مدرسه فکرت ۱۰۵

پیام‌هایم

در مدرسه فکرت

قسمت صد و پنجم

حاجت بدن، مثل چاه نفت است

نگارش ۹ ، ۵ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی. در کتاب "مسأله‌ی حجاب" ص ۱۰۹ آن، آیت الله مرتضی مطهری حوائج طبیعی انسان را "مانند چاه نفت" تشبیه کرد که تراکم و تجمع گازهای درون چاه، خطرِ انفجار را به وجود می‌آورَد؛ که بع همین علت، آن را از چاه خارج می‌کنند و به آتش می‌دهند. این فکر آقای مطهری نشان می‌دهد انسان حوائج و نیازها و لذات خود را باید برآورده کند و به قول ایشان وجود "استعداد هر چیزی در انسان، سند است که انسان حق دارد آن را به فعلیّت برسانَد و حتی از نظر وی "منع‌کردن آن، ظلم" محسوب می‌شود. به همین دلیل، در ص ۹۷ معتقد است سرکوب قوای طبیعی و خدادادی "به زیان اجتماع می‌انجامد."

 

اپیکور فیلسوف یونان باستان بنیان‌گذار "فلسفه‌ی لذت" است. او اساس فکرش بر لذت و آرامش در شکل طبیعی و ضروری آن است. عصاره‌ی اپیکوریسم (=فلسفه‌ی زندگی لذت) این است:

 

۱. پرهیز از پریشانی

۲. جذب آرامش نفْسی

۳. دوری از هر تعَب و رنجی

 

کتابِ "در جستجوی لذت" اثر اپیکور است؛ به تعبیر رایج "دفترچه‌ی راهنمای" زندگی آرام و سرشار از شادی. او تزش بر "اهمیت دوستی‌های اصیل" استوار بود نه دوستی‌های صوری. او ترس از زندگی لذت‌واره را "بزرگترین مانع" شادزیستن اعلان کرد و لذت‌ها را سه دسته ساخت:

 

۱. لذت طبیعی و ضروری

۲. لذت طبیعی اما غیر ضروری

۳. غیر طبیعی و غیر ضروری

 

ایپکور در عصر هِلنیسم (=بی‌خدایی) تفکر ضدِ اضطراب را ارائه کرد و موافق و معرّف فکر و فردِ شاداب، شد. مرتضی مطهری نیز، چون حاجت‌های بدن را، مانند چاه نفت می‌دانست، معتقد بود باید به شکل طبیعی آن را برآورده کرد تا انسان دچار انفجار نشود و به‌درستی بتواند آتش درونش را طبیعی و لذیذ، اِطفاء کند، نه سرکوب و امتناع.

 

نان و نام!

نگارش : ۹ ، ۵ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی. امروز پِلا بی پِلا. فقط تیسا نونِ کرِه‌مال. انسان تهذیب نکند، نان و نام او را به یک آدم‌فروش مبدل می‌کند که حاضر است برای آن پای هر ستمی را امضاء کند و پیش هر ستمگری کُرنش. بَربَریِ دور! خادم خریده‌ام وشنایی جِ خالیک از گلی قورت نشووونه چه بَرسه اُوه و جُو. دامنه. عکس نون، اون شعبه دلِه. اینجه عکس‌مکس ممنوعهه!!

آهنگ از حامیم

از همون اول

که تو رو دیدم

فرق میکردی اینو فهمیدم…

از همون اول

منو تو چشمات غرق میکردی

اینو فهمیدم!

از همون اول فهیمده بودم

عاشقت میشم

نه به این زودی!

آخه من از عشق

ترسیده بودم

من قوی رو ندیده بودی…

 

من با تو اینم با تو انگار

بهترین آدم دنیا رو زمینم…

تو یه نوری

تو یه کار کردی

که من رویای فردامو ببینم!

همه دنیا یه طرف

باشن من و تو

یه طرف…

از خودم بیشتر

تورو میخوامت اینم یه طرف…

کار من اینه که تو سینه نگه دارم تورو
تو یه مرواریدی تو قلب من و

من یه صدف!

فقط از دست همه

دورت نگه دارم همین…
منو اینجوری که هستم

با تورو اصلا همین
من سر تو برا تو

دیوونه ای ام یه نگو…
میکشونم همه‌ی هفت آسمونو رو زمین!

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

شعر و ملودی : حامیم

تنظیم قطعه : علیرضا ریاضی

لطفا" با باند یا هنذفری

آندره‌آ استراماچونی سیاسی!

نگارش ۱۰ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

"آندره‌آ استراماچونی" مربی فوتبال ایتالیایی، اگر که حالت کاریزماتیک دارد و حرکات عجیبی کنار زمین فوتبال بروز می‌دهد، واقعاً ذاتی و از آنِ شاکله‌ی طبیعی و تربیتیِ اوست. لازم نیست کسانی به ضرب و زور و جنب و جوش! بکوشند برای سیاستمداران این جمهوری اسلامی -که از چشم ملت این میهن، به‌شدت افتاده‌اند- یک "آندره‌آ استراماچونی رُمی" ثانی! شبیه‌سازی کنند. آن صدام حسین تکریتی بود که با عکس‌ها و مجسمه‌هاش، بغداد تا بصره و و از دیوانیه تا موصل را به پرستیژ خود وصل و متصل و دیوانه داشت!

 

آری؛ آندره‌آ استراماچونی فوتبالی را -که در دل جانبداران خود جِلوه می‌کند- را آندره‌آ استراماچونی سیاسی! نسازید. کاریزماتیک (=نفوذ محبوبیت شخصیتی) نه فروشی‌ست، نه خریدنی، نه تبلیغی، و نه حتی شبیه‌کردنی. عکسش فقط در شعبه‌ی واتساپ مدرسه فکرت منعکس است.

 

مِتکازین

نگارش ۱۱ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

تئاتری هفته‌ی قبلی در یادواره‌ی شهدای روستای "مِتکازین" بهشهر به حالت مردمی و خودجوش با بازگویی انتقادی "سیاست‌های بین‌المللی" به صحنه رفت که در بخشی ازین تئاتر، ترامپ دستگیر و بازداشت می‌شود.

 

طنز ، هنر ادبی است و افراد قهار می‌طلبد، خصوصا" در جوامع استبدادزده که فقط می‌شود از راه طنز، بیدارگری را با رفتاری رِند مانند حافظ، طی کرد.

 

مردم مِتکازین در جنگ ۸ ساله‌ی دفاع مقدس زیاد بودند و از لِمراسک بهشهر هم، بیشتر. با این تئاتر، پاسپورت‌های متکازینی‌ها قرمزتَش! نشود.

 

لفظ محلی قرمزتَش حالتی از سرخی شدید پوست است که در اثر خارش و خاراندن مدام (=بَرِک بَرِک) پدید می‌آید. و نیز کنایه از امری خطرناک و ورودممنوع، است. مثلاً هوا قرمزتَش است پس از سایه و خانه نباید بیرون زد. یا دیگ (=لَوِه) قرمزتَش است نَوِنِه (=نمی‌بایست) دستش زد.

 

دونالد ترامپ، قرمزتَش است، اما جمهوری اسلامی ایران خصوصا" با قیل و قال‌های امام‌جمعه‌های اصلی کشوری هر جمعه‌ی‌شان، می‌گویند ما از آمریکا نمی‌ترسیم، آمریکا از ما می‌ترسد. لابد روی مکزیکوسیتی حساب باز کردند و آتاوای کانادا. یقین است مکزیک که آقازاده نمی‌روند، چون‌که باندهای تبهکار زیاد دارد و ذرت تلخ زیادتر و مواد تلِ زهر هنوزم زیادِ زیادتر! همان کانادا بهتر است، چون هم برف دارد، هم برق دارد. هم خرس و کفشدوزک. آقا محمودرضا خاوری خرم‌آبادی رئیس بانک ملی فراری اختلاس سه هزار میلیاردی چفیه‌پوش از خاورمیانه هم هست آنجا که گفته شده بود این پرونده‌اش را "کِش" ندهند. کِش می‌آد کَشِ تامون آقاها و آقازادها. اما درود بر همان مردم مِتکازین بهشهر ما، که متکا را شو زین می‌کنند و شب را در شادی و تاریکی و بی‌برقی و شعف و شور و شوق و شعور و آگاهی و تئاتربازی، می‌رسانندش به فردا و فرداها.

 

آهنگ مرهَم و غم

رفتنت غربت را یادم می‌آره

زخم من غیرِ تو مرهم نداره

زندگیم فرفی با مردن ندارد

 

آهنگ از کامران تفتی

لطفاً با باند یا هندزفری!

 

مماس عشق و عطش

یادآوری مدیر مدرسه فکرت

 

سلام شریفان. به عظمت و شکوه و جلال اربعین امام حسین علیه السلام، هم‌اینک درین صحن شعبه‌ی ایتا تمام اختیارات اعضاء (منهای فوروارد و لینک و کپی که منع اکید است) باز و آزاد می‌شود تا از رویدادهای معنوی زیارت اربعین و یا هر سوژه‌ی در شأن مدرسه، بهره ببریم. التماس دارم از هر دل هر شیدا که کف بی‌کفشِ خود را بر کفِ اتوبان تفتیده‌ی نجف - کربلا، بر زمین می‌کشانَد و تا ۸۶ کیلومتر نف!س نفَس می‌آید اما کم نمی‌آورَد تا آخرین عمود را دوست دارد عطشان عطرافشان بیوید و ببوسد. هان! حالیا! در حین بوسه بر عمود آخر، آخرین حد عشق و عطش به هم می‌مالند و می‌نالند. بگذرم و راهی بَرزنِ تن و کوی روانم شوَم!

