جاده دامغان، دیباج، گلوگاه

 

 

جاده‌ی دامغان به دیباج و گلوگاه مازندران

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

مشاهده‌ی عکس‌های با حجم بالاتر در اینجا

 

گزارش جغرافیایی مسافرت به مشهد مقدس  در ادامه‌ی مطلب

به قلم دامنه: به نام خدا. سلام...

 

 

جاده‌ی دامغان به چشمه علی و دیباج

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

جاده‌ی دامغان

به چشمه علی و دیباج و سه راهی کیاسر

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

شهر کلاله رودبار دامغان

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

شهر کلاله رودبار دامغان

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، درین مسیر

مقبره‌ی شهدای گمنام دیباج و کلاله دیدنی است

 

 

طبیعت روستای سرخ‌گریوه

در مسیر جاده‌ی دامغان دیباج گلوگاه

 

 

روستای سرخ‌گریوه جاده دامغان گلوگاه

 

 

مناظر دامغان به گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

امامزاده عبدالرحمان و امامزاده ابراهیم

در سفیدچاه در جاده‌ی دامغان به گلوگاه

 

 

سفیدچاه جاده گلوگاه دامغان

 

 

قبرستان سفیدچاه جاده‌ی دامغان گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

قبرستان سفیدچاه جاده‌ی دامغان گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

جاده‌ی دامغان به دیباج و گلوگاه

عصر  ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، دامنه

 

 

جاده‌ی دامغان به دیباج و گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

شهر گلوگاه از زاویه‌ی جاده‌ی دامغا به گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

عکاس: حجت رمضانی دارابی

 

 

راهی مشهد مقدس زیارت رضوی نوزده

| ۴ خرداد ۱۴۰۲ | خلیل‌شهر بهشهر.عکاس: دامنه

 

گزارش جغرافیایی مسافرت به مشهد مقدس

به قلم دامنه: به نام خدا. سلام. جناب امیر خواست مسیر را معرفی کنم. اجابت می‌شود: چند روز پیش از خرداد ۱۴۰۲ از قم مسیر آزادراه قم-گرمسار را راندم و از کمربندی دامغان وارد جاده‌ی چشمه‌علی شدم تا با داراب‌کلا روم و از آنجا پس از چند روز اقامت، با رفقا به مشهد. عمداً این راه را برگزیدم که هر بار طبق قاعده‌ی مسافرتی‌ام، جاده‌ی جدیدی را پیموده باشم. من تمام گذرگاه‌های رشته‌کوه البرز را منهای بلده، عبور کردم. از گردنه‌ی حیران در آستارا به اردبیل گرفته تا جاده‌های اسالم به خلخال، رشت به قزوین، چالوس کندوان، هراز، فیروزکوه، کیاسر، استخرپشت پچت، دامغان دیباج گلوگاه، توسکسان گرگان به شاه‌کوه و شاهرود، خوش‌ییلاق آزادشهر به شاهرود مشهد، جنگل گلستان به بجنورد. گرمه جاجرم به اسفراین سبزوار.

 

خُب کمربندی دامغان که نصف شد، وارد جاده‌ی چشمه‌علی باید شد. اتوبان است تا سه‌راهی دیباج کیاسر. از آنجا باید جاده‌ی راست را بپیمایی که لحظه به لحظه می‌رسی به جاه‌های دیدنی: کلاته رودبار، دیباج، سرخ‌گریوه، یانه‌سر، سفیدچاه که قبرستان تاریخی آن شهرت جهانی دارد، نیالا و جنگل دیدنی گلوگاه با درختان مثمر انجیر و چشم‌انداز دریا و میانکاله، خصوصاً دیدن درخت‌های کهنسال اُرس و مسیر مرتع رأس البرز. جناب مرتضی شهابی پارسال راست می‌گفت که این جاده بی‌نظیره.

 

۱ خرداد ۱۴۰۲ با چند ماشین به تعداد ۱۳ رفیق و خانواده‌ها از تکیه‌پیش داراب‌کلا راهی مشهد مقدس شدیم. این بار پیشنهاد کردم از راه گرمه جاجرم به سنخواست و اسفراین، نقاب، سبزوار به نیشابور و از آنجا به حرم امام رضا علیه السلام مشرف شویم، گرچه مسافت کمی بیشتر می‌شود ولی همگی رأی موافق دادند تا این مسیر را ببینیم. از قضا اسفراین را که رد کردیم در سرازیری به سبزوار که ۱۰۵ کیلومتر فاصله است، با یک بارانی سیاه و تندبادی شبیه صیحه و صرصر در قرآن، مسیر باریک را درنوردیدیم که وقتی در هتل دست به سنجش زدم دیدم همه‌ی جمع از آن صحنه‌ی شگفت‌انگیز لذت وافر بردند؛ ترس و هیبت داشت، اما به هولناکی آن می‌ارزید.

 

۵ خرداد هم پیشنهاد دادم مسیر مُجن شاهرود به توسکستان گرگان را طی کنیم. رفیقان این جاده را هنوز نیامده بودند، من تجربه کرده بودم قبلاً. چون اساساً هر بار از یک مسیر دیگر می‌روم که طبیعت خدا را بیشتر ببینم. نزدیک مُجن که آمدیم ابرهای جنگل ابر شاهرود پیش روی ما بود و باز هم در رأس شکافتن  رشته‌ی البرز با باران مواجه شدیم که دلنواز می‌بارید و بر شیشه‌ی جلوِ ماشین‌ها چکه و پاشش می‌انداخت. توی این مسیر هم از میان دره‌ها با جاده‌ی آسفالته‌ی نو عبور می‌کنی از چند روستای زیبا می‌گذری: شاه‌کوه بالا، شاه‌کوه پایین، که این دو جا سرد است و عسل ناب دارد سپس روستای چهارباغ را که طی کردی مرتع زیبای آنجا دل می‌رباید و آن گاه وارد جنگل می‌شوی تا تا کشتزارهای جلین گرگان سر بر آسمان دارد. پیچ‌های جنگلی کمتر از ۳۵ درجه با شیب بسیار تند که چرخش و دور ماشین را کُندِ کُند، ولی آرامش‌بخش می‌سازد. بگذرم. فقط یک مسیر مونده که هنوز نرفتم: قوچان به بزغان و نیشابور که در برنامه‌ام رزرو است. راستی مسیر مشهد نیشابور به میامی شاهرود سه خوبی دیگر هم دارد: قدمگاه را در نزدیکی نیشابور می‌بینی، در ابراهیم‌آباد قبل از میامی کنار جوی آب جاری زلال چاه در زیر سایه‌ی درختان با بادهای دلآام می‌توانی صبحانه بخوری و چای و دمنوش بنوشی و گردنه هم ندارد و زور گاز لازم نیست.

| لینک کوتاه این پست → qaqom.blog.ir/post/2304