دامنه‌ی داراب‌کلا

ایران ، قم ، مازندران ، ساری ، میاندورود

دامنه‌ی داراب‌کلا

ایران ، قم ، مازندران ، ساری ، میاندورود

دامنه‌ی داراب‌کلا

Qalame Qom
ابراهیم طالبی دارابی (دامنه)
قم ، مازندران ، ساری ، میاندورود ، داراب‌کلا

پیام مدیر
نظرات
موضوع
بایگانی
پسندیده
به قلم دامنه: به نام خدا. سلام. در حال حاضر مطالباتِ دو سمت مذاکره -یعنی ایران و آمریکا- شکاف را به‌شدت تشدید کرده است. چرا؟ زیرا تیم آمریکا پیشرفت‌های اخیرِ «برنامه‌ی هسته‌ای ایران ازجمله حجم اورانیم غنی‌شده‌ی بالاتر از حد مجاز در برجام» (تصویب‌شده توسط دولت روحانی_ظریف‌) را، زیر سؤال برده، و نیز گیر داده که در پروژه‌ی نظارت آژانس در برنامه هسته‌ای ایران نقص وجود دارد. و مهمتر این‌که می‌گوید «زمان گریز هسته‌ای ایران» از یک سال به «کمتر از یک ماه» شده و حتی ترس دارد طی روزهای آینده، شاید کمتر ازین هم بشود. این موارد به علاوه برداشت آژانس حکام درباره‌ی «نقاط کور نظارت بر مراکز هسته‌ای ایران» موجب شده آمریکایی‌ها برای به نتیجه‌رسیدن مذاکره شتاب داشته باشند.
 
اما نگاه ایران چیست؟ چون مذاکرات محرمانه پیش می‌رود با توجه دریافت‌های کارشناسان از گوشه‌وکنار مذاکرات، ایران این چیزها را می‌گوید «با آژانس همکاری کامل و لازم را دارد». «ادامه‌ی تحریم‌ها فوریتی برای امضای فوری توافق ایجاد نمی‌کند». «اقتصاد کشور از فشار بیرون افتاده»، و حتی می‌گویند «تاب‌آوری و سازگاری با تحریم‌ها بیشتر شده». لذا تیم رئیسی بر خلاف شتابی که تیم بایدن دارد، «عجله‌ای برای هر نوع توافق در گفت‌وگو‌ها» ندارد. از همین نقطه است که طرف آمریکایی به طرف‌های ۱+۴ می‌گوید اگر ایران را به توافق مجبور نکنید، گریزی هسته‌ای ایران ازین مقدار هم کمتر می‌شود. به زبان ساده دانش و اراده‌ی ایران برای ساخت بمب هسته‌ی به کمتر از یک ماه می‌رسد. پس وقتی کشوری توانِ ساختن بمب اتم را در کمتر از یک ماه داشته باشد، در واقع آن کشور قدرت هسته‌ای شده است و درین بلوک قرار دارد.
 
همچنین تجربه‌ی دولت اوباما نشان داده که کنارگذاشتن تحریم‌ها به اندازه‌ی کافی با شفافیت اجرا نشده و این نگرانی از طرف ایران وجود دارد که حتی اگر تحریم‌ها بر روی کاغذ و در توافقی سست لغو شود، باز هم مانع از این نمی‌شود که «ایران بتواند از برجام سود ببرد.» یک تجربه‌ی بد هم جلوِ چشم ایران وجود دارد؛ بدقولی دولت اوباما که رفع تحریم را کامل و دقیق اجرا نکرد و نیز یک تجربه‌ی بدتر که دولت ترامپ زیر قول زد و برجام را ترک کرد و بر خلاف توافقات برجامی بدترین تحریم‌ها را علیه‌ی ایران امضا نمود. لذا نگرانی و تردید ایران از آن‌روست که بر فرض هم درین دوره از مذاکرات، «تحریم‌ها طی یک توافق و بر روی کاغد» هم لغو شود، تضمینی وجود ندارد که باز فردی از نوع ترامپ ظهور نکند که بنیاد توافق جدید را بزند. حتی شنیدم اگر مذاکرات به بن‌بست خورد، ایران گزینه‌ی سومش را رو می‌کند که آن را از ترجیحات خود می‌داند؛ ترک کامل گفت‌وگو و ادامه‌ی کامل برنامه‌ی هسته‌ای و حیات سیاسی بدون وقع نهادن به اقدامات آمریکا و حتی مقابله‌ی سهمگین با این دولت یاغی. چون‌که نه به لغو تحریم شدید، امیدی دارد و نه از بازگشت بایدن به برجام و نه از ضمانت و تعهدات این دولت. لازم به ذکر است یک نکته‌ی مهم در پاسخ به کامنت گفته‌ام.
| لینک کوتاه این پست → qaqom.blog.ir/post/1936
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴۰۰/۰۹/۱۲
ابراهیم طالبی | دامنه دارابی

