تأسیس مدرسه فکرت :: دامنه‌ی داراب‌کلا

این عکس منظور است

دامنه | دارابی

البته آخرشب دیشب متنی از حجت‌الاسلام شیخ محمدجواد غلامی آمد به صحن در تعریف از مدرسه فکرت که اینک که خواستم آن تعریف را پاسخ دهم دیدم کنار گذاشت. لابد تعریف نداشت!

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۰۸:۵۲

ناشناس

سلام آقا ابراهیم عزیز

صبح شما به خیر و نیکی

آغاز هفتیمن سال فعالیت مدرسه وزین فکرت را به جناب عالی مدیر سخت کوش و زیبا قلم و دیگر فرهیختگان و استادان ارجمند تبریک و تهنیت عرض می کنم.

بله دیشب متنی رو ارسال کردم اما بعد از ارسال متوجه شدم باید ویرایش کنم.

آخر شب فرصت نشد و خواب رو در شب برفی تهران بر بیداری ترجیح دادم

صبح توفیق شد تا هم به شما و دیگر دوستان عزیز عرض سلام و ادب کنم.

بنظرم مدرسه فکرت با حضور استادان صاحب فن و صاحب اندیشه و فکر اسلام ناب محمدی ص تبدیل به دانشگاه مجازی شده چون:

از قرآن

احادیث

اشعار ناب

مسائل روز

و... سخن بزرگان مطرح و نقض و ابرام عالمانه می شود.

مدرسه فکرت و اعضای محترم را تحسین می کنم...

تهران. محمد جواد غلامی دارابی

پاسخ دامنه ::

خواهم آمد برای جواب... آن هم زیر بارش برف که قم را دیدنی کرد

جناب حجت‌الاسلام آشیخ محمدجواد غلامی استاد و دوست دیرین من سلام. خوشحالم نگرش شما درباره‌ی مدرسه فکرت را فهمیدم که "وزین"ش خواندید و صحنی به قول شما برای "حضور استادان صاحب فن و صاحب اندیشه و فکر اسلام ناب محمدی ص" و بالاتر این که آن را از "مدرسه" ارتقا بخشیدی و "دانشگاه مجازی" توصیفش نمودی. و چه خوب که شیوه‌ی "نقض و ابرام" را نیکو و مورد پسند دانستی. من چون در شما تقوا، سواد و توان تفکر می‌بینم رأیت را در درجه‌ی خوب اهمیت، جای می‌دهم. از التفاتت به مدرسه و محبتت به بنده ممنونم. یکی از ایده‌هایم راه‌اندازی "دانشسرای فکرت" است که در آن بنا دارم فعالین مدرسه فکرت را فرا بخوانم. در آن جا به نوشته‌های پژوهشگرانه‌ای که از فکر فرد برخاسته باشد و نوین و قابل چاپ در مؤسسات باشد چیزی تقدیم می‌شود. با تشکر ازت محمدجواد.

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۸:۵۲

ناشناس

فاضل و محقق بابصیر و صدیق ارجمندم آقا ابراهیم عزیز سلام علیکم ، صبح برفی قم المقدسه بخیر و سلامتی اولا: اسعدالله ایامکم و ان شاءالله از یاوران خاص مولی اباصالح المهدی( عج) باشید . ثانیا : تبریک خالصانه بخاطر ورود صحن مبارک مدرسه فکرت به هفتمین سالش به ان مدیر فرهیخته و سخت کوش ، واقعا دانشسرای فکرت است و برایم شجره طوبی است که ریشه اش بر اساس منطق ، تفکر و تعهد بنا شده که باعث صفای دل و پیدایش طریق حقیقت شده. ثالثا: از آن مرد انتظار انصاف می‌رود همانگونه از تک مضراب های ....بیان کردید از ارادتها هم ... عزیز ، سالی با برکت و صلابتی بیشتر از خالق متعال برای آن شجره طوبی آرزومندم.