 

سه‌شنبه ۱۴ ، ۵ ، ۱۴۰۴

مدیر مدرسه فکرت

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاه و چالش

نگارش ۱۴ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

هر گاه میان افراد مباشرت، معاشرت، مشاجرت و مصاحبت واقعی در بگیرد، به آن چالِش می‌گویند. چالش در دستور زبان فارسی، "حاصل‌مصدر" از لفظ چال و چاله است. پس؛ چالش فکری نوعی کندن چاله و چوله است برای شکافت راه و روندگی روی آن. مثلاً:

 

۱. کشاورز با داز به تاشش لَم‌لِوار زمین پوشیده از هرزعلف‌ها و خارها می‌پردازد تا بوته‌های مُثمِر، نوج بزند و به نور برسد و ثمرات زیاد از آن بگیرد.

 

۲. یا همواره تَهِ چاه آب، تاریک و از گازهای خطرناک، انباشت است. سعی می‌کنند در آن هوا و نور وارد کنند تا عمق چاه و آب زلال متلذّذ یا آب راکد متعفّن پیدا شود.

 

پس، چالش فکری به عنوان اقدامی انسانی و ستودنی، اثرات عقلی، اخلاقی، دینی، فرهنگی، دانشی و ... بر فرد و جامعه می‌گذارد. هر کس در چالش، قصدش جزین باشد، او منفعت را سوزانده است. اصل بنیادین چالش، جدّی‌بودن آن است که روی اصلی‌ترین نیازها و ایرادهای حکومت و جامعه دور می‌زند و بردباری و پرهیز از خُلقِ تنگ، این بستر بشری را پهن می‌کند. فقط حیوانات، این جانوران محبوب آفرینش هستند که بستر چالش ندارند، زیرا غریزه کار خود را برای آنان می‌کند و عقل در نهاد حیوان گذاشته نشد تا نیاز به چالش پیدا کنند. نه. بقاء آنان، تنازعی برای باقی‌گذاشتن ژن نسل خود است و بس و ماندن قدرتمند در قلمرو خود و گرفتن آلاف و الوف و علف و علوف .

 

 

 

درِ مدرسه ، درِ زندان

 

نگارش ۱۵ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

ویکتور هوگو در رُمان خود گفته بود:

 

"درِ هر مدرسه‌ای بُگشایی

بسته‌ای خود درِ زندانی را"

 

مدرسه، در زبان عرب "اسم مکان" است؛ جایی برای درس. هویت هر مدرسه در درس و بحث، سؤال و جواب و نهایتاً دانش و دانش‌پذیریِ آن است. درس‌دادن و درس‌گرفتن، شگفت‌انگیزترین داد و سِتد در بین بشریت است. حتی نقل است ادریس، پیامبر خدا -سلامُ‌الله- زان‌رو اسمش ادریس شد چون درس می‌داد و لفظ ادریس یک معنی‌ آن این است به کسی اطلاق می‌شود که زیاد درس می‌دهد. پس؛ بهتر است هر کس اِدریس فهم درون خود را روشن کند تا عِفریت جهل را از خود و اجتماع برهانَد، که مانند هوگو درِ مدرسه گشاید و درِ زندان ببندانَد.

 

،،

 

یادآوری کنم که:

من تا اِت چی بین وعده‌‌ خاش گَلی فِرو نکانم، دستم به سمت مداد و تایپ نشووونه! برم ریزمُغذّی بخورم، بیام واس پاسخ و ماسخم. دامنه

 

سیاست نظام دست سعید جلیلی است

 

نگارش ۱۶ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

حالا کار به کجا کشیده که حتی سردبیر روزنامه‌ی افراطی دست‌راستی «جوان» هم -که رایگان در یک ارگان نظام توزیع می‌شود- از رفتار جهالت‌بار آقای سعید جلیلی به ستوه آمده است و بالاخره به فهم ولو گذرا و موقت رسیده که این فرد نادان، کارهایی "ضد انسجام" می‌کند. این روزنامه حتی اصل توییت‌زدن "اعضای نهاد‌های امنیتی و راهبردی در خصوص امور کلان کشور" را ضد «مصلحت» دانست. حرف درستی که من چندین بار است طی این ۱۰ و اندی سال گفته بودم. که اینک این روزنامه‌ی متصل به قدرت هم، آن را تقبیح و"افشای غیرضروری اطلاعات حساس" معرفی کرد. و لحن سعید جلیلی را -که تعبیر گوساله‌پرستی سامری برای بازگشت به مذاکرات در موضع‌اش به کار رفت- اقدامی "ملتهب‌‌کننده و زمینه‌ساز شکاف" در جامعه دانست.

 

مهم این است خودشان در سایه، تمام زِمام جمهوری اسلامی ایران را به کفِ باکفایت! آقای سعید جلیلی سپرده بودند و او و حلقه‌ی او را، سایه‌ی یُمنِ قدرت ساخته بودند و سخنران ثابت محفل‌های "بصیرت" و "تعالی‌بخش"!!! اما حداقل در باب لزوم بازگشت جمهوری اسلامی ایران به خواسته‌های مردم و تسلیم قدرت در برابر اصل ملت، رفسنجانی از همه -بدون استثناء- بصیرتر بود که قصد کرده نظام را بازساری کند که بیشتر ازین از چشم ملت نیفتد. هر چند من، نه لفظ "بصیرت" را جدی و عاید می‌گیرم و نه تمام رفتار و عمل رفسنجانی را که بخشی ازین کجروی حاکمیت، با سکوت و خاموشی و حتی تأییدهای او پدید آمد. و البته سرانجام او از قدرت و مشیء حاکمیت، ناامید و متأسف و پر از غصه و افسوس، به مسیر ملت برگشت و جانش کفاف نکرد و ناگهان گفتند رفسنجانی در استخر سعد، غرق و مرحوم گشت. بگذرم. سیاست نظام، دست سعید جلیلی است. ملت! بمان! - میهن! بخن!

 

👆👈آهنگی مَوّاج و مُهیّج از حامیم

با هندزفری یا باند لطفاً

 

زندگی کردم،،،

زندگی کردم تورو با همه قلبم

عاشقم کردی

عاشقت کردم

من که می‌دونی

با همه سردم

با تو خندیدم با تو

گرییییه هم کردم

این همه راه اومدم باهات

حیفه

حیفه برگردم

 

اگه مثل تو آدم زیاده

شبیه تو از کجا آدم بیاره

کجای شهرو باید بگردم که

خاطره هامونو یادم نیاره

 

اگه مثل تو آدم زیاده

شبیه تو از کجا آدم بیاره

کجای شهرو باید بگردم که

خاطره هامونو یادم نیاره

 

 

 

خودمو

زدم به خواب به خواب

اما خب بیدارم

اما خب بیدارم

من واسه دیدن تو

پِلکامو رو هممممم

دیگه می‌ذارم

 

صورت ماهت

پشت پلکامه

این یعنی قلبت

هنوز باهامه

 

زندگی کردم تورو با همه قلبم

خاطره‌هایی که با تو دارم

عین رؤیامه

هووووومه

تنهامه

عین رؤیامه

تنهامه

تنهامه

 

 

عاشقم کردی

عاشقت کردم

 

عاشقم کردی

عاشقت کردم

 

 

 

اگه مثل تو آدم زیاده

شبیه تو از کجا آدم بیاره

کجای شهرو باید بگردم

که خاطره هامونو یادم نیاره

 

 

اگه مثل تو آدم زیاده

شبیه تو از کجا آدم بیاره

کجای شهرو باید بگردم

که خاطره هامونو یادم نیاره

 

مباحث روز ۱۹ ، ۵ ، ۱۴۰۴ در مدرسه فکرت:

 

آخ جانِ انسان

نگارش ۱۹ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

 

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

دوست گرامی من جناب آقای احمد محسنی از مشهد، هر چند گَه و وقت، یک تا سه بیت شعر از بزرگان ادبیات فارسی برای من می‌فرستد و در مدرسه فکرت شعبه‌ی واتساپ هم، حضور همیشگی دارد. ایشان را محلی‌های داراب‌کلا لابد می‌شناسند. پدرش -حاج‌آقا غلام محسنی- از مردان خوب روزگار و از مؤثران نساجی بهشهر به همراه همسر بسیاردلیر و پراطلاع‌اش در آن شرکت بود. روح هر دو شاد. نسبت خونی به مرحوم حاج محسن محسنی ببخیل و کوچه‌ی ما محسنی‌های شازّه آق‌عبدالله محسنی جَدّ مرحوم جلیل محسنی و حسین محسنی دارد. خواستم کمی از محلی‌بودن احمد آقا بگویم بعد رفته باشم سر بحثم که به شکرانه‌ی خدا خود احمدآقا از کارآفرینان پرکار در مشهد هست و دست زبَردست در صادرات دارد؛ آن‌هم در سخت‌ترین وضعیت بی‌ریخت اقتصاد در احتضار (=جان‌کندِش) ایران. غرَض این است در منزلش در مشهد، شبی با بهترین کتاب‌های ادبی و تاریخی کتابخانه‌اش، حال خوبی به من دست داده بود که تمدن و ادب و ادبیات میهن نزدش، گران می‌ارزد. این بیت حکیم فردوسی را او امروز صبح برایم هدایت کرد:

 

 

"زِ ما باد بر جانِ آن کس درود

که داد و خِرَد باشدَش تار و پود"

 

 

مستطاب ابوالقاسم فردوسی درین بیت، چند حرف دارد که می‌شکافمش. از ناحیه‌ی بینشی خودم؛ عیب و انکسار داشت هم گردن منم:

 

۱. لزوم درود بر "جانِ" انسان و "جانِ انسان" فرستادن. مثلاً ما اگر کسی یا چیزی را خیلی دوست بداریم، می‌گوییم: مِه جانِ مادر. مِه جانِ نوه. مِه جانِ اسب. مِه جانِ منگو که نُه‌مِن شیر می‌دهد. یا مِه جانِ کتاب. زیاد شِکموو باشد فرد، حتی می‌گوید: مِه جانِ کباب! یا حتی خیلی دلبسته شود می‌گوید: آخ مِه جانِ بِز که جلودار گلّه‌ی گوسفند است و زنگوله در گردنش. پس؛ فردوسی هم از ذات و عرَض ایرانیان متمدن خبر داشت که گفت بر "جان" آن کس درود. زیرا جان، گرانیگاه کالبد انسان است.