ایران

جهان

نظرات (۲)

سلام 

با تشکر از شما آقا ابراهیم که اطلاعات مفیدی را ارائه داده اید. اما در مورد یک نکته که اشاره نمودید، تیم رئیسی شتابی در مذاکرات ندارد، بنده به شخصه معتقدم که عکس خواست مردم که پیامد تحریم کمرشان را خم کرده! حاکمیت هیچ اراده ای برای رسیدن به اهداف برجام ندارد و این هم فقط مختص به این دوره و یا این دولت و دولت گذشته نیست. اگر چه در دولت قبل، دوست داشتند به نتایجی برسند و بخشی از مشکلات کشور حل و فصل شود. متاسفانه با نگرشی که حاکمیت دارد، بیشتر به دشمنی با آمریکا نیازمند است، تا صلح....! بگذرم...من الله التوفیق

پاسخ مدیر دامنه :
نظر بالا دیدگاه یکی از کاربران محترم است.
که در زیر پاسخم را در یک نکته‌ی تاریخی
و یک اشتباه فاحش آقای ظریف، خلاصه می‌کنم:

با عرض سلام جناب ...
با نظرت آشنام جناب. و می‌دانم از روی کاستن درد مردم چنین ایده‌ای را مطرح می‌کنی. برایم قابل درک است. از طرفی شخص شما بیشتر از مشکلات مردم باخبری چون در میان آنان روزانه حضور داری و حتی درد دلشان را مرتب می‌شنوی. این نکته را هم از نظر دور نداریم که برجام همان‌طور که مخفف «برنامه‌ی جامع اقدام مشترک» است در آن لفظ مهم «مشترک» آمده است یعنی اگر ایران مثلاً چند گام اقدام کرد، آمریکا هم باید چند گام اقدام کند، وگرنه لفظ «اقدام مشترک» اساساً بی‌معناست و فقط در حد یک لغت است. خلاصه‌تر: مثلاً همان‌طور که نورنبرگ پایه‌ی یک دادگاه بود و آیین دادرسی جنایت جنگی پدید آورد و قاعده‌ای بین‌المللی شد، برجام هم، پایه‌ی یک مذاکره‌ی مهم در سطح روابط بین‌الملل ایجاد کرد، که آمریکا با خودسری ترامپ این پایه را لقّ کرد. نیز آقای ظریف، نخوانده آن را امضا کرد که بعد فهمید متوجه‌ی درج واژه‌ی چندپهلوی «تعلیق» به جای واژه‌ی مصرّح «لغو» نشده است. بگذرم و من هم ازت ممنونم که اوضاع را رصد می‌کنی و مطالعات را دنبال، و دیدگاهت را هم به صحن می‌آوری. پوزش، کمی طولانی شد جوابم.

سلام جناب دارابی.

به نظر من تیم روحانی و ظریف آنقدر برجام و نتایج و اهدافش را برای مردم ناقص و دروغ و دغلکارانه ترسیم کردند که حالا حالا ها نمی شود ملت را از اهداف پشت پردۀ برجامشان با خبر کنیم. 

فی الواقع انگار لطف خدا بود که ترامپ برجام را پاره کرد وگرنه کشور آن چنان متضرر می شد که جبرانش برای همیشه محال و غیر ممکن بود.