علیرضا ربانی

پاسخ دامنه ::
::

دارم جواب این پست را می‌نویسم. چای و بربری و شکلات تلخ هم کنارم برف هم از پنجره در زیر نگاهم... می‌آیم

حضرت ربانی حجت‌الاسلامِ گرانمایه‌ی من سلام. ۱. مشعوف و به‌سامانم که برف قم بر قلبت بارید؛ می‌دانم عطر فضای قم آن جناب را، حائر کرده و به حَیرانی برده است. شورشوری دل رِه بَشوری! این آخری کشکولی. ۲. آنچه برشمرده بودم، گفتم در صدرش که «برخی اعضا» به منِ مدیر این صحن آن تک مِضراب ها را نثار کرده بودند در طول این شش سال. وگرنه اگر بنا بود تعاریف از معاریف را آمار می‌دادم، مکاتیب کم می‌آمد! ۳. استاد چه باصفا و پُرمُروتی که از مدرسه فکرت چنین برداشت و وصفی دارید. از پارسایی قابل وثوق چون آن رفیق بامرام -که تکیه‌کردن بر شما پشیمانی ندارد- شنیدن

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۸:۵۳

ناشناس

استاد ارجمند جناب آقای دکتر ابراهیم عزیز سلام و احترام هفتمین سالگرد تاسیس مدرسه فکرت که نشان از درایت، ومدیریت جنابعالی دارد باعث شد که اعضای آن هم از علم وحلم جنابعالی بهره ببرند و هم از علما و فضلا و اندیشمندان حاضر در مدرسه استفاده ببرند بنده به سهم خودم آغاز هفتمین سال تاسیس مدرسه فکرت را به شما و همه اعضای مدرسه تبریک میگم و تأسی از فرمایشات امامان معصوم ع که زکوه علم نشرت باقیات و صالحات برای شما و خانواده محترم تان علی الخصوص پدر و مادر و اخوی عزیزتان باشد.

سید حمید دارابی

پاسخ دامنه ::
::

اِسا این تای جواب... درمه نویسمبه

آق سیدحمید محمدتقی دارابی سلام. از دوستی چون سیدحمید -که از سادات شریف محل است و نزد من انسانی شرافتمند- طعم گوارا چشیدن ارزشمند است. از طبع لطیفت و محبت خالصت سپاس که دیدی این گونه نوازشگرانه به مدرسه فکرت دارید. الحق درست فرمودی که تأسی (=پیروی) از معصومین علیهم‌السلام راه رستگاری‌ست. برای والدین عزیزم و داداش حیدر مرحومم رحمت فرستادی، برات خیز برمی‌دارم و حرمت می‌نهم. ممنونم آقاسید حمید.

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۸:۵۴

ناشناس

من هم این جمله رو به ات می گویم ضعیف کش چون فقط به فرواردهای من واکنش نشان میدهید.

رنگین کمان رمضانی

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۸:۵۵

ناشناس

سلام بر اقای طالبی عزیز هفتمین سالروز شکل گیری مدرسه فکرت رو با چند نکته گرامی میدارم نکته اول : پیشنهاد می شود به شکرانه استمرار فعالیت مدرسه تاکنون وتقریبا خارج شدن از یکنواختی نگاها ، دوستانی که از گروه حذف شدن دعوت بعمل اید برای پویایی بیشتر مدرسه نکته دوم : می دانم که می دانید نقد و شیطنت و تخریب با هم فرق دارند ولی ناخواسته برخی صورت گرفت بنظرم در مدرسه ودر بحث وگفتگو طبیعی به نظر می رسد به هرحال با ایجاد ظرفیت سازی از بزرگان مدرسه بتدریج مرتفع می گردد. نکته سوم : پاسخ کوتاهم به پرسش صحن اون اینکه اون چیزی که معنا ومفهوم به حرکت زندگی ام می بخشد : راستی و درستی در تمام ابعاد ش هست ونیز ادامه دادن به مطالعه و فعالیتم در حوزه قران ، عترت ، ونماز به ویژه قسمت پژوهشی اش وهمچنین همکاری و مشاوره راهنمایی به دانش اموزان منتخب راه یافته به مراحل استانی و کشوری و فعالیت های از این دست ، که معتقدم با هدف زیستن نتیجه اش به سعادت رسیدن است نکته اخر : ارزوی سلامتی وطول عمر باعزت و عاقبت بخیری برای حضرت عالی و اعضای محترم مدرسه ارادت.