 

 

۲. بر داد یعنی دادگری و عدل دست گذاشت که بگوید این خصلت انسان است که اصالت دارد.

 

 

۳. خِرَد را خمیرمایه‌ی انسان معرفی کرده است؛ زیرا شالوده‌ای سِفت‌تر از خِرَد نیست که انسان را در شرافت و شریعت + شهامت و رشادت، سمت و سو دهد

 

۴. پس فردوسیِ میهن‌مان، انسانی را درود می‌فرستد آن‌هم بر جان و نفْسش، که از دو خصلت خالی نباشد: داد و خِرَد. آن هم این صفٌّت، تار و پودش شود، عین شالوده‌ی فَرش.

 

روزهایی بوده که در جبهه خور و خوراک ما، فقط نون بود و پنیر و هندوانه. گاه همین هم پیدا نمی‌شد، وِشنا اِشکِم می‌زدیم به گونی خاشکه‌نون! که با چشم می‌دیدیم پیش ازین اَشنیک (=گتِ گَل یا همان موش) رویش رژه رفته بود! ولی گرسنگی را مگر اینا حالی می‌شود. رسول اکرم ص خود که شیر در بادیه در بادِیه و نون جو می‌خورد فرمود بدین مضمون فقر و گرسنگی، ایمان را از در، بیرون می‌کند. ۱۹ ، ۵ ، ۱۴۰۴ : عکاس دامنه. در خانه.

 

تعظیمِ مسجد! تکفیر ملت!

نگارش ۲۰ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

مولوی در دفتر دوم مثنوی معنوی سرود:

 

"ابلهان تعظیمِ مسجد می‌کنند

در جفای اهل دل، جِد می‌کنند"

 

او معتقد بود مسجد اهل دل و اولیا، درون آنهاست و سجده‌گاه‌شان حقیقت است نه مَجاز. و دلِ سیر دارد از خشکه‌مقدسان. همانان که بَنا و بارو و گلدسته و مناره و آبدارخانه و منبر و محراب و مُهر را عظمت و شکوه می‌دهند اما از مِهر عاری می‌شوند و بر اهل دل و معنا و عرفان و حیا، و‌ بر اهل عشق و حیرت و معنویت و طریقیت جفا می‌کنند و زبان را چونان شمشیر، آخته به تهمت و بسان خنجر، آغشته به خون می‌سازند. مسجد بیت خداست، در بیت خدا انسان، آدم می‌شود، نه به قول مولوی: "ابله".

 

دامنه دو

تذکر مدیر

امیر رمضانی لطف کن

مقررات مدرسه فکرت را رعایت کن.

فوروارد و لینک خلاف آیین‌نامه‌ی این جاست.

در صورت تکرار در اخراج هیچ کسی درنگ ندارم.

مدیر مدرسه فکرت

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

هدف منهای خشونت

نگارش ۲۱ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

شادروان ویل دورانت در ص ۹۲ کتاب "دفاع از هند" ترجمه‌ی خانم مهوش غلامی نوشته بود ماهاتما گاندی معتقد بود هدفی که رسیدن به آن "مستلزم خشونت باشد، بی‌ارزش" است. او با این تز بنیادی، جنبش مدنی عاری از خشونت را در هندوستان علیه‌ی انگلستان (=بریتانیای کبیر) برپا کرد و سرانجام به مطلوب خود رسید.

 

گاندی برین نظر بود نمی‌توان در جهان بدون تعالیم "بودا، مسیح [ع] و حضرت محمد [ص] زندگی کرد." ویل دورانت این فراز را در همین کتاب با فن نویسندگی قهارش، برجسته ساخت که شگفتی آدم را درجا درمی‌آورَد. بگذرم.

 

یادم است جمله‌ای از استاد آیت الله مرتضی مطهری که چه زیبا گفته بود: کلاس، جای تعلیم است، نه جای تبلیغ. او به دست خشونت کلامی و سپس ترور فیزیکی توسط گروه قرآنی "فُرقان" از سرِ راه!! برداشته شد تا جاده‌ی قدرت برای بدفهمان و متحجّران هموار شود؛ که در حوزه‌ی قم به او سُخره می‌کردند نعلین! نمی‌پوشد، به جایش کفش غرب! پایش دارد.

 

عکس

 وقتی برای خونه آب و نون می‌گیرم، آن روز گویی همه‌چیز دارم و سبُکبالم: شعارم همیشه اینه: در خانه ← اول آشپزخانه، دوم کتابخانه، سوم کارِ خانه، چهارم "کارخانه"، سپس فقط فقط برنامه. دامنه

 

 

ای روزگار! ای روزگار! اِت کال انجیر، اِت کال مِرغانه قایده قیمت پیدا هاکاردِه. خدا به دادِ توده بَرسِه، خواصّ حکومت که می‌خورندُ به مملکت و میهن می‌خندند. ممنونم از مُراسله‌ی این محموله که وِشنای دل رِ وَننِه و اُوه اینگندِه. ترجمه، بی ترجمه. شرح و نشر فقط مال دامنه، بَخاردن مال رِکنِده!

 

استراتژی چمن‌زنی

نگارش ۲۲ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

خانم "نیکی پیری" مطرح کرده که خانم "سوزان مالونی" معاون مؤسسه‌ی بروکینگز -که در وزارت خارجه‌ی آمریکا عصر "باراک حسین اوباما" نقش بارز داشت- در یادداشتی نوشته: "اسرائیل به این نتیجه رسیده که استراتژی «چمن‌زنی» را برای تهران اجرا کند."

 

استراتژی چمن‌زنی چیست؟ بهتر است ذهن خوانندگان را به پارکبانان شریف پارک‌ها تمرکز ببخشم. آنان دستگاهی بُرّنده دارند که با بنزین کار می‌کند و هر چند وقت یک بار آن را روی چمن پارک‌ها می‌گردانند، چمن را چند سانت کوتاه می‌کند. اسرائیل نسبت به مؤسسات اتمی "جمهوری اسلامی ایران" به سیاست چمن‌زنی رو آورده. بمباران منهدم‌کننده‌ی سه سایت اتمی در جنگ ۱۲روزه توسط بمب‌افکن‌های مَهیب بی‌۲ دورپرواز نامرئی آمریکا، جنگ "چمن‌زنی" توافقی بود. فازبندی دارد. دیشب هم ارتش اسرائیل در آماده‌باش مطلق رفت.

 

نکته: سیاست سنتی جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه، بزرگترین تهدید امنیتی برای میهن گردیده. منافع ملی میهن حکم می‌کند این حکومت روحانیت -که بلد نیست با جهان بسازد تا کشور را بسازد- دست‌کم برای ملت و میهن هم شده، دست از رفتار جنگی و سخنرانی‌های خالی از توان، بردارد. دنگ ژیائو پینگ رهبر وقت چین گفته بود تا ۱۰۰ سال چین با جهان، اعلان صلح می‌کند تا اقتصادش را شکوفا کند. چین هنوز هم به آن چهار اصل دنگ، وفادار مانده و اقتصادش هم جهان را فراگرفته و داخل هر خانه نفوذ کرده.

 

۱۶۰ جنگنده‌ی هوایی اسرائیل

در تمرین مانوْر حمله

نگارش ۲۴ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

متن من در چاپ صبح

 

اخیراً نیروی هوایی ارتش تا بُن مسلح و مدرن اسرائیل، مانوْر «عملیات سپیده‌دم» را با پرواز ۱۶۰ جنگنده‌ی هوابی و ۱۵ هواپیمای سوخت‌رسان هوایی صورت داد.

 

روی این حرکت نظامی ارتش مجهز و غیرقابل کنترل اسرائیل، چند تحلیل صورت گرفت که من وامی‌گذارم و می‌گذرم و فقط حرف و فهم تحلیلی احتمالی خودم را می‌گویم آن حرفی که گفته شده بود اسرائیل "به زمین چسبید" و "در زیر ضربات جمهوری اسلامی تقریباً از پا در آمد و لِه شد" از نظر من، مشخص بود و شد که نه به زمین چسبید! نه له گردید. این جرثومه‌ی خاورمیانه، همچنان هر کشوری را که بخواهد قدرت و تهدید به رُخش کِشد، آماج جنگ ترکیبی مهلک قرار می‌دهد. همه دیدند ۲۳ خرداد ۲ بامداد در دل شب با اف ۳۵ و اف ۲۲ آمد تقریباً همه‌ی سران اطلاعاتی، نظامی و اتمی "جمهوری اسلامی ایران" را در جا در خانه و برج و محل پادگان حتی، ترور کرد و در اقدامی عجیب ۱۲ روز در آسمان ایران به صورت مطلق لنگر انداخت و پس از ترور، شروع کرد به انهدام اتمی‌های ایران. اینک با برخاستن ۱۶۰ جنگنده از زمین، مقدمات فاز دوم را استارت زد. در دشمن‌شناسی باید دست از جملات رُمانی و ادبیاتی بر داشت و حقیقت را نقل کرد هر چند تلخ باشد و حرکت ناحق طرف جنگ.

 

حِشمت روحانیت! حدّت و شدًت ملت

نگارش ۲۴ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

متن من در چاپ شب

 

مرحوم آیت‌ا.. العظمی محمدعلی اراکی هرگز در عمرش با هیچ عالمی دید و بازدید نمی‌کرد، حتی هیچ‌وقت پیش آقابروجردی مرجع عام شیعیان هم نرفت (ر.ک: کتاب "آیینه‌ی صدق..." شرح حال آقااراکی به کوشش آیت‌ا.. رضا استادی، ص ۵۲) او می‌گفت: "مردم وقتی زندگی سطح بالا و حشمت را از آخوندجماعت ببینند، می‌رَمند و می‌گویند این فرد دنیاطلب است." (همان منبع: ر.ک: ص ۶۳)

 

یک نکته فقط گوید دامنه: لغت حشمت یعنی دبدَبه و کبکَبه. در محاوره‌ی عمومی شَلپ! شلیپ! پُخ و پُز! خودنمایی و ظاهرگرایی! تبختُر و قارون‌طور.

