صدام و تصمیم به جنگ با ایران
به قلم دامنه: به نام خدا. سلام. هنوز برینم صدام تصمیم به جنگ نگرفت. عوامل بالای نظامی ساواکی پهلوی این تز را بَرو فراهم کردند و سازمان سیا شرائط تهاجم را مساعد دید و صدام با برداشت غلط سودای رهبری اقتدارآمیز پروراند. قصدش از اشغال ایران سیادت بر ایران نبود، خواست رهبری عرب را تصاحب مطلق کند. اندیشه‌ای از دیرباز در جهان عرب شایع که ذهن مالیخولیایی صدام تقویتش کرد. با دیدن این طرح روزنامه اطلاعات (۲۸ شهریور ۱۴۰۲) آمدم این فاز تا آن روزهای فرازمندی و فرزانگی رزمندگان را در سالروز اشغال توسط حزب بعث تجلیل نموده باشم؛ ۸ سال مقاومت که باید درود فرستاد به آن اولین فرد که نام مقدس برین دفاع گذاشت. دقیق نمی‌دانم نخستین‌بار چه کسی ازین لفظ استفاده کرد. ۸ سالی که مرحوم امام آن را جنگ لعنتی خواند و نعمت‌های شگرفش برشمرد.
سال‌هایی زجرآور که صدها هزار شهید (بیشترشان نُخبه‌ترین و مؤمن‌ترین) از ما گرفت ولی در عوض یک وجب خاک میهن تاراج نرفت، حتی زمینه‌ی تحول در عراق برای حامیان ایران مهیا شد. زیرا افکار شهید محمدباقر صدر در حزب‌الدعوه به افکار امام مرتبط بود. نیروهای سلحشوری که بخشی مهم از سپاه قدس شهید حاج قاسم سلیمانی را تشکیل... بگذرم که یک رزمنده‌ی کوچک دفاع مقدس بودم و خاطرات آن هنوز بیخ گوشم نجوا می‌کند. خصوصا" این ماسک ضد بمب شیمیایی (مشهور به: ش.میم.ر) که در فاو بر گردن ما آویز بود که هر آن باید می‌زدیم چون صدام بوالهوسانه شیمیایی می‌زد؛ ماسکی زجرآور؛ نیروی آدم را می‌ربود، شُش‌ها را به نفسَک می‌انداخت. رزمندگان خوشا به ایمان و غیوری‌تان. دامنه.