محمدتقی آهنگر

پاسخ دامنه ::
::

اینک جوابم به این نوشته محمدتقی آهنگر برادرم سلام. از نکاتت استقبال می‌کنم. نیز بسی سپاس می‌فرستم. ۱. هیچ کدام از اعضا که طبق مقررات، دسترسی مدرسه از آنان توسط مدیر سلب گردید، لفظ «حذف و اخراج» بر آنان نباید بار کرد. و این خارج‌شدن دسترسی مدرسه، به معنای دائمی نیست، موقت و مختصر و مدت‌دار است، بنابرین خودت که پیشنهاد دادی، پیشقدم شو با هر یک از آنها تماس صورت بده و بخواه که اگر بخواهند بیایند صحن، مدیر هرگز «تک‌دنده» نمی‌رانَد؛ دروازه‌ی قانونی این مدرسه به روی همه‌ی آنان باز و گشوده است. اگر خودت توافق کردی به من بگو تا لینک مدرسه را برسانم تا عضویت مجدد درآیند. بنده هیچ وقت با هیچ کس قهر نمی‌شوم. این دأب من است. پس بسم‌الله، راه، انداز. ۲. بله، گفت‌وگو آن مقدار آثار و برکات دارد که هیچ شیطنت و تخریبی به گرد پای آن نمی‌رسد. ۳. از شرکتت به عنوان دومین نفر در بحث ۲۱۲ خیلی ممنونم. بدیع و اثربخش جواب دادی. خیلی‌هم زیبا. موجب شادی‌ام شد.

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۸:۵۶

ناشناس

سلام علیکم خدمت دوستان واستادان گرامی حاضردر صحن ، تبریک خدمت استاد طالبی توانا و صبور، درمدت زمان کمی که بنده افتخار حضور در مدرسه را دارم درسهای زیادی اموختم، خداوند به استادان قلم تواناتر وبه مدیر محترم ،درایت وصبربیشترعنایت بفرمایند، ان شاءالله. سلام مجدد جناب استاد شمه چش روشن بعدچن سال برف بدینی ، خدا رو شکر ، مواظب بوشین هوای قم سردتر وونه ، سلامت بوشین.

محمد ابراهیم شهابی

پاسخ دامنه ::
::

و حالا این تا آقا محمدابراهیم سلام. من یکی از کسانی را که خیلی قبول دارم و افتخار می‌کنم از دوستی با او و حضورش در مدرسه، شمایی آقاشهابی. اخلاق فوق‌العاده نرم و رفتار خارق‌العاده و قشنگ و میزان. ممنونم که مدرسه را با حضور اساتید فراوان آن، می‌پسندی. خدا پدرومادرتان را رحمت کناد که نیکانی چون خودت و اخوی معظمت استاد حجت‌الاسلام ربانی پرورش دادند. آهای محمدابراهیم! قم جِ حسودی نکن! کشکولی بود. درود.

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۸:۵۷

ناشناس

سلام علیکم هفتمین سال تاسیس مدرسه فکرت مبارک باد. چقدر زیباست انسان همیشه در مسیر فکرت و تفکر و اندیشیدن باشد. الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (آل عمران/۱۹۱) خدارو شکر در تمام این مدت، این گروه با تفکر و مباحثه رشد کرد. از مدیر کاربلد و مدبر بابت مدیریت درست گروه تقدیر و تشکر فراوان دارم. از همه عزیزانی که با نوشته ها و دیدگاه های خود این گروه را پربار نمودند هم تشکر می کنم. بنده واقعا ز نوشته های شان استفاده می کنم. نکته دیگر این که کم کاری بنده را در گروه ببخشایید. نکته دیگر این که عجب برفی، عجب طراوتی، عجب لطفی، عجب نعمتی. اینها شکر ندارد؟ قم یکی دوتا عکس از روز برفی امروز.

محمدرضا احمدی

پاسخ دامنه ::
::

حجت‌الاسلام آشیخ محمدرضا استاد مسلّم من سلام. هر چه احمدی بگوید مگر بد است؟! هرگز. حرفات بالای سرم جا دارد و منیر مسیرم هست. نوه‌ها مغز بادام‌اند پس راست است! بچه‌های آمحمدجواد هستن؟ اسماشون؟ آن عکس کوچه‌تان مرا یاد آن شب شام فسنجون خونه‌تون انداخت. عکس خودت هم که خوشگل بودی، اعی ویشه خوشگل شدی. باید حیط دانشگاه شما باشه؟ یا محل کار اون وری امرو؟! خیلی عالی بود این اشتراک دلچسب و صمیمانه. نه، نمی‌بخشم که گفتی کم‌کاری‌ات را ببخشایید. ازت انتظار دارم. لطف کن بخشی از وقتت را برای مدرسه بذار. این یک دستور! است.

