین نقطه از میهنش هم، می‌فهمد و در لباس فوتبال نیز پاسش می‌دارد. طارمی بیشمار باد، که حالا دانستم پاسِ گلش زیادتر طرفدار دارد، تا خودِ گلش. بگذرم و بیشتر ازین فوتبال‌نویسی بلد نیستم!

جمعه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ ⟩ دامنه

سلام جناب. دیشب عرض شد پست روزانه‌ام در دیروز. خواهنده خود باید بخواهد و بخواند. این ریزگفته‌ها از سمت من تمام. کاملاً با این نگرش و رفتار آموزنده موافقم. حرکت و برکت و معنویت و پیشرفت. متشکرم. جناب، لابد می‌دانید پدیده‌ی «فترت» هم داریم که گاه جوامع انسانی را فرا می‌گیرد و سپس با بازآگاهی‌ها به فطرت بازمی‌گردد و نمی‌گذارد از تمدن و تدین بگسلد. بگذرم.

نگرش واقع‌نگرانه و برنا.

دیدی وسیعا و واقع‌نما.

سلاما و حقا و درودا استاذنا احمدیا.