 

باری با هندوانه‌ی آرژانتینی!

در نیسان آبی!

همان وِرگِ مازِ مشهور جاده‌هراز و گوهرباران و ساری!

کاری از آقا ابراهیم دارابکلایی.

علت نامیدن این هندوانه به آرژانتینی!

به خاطر خط موّاجش است، راه‌راهی!

شبیه پیرهن فوتبال آرژانتینی!

تحسینت می‌کنم آقا ابراهیم دارابکلایی.

فردی کاری با نهایت درایت و درستکاری.

واسه‌ی من هم لابد کنار می‌ذاری!

نویسنده: ابراهیم طالبی دامنه دارابی؛

مقیم قم: قلبِ هر "ساهون‌دوست"ی!

و مَدرَس و مَرقد و مغز و رِرق هر آخوندِ "حکومت"ی!

 

ملت این میهن ←مستضعف

روحانیتِ این حکومت در عوض ← مستطیع حج!

نگارش ۲۵ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

متن من در چاپ عصر

نوبت نون بودم، صبحی، نونوایی بربری، بدون خشخاشی! معمولاً صامتم در صف، ساکتم در جمع. یکی -جوان، اما مطلع و روشن- که پاکدشت ورامین کارگاه مونتاژ دستگاه خشکشویی بیمارستان‌ها دارد- به حرف آمد و دلی پردرد. گفت هر چه وصل می‌کنیم، قطعات از چین است و ماچین! و سه روز در هفته هم، برق نداریم که نداریم. افسوس داشت از فرقش با خواهرش که او اطریش است و این، پاکدشت. گفت: پایین‌ترش عباس‌آباد است و ریخته‌گران بزرگ -که با برق چندین آمپر کار می‌کنند- کاملاً کلافه‌اند و از وضع بدخیم برق مملکت، مستأصل و دست در چانه.

 

به حرف آمدم و گفتم: اینان که حاکم‌اند برین دین! و آئین و میهن و ملت و مملکت، در عوضِ نبودِ برق در طول و این مدت، تا توانستند ملتِ این میهن را مستضعف کردندُ روحانیتِ این حکومت را، مستطیعِ حج! آن‌هم از نوع عمره‌اش و تمتُع‌اش و کاروان‌داری‌های پولکلی و بی‌روحش! پول سیب‌زمینی و ترشی نداشتند عصر شاه هیچ کس از روحانیت، اما اینک طلا و نقره، عین زنگوله‌ی شُتر و بُز در گردن و مُچ‌های زنانشان جرنگ‌جرینگ می‌آید و زبان‌شان در محفل و منبر در نصیحت مردم، یک ذرع‌و‌نیم دراز می‌شود؛ همه، نه، اغلب، اغلب. پارسایان اما، اندک. اندک. اندک.

بگذرم. ملت! بمان! - میهن! بخن!

عقل، نفع، رفاه، سازواری و دادوستد

پنج پایه‌ی نیاز فوری و مطلوب میهن و ملت

نگارش ۲۷ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

متن من در چاپ صبح

برادر سید آقارحیم یحیی صفوی "مشاور عالی" آقاخامنه‌ای گفت: "الان در آتش‌بس نیستیم، در مرحله‌ی جنگ هستیم؛ هر آن این موضوع ممکن است به هم بخورد، هیچ پروتکل، آیین‌نامه یا قراردادی بین ما و آمریکا و اسرائیل نوشته نشده است... احتمال می‌دهم جنگ مجددی رخ بدهد.. آمریکا و اسرائیل می‌گویند ما صلح را از طریق قدرت ایجاد می‌کنیم... ما نظامیان می‌گوییم اگر خواهان صلحی، برای جنگ آماده شو. بهترین پدافند، حمله است."

 

درین‌باره چند مسئله می‌گویم:

مسئله‌ی اول : ابتدا جمهوری اسلامی ایران روشن سازد با چه استدلال (عقلی، عقیدتی، امنیتی، منافع ملی) همچنان سیاست خارجی خود را بر "درگیری و نابودی با اسرائیل" بنا نهاده است. اسرائیل شرّ مطلق اما چنین شرّی، شرارت خطرناکی هم دارد، اما چرا میهن ایران باید درگیری با شرّ را گردن بگیرد. مگر به‌تنهایی و فاقد ائتلاف و مجوز رسمی از شورای امنیت سازمان ملل می‌تواند؟! چنین سیاست مخاطره‌آمیز چگونه به نفع میهن و ملت ایران است؟ چون‌که زیربنای هر سیاستی، در درجه‌ی نخست، منفعت ملی و تأمین امنیت و معیشت مردم و فلاحت و صلاح سرزمین است.

 

مسئله‌ی دوم : در جنگ اول اسرائیل با ایران، تمام جنّ و اِنس تقریباً حدس می‌زدند حمله‌ای به ایران در شُرف وقوع است، اما تقریباً تمام رده‌بالاهای نظامی، اطلاعاتی و اتمی در غافلگیرانه‌ترین جنگ مدرن اسرائیل در کمتر از چند ثانیه، شبانه، یک‌باره ترور شدند و کشور هیچ آرایش دفاعی نداشت. چرا؟ چرا تمام این رده‌بالاها که ترور شدند در تهران (یا خانه، یا سازمان، یا در ساختمان پادگان) بودند و در مقرهای جنگی نبودند؟! شما برادر سید آقارحیم یحیی به عنوان شغل مهم‌ات واقعاً چه مشورتی در آن روزهای منتهی به حمله‌ی اسرائیل، به سیستم و سپاه و ارتش و آقاخامنه‌ای به عنوان "فرمانده کل قوا" داده بودید؟ برای مردم لااقل شٌمّه‌ای بگویید.

 

مسئله‌ی سوم : "جمهوری اسلامی ایران" باید ازین عقلانیت برخوردار شود که کشاندن ایران برای جنگیدن با اسرائیل، هرگز به نفع میهن، منطقه‌ی خاورمیانه و خصوصا" مراکز اقتصادی و ملی بسیارحساس و حیاتی خلیج فارس نیست. چه: ۱. با سبک "جبهه‌ی مقاومت" -که تماماً توسط اسرائیل در هفت جبهه تار‌مار شدند و به شکست خاورمیانه‌ای جمهوری اسلامی ایران انجامید و سقوط قطعی خاندان اسد و فروپاشی ساختاری و جنگی و حتی ترور رهبر اصلی و رهبران ثانوی جنبش حزب‌الله لبنان را به همراه داشته است- و چه: ۲. به سبک شلیک موشک از خاک ایران.

 

میهن به نظرم چونان چین، نیازمند یک تنفُس تقریباً دویست‌ساله برای ترمیم تمام عقب‌ماندگی‌های چند و چندین‌ساله، است و این نسل نو، خواهان زندگی مدرن و متدین عقلی و در نُرم اخلاق جهانی‌ست. کسی حق ندارد بر این میهن و مام و ملت، فرمانروایی انفرادی و جناحی و رفتاری خودسرانه و خودکامه کند. عقل، نفع، رفاه، سازواری و دادوستد، به نظرم پنج پایه‌ی نیاز فوری و مطلوب میهن و ملت است. و این دست نمی‌دهد الّا روشی که مرحوم مهندس مهدی بازرگان داشت تا و طی می‌کرد که با اسَف و افسوس، دسیسه‌ای او را از سر این ملت و میهن کنار زد. راه، رفت. چاه ماند سرِ راه ملت. اینک زمان، زمان تغییرات است، خدا کند میهن آسیب نبیند با ملت. همین و بس.

بگذرم. ملت! بمان! - میهن! بخن!

 

مهندس پژوهشگر آقا عبدی سلام

چون در پرده‌ی ۲ از شهر گنجه حرف میان آوُردی، من یک خمسه (=پنج‌پاره شعر) از آن حکیم برجسته و خببر "نظامی گنجوی" اهل گنجه می‌آورم که بسیار زیبا و حکیمانه است:

 

چو سقراط را داد نوبت سخن

رُطب ریز شد خوشه نخل بن

جهانجوی را گفت پاینده باش

به دین و به دانش گراینده باش

همه آرزوها شکار تو باد

آری دین و دانش. این هر کدام کنار هم نباشند، آن دیگری وارو می‌شود و پاروی شکسته! درود. دامنه

 

فعلا" این هنگام

پایان جواب‌هام. والسلام.

دادِ حق ؛ نیفتادن به لُکنت

نگارش ۲۹ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

متن من در چاپ صبح

 

من در "نواندیش" خواندم که نوشت: ‌"محمدحسن رجبی دوانی، کارشناس صداوسیما گفت: حسن روحانی اَشعث بن قیس زمانه علیه‌ی نظام است." و نیز نوشت همین آقای رجبی دوانی گفته آقای دکتر محمد جواد ظریف "همان ابوموسی اشعری است؛ اشعری اعتراف کرد که سرش کلاه رفت اما ظریف اعتراف نکرد."

 

نیز روزنامه‌ی "ابرار" امروز پرده از آقای غضنفری مجلس برداشته که او گفته آقای دکتر مسعود پزشکیان "جاسوس" است و حتی "همدست اسرائیل" که "نگذارد اسرائیل نابود شود."

 

 

فقط یک نکته بگویم و وارد محتوای حرفای این فرد (پسر حجت‌الاسلام مرحوم علی دوانی و برادرخانم آقای الهام عضو اسبق شورای نگهبان) نشوم و بگذرم:

 

اعضای کُرنشگر این نظام و انحصار، چون در نقد سخن یا موضع منتقدین -از هر نوع سلیقه و فکر- در عجز مطلق به سر می‌برند و حریف منطق آنان نمی‌شوند، حسِّ حسَد و خشم خود را از طریق شبیه‌سازی آنان با چهره‌هایی از تاریخ اسلام، خالی می‌کنند و به این روش، در واقع خیال می‌کنند ضربه‌ی کاری را به آنان می‌زنند و از دور خارج می‌کنند و از دایره‌ی تنگ کُرنش به قدرت، بیرون می‌اندازند.