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۸:۵۸

ناشناس

سلام بر مدیر و اعضا صحن. سالگرد تولد مدرسه فکرت ، با رخ کشیدن سپیدی برف و رحمت الهی بر شما و اعضا تبریک و تهنیت باد . سلامتی همه اعضا و خانواده آرزوی قلبی ام است. پاسخم به پرسش ۲۱۲ ‌‌: سعی و تلاش و حرکت ، برکت بدنبال دارد که انسان را از کاهلی و تنبلی می رهاند. مقید به نقش خود در هدایت و تولید و سربار جامعه نبودن. توکل به خداوند سر لوحه کار در روند زندگی است که آرامش فکر و قلب منتج به آن است.

سید موسی صباغ

پاسخ دامنه ::
::

آق سید موسی صباغ سلام. خشنودم برف بر رُخت نشست و سپیدی کرد. من هم برای آن رفیق ارزشگرا و خردمند آرزوی کمالات روزافزون در حیات دارم. تشکر بابت تبریک. در مورد شرکتت در بحث ۲۱۲ بسیار خوشحال شدم که دیدگاه‌ات را گفتید. به نظرم توکل محور عقیده توحیدی انسان اعتقادمحور است. جالب بود و درود.

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۹:۰۰

ناشناس

با سلام خدمت استاد گرامی جناب آقای طالبی : سالگرد تاسیس مدرسه را به شما تبریک میگم و خسته نباشید عرض میکنم بابت مدیریت بادرایت این مدرسه در طی این مدت طولانی.

در پاسخ به پرسش مطرح شده: یکی از مواردی که در جهت دهی و معنا بخشی به زندگی شخصی بنده بسیار موثر بوده است اشتغال در محیطی است که به نوعی دیدگاه انسانها به زندگی در آن محیط و لحظات بطور حقیقی مشهود است. بیماری که از همه جا درمانده و برای بهبودی و سلامتی اش نگاه به دستان شفابخش پزشک و کادر درمان دارد و مجهول بودن نعمت سلامتی اش آنجا برایش عیان میشود رفتارهایی از خود بروز میدهد که فهم فلسفه زندگی را برای من آسانتر میکند. اغلب چنین انسانی در این لحظات خود حقیقی خود را بروز میدهد که بسیار دیدنی و درس آموز است. هر روز با بیمارانی سروکار دارم که تا ساعاتی قبل آرزوهایی دور و دراز برای خود میساختند ولی به ناگهان با حادثه ای طومار زندگی شان به آنی برچیده شد و رخت از این دیار بستند و تکرار این وقایع در طی این سالهای اشتغال، بی ثباتی دنیا را برایم قابل لمس نموده است.

صدرالدین آفاقی

پاسخ دامنه ::
::

آقا صدرالدین سلام. ۱. از خسته‌نباشی گویی‌ات خیلی ممنونم. خوشحالم در کنار انسان‌هایی با افق دید وسیع و بینش ارزشی هستم. عوض ما در مشهد مقدس زائر همیشگی باش. خوشا به حالت که مقیم آن کوی عشق و شیدایی هستی. قدر این نعمت را بدان. ۲. به عنوان سومین شرکت‌کننده در بحث ۲۱۲ از محضرت ممنونم که به مسائل سنجاق‌شده اهمیت می‌داده و می‌دهی. البته با خود پاسخ من، شما چهارمین فرد در شرکت درین بحث بودی. به نظرم دنیا و حیات گذرا و مزرعه‌بودن را با مثال ملموس به ما آموختی. خوشحالم که از محیط این طور درس دین و معنویت گرفتی و حرکت زندگی خود را با الهام از نمونه‌های عینی، موزون نمودی. درود.

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۹:۰۴

ناشناس

ممنونم از لطف تان جناب طالبی عزیز من واقعا شاگردی می کنم نزد شما و دیگر اساتید گروه. نوه های دختری هستند: محمد ماهان و محمد عرفان. محمدجواد هم یه دختر داره: آلاء که هنوز عکس برف بازیشو برام نفرستادند. محوطه محل کارم هست در دانشگاه که امروز فوق العاده زیبا و دلچسب شده بود. به امید خدا در خدمت تان خواهم بود.

محمدرضا احمدی

پاسخ دامنه ::
::

دریافت شد آ شیخ احمدی. چه عالی. چه اسم‌های بامسمایی. خدا حفظشان کناد. خدا را شکر به این نعمتِ دلچسب برف که هم بر ذوقت نشست و هم بر قم.

