اَ فمَن شرح اللهُ صَدرهُ لِلاسلامِ فهُوَ علی نُورٍ مِن رَبِّه
فوَیلٌ لِلقاسیَةِ قُلوبُهمْ مِنْ ذکر اللهِ اُولئک فی ضَلالٍ مُبینٍ
پس آیا کسى که خدا سینه‌اش را براى تسلیم‌شدن در برابر حق گشاده است در نتیجه او بر نورى از جانب خدا قرار دارد و حقایق را به وسیله‌ی آن مى‌بیند، همچون کسى است که سختدل است و نورى براى شناخت ندارد؟ پس واى بر کسانى که دل‌های‌شان از این که یاد خدا کند سخت شده است اینان در گمراهى آشکارند.
بحثی از تفسیر نمونه
قلب‌هاى سخت و نفوذناپذیرى دارند و ذکر خدا در آن اثر نمى‌گذارد. قسی‌القلب‌اند. در تفسیر نمونه آمده است که قاسیه از ماده‌ی قسوة به معنى خشونت و سختى و نفوذناپذیرى است، لذا سنگ‌هاى خشن را قاسى مى‌گویند، و از همین رو به دل‌هائى که در برابر نور حق و هدایت انعطافى از خود نشان نمى‌دهد، و نرم و تسلیم نمى‌گردد، و نور هدایت در آن نفوذ نمى‌کند قلب‌هاى قاسیه یا قساوتمند گفته مى‌شود، و در فارسى از آن به سنگدلى تعبیر مى‌کنیم. منبع
| لینک کوتاه این پست →
qaqom.blog.ir/post/2088