 

از نظر من آقای حجت الاسلام حسن روحانی یا آقای دکتر محمد جواد ظریف و یا آقای دکتر مسعود پزشکیان، چون عهده‌دار سیاست‌اند، قابل نقدند و در معرض پرسش و پاسخ، کما این‌که آقاخامنه‌ای هم چون کشورداری و کل سیاست، دستش و پیروان کُرنشی‌اش هست، قابل نقد و نظر و پرسشگری‌اند. این را اسلام و ادبیات سیاسی پیامبران و امامان معصوم -علیهم السلام- به انسان آموخت که در برابر فرمانروایان خود، به لُکنت نیفتید و دادِ خود را حتی اگر نیاز شد، با فریاد (=بلندترکردن صدا) بگیرید. چنانچه موسی نبی ع وقتی خواست به محاجّه‌ی فرعون و آن ساحران پول‌دوست دربار برود گفت: خدایا گره از زبانم باز کن. "وَاحْلُل عُقدَةً مِن لِسانی". (سوره‌ی طاها، آیه‌ی ۲۷)

 

بگذرم. ملت! بمان! - میهن! بخن!

مانیفست نوین شفاهیِ مخفی!

نگارش ۲۹ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

متن من در چاپ عصر

 

آقای حسین مظفر وزیر اسبق و عضو مجمع تشخیص مصلحت در مورد بیانیه‌ی ۲۶ مرداد ۱۴۰۴ "جبهه‌ی اصلاحات ایران" گفت: 

 

"بدون شک بیانیه‌ای که به اسم اصلاحات صادر شده، عبور از عقلانیت و خط قرمز نظام، مخدوش‌کردن مصالح ملی و چراغ سبزی برای تیزشدن دندان طمع دشمنان.. است."

 

به نظر من با آن‌که چهره‌های کُرنشی نظام یقین پیدا کردند "جبهه‌ی اصلاحات ایران" از دیدِ آنان از "خط قرمز نظام" عبور کردند، و حتی می‌گویند این بیانیه، برای تیزشدن چنگ و دندان دشمنان "جمهوری اسلامی ایران" صادر شده است، اما چنان از حالت "تعلیق" جنگ اسرائیل با ایران هراس دارند، دیگر مانند بحران ۸۸ نیست که شبِ پس از عاشورای آن بحران، جرأت کنند شبانه ۲۱۵ نفر از چهره‌های چپ ایران را دستگیر و بازداشت و همگی را با لباس زندانی در یک دادگاه محاکمه کنند. همین نشان می‌دهد نظام ازین حالت در خوف است و قدرت خود را مانند آن سال نمی‌تواند اعمال کند. بگذرم. به محتوای حرف آقای مظفر و مفاد آن بیانیه -که اکثر افراد دخیل در جناح راست را به‌شدت به وحشت انداخت- ورود و موضعی ندارم. حدسم فقط این است حرکت آنان، به نظرم رفتاری برخاسته از مانیفست نوین شفاهیِ مخفی است.

زدن یک آیت الله

با سنگ داغ نون‌سنگک

نگارش ۳۰ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

متن من در چاپ صبح

 

آیت الله مرحوم نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی زمانی که در تویسرکان استان همدان تبعید بود، به علت نوشتن کتاب "شهید جاوید" در ماهیت و اهداف واقعه‌ی عاشورا که سر و صدا به راه افتاده بود، با سنگِ داغِ نون‌سنگک مورد هجوم قرار می‌گرفت.

 

 

کتاب "شهید جاوید" پژوهشی نو بود با حرف‌هایی تازه که به گوش کمتر آدم‌ها خورده بود. لذا برخی از حوزوی‌ها، بر آن نقد علمی و منطقی زده بودند و حتی علمایانی بر تأیید آن تقریظ نوشتند؛ کاری نادر در حوزه‌ی علمیه. پاره‌ای هم به جای نقد، به تکفیر و تفسیق و خشم و هجوم به این آیت‌الله‌ی محقق و نقاد و رُک در بیان، روی آورده بودند؛ کاری رایج در حوزه‌ی علمیه. که همچنان بدان خو گرفته‌اند.

 

روشن سازم آیت الله نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی صاحب چندین اثر مهم است و یکی از نخستین فقیهان پرمغز و باشهامت حوزه‌ی علمیه‌ی قم بود که به نقد برخی از آثار آیت الله استاد مرتضی مطهری پرداخته بود که با توجه به این که امام خمینی آثار شهید مطهری را با لفظ "۱۰۰ در ۱۰۰" مورد تأیید و تأکید قرار داده بود، ورود به نقد آثارش جُربزه و توان علمی می‌خواست که در آیت‌الله نعمت‌الله وجود داشت. البته از نظر من هیچ کتاب و گفتار و فکری، حتی اگر قید "۱۰۰ در ۱۰۰" تأیید هم بگیرد، به معنای توقف نقد بر آن نیست. چون هیچ کس نمی‌تواند بگوید حرف من و تفسیر من از دین، آخرین فهم و بهترین فهم است. منظور امام خمینی هم گمان نکنم این بوده باشد که آثار مطهری نقد و بررسی نشود.

 

اشاره: جدا از کتاب "شهید جاوید"، از میان آثار دیگر آیت‌الله صالحی نجف‌آبادی می‌توان به چهار کتاب "غلو؛ درآمدی بر افکار و عقاید غالیان در دین" ، "عصای موسی، یا درمان بیماری غلو" ، "جمال انسانیت" و "حدیث‌های خیالی در تفسیر مجمع‌البیان" اشاره داشت.

درس سیاسی امام رضا

نگارش ۳۱ ، ۵ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

تاریخ به ما آموخت که دستگاه عباسی، امام رضا -علیه السلام- را کِشان‌کِشان به خراسان کشانْد و مأمون -باسوادترین خلیفه‌ی عباسی- آن امام ع را وارد دستگاه سیاست و حکومت کرد. اکراه امام ع بر اجبار مأمون نتوانست غلبه کند. و امام هشتم ع مجبور به حضور در دستگاه قدرت شد. اما درس سیاسی مهمی به پیروان داد و آن این بود نقش خود را مشروط نمود که در امور حکومت و خلافت دخالت نمی‌کند و در تصمیمات نظام آنان، ورود نمی‌کند تا نشان داده باشد وقتی حکومت از پای‌بست سُست و ستمگر است، نمی‌شود در آن مشارکت خودمختارانه کرد و فعالیت سیاسی و تصمیم‌گیری داشت.

وضعیتی که ارتش اسرائیل بر ایران حاکم کرد

نگارش ۱ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

اسرائیل تقریباً ۷۵ در ۱۰۰ باریکه‌ی غزه فلسطین را کامل تصرف کرد. مانده فقط ۲۵ در ۱۰۰ بقیه‌ی باریکه که خود شهر غزه مرکز اداری و تشکیلاتی این باریکه، در آن واقع است. این باقیمانده‌ی خاک نوار غزه را آغاز کرده که به تصرف در آوَرد. معلوم بود و هست که با شدیدترین سبک کشتار این تصرف رخ داد.

 

سال قبل گفتم حکومت جمهوری اسلامی ایران چون نمی‌تواند برای مردم غزه کاری کند، و توان جنگیدن با اسرائیل به علت مسافت و قدرت تجهیزات ارتش اسرائیل و تجرببات چندین جنگ در شش دهه را ندارد، به‌زودی جز سخن و رجز و پایان نمازجمعه موقع آمدن به خانه چند شعار سر داده بشه، کاری ازش ساخته نیست.

 

اینک، آن زمان، دیربازی است که فرا رسید و حتی رد شد و ارتش اسرائیل با تاراندن شدیدا" سرکوبکرانه‌ی تمام نیروهای ایران و نیز سازماندهی‌شدگان "محور مقاومت" و فروپاشاندن خاندان فاسد اسد در سوریه، تصرف باریکه را اینک دارد تکمیل می‌کند و حتی دو ماه قبل، ۱۲روز و شب بر آسمان ایران اردوی جنگی زد، ترور کرد، بمب انداخت و ویران کرد و رفت؛ تا باز، برگردد و با این استراتژی "چمن‌زنی"، نظام ایران را بین ترس حمله‌ی مجدد و مشغول‌سازی کل سیستم به این مسئله، در وضعیت تعلیق و انتظار و آماده‌باش گذاشت، کاری که نفس اقتصاد و تجارت را می‌فشُرَد و ثبات و توسعه و رشد را از شاخص‌ها فاصله می‌اندازد. این وضعیتی است که به نظر من ارتش اسرائیل بر ایران حاکم کرد.

 

 

این انجیرِ روستای مُرسم همسایه‌ی مُشعشَع اوسا و داراب‌کلاست. وینان هم، رفیقانم، اخوانم. یا اهل مُرسم‌اند. یا اهل اوسا. یا ساخت سنه‌کوه و از ممِج و زاده‌ی سرخرو و یا از مغز مغز داراب‌کلا. مغز درین سخنم یعنی زاده و بومی و اصل اصل محلی، ناف و ناب چیزی. انجیر می‌خواین! اون عکس. که خدا هر یک کال آن را دقیق یک لقمه کرده است بر داهون، راحت‌الحلقوم. جمع ضدیَن می‌خوایبن هم، این دِ تا عسک! با "n" بار مکث! شرح عکس: دامنه است و بس! ۱ ، ۶ ، ۱۴۰۴ شنبه‌ی نخستین روز شهریور است و هست.

کوروش کبیر سد ساخت

دکتر ولایتی سازه‌ی "مسیح دانشوری"

نگارش ۱ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ شب

 

آقای دکتر علی‌اکبر ولایتی -مشاور آقاخامنه‌ای- امروز گفت:

 

"از زمان کوروش همواره قفقاز حاشیه‌ی امنیتی ایران بوده است."