۰۸ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۰:۰۳

ناشناس

تبریک و سپاسی آویخته به چند نکته

بسم الله العلیم الحکیم. آقا ابراهیم سلام علیک.صبحتون به خیر باد. اینجانب نیز به نوبه خود فرارسیدن آغاز هفتمین سالگرد راه اندازی گروه فخیمه «مدرسه فکرت» را به جنابعالی و تمامی اعضای محترم گروه تبریگ می گویم؛ و از تلاشهای سودمندتان در حوزه های مختلف فرهنگی، اعتقادی، سیاسی، اخلاقی، و منطقه ای و.... صمیمانه سپاسگزاری می نمایم؛ و نکاتی را به شرح ذیل یاد آور م شوم:

۱) از تاخیر در نگارش این تبریک نامه عذر خواهم؛ چون به جهت کسب آمادگی برای ارائه داوری رساله «راه های پیشگیری از ناهنجاری‌های اجتماعی از نگاه قرآن کریم و جامعه‌شناسی» در روز چهارشنبه هفته جاری؛ ناچار بوده و هستم اوقات خودم را در این راستا هزینه نمایم و....؛

۲) با توجه به برخوردار بودنت از ضریب بالای روحیه انتقادی و استقبال از ابراز نظرهای مخالفان، قطعا انتظار ندارید که بنویسم : «تمام تلاشها و اقداماتتان در اداره گروه مدسه فکرت و نگاشته ها و بیان نقطه نظرهایت در قالب پست های متنوع، مورد تایید می باشد»؛ ولی انصاف و آموزه های دینی و انقلابیم اقتضا می کند که به صراحت اعلان نمایم: ضریب نقاط مثبت کارت در جهات مورد اشاره، مطلوب و گاه خارج از حد انتظار ظاهر بوده است؛ به پاس این اقدامات شایسته ات، از درگاه خدای متعال، اجر مضاعفی را برای جنابعالی مسئلت می نمایم؛

۳) در مجموع، نقاط مثبت متنوعی را در این مدرسه شاهد بوده ام؛ که افزایش آنها در آینده، آرزوی قلبیم می باشد؛ از جمله: تنوع مطالب، مختلف بودن سطوح قلم ها و توانمندیهای اعضاء محترم، پررنگی مطالب تولیدی و ابداعی، بالابودن تقید به آداب گفتمان ها، بهاء دادن به پرسش و پاسخها، فضاسازی برای مشارکت دیگران در گفتمان های مکتوب، توجه اعضای محترم به بارش فکری، دفاع از ارزشهای انقلاب اسلامی و آرمانهای امام و رهبری و شهداء ارجمند و رزمندگان، و....؛

۴) برخی از اعضای محترم از حضور قلمی در این مدرسه کناره گرفتند؛ بنده دأبم این نبوده و نیست که از این شیوه استقبال نمایم ولی اگر این نوشته ام را ملاحظه می نمایند؛به آنان عرض می کنم: به نظر میرسد: تنها شیوه مطلوب این نیست که ننویسید و...؛ پس چه خوب است با تحمل برخی از سختگیریهای مدیریتی، دیگران را از نوشته های خود محروم نکنید؛ و از شنیدن نقطه نظرهای دیگران، دریغ نورزید.

(حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ صبح دو شنبه ۸ اسفند ماه ۱۴۰۲ش_ ۱۷ شعبان ۱۴۴۵ق)

پاسخ دامنه ::
::

جناب حجت‌الاسلام آسید حسین آقا شفیعی دارابی استاد محترم و مشفق و منیر صحن سلام. همین که مدرسه را «فخیمه» لقب دادید، تمام‌کننده بود. و من برای چنین وصفی ازین صحن، از آن دوست و مصاحب و استادم ممنونم. اما بندهای بعدی نظریه‌های شما:

۱. اتفاقاً چقدر هم احساس نیک‌نیازی دستم می‌دهد وقتی کارهای علمی حوزوی دانشگاهی شما را باخبر می‌شوم و من هرگز توقع ندارم که صدمه‌ای به آن محور تدریس و تفسیر و بررسی متون و پایان‌نامه‌ها بخورد.

۲. ارزیابی منصفانه‌ی آن حضرت از شکل و محتوای کارهای مدیریتی و نوشتاری بنده، که ضریب‌بندی کرده است، برای من الگوی رفتاری ایجاد نمود، و امیدِ پیمودن داد.

