دامنه‌ی داراب‌کلا

ایران ، قم ، مازندران ، ساری ، میاندورود

دامنه‌ی داراب‌کلا

ایران ، قم ، مازندران ، ساری ، میاندورود

مشخصات سایت دامنه
دامنه‌ی داراب‌کلا

Qalame Qom
ابراهیم طالبی دارابی (دامنه)
قم ، مازندران ، ساری ، میاندورود ، داراب‌کلا

پیام مدیر
نظرات
موضوع
بایگانی
پسندیده

جاده دامغان، دیباج، گلوگاه

پنجشنبه, ۱۱ خرداد ۱۴۰۲، ۱۲:۵۴ ب.ظ
جاده دامغان، دیباج، گلوگاه

 

 

جاده‌ی دامغان به دیباج و گلوگاه مازندران

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

مشاهده‌ی عکس‌های با حجم بالاتر در اینجا

 

گزارش جغرافیایی مسافرت به مشهد مقدس  در ادامه‌ی مطلب

به قلم دامنه: به نام خدا. سلام...

 

 

جاده‌ی دامغان به چشمه علی و دیباج

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه


 

جاده‌ی دامغان

به چشمه علی و دیباج و سه راهی کیاسر

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

شهر کلاله رودبار دامغان

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

شهر کلاله رودبار دامغان

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، درین مسیر

مقبره‌ی شهدای گمنام دیباج و کلاله دیدنی است

 

 

طبیعت روستای سرخ‌گریوه

در مسیر جاده‌ی دامغان دیباج گلوگاه

 

 

روستای سرخ‌گریوه جاده دامغان گلوگاه

 

 

مناظر دامغان به گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

امامزاده عبدالرحمان و امامزاده ابراهیم

در سفیدچاه در جاده‌ی دامغان به گلوگاه

 

 

سفیدچاه جاده گلوگاه دامغان

 

 

قبرستان سفیدچاه جاده‌ی دامغان گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

قبرستان سفیدچاه جاده‌ی دامغان گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

جاده‌ی دامغان به دیباج و گلوگاه

عصر  ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، دامنه

 

 

جاده‌ی دامغان به دیباج و گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

شهر گلوگاه از زاویه‌ی جاده‌ی دامغا به گلوگاه

عصر ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، عکاس: دامنه

 

 

عکاس: حجت رمضانی دارابی

 

 

راهی مشهد مقدس زیارت رضوی نوزده

| ۴ خرداد ۱۴۰۲ | خلیل‌شهر بهشهر.عکاس: دامنه

 

گزارش جغرافیایی مسافرت به مشهد مقدس

به قلم دامنه: به نام خدا. سلام. جناب امیر خواست مسیر را معرفی کنم. اجابت می‌شود: چند روز پیش از خرداد ۱۴۰۲ از قم مسیر آزادراه قم-گرمسار را راندم و از کمربندی دامغان وارد جاده‌ی چشمه‌علی شدم تا با داراب‌کلا روم و از آنجا پس از چند روز اقامت، با رفقا به مشهد. عمداً این راه را برگزیدم که هر بار طبق قاعده‌ی مسافرتی‌ام، جاده‌ی جدیدی را پیموده باشم. من تمام گذرگاه‌های رشته‌کوه البرز را منهای بلده، عبور کردم. از گردنه‌ی حیران در آستارا به اردبیل گرفته تا جاده‌های اسالم به خلخال، رشت به قزوین، چالوس کندوان، هراز، فیروزکوه، کیاسر، استخرپشت پچت، دامغان دیباج گلوگاه، توسکسان گرگان به شاه‌کوه و شاهرود، خوش‌ییلاق آزادشهر به شاهرود مشهد، جنگل گلستان به بجنورد. گرمه جاجرم به اسفراین سبزوار.

 

خُب کمربندی دامغان که نصف شد، وارد جاده‌ی چشمه‌علی باید شد. اتوبان است تا سه‌راهی دیباج کیاسر. از آنجا باید جاده‌ی راست را بپیمایی که لحظه به لحظه می‌رسی به جاه‌های دیدنی: کلاته رودبار، دیباج، سرخ‌گریوه، یانه‌سر، سفیدچاه که قبرستان تاریخی آن شهرت جهانی دارد، نیالا و جنگل دیدنی گلوگاه با درختان مثمر انجیر و چشم‌انداز دریا و میانکاله، خصوصاً دیدن درخت‌های کهنسال اُرس و مسیر مرتع رأس البرز. جناب مرتضی شهابی پارسال راست می‌گفت که این جاده بی‌نظیره.

 

۱ خرداد ۱۴۰۲ با چند ماشین به تعداد ۱۳ رفیق و خانواده‌ها از تکیه‌پیش داراب‌کلا راهی مشهد مقدس شدیم. این بار پیشنهاد کردم از راه گرمه جاجرم به سنخواست و اسفراین، نقاب، سبزوار به نیشابور و از آنجا به حرم امام رضا علیه السلام مشرف شویم، گرچه مسافت کمی بیشتر می‌شود ولی همگی رأی موافق دادند تا این مسیر را ببینیم. از قضا اسفراین را که رد کردیم در سرازیری به سبزوار که ۱۰۵ کیلومتر فاصله است، با یک بارانی سیاه و تندبادی شبیه صیحه و صرصر در قرآن، مسیر باریک را درنوردیدیم که وقتی در هتل دست به سنجش زدم دیدم همه‌ی جمع از آن صحنه‌ی شگفت‌انگیز لذت وافر بردند؛ ترس و هیبت داشت، اما به هولناکی آن می‌ارزید.