 

البته آقای دکتر ولایتی دیر بیدار شده از خماری! حالا که تنگه‌ی گذر زنگزور به "جاده‌ی ترامپ" تبدیل شده و اختیار آن دست ارتش آمریکا افتاده، فکر این "مشاور" !!! سوی تاریخ و فتوحات کوروش کبیر رفته است. کوروش ذوالقرنین، در سمت زنگزور سد نساخته بود جناب ولایتی، بلکه در شکاف کوه‌های چین به درخواست قومی که گرفتار ستم و بیدادِ "یأجوج و مأجوج" بودند، سد سدید ساخت. اما خود دکتر ولایتی در عوض، در دارآباد تهران به جای سد، یک جایی وسیع به عنوان سازه‌ی "مسیح دانشوری" ساخت. بقیه بمانَد که این اهل ولایت و اسمش ولایتی! چرا و با چه زمینی و چگونه سازه را راست کرده؟!

ایران در خطر بیابان

نگارش ۲ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

بیابان، همان بی‌آبان است، جایی که آب ندارد. گزارشی خواندم که کارشناسش نوشت:

 

"هیچ موجود زنده‌ای در دشت‌های مرکزی ایران زندگی نمی‌کند."

 

من آنچنان وحشت کردم زیرا از نقلی دیگر خبر داشتم که اکنون "زاینده‌رود، گاوخونی، مهارلو، بختگان، پریشان، حوض‌سلطان قم ، دریاچه‌ی نمک کاشان قم و... به خشکی گرایدند.

 

به طور ناگوار و خشن حتی اهل فن برین نظرند: "مناطق مرکزی ایران، شبیه به صحرای آفریقا و عربستان" شده است.

 

مرحوم دکتر پرویز کردوانی کویرشناش شهیر ایران روزهایی پیش‌بینی کرده بود «ایران شدیداً در معرض بیابانی‌شدن است» که اینک همان شد که او و کارشناسان می‌گفتند. حتی خیلی‌ها قائل‌اند نرخ گرم‌شدن زمین در ایران خیلی بالاست.

۸۵ هزار مسجد

۸۵ میلیون جمعیت

نگارش ۳ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

یک قول این است ایران ۸۵ هزار مسجد دارد با ۸۵ میلیون نفر جمعیت. یعنی هر هزار نفر، یک باب مسجد. مسجد، از اصلی‌ترین مکان رسمی برای مناسک عبادی و مراسم مذهبی در اسلام است.

 

با این امکان مادی، باید دید آیا مذهب همچنان توسط مسجد، در مغز و قلب ملت دمیده می‌شود؟ یا نه، مردم گرایش و باورهای مذهبی خود را از جاهایی دیگر، عقلانی‌تر و متقیانه‌تر چون خانواده، مطالعه، کتابخانه، مرشدان معنوی، دانشمندان و نمادهای دینی تقویت می‌کنند و رشد می‌دهند. و یا اگر تضعیف مذهبی روی داده است آیا یک علت به خاطر نبود مسجد در میزان جهانی و واقعی آن نیست که به دست افرادی معدود و با ذهن‌های مسدود و تنگ‌نظر اداره می‌شود؟!

 

 

من نظرم این است مسجد در ایران از کارکرد خود دور افتاده است و شکل و ظاهر، بر محتوا و باطن، اولویت یافته است. یک علت این است آخوند مسجد از آن معنویت آخوندهای گذشته -که نماد پارسایی و پرهیزگاری بودند- به‌شدت فاصله دارد و قابل مقایسه نیست. و نیز مسجد در دست حکومت افتاده است.

 

قائلم مسجدهایی هم بوده و هستند که سیاست‌زده نیستند و عبارت و سیاست در آن با روش اسلام و اخلاق و انسانیت پیش می‌رود. من با مسجدهایی در چند شهر خو و اُنس دارم که در آن از شعار و تظاهر و جناح‌زدگی خبری نیست، خانه‌ی واقعی خداست، نه پاتوق جولان چند نفر خاص. مسجد، عبادتگاه معنوی و اخلاقی و دانشی و سیاسی و اجتماعی و حتی آموزشی برای مردم است، نه تیول نهاد، سازمان و یا افراد خاص و برنامه‌های خشک و یک‌دست.

بازی موساد اسرائیل با حاکمیت ایران

نگارش ۳ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ شب

 

حجت الاسلام آقای شیخ غلامحسین محسنی اژه‌ای بالاخره وارد شد و بیانیه‌ی "جبهه‌ی اصلاحات ایران" را جهت "خواست دشمن" اعلام کرد:

 

نقل از او به روایت "رویداد ۲۴" :

 

«عده قلیلی از یک جمع فعال مثلا" سیاسی، بیانیه‌ای در راستای خواست دشمن دادند. آقایانی که از روی غفلت و امراض خاص بیانیه دادند خودشان اعلام اشتباه کنند و از این کار زشت خود برگردند؛ طبیعی است که دادستان تهران هم به وظیفه‌ی قانونی خود عمل می‌کند.»

پایان نقل قول

 

پردازش و تبیین

 

۱. او پیش از تشخیص دادگاه یا شکایت از آنها، رأی صادر کرد.

 

۲. قوه‌ی قضاییه در جمهوری اسلامی ایران، همیشه سمت حاکم و حاکمیت بود، حال آن‌که این قوه باید میان ملت و قدرت، قضاوت کند تا عدالت پدید آید. و شرط آن استقلال قوه و بی‌طرفی آن است، که مخدوش است.

 

۳. چندی پیش تحلیل کردم در همین مدرسه که جناح حاکم خیلی علاقمند است اعضای "جبهه‌ی اصلاحات ایران" را یکجا و یک‌شب عین شب عاشورای بحران ۸۸ دستگیر کند، اما آنقدر از جنگ ۱۲ روزه‌ی ارتش اسرائیل با آنان به شوک و خوف و آماده‌باش فرو رفت، مانده است که چه کند.

 

۴. این اژه‌ای رسما" پا در سیاست گذاشت و برای فعالیت در سیاست و فعالین سیاسی، زبان تهدید گشود؛ عین آیت الله شیخ محمد یزدی رأس اسبق قوه‌ی قضاییه که خطبه می‌خواند و روزنامه‌ها را تهدید به توقیف می‌کرد و انداختن توی "قیف". همان که میرحسین آن را "توقیف فلّه‌ای" خوانده بود!

 

۵. جهان از جمهوری اسلامی ایران -البته برخی از سران آن- بیاد بیآموزد که سیاست یعنی دخالت قوه‌ی قضاوت در امر فعالیت و گوشالی احزاب.

 

نکته: به نظر من جریان قدرت و حاکمیت، بازی موساد و ارتش اسرائیل با فضای داخلی را تشخیص نمی‌دهد. ارتش اسرائیل دنبال دخالت حکومت در امور احزاب و سیاست است تا پس از سرگرم کردن آنان در برخورد قهری با منتقدان، چمن‌زنی دوم را بپا کند.

 

بگذرم بنایم بر

تبیین مسئله بود، نه موضع. ملت! بمان! - میهن! بخن!

 

عقل در کشور همسایه

نگارش ۹ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ شب

 

"امارت اسلامی افغانستان" با تصویب یک قانون، سیاست تازه‌ای به مردم ابلاغ کرده است. عین ماده‌ی قانون:

 

"انتقاد از فرمان‌ها، هدایا، احکام و تصامیم هبت‌الله آخوند‌زاده رهبر امارت افغانستان ممنوع" است.

 

سه نکته‌ی دامنه :

 

۱. لااقل عقل داشتند برای آقای شیخ "هبت‌الله آخوند‌زاده" القاب و عناوین نیاوُردند.

 

۲. لااقل عقل داشتند ممنوعیت را محدود به "هدیه و حکم و فرمان و تصمیم" کردند.

 

۳. لااقل عقل داشتند فقط لفظ "انتقاد" را درج کردند و نگفتند هر گونه فکر و کار و نیّت نسبت به هبت‌الله آخوند‌زاده رهبر افغانستان مثلاً حرام است و توبیخ دارد.

 

عقل در کشور همسایه، خود، یک تعلیم و برانگیختنِ کارساز است و این امارت اسلامی می‌تواند آن را به همسایگان خود صادر کند. آخه روزگاری "صدور انقلاب" جمهوری اسلامی ایران، باب بود که بساط "بازارروز"ش به‌کلی جمع شد و موقوف!

 

روزی مرد مصلح و صالح ایران مهندس مهدی بازرگان انتقاد کرده بود صدور انقلاب چه معنی‌یی دارد، مگر انقلاب، بُقچه‌ی حموم و نخود و لوبیا است که آن را بشود صادر کرد. چه فهم و فکر ژرفی داشت آن انسان متقی ایران، که روزگار شاه با مستعار "عبدالله متقی" کتاب می‌نوشت و برای "آزادی" نهضت کرد.

 

بگذرم. ملت! بمان! - میهن! بخن!

 

 

 

دامنه ۳ | ابراهیم طالبی دارابی:

چهار خبر جامعه

چهار نظر دامنه

و نیز یک مورد خاطره

 

نگارش ۱۱ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ صبح 

 

خبر ۱

انسان ۲۵ هزار ساله

ژائو پدرو دماگالیس استاد مولکولی در دانشگاه بیرمنگام انگلیس می‌گوید با پیشرفت‌های علم و فن و بازسازی دی ان آی و تجدید سلول بدن، می‌توان عمر انسان را به ۲۵ هزار سال رسانْد.

 

نظر دامنه:

کیست عمرِ دراز نخواهد، اما سه عیب دارد: ۱. حضرت عزرائیل علیه السلام، از بیکارترین ملائکه می‌شود! ۲. از فرط جمعیت، قحطی جهان را فرا می‌گیرد. ۳. کشورهایی که امپراتوری یا پادشاهی یا ولایت فقیه دارند، باید ۲۵ هزار سال حکومت یک فرد مادام‌العمری!!! را نظاره و نگاه کنند، حتی تحمل و چاره و حتی به رغبت و طوع، اطاعت!