۳. با پیشنهاد بارش فکری که از اعضا طلب کردید، کامل موافقم. البته اغلب سعی‌شان این است بخوانند تا بنویسند. بارها دو مثال زده‌ام: روزنامه‌ی آساهی ژاپن را چند نفر می‌نویسند اما بالای چند میلیون تیراژ دارد. این یعنی عدد آماری خوانندگان همیشه پیشی دارد بر نویسندگان. کیهان را یک‌کشت‌وکال نفر می‌نویسند! کشکولی. ولی توی ادارات و نهادها و حتی تک و توک جاهایی از کشور آن را با ولع می‌خوانند. بگذرم.

برای شما آرزوی سلامتی و دوام عمر می‌کنم و یک فکاهی کشکولی هم با شخص شما بکنم که گنجایش دارید و خودتان را نمی‌گیرید. چون طول عمر برات آرزو کرده و می‌کنم، کشکولی‌ام اینه:

من شما را شهید زنده می‌دانم! چون بر حمله‌ی سهمناک «کرونا» غیورانه غلبه کردید و آن را بر زمین زدید. خدا را شکر امامزاده باقر داراب‌کلا جایت نشد زود.

آخه وقتی آن روز زنگ زدم به شما، تار صورتی‌تان به‌شدت شکسته بود از دست آن ویروس به قول رهبر معظم: «منحوس». صدای‌ غرّای‌تان را پاک از بین برده بود. و وقتی هم، ملاقات‌تان آمدم حتی دیدم بر حنجره‌ی‌تان آسیب سختی زد. خدا را شکر، هم بر کرونا ظفر یافتید، هم دیسک لعنتیِ! کمر را با عمل و لیزر صبر و رعایت، حسابی لعیم کردید! بگذریم. ابراهیمُ ارادت.

۰۸ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۰:۵۴

ناشناس

سلام استاد طالبی عزیز. بنده هم فرارسیدن هفتمین سالگرد تاسیس مدرسه وزین با اساتید مجرب و شاگردان باهوش تبریک می گویم واز صبر و متانت شما مدیر لایق تشکر مینمایم ویک تشکر دیگر از جنابعالی بخاطر پاس داشت فرهنگ ولغات دارابکلا چه بصورت کشکولی وچه بطور جدی را دارم. امیدوارم از ایزد منان بر عزت شما افزون نماید. خدا رحمت کنه همه اموات حاضرین درصحن را بخصوص پدرومادر و برادربزرگوار شما عموحیدر عزیز را.

قاسم ملایی

پاسخ دامنه ::
::

جناب آقا قاسم ملایی دوست متین و دیرین من سلام. از مرحمت توأم با علایق آن گرامی رفیقم ممنونم. اول خشنودی‌ام را اعتراف کنم که برایم همین هدیه بس که روح مرحومین والدینم و برادرم مرحوم حیدر را شاد کردید. از نگرش شما شادمان شدم. بر روح پاک پدرت آن انسان بزرگ که دوست من بود و اهل طبع شوخ، درود. شاگردی می‌کنم درین صحن. امابعد لغت محل. باور کن قاسم لغت محل عشق و تار و پود منه. خوشحالترم که دوستانی ناب چون شماها این روش لغت محلی مرا تمجید می‌کنید و شادید. حالا یک خط می‌آم اگر فهمیدی آن را تفسیر کن:

مِن اون سال‌ها سِره بودم پیش مادر و پدرم گت‌کلو قن دوست داشتمه. گینگ‌گینگ کاردمه یواشکی تپ می‌زدم از قندون. قن‌کَلو اون موقع نمی‌دونم چرا چنان مزه داشت که از شکلات و ویفر و تی‌تاپ و کانجی‌حلوا هم قشنگ‌تر بود. چای هم در کار نبود، باز قن‌کلو دِزّی رسم بود. اِسا تو بفرما گینگ‌گینگ چه حالتی است؟ آیا گینگه‌گینگه کردی هیچ وقت؟ واسه چه کاری؟ صحرا؟ یا سِره؟ گیر دکتی از آق‌مهدی ملایی نون‌قرضی بگیر.

۰۸ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۰:۵۶

ناشناس

سلام خدمت استادگرامیم فامیل عزیز اقاابراهیم. سالگرد تاسیس مدرسه رابه شما تبریک میگویم. خسته نباشید. از مطالب های شما واساتید این صحن استفاده کردم. بازم ازشما ممنونم. خداوند پدر ومادر و برادرت را بیامرزد.

سید رضی سجادی

پاسخ دامنه ::

می‌آم برای جواب...