 

۵ خرداد هم پیشنهاد دادم مسیر مُجن شاهرود به توسکستان گرگان را طی کنیم. رفیقان این جاده را هنوز نیامده بودند، من تجربه کرده بودم قبلاً. چون اساساً هر بار از یک مسیر دیگر می‌روم که طبیعت خدا را بیشتر ببینم. نزدیک مُجن که آمدیم ابرهای جنگل ابر شاهرود پیش روی ما بود و باز هم در رأس شکافتن  رشته‌ی البرز با باران مواجه شدیم که دلنواز می‌بارید و بر شیشه‌ی جلوِ ماشین‌ها چکه و پاشش می‌انداخت. توی این مسیر هم از میان دره‌ها با جاده‌ی آسفالته‌ی نو عبور می‌کنی از چند روستای زیبا می‌گذری: شاه‌کوه بالا، شاه‌کوه پایین، که این دو جا سرد است و عسل ناب دارد سپس روستای چهارباغ را که طی کردی مرتع زیبای آنجا دل می‌رباید و آن گاه وارد جنگل می‌شوی تا تا کشتزارهای جلین گرگان سر بر آسمان دارد. پیچ‌های جنگلی کمتر از ۳۵ درجه با شیب بسیار تند که چرخش و دور ماشین را کُندِ کُند، ولی آرامش‌بخش می‌سازد. بگذرم. فقط یک مسیر مونده که هنوز نرفتم: قوچان به بزغان و نیشابور که در برنامه‌ام رزرو است. راستی مسیر مشهد نیشابور به میامی شاهرود سه خوبی دیگر هم دارد: قدمگاه را در نزدیکی نیشابور می‌بینی، در ابراهیم‌آباد قبل از میامی کنار جوی آب جاری زلال چاه در زیر سایه‌ی درختان با بادهای دلآام می‌توانی صبحانه بخوری و چای و دمنوش بنوشی و گردنه هم ندارد و زور گاز لازم نیست.

| لینک کوتاه این پست → qaqom.blog.ir/post/2304
موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۴۰۲/۰۳/۱۱
ابراهیم طالبی | دامنه دارابی

ایران

عکس ها

نظرات (۴)

سلام بر مردان زیارت و ارادت،

مجدداً زیارتتون قبول و بازهم التماس دعا.

 

پست مساجد را نصفه نیمه خوندم. دوباره برمی‌گردم و می‌خونم.

پاسخ مدیر دامنه :
جناب مرآت سلام. بنده هم درین لحظه از شما تشکر می‌کنم تا دوباره برای بحث مسجد تشریف آورید. درود دارید دوست شریف.

سلام ارادت 

مسیر دامغان به گلوگاه چطور مسیری هست؟ 

یکطرفه یا دو طرفه 

چند ساعت طول میکشه؟ 

پاسخ مدیر دامنه :
سلام جناب سید مسعود. سه تا سؤال مطرح کردید. جواب کوتاه به هر کدام به ترتیب:
۱. مسیر بسیار دیدنی، شامل چند نوع جغرافیای طبیعی؛ کوه، جنگل، تپه‌ماهور، باغ، روستا، مرتع.
۲. بخشی کم، دو طرفه، ولی بقیه یک‌طرفه، تنگ، پرپیچ، شیب تند، گردنه‌های مهیب ولی دیدنی.
۳. اگر بردبارانه برانی، حدود ۲ ساعت.
نتیجه، جزوِ قشنگ‌ترین جاده است. هر چه به سمت گلوگا برسی یعنی از نیالا به بعد، جاده جنگلی می‌شود.
تذکر مهم: در فصل سرما، حتماً باید از آب و هوا در ساعات مسیر مطلع شوید، چون جاهایی وجود دارد که در وقت بارش، چه باران و چه برف، مخاطره‌آمیز است. 

ممنون جناب دامنه از پاسختون 

از نظر ایمنی جاده ای

جاده دامغان به گلوگاه بهتره یا شاهرود به گرگان

ممنون از پاسختون

پاسخ مدیر دامنه :
سلام مجدد جناب سید بزرگوار آق سیدمسعود. از نظر ایمنی مسلماٌ جاده‌ی شاهرود - آزادشهر از جاده‌ی دامغان - گلوگاه بسیار بیشتر و سطح آمد و شد آن بیشتر است و جاده‌ی اصلی است. اما  جاده‌ی شاهرود - گرگان که از مجن به توسکستان و شاه‌کوه می‌رود جاده‌ای باز ایمن‌تر از گلوگاه است. اما سطح پیچ و خم در هر دو برابر است. حتماً در شرائط آب‌وهوایی مناسب درین هر سه حاده برانید. من تمام این جاده‌ها را رفتم. ۱.  در کمال احتیاط باید راند. ۲. حتماً در طول روز بهتر است در جاده بود، شب مناسب نیست. ۳. بهتر است دو تا ماشین باشید. ۴. یا دست‌کم تنها نباشید، همراه داشته باشید. ۶. باک بنزین هم حتماً کامل پر کنید. نتیجه: از این سه جاده که نام بردم: جاده‌ی شاهرود - آزادشهر آبادتر است همان جاده‌ی معروف به خوش‌ییلاق. سپاس.

سلام ایا جاده دیباج به بهشهر تماما اسفالته یا خاکی و شنی هم داره. لطف پایخ ممنون. 

پاسخ مدیر دامنه :
،،
سلام جناب علی
از سمت گلوگاه تا خودِ عبور از رشته‌کوه البرز همه آسفالت است. از کوه به بعد هم همه آسفالت است. فقط قسمت‌هایی خیلی کم و کوتاه در سمت نرسیده دیباج درحال آسفالت بود که یقیناً حالا آسفالت شد. در کل مسیر دیدنی است و آرام. بنزین حتماً در باک پر کنید.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">