 

خبر ۲

نورمفیدی هم راهکار داد

آقای سید کاظم نورمفیدی امام‌جمعه‌ی گرگان در خطبه‌ی ۷ شهریور اخیرش از "اتخاذ مواضع قاطعانه‌ی ایران در برابر فشارهای بین‌المللی" حرف زد که به قولش "تا منافع ملی کشور حفظ شود." او راهکار هم داد که برابر "مکانیسم ماشه" جمهوری اسلامی ایران "از معاهده‌ی ان پی تی و پروتکل الحاقی" خارج شود که به قولش "تا طرف مقابل به‌درستی حساب کار خود را بداند."

 

نظر دامنه:

این آیت‌الله‌ی جناح جپ خیال می‌کند مکانیسم ماشه و ان پی تی، شبیه پارسِل چوب جنگل گرگان آن زمان (نُقل جامعه‌ی آن روز) است، که به مانند آب‌خوردن برای مثلاً حوزه‌ی علمیه‌ی نور یا جای دیگر، از کف جنگل، استحصال کرد و مثلاً نگذاشت در بستر جنگل بپوسد! و سپس آسان فروش کرد و راحت و مفت پول در آوُرد. بوته‌ی مجیزه‌گویی تا کجا که سرَک نکشیده! خسارت بی‌جبرانی که آقای حجت الاسلام سید محمد خاتمی بر جنبش بزرگ و فراگیر "۲ خرداد" زده بود و انقلاب مدنی را نابود ساخته بود، کم بود، حالا این چهره‌ی چپ سنتی نیز مجیزه‌گو در خطبه‌ی جمعه شد. که چه؟ که قدرت، ازو اعلان رضایت کند. راستی! حق‌هایی که گفته نمی‌شود در کجای تاریخ تلنبار می‌شود؟! فیلسوف باید شد تا کشفش نمود. حق، در اثر اشتیاق قدرت‌پرستان به انبار تاریخ پر می‌کشد.

 

خبر ۳

اسلحه و زیتون

دولت لبنان برای تحویل سلاح از "شبه‌نظامیان فلسطینی" به اردوگاه‌های برج‌البراجنه و البص در حومه‌ی صور رفت. توماس باراک فرستاده‌ی ویژه‌ی آمریکا در سوریه البته به ۴۰ هزار نفر از لبنان اشاره داشت که از ایران "حقوق دریافتی" دارند که به نظر او با تحویل اسحله به دولت لبنان باید فکری برای تأمین معاش‌شان کرد و فقط نگفت حالا برو زیتون بکار.

 

نظر دامنه:

مرحوم یاسرعرفات ساف (=سازمان آزادیبخش فلسطین) را تأسیس کرده بود، در آرم شاخه‌ی زیتون گذاشته بود تا با آن نشانه، در اسرائیل نفوذ کند و از راه مذاکره لااقل به یک ذره از خاک فلسطین دست یابد. او و چریک‌هایش در تونس ساکن بودند و راه به فلسطین نداشتند. آری، زیتون و اسلحه، هر کدام وقت دارد. زیتون، مخالفانی دارد؛ هم در اسرائیل، هم در فلسطین، هم میان مداخله‌گران خاورمیانه و ازجمله‌ی آن، آن سوریه‌ و این روسیه!

 

خبر ۴

عقل در کشور همسایه

"امارت اسلامی افغانستان" با تصویب یک قانون، سیاست تازه‌ای به مردم ابلاغ کرده است. عین ماده‌ی قانون: "انتقاد از فرمان‌ها، هدایا، احکام و تصامیم هبت‌الله آخوند‌زاده رهبر امارت افغانستان ممنوع" است.

 

نظر دامنه:

۱. لااقل عقل داشتند برای آقای شیخ "هبت‌الله آخوند‌زاده" القاب و عناوین نیاوُردند.

 

۲. لااقل عقل داشتند ممنوعیت را محدود به "هدیه و حکم و فرمان و تصمیم" کردند.

 

۳. لااقل عقل داشتند فقط لفظ "انتقاد" را درج کردند و نگفتند هر گونه فکر و کار و نیّت نسبت به هبت‌الله آخوند‌زاده رهبر افغانستان مثلاً حرام است و توبیخ دارد.

 

عقل افغانستان، خود، یک نوع تعلیم و برانگیختن است و این امارت اسلامی می‌تواند آن را به همسایگان خود صادر کند. آخه روزگاری "صدور انقلاب" از طرف جمهوری اسلامی ایران باب بود که بساط "بازارروز"ش به‌کلی جمع شد و موقوف!

 

یک مورد خاطره

روزی مرد مصلح و صالح ایران مهندس مهدی بازرگان انتقاد کرده بود صدور انقلاب چه معنی‌یی دارد، مگر انقلاب، بُقچه‌ی حموم و نخود و لوبیا است که آن را بشود صادر کرد. چه فهم و فکر ژرفی داشت آن انسان متقی ایران، که روزگار شاه با مستعار "عبدالله متقی" کتاب می‌نوشت و برای "آزادی" نهضت کرد.

بگذرم. ملت! بمان! - میهن! بخن!

 

 

اعتراف دیرهنگام شیخ ذوالنور

نگارش ۱۳ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ صبح

 

آقای شیخ مجتبی ذوالنور نماینده‌ی قم حرفهایی گفت که نیاز است به او چن پنج حرفی گویم. او گفت عین متن او:

 

"ما بر حل مشکلات زیربنایی کشور تمرکز نکردیم. آیا وقت آن نیست که از لجنه‌های محدودی مثل جلسه‌ی سران قوا خارج شویم و نهادهای رسمی را در حل مشکلاتی کشور به بازی بگیریم و از ظرفیت و توان آن‌ها استفاده کنیم؟ آیا وقت آن نرسیده که فرمایش مقام معظم رهبری که اختیار جلسات سران قوا را فقط در مواقع اضطرار و جایی که قانون نداریم تجویز فرمودند، اجرا کنیم؟ ولی امروز پشت درهای بسته بدون در نظر گرفتن نمایندگان مردم می‌نشینند و تصمیم می‌گیرند و همه‌ی ما داریم هرز می‌چرخیم."

پایان نقل قول

 

چند نکته گویم و برم:

 

۱. این شیخ بالاخره اعتراف کرد دارند "هرز" می‌چرخند، عین پیچ هرز بر مُهره‌ی لق‌.

 

۲. خود این شیخ، لِجنه (=نشست و حلقه‌ی محدود) برگزار می‌کرد؛ زمانی که قم فرمانده‌ی "تیپ امام صادق" بود؛ نزدیک سه دهه. این تیپ مسلحِ مستقر در بلوار غدیر شرقی قم، تیپی‌ست با طلاب اسلحه‌به‌دست و مهیای فرمان. آن زمان‌ها چه خبرها که نبود، وقتی بیت مرحوم منتظری را حمله می‌شد، حتی حسینیه مورد هجوم و اهانت و چندین وحشت‌آفرینی‌های دیگر. لابد این شیخ هرز می‌چرخید! فقط.

 

۳. این شیخ همان است که در داخل مجلس، "برجام" آقایان حسن روحانی و جواد ظریف را آتش زد. درین‌باره نظری نمی‌گذارم. فقط در مکتب اسلام آتش‌زدن قرارداد و پیمان و تعهدنامه، به نظرم نهی شده باشد و دون اخلاق است. بازم آخوندها در بیرون‌افتادن از دین و اخلاق همه را جلوترند و جسورتر.

 

۴. این شیخ عضو "جبهه‌ی پایداری" است، حزبی که از دل آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد برخاست و سپس به مکتب شبیه فکر و تز "ابن تیمیه‌"ی آقای آیت‌الله محمد تقی مصباح یزدی گرائید و جمهوری اسلامی ایران را از انقلاب اسلامی منحرف ساخت همان مصباح که امام خمینی را در مبارزه با شاه فردی "تندرو" تندخو توصیف کرده بود و از نهضت و انقلاب علیه‌ی شاه بریده بود و بعد از درگذشت امام خمینی، در جایی آقاخامنه‌ای وی را به استاد مطهری تشبیه!!! زد که به نظر من اصلاً چنین نیست و تشبیه نادرستی‌ست.

 

۵. گله‌ی این شیخ -که سرباز مرحوم مصباح است- واقعیت دارد. زیرا مجلس را معلوم است کدام شخص این مملکت و آن باند مجهز قم و مشهد و الهیه! "از رأس امور" انداخت. دیگر مجلس "عصاره‌ی فضائل ملت" نیست جناب حجت الاسلام مجتبی ذوالنور؛ زیرا دستچین و دستپخت شورای نگهبانی‌ست که همه‌شون یکسره از جناح راست‌اند و مهره‌چین مخصوص نظام "ولایت مطلقه‌ی فقیه".

 

 

اشاره: از دید من، اسرائیل و آمریکا و روسیه هر سه، همین قدرت و حکومت فعلی ایران را به منافع ملی خود منطبق می‌دانند، تا با سر کار گذاشتن آنان، منطقه را مسلّطانه بدوشند و مزوّرانه برُوبند. تزویر کنار زور و بغل زر.

 

ابتکار "معصومه ابتکار"

نگارش ۱۳ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :
ابراهیم طالبی دامنه دارابی

چاپ شب

خانم معصومه ابتکار ریاست اسبق سازمان محیط‌زیست افشا کرد با آن که "هشدارهای محدودیت منابع آب در دهه‌ی هفتاد" برای مناطق ۲۱ و ۲۲ تهران را اعلان کرده بود، اما آن را گسترش دادند.

نکته‌هایی گویم و گذرم:

اهل فن می‌دانند منطقه‌ی ۲۲ تهران در شمالی‌ترین نقطه‌ی غرب تهران است بالای آزادراه همت تهران کرج.