حاج آق سید رضی سجادی دوست و فامیل شریف من سلام. برای یک یک واژه‌ای که ردیف کرده‌ای ارزش خاصی قائل هستم. خصوصاً وقتی یاد می‌کنی از آن سه نفر عزیز بیت‌مان که جانم تازه‌تر می‌شود از یک خدابیامرزی دادن به آنان. ممنونم رفیق صاف و پاک من. یاد پدر حاج سید حسن به خیر که در خنده و خوش و بش و اخلاق قشنگ و مردمی به سُ‌ی او رفتی. از لطف و حضورت متشکرم سید شریف یورمله.که هلی‌باغ‌های آن جا نظیری ندارد. دل اُو دکته همین اِسا برای هلی‌زِلکا.

۰۸ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۲:۰۰

ناشناس

سلام و خداقوت خدمت برادر بزرگوارم آقا ابراهیم ، تشکر از اینهمه تحمل و بردباری و صحه صدر در مدیریت این صحن وزین و جمع عزیزان که مفتخریم از حضورشان با سلایق متنوع نیز ارزشمند آنان . موفقیت روزافزونِ شما آرزوی ماست ان شاء الله .

گذشت ۷ سال عمر و روزگارت

همه صحن و مدیری با کفایت

تضارب در میان کز جنسِ افکار

صبوریت شد از ، رنج و مرارت

سید اسحاق شفیعی دارابی

پاسخ دامنه ::
::

می‌آم برای جواب...

آق سید اسحاق شفیعی جناب شاعر و اهل دل سلام. آقا، سید، بزرگوار، بااخلاق چه شعر ردیفی. به هر حال انسان از تشویق شادمان می‌شود، از نقد عبرت می‌آموزد و از توبیخ تکان می‌خورد. ممنونم قلمت برای دوام این مؤسسه‌ی به قول قشنگ خودت: «صحنی با سلایق متنوع» چرخید و ابیات زاد. آن جناب هم از سِعه‌ی صَدری فوق‌العاده برخورداری. شعرت را بالای سرم نصب می‌کنم چون در لای آن نصیحت مشفقانه درج است با اسکورت ملاطفت و رحمت.

۰۸ اسفند ۱۴۰۲ ، ۱۲:۰۱

ناشناس

سلام🙏 بر مدیر محترم مدرسه فکرت و یکایک اعضای محترم، سالروزتاسیس مدرسه مجازی را تبریک عرض می کنم

ضمن تقدیر از تلاش اساتید محترم علمای بزرگوارفرهنگیان عزیز،کارکنان وکارمندان ،کارگران ،کشاورزان وپیشکسوتان عزیز عضو مدرسه، پیشنهاد داشتم نسبت به موضوعات طرح شده درصحن مدرسه درسالی که گذشت به بحث گذاشته شود ویا بصورت تیتر وار به عناوین آن پرداخته شود تا سمت وسوی موضوعات پیش رو در مدرسه درآینده بصورت مشخص واجمالی طرح و منتج به یک نتیجه واحد وآموزشی گردد که بیشتراعضا ازآن استفاده کافی و وافی را ببرند

👈 مثلا دربحث های سیاسی پیش آمده عزیزان نتایج گفتگو پایان خوشایندی ملموس نبوده فقط تند روی نسبت به یکدیگراحساس میشد

دربحث اقتصادی بعضی ازعزیزان با آگاهی کافی که دارند توضیحات خوبی را بیان می کنند

یا درمباحث اخلاقی اسلامی وشعائراسلامی علمای حاضر توضیحات کامل وجامعی ارائه نمودند

با این همه پیشنهاد این حقیر این است چون مدرسه درفضای مجازی می باشدسرمشق مدرسه مشخص باشد وروزانه بر اساس موضوعاتی که مدیرمحترم آقا ابراهیم عزیز دیکته میفرمایند به آن نیز بپردازیم تا بتوانیم ازعلم آگاهی عزیزان بهره کامل را ببریم ونتیجه مباحث برای بیشتردانش آموزان آموزنده باشد تا بتوانیم درآزمون پیروز وسربلند باشیم

باتشکر

حجت رمضانی دارابی

پاسخ دامنه ::
::

