به قلم دامنه. به نام خدا. همانطور که در پست چند روز قبل (اینجا) نوشته بودم، اینک این کتاب 414 صفحه ای «هرمنوتیک مدرن» را با دوازده صفجه خلاصه نویسی‌ام به انتها برده ام و حالا چندنکته از نوشته های یادداشت خطّی ام از این اثر مهم را به اشتراک می گذارم تا ثوابی هم برده باشم.
میان زندگی درونیِ هر شخص با واژگانِ در دسترس، رابطۀ تنگاتنگ است. (هرمنوتیک مدرن. ص ۳۸۶)
فهمیدنِ یک نوشته به معنای سهیم شدن در معنای موجود است. (ص ۲۱۶)
هرمنوتیک، خلاصی از »کژفهمی ها» و کنارزدنِ «بدفهمی ها»ست. (ص۱۴۵)
قدرت راستین آگاهی هرمنوتیکی توانایی ماست در فهمیدنِ این که چه چیز پرسش پذیر است. هانس گئورک گادامر. (ص ۹۹)
یادداشت‌های خطی‌ام
۱۳ آبان ۱۳۹۶
هرمنوتیک مدرن. عکس از دامنه
در عصر مدرن هم باید با روانن‌ویس نوشت تا قلم محافظت شود
چنان نیست که رابطۀ میان احساس و واژگانِ در دسترس، رابطه ای ساده باشد. استیفن میولهال. (ص ۳۸۶)
اشلایر ماخر هرمنوتیک را هنرِ اجتناب از بدفهمی ها توصیف می کند. (ص ۹۱)
تأویل [دامنه: یعنی تفسیر، بیان، بازگردانیدن به چیزی] یک امرِ آموزشی نیست، بل خود کُنشِ فهم است. (ص ۲۲۴)
این نکتۀ زیر هم از ساختۀ ذهن من به انضمامِ تجربه ام است که نیازمند هرمنوتیک است: عشق حاصلِ جمعِ ع. ش. ق است؛ علاقۀ شورانگیزِ قلب.
| لینک کوتاه این پست →
qaqom.blog.ir/post/469
