مادر امام على ع
(ابن اثیر جزرى، اسد الغابة، ج ۷، ص ۲۱۲ - ۲۱۳؛ نور الابصار، ص ۱۵۶)
فاطمه بنت اسد نخستین هاشمى بود که از شوهر هاشمى فرزند آورد و پیامبر ص متولّى دفن او شد و پیراهن خود را بر اندام او پوشاند و در گور او دراز کشید و بر او نماز خواند.
(محب طبرى، مناقب الامام امیر المؤمنین علیهالسلام من الریاض النضره، فصل ۱، ص ۲۲)
ابن ابى الحدید درباره‌ی اسلام‌آوردن فاطمه بنت اسد مىگوید: او یازدهمین تن بود که اسلام آورد و پیامبر ص به او احترام مىگذاشت و او را مادر صدا مىزد، فاطمه پیش از مرگ خود، پیامبر ص را وصىّ خود قرار داد و پیامبر ص وصیتش را پذیرفت، فاطمه نخستین زنى بود که با پیامبر ص بیعت کرد.
( شرح نهج البلاغه، ج ۱، ص ۱۴)
از ابن عباس نقل شده است که گفت: آیه «یا أَیُّهَا النَّبِىُّ اِذا جاءَکَ الْمُؤمناتُ یُبایِعْنَکَ» (ممتحنه / ۱۲) درباره‌ی او [مادر على ع] نازل شده و او نخستین زنى بود که از مکّه پیاده و پابرهنه هجرت کرد و نخستین زنى بود که در مکّه پس از خدیجه با محمّد ص بیعت کرد.
(سبط بن جوزى، تذکرة الخواص، ص ۱۰)
آنگاه که پیامبر ص در گور فاطمه بنت اسد دراز کشید و بر او نماز خواند، عمر بن خطاب سبب آن رفتارش با فاطمه را پرسید، پیامبر ص فرمود: «اى عمر! این زن گویا مادر من بود که مرا زاییده است، ابوطالب خوراک آماده مىکرد و سُفرهاى داشت و ما را براى خوردن غذا گرد مىآورد، این زن بهره‌ی مرا بیشتر از فرزندانش قرار مىداد، جبرئیل از پروردگارم به من خبر داد که او از اهل بهشت است و خبر داد که خداوند هفتاد هزار فرشته را فرمان داد بر او نماز بخوانند»
(حاکم نیشابورى، المستدرک، ج ۳، ص ۱۱۶، ح ۴۵۴۷ / ۱۷۲؛ خوارزمى، المناقب، ص ۴۷ نقل از انس)
خوارزمى در تفسیر آیه «یا أَیُّهَا النَّبِىُّ اِذا...» از زُبیر بن عوّام نقل کرده است که گفت: در آن هنگام که این آیه نازل شد من از پیامبر خدا ص شنیدم که زنان را به بیعت با خود فرا مىخواند، فاطمه بنت اسد، مادر على بن ابى طالب نخستین زن بود که بیعت کرد. او از جعفر بن محمد ع روایت کرده است که فاطمه بنت اسد نخستین زن بود که با پاهاى خود از مکه مهاجرت کرد و از میان مردم، بیش از همه به پیامبر ص نیکى مىکرد. (المناقب، ص ۲۷۷، ح ۲۶۴ و ۲۶۵)
سایت حجت‌الاسلام احمد باقریان: اینجا
«زیور خلافت»، حجت‌الاسلام احمد باقریان ساروی، (چاپ اول، صفحه ۷۱۷)
استاد حجت‌الاسلام باقریان سلام و احترام. خواستم چند جای این متن را برجسته‌تر کنم، دیدم هر چه به پایان متن کشانده می‌شوم جذاب‌تر می‌شود. حتی تا آن حد پربار و پرنکته و نیز در اوج رفتار انسانی و اخلاقی‌ست، که حاضرم از همکلاسی‌های محترم فکرت و دامنه، خواهش و تمنا کنم با آرامش و تأنی برای خواندن آن، وقت چنددقیقه‌ای بگذارند، گرچه نوشته در ظاهر شکیل و آراسته به نظر نمی‌رسد ولی سرشار از پیام است. کاش می‌توانستم متن شما را برای این صحن نُمایه‌سازی کنم از بس موثر است. از آن استاد محترم قدردانی می‌کنم که نوشته‌ها و پژوهش‌های قلمی خود را درین صحن به اشتراک می‌گذارند و با متن‌های فاخر و آکنده به متانت، دوستداران علم و تحقیق را خرسند و مشتاق می‌دارند. دست مریزاد.