از بالا هنوز جواب‌ها مانده. اما عجالتاً به حاج حجت سلام بدم و بگم آن موضوعات را در بایگانی سایت دامنه‌ی داراب‌کلا می‌توانی ببینی. همه‌ی مباحث مهم مدرسه فکرت آن جا تحت همین نام «مدرسه فکرت» نگه‌داری می‌شود. لینک آن را بعداً خواهم گفت. فقط اینجا یادآوری کنم چون مطرح کردی، ۲۱۱ بحث صورت گرفت طی این شش سال و ورود به هفت سالگی. البته جدا از ۲۱۱ پرسش سنجاق‌شده که حاصل سؤالات اعضا و مدیر بود، هزارها میان‌بحث نیز رخ داد، چندین هزار پست توسط اعضا و مدیر. پرسش ۲۱۲ در ورود به سال هفتم مدرسه فکرت این بود که آن بالاتر مطرح نموده بودم:👇

بحث ۲۱۲

تاکنون ۲۱۱ پرسش درین صحن سنجاق شد و اعضا به دلخواه خود در آن بحث مشارکت جستند. امشب برای ورود به هفتمین سال مدرسه فکرت و اهمیت‌بخشیدن به سلسله مباحث گفت‌وگو، پرسش ۲۱۲ را در پیشخوان آن سنجاق می‌کنم. پاسخ به آن طبق روال، اختیاری است. پرسش این است:

شما با توجه به اعتقادات و دانش‌های خود به زندگانی خویش با چه چیزهایی مفهوم، معنا، جهت و حرکت می‌بخشید؟

۷ اسفند ۱۴۰۲

مدیر مدرسه فکرت

دامنه ابراهیم طالبی دارابی

۰۷ اسفند ۱۴۰۲ ، ۰۸:۴۹

به مناسبت سال هفتم مدرسه فکرت👇

فهرست انتقادات به من درین صحن؛ البته بعضاً

در طول این شش سال برخی از اعضا در همین صحن به من به عنوان مدیر مدرسه فکرت، انتقادهای فراوانی کردند؛ من برخی از تک مِضراب‌های عده‌ای از آنان را فهرست می‌کنم:

۱. خودخواه. ۲. دیکتاتور. ۳. خودسِتا. ۴. متکبر. ۵. شکّاک. ۶. میلیتار. ۷. دادستان نظامی. ۷. غلتیده به راست. ۸. حسود. ۹. نابلد. ۱۰. قُد. ۱۱. چوپان. ۱۲. آغا. ۱۳. زندانبان. ۱۴. قفس. ۱۵. قدرت‌طلب. ۱۶. قطعنامه‌نویس. ۱۷. جاسوس. ۱۸. شناسایی‌گر. ۱۹. بی‌انصاف. ۲۰. عقل‌ستیز. ۲۱. تخریبگر اصلاحات. ۲۲. بی‌سواد. ۲۳. نالایق. ۲۴. خاکستری. ۲۵. غیرکریستال. ۲۶. بی‌اخلاق. ۲۷. و... .

کشکولی با خودم:

تو که این همه چنینی! چرا تو را برکنار نکردند؛ با کودتا یا دموکراسی. من هر سال رسماً خواستم مرا از مدیریت کنار گذارند و مدیری تازه‌نفس برگزینند تا از شرّم خلاص شوند. اما هرگز نکردند و همچنان گردن من ماند.

آهای دامنه! که درین تصویر سرت بریده است! چرا این قدر بدی؟! این قدر قُد؟! چرا آخه کنار نمی‌روی؟! مگر مدیر مدرسه فکرت بودن، این قدر می‌ارزد که این مقدار انتقاد و‌ حرف و حتی فُ... بشنوی؟

ای! نقدشدن آدم را ورز می‌دهد. منتقدین در نگاه من مانند نونساز هستند که خمیر مرا ورز و شکل می‌دهند. خدا به آنان توفیقات دهاد که بدی‌های مرا به رویم آوردند. بگذرم. واقعاً خودم هم واقفم این مدرسه مدیر جدید می‌خواهد. پیش به سوی آن.

دامنه‌ی داراب‌کلا

دامنه‌ی داراب‌کلا

ایران ، قم ، مازندران ، ساری ، میاندورود

Qalame Qom
ابراهیم طالبی دارابی (دامنه)
قم ، مازندران ، ساری ، میاندورود ، داراب‌کلا

دین

قرآن

عترت

مرجعیت

معنویت

گوناگون

کویریات

اختصاصی

جهان، جامعه

شعر، داستان

نویسندگان

روحانیت

سیاست

تریبون

انقلاب

عکس

ایران

لغت

قم