ظاهراً بعضی از دوستان نمی دانند که لغو تحریم ها نه دست وزیر امور خارجه و نه دست دولت آمریکاست. بلکه بخش سنگین آن در حیطۀ اختیارات کنگره است. دولت آمریکا اختیار دارد که فقط بخشی از تحریم های مربوط به خودش را تا سه ماه و بعضی هایش را تا شش ماه تعلیق کند. نه لغو. در تحریم های کنگره که اصلاً حق ورود ندارد. فقط اجازه دارد تعلیق برخی از تحریم های اصطلاحاً زرد را برای مدت محدودی از کنگره درخواست کند که برابر ترکیب کنگره چون وزنه به سمت جمهوری خواهان می چربد، مسلماً اون ها هم هرگز درخواست های دولت را اجابت نخواهند کرد.

ضمن اینکه بد عهدی آمریکا نسبت به تمام توافقاتی که با کشورهای دنیا داشته بارها ثابت شده و همه دیدند و می دانند که دولت آمریگا زیر بار هیچ تعهدی نخواهد رفت.

در شرایط کنونی هم همان جور که جنابعالی فرمودید، شرایط به نفع ماست. جوری که توانستیم سطح مذاکرات را کاهش دهیم، تیم را قوی تر و با ترکیب بیشتر اعزام کنیم  و بر شرایط مون هم بیفزاییم. بگونه ای که الآن آنها به چه کنم چه کنم افتاده اند. لذا دور از عقلانیت است که از این شرایط به نفع کشور استفاده نکنیم. حتی اگر قرار است به توافقی هم برسیم باید برای ما اطمینان بخش و پرفایده باشد نه اینکه سر تا پا ضرر.

نکته دیگر اینکه خیلی ها از جنگ و حمله آمریکا بیم دارند. در حالی که هر آدمی که یه نموره سرش توی سیاست باشد می داند که اگر آمریکا جرأت داشت که مستقیم به ایران حمله کند، بیست سال پیش این کار را می کرد. همانطور که به افغانستان و عراق و سوریه حمله کرد.

نمی دانم با چه زبانی باید به بعضی از دوستان تفهیم کنیم که پاشنۀ آشیل آمریکا، رژیم صهیونیستی است. یعنی حفظ اسراییل برای دولت های آمریکا، از خود آمریکا مهم تر است. بنابراین آمریکا یقین دارد که با اولین شلیک گلوله و اولین تهاجم مستقیم به ایران، تمام هستی اسرائیل یک روزه با خاک یکسان است. به همین دلیل است که برای مذاکره له له می زند و گرنه برای حمله به ایران یک ساعت هم درنگ نمی کرد..

ببخشید که دانسته های اندکم را به درازا نوشتم :)

پاسخ مدیر دامنه :
جناب مرآت سلام
نه، خیلی‌هم خوب بحث را ادامه دادید. ارزش داشت. امید است مورد توجه‌ی بازدیدکنندگان قرار گیرد. کنگره را هوشمندانه مطرح کردید، بله درست فرمودی. در جواب به یکی از کاربران در فضایی دیگر گفتم که گزینه‌ی دیگری هم غیر از میز برجام هست؛ دو قدرت ایران و آمریکا پشت پرده دست به بده‌بستان بزنند. مثلاً ایران دست آمریکا در منطقه را، در برابر چین و روسیه باز بگذارد (دست‌کم کاری نداشته باشد) و آمریکا نیز در خفا باج دهد و دست ایران را در دورزدن تحریم نبندد و امتیازات دیگر. دلیل: آمریکا هسته‌ای‌شدن ایران را پذیرا نیست. ایران هم هرگز دست از هسته‌ای‌شدن برنمی‌دارد. نتیجه: باقی‌ماندن اصل تنش. پس: آمریکا در نهایت در برابر ایران تن به معامله می‌دهد، زیرا روحیه‌ی رویارویی با ایران را ندارد. بنابراین تقویت دانش و قدرت هسته‌ای ایران، در درازمدت به تأمین منافع ملی ایران می‌انجامد و در کوتاه‌مدت دست ایران را در چانی‌زنی و سیاست دتانت (=تشنج‌زدایی)، پرزورتر نگه می‌دارد که ملت هم متوجه شد تاب‌آوری‌اش در هرحال، با همه‌ی سختی و تعَب، روزی نافع خواهد شد. ان‌شاءالله ایران از در عزت خارج نشود. کمال تشکر آقای مرآت عزیز.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">