دامنه‌ی داراب‌کلا

سلام صلوات به روح پر فتوح آقای مهدی بریمانی الحق انسان شایسته و ارزشمدار  بود بنده خوبیهای زیادی از ایشان در ه‍یئت امنا مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام دیدم در زمان ساخت تکیه جدید خصوصا  موقع کاشی کاری بدنبال خیر و کمک های مردمی بودیم باتفاق مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج آقای آفاقی امام جماعت مسجد رحمه‌الله علیه خدمتش رسیدیم و پیشنهاد کاشی و هزینه سنگین آن ارائه شد با شهامت وحسن نیت  وصف نشدنی مسئولیت کل کاشی و هزینه نصب را پذیرفت الان جزو زینت تکیه پایین و  الباقیات و الصالحات خودش و پدر گرامش مرحوم حاج اکبر بریمانی است به گفته مدیر ارجمند او از چهره‌ های متدین و مردمی محل و منطقه محسوب می شد رحمت الله علیه بروحش صلوات و فاتحه.

سید تقی شفیعی

السلام علیکم و رحمه الله. -آنچه مرقوم داشتید کاملا بجا و جالب است. در مدرسه آیت الله داراب کلائی روز ی پدرش رحمه الله ایشان را  به  حجره  بنده  آورد تا دروس آغاز طلبه ای را به ایشان  بیاموزم  الحمدلله خیلی هوشمند و درس خوان بود هر روز می آمد تا پائیز  فرا رسید و نوبت ثبت نام آموزش وپرورش ....و برای بنده مسافرت پیش آمد و  توفیقات  بنده سلب شد ... زان پس همیشه مشمول لطف این پدر و پسر بودم رحمه الله علیهما و علی آبائهما و اجدادهما. به همه باز ماندگان نسبی و سببی او  عرض تسلیت دارم . وبرای این دو رضوان و مغفرت الهی را آرزو مندم.

حوزه ی علمیه قم. شفیعی مازندرانی

تسلیت نامه مرحوم آقا مهدی بریمانی

        بسم الله الرحمن الرحیم
       
         آنا لله و آنا الیه راجعون

در گذشت مرحوم مغفور؛ آقا مهدی بریمانی را به والده ماجده و نیز به همسر مکرمش و آقا زاده ها و صبیه ها و دامادها و نوه ها و برادران و همه بازماندگانش تسلیت می گویم. آن مرحوم در جلسات مذهبی موثر در پیروزی انقلاب اسلامی  و همراهی با نیروهای انقلابی دارابکلائی؛ حضوری چشمگیر داشته و در برخورد با دیگران؛ مودب و حلیم بوده؛ در جلسات سوگواری سالار شهیدان حاضر می شده؛ و همچون پدر مرحومش حاج اکبر بریمانی؛ از همراهی و همکاری با هیئت امنای مسجد و حسینیه امام مجتبی (ع) دریغ نمی ورزید.ورزید
 فوتش در ماه شعبان المکرم را به فال نیک می گیرم. امیدوارم از شفاعت رسول الله (ص) و مجموعه اهل بیت (ع) بهره مند گردد.
(حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ عصر روز پنجشنبه ۲۶  بهمن ۱۴۴۲ش_ ۵ شعبان ۱۱۴۵ق)

خاندان محترم و متدین بریمانی، هم‌اینک بر سوگ فوت یک مادری گرانقدر و بزرگ‌مقام نشسته‌اند؛ مرحومه حاجیه زُبیده آهنگر، همسر محترم مرحوم حاج اکبر بریمانی. یک نکته‌ی بااهمیت درین مسئله وجود دارد و یک لطف حضرت حق.

اهمیت این است، این زن مؤمنه با کسی هم‌سفرهُ هم‌راهُ هم‌گامُ هم‌نظرُ هم‌سر بود که خیلی از اوقات خود را وقف عام‌المنفعه می‌کرد. اگر بردباری و توافقات آن مادر نبود، کارهای عمومی و خیّرانه‌ی مرحوم حاج اکبر بریمانی نیز با موانع و بن‌بست مواجه می‌شد؛ حالیا، درود بر روحش که زمینه را در منزل مهیا می‌کرد تا مردِ منزلش، با فراغت و آسوده‌خاطر، مردم محل را خدمات مذهبی و عمومی رسانَد. ارزش کار این خاندان را باید پای اعمال صالحه‌ی آن دو صالح و صالحه انگاشت.

اما لطف چی بوده است؟ این‌که زنده‌یاد مهدی بریمانی فرزند انقلابی، مبارز و مذهبی‌اش در آخر عمری، با آن تعَب و رنجی که دست‌وپنجه نرم می‌کرد، داغ مادر را بر قلب خود نگذاشت و این گرچه برای یک مادر، داغ بزرگ است که غم فراق فرزند بر قلبش وارد شود، ولی لطف پنهانی بود برای حاج مهدی بریمانی دوست انقلابی و صبور ما که لااقل اندوه ماتم مادر را نبیند. بر تمامی بستگان دو سوی این خاندان بزرگ و قابل احترام این درگذشت تسلیت. بالاخَص درین صحن به جناب علی‌آقا آهنگر (عمویوسف و خاله‌خدیجه‌ی من) و همسرش عاطفه‌خانم بریمانی فرزند شایستهُ بزرگوار مرحوم مهدی بریمانی که باز نیز داغی دیگر بر قلوبشان تازه شد.

مدیر مدرسه فکرت

ابراهیم طالبی دامنه دارابی