اهل فن می‌دانند کدام نهاد انقلابی این منطقه را اتراق و تیول اعضای خود کرد، حتی واسه سکونت!

اهل فن می‌دانند آن محل نشست با ۱۰۰‌ متر ژرفا در اعماق زیر کوه در منطقه‌ی ۲۲ را چه نهادی ساخت و نشست سرّی دکتر مسعود پزشکیان با اعضای شورای عالی امنیت ملی در آن اعماق را اسرائیل بمباران کرده بود و تمام ورودی‌های آن را منهدم ساخت و افراد حفاظت بیرون آن، تقریباً تمامی زیر بمباران دو نوع جنگنده‌ی هوایی اف ۲۲ و اف ۳۵ ارتش اسرائیل، جان سپردند.

ابتکار "معصومه ابتکار" این بود آن هشدارها را گفت ولی افراد خاص و نهاد انقلابی خاص گوش به حرف هیج کس نمی‌دهند. این است که باید این نظام را صادر کرد! عطرش آخه مدعی‌اند که جهان را فرا گرفته و همه دارند این رایحه را بو می‌کشند! حتی "راسو" که قدرت دفاعی  قوی‌تر از بمبش، بو است، از نوع اشمئزاز.

 

حالا برو بَتُج، بَتِج

نگارش ۱۴ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :
ابراهیم طالبی دامنه دارابی

چاپ صبح

این، خانم "کایا کالاس" نماینده‌ی عالی اتحادیه‌ی اروپاست که آقای سید عباس عراقچی دیروز ۱۳ شهریور در دوحه‌ی قطر مجبور به دیدارش شد، بلکه "ماشه" به آتش منقل نورَد و سِرخ و داغ نشود تا مثلاً زار بزند مکانیسم بازگشت قطعنامه -که مقاماتی نادان از جمهوری اسلامی ایران آن را "کاغذپاره" تلقی می‌کردند- برای تنببه نظام ایران باز نگردد.

حالا بَتُج، بَتِج (=بِدو بٌدو، بشتاب بشتاب) آقای سید عباس! وزیر ناشی امور خارجه‌ی جمهوری اسلامی ایران که انگار وزیر امور نظامیان ایرانی نه میهن و ملت آن. حتی حرف را هم بلد نیست بزند چه رسد وزیر تحمیلی این کار مهم باشد. وزیر یعنی کِشنده‌ی بار سنگین و وِزر. کجا اینا بار آمدند که قادر باشند بارِ سنگین و سهمگین سیاست خارجی یک مملکت با تمدن را بکِشند! بگذرم. کار را تندروهای راست‌گرا و ناشی‌گری‌های سه دولت سابق، از بیخ خراب کردند، حالا اینا در آخرین ایستگاه دارند زار می‌زنند سوار اتوبوس مذاکره شوند.

عقل، عقل، عقل؛ این متاع کمیاب جمهوری اسلامی ایران. خانم اَشتون کم بود، حالا کالاس طلوع کرد و "بورِل" مسئول قبل غرب، غروب. بچرخید به قول شیخ ذوالنور حزب پایداری به صورت: "هرز" و به تعبیرم: لق.

 

سخنگوی سپاه هستی

یا سخنگوی جمهوری اسلامی ایران؟!

نگارش ۱۴ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ شب

 

آقای "علی‌محمد نائینی" سخنگوی سپاه به نقل از "روز نو" گفت:

 

"یک بخش از جنگ، نبرد ادراکی و روانی است، این نبرد توسط دشمن با حفظ سایه‌ی جنگ بر ایران ادامه دارد... با وجود اینکه ما می دانیم، دشمن توان شروع جنگ جدید ندارد، ولی می‌خواهد کشور را در فضای جنگی همراه با نگرانی و ملتهب نگه دارد و برای حفظ این فضا دائما عملیات روانی انجام می‌دهند... به مردم ایران هم اعلام می‌کنیم؛ نگران نباشند، اگر جنگی اتفاق افتد، دست برتر و قدرت پاسخ پشیمان‌کننده داریم، کشور در امنیت کامل قرار دارد."

 

چند نکته گویم و رد شم:

 

۱. اگر جنگ دوم اسرائیل با ایران به نظر این سخنگو، سایه است، پس چرا تمام تمرکزتان بر ترس از شروع احتمالی آن شده است؟! مردم را خام فرض نکنید جناب سخنگو.

 

۲. ادعا شد اسرائیل فقط دارد عملیات روانی انجام می‌دهد، اما پیش از جنگ ۱۲ روزه‌ی اسرائیل با جمهوری اسلامی ایران نیز، افراد رده‌بالا -که بیشترشان ترور شدند- در سخنان خود بارها اطمینان دادند اسرائیل جرأت و توان حمله به ایران را ندارد، اما ملت دید، دارد و آمد زد و دررفت.

 

۳. می‌گوید این دفعه اسرائیل جنگی دگر با ایران راه اندازد "پاسخ پشیمان‌کننده داریم". اتفاقاً طی یک سال اخیر مقالات و مقامات نظامی و اطلاعاتی و امنیتی حتی سیاسی همین را می‌گفتند، اما همه دیدند اسرائیل آمد ترور کرد، بمب زد، نابود ساخت و راحت رفت.

 

اشاره: برادر علی‌محمد نائینی! بهتر است بدانی ملت از خودت به اسرائیل و ایران شناخت واقع‌بینانه‌تری دارد. این‌همه حرف و سخن را کنار گذارید و مردم با حرفای بدون پشتوانه، در تردید و خوف و محاسبات نادرست نیندازید. شما معلوم کن سخنگوی سپاه هستی یا سخنگوی جمهوری اسلامی ایران؟! که برای همه‌ی امور ایران دخالت می‌کنید.

 

خا اسم ببَر!

گوش قدرت کر است کِه!

نگارش ۱۵ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

چاپ صبح

ایشان "آیت الله علی‌اکبر مسعودی خمینی" است. فقط سه چیز ازو گویم شاید کفایت کند:

 

۱. متولی حرم حضرت معصومه س قم بود، با دیدگاه چپ‌گرایانه" اما آقاخامنه‌ای وی را برکنار و پسرِ "آیت‌الله شهید سید محمدرضا سعیدی" را بر جای او متولی حرم کرد؛ همون حجت‌الاسلام تندرو و راستگرا سیدمحمد سعیدی که نمازجمعه‌ی قم را شاذّ و ناب! می‌‌خوانَد.

 

۲. او از منقدین جناح راست است با آن که عضو جامعه‌ی مدرسین قم است؛ جریانی به‌شدت راستگرا و سیاست‌زده و پشتیبان مطلق نظام "ولایت مطلقه‌ی فقیه" و مقلدان و پیروان محض آقاخامنه‌ای.

 

۳. او در انتخابات اخیر به آقای دکتر مسعود پزشکیان رأی داد و بر افکار و رفتار جناح راست نقد صریح می‌زد.

 

او اینک می‌‌خواهد به روایت این روزنامه‌ی امروز آرمان ملی، از سایه‌ها اسم ببرد. خا ببرد! مگر گوشی هست که به صدای ملت و ندای میهن گوش سپُرَد. او لابد از دخمه‌های آنان خبر دارد! بگذرم و من برم زیر بارون قم؛ البته مصنوعی و با آهنگ "عرشیاس".

ملت! بمان! - میهن! بخن!

رشید با رجزخوانی مخالف بود

نگارش ۱۵ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

چاپ عصر

آقای سید احمد آوایی دزفولی نماینده‌ی سابق دزفول در مورد غلامعلی رشید دزفولی همشهری و رفیق خود، حرف بسیارمهمی زد. گفت او با رجَزخوانی فرماندهان نظامی مخالف بود.

 

یادآوری کنم غلامعلی رشید از نیروهای چپگرا منصورون بود و در مسائل انقلاب هم به جناح راست هیچ تعلقی نداشت و رجز هم هرگز نمی‌خواند. جالب این‌که بعد از برادر محسن رضایی، همه‌چیز داشت مهیا می‌شد که او فرمانده کل سپاه شود اما آقاخامنه‌ای آقای سید یحیی آقارحیم را فرمانده کل سپاه کرد. سردار رشید مخ طراح جنگی- چهره‌ای که مزرعه‌ی مخفی موشکی رگباری را احیا کرده بود- سرانجام توسط اسرائیل در شب اول جنگ ۱۲ روزه، ترور شد. آیا فرماندهان رجزخوان و بلوف به حرف این سردار توانمند ایران گوش خواهند داد؛ گمان نکنم. بگذرم.

 

خاطره و نکته

نگارش ۱۵ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ شب

 

روزی جبهه بین انگشتان شست و اشاره‌ی دست چپم، قرمزی بالا داد. آنقدر آن را خاراندم قرمزجیجیلیک (=شدیداً سرخ) شده بود و کوش می‌کرد. بیش از ۱۵ نفر هر کدام چیزی گفتند.

 

یکی گفت : گال است!

یکی گفت : خال است!

یکی گفت : سالَک است!

یکی گفت : رُطیل زد!

یکی گفت : عقرب رفت!

یکی گفت : گَل گاز گرفت!

یکی گفت : شط‌علی سَپِل زد!

یکی گفت : مادرزادی است! یا اباالفضل!

یکی گفت : برو پایگاه اورژانس خط، بپرس از پزشک!

 

رفتم با تویوتای غذا. آقای پزشک پشت خط تا دید گفت: کنسرو چیتی قارچی خوردی؟ گفتم آری! گفت چند رزمنده را گرفت! بگذرم. کنسرو از ارتش آمده بود با قارچ و گوشت. آمدم سنگر و گفتم مرا با نظرت خودتان گج‌گمراه کردید، نزدیک بود وصی‌ناظر را بگیرم!

 

اینک این خاطره، مرا به خاطره‌ی دلکش از استاد محمدتقی شریعتی پدر زنده‌یاد دکتر علی شریعتی دوخت. شاید گفته شود چطور؟ می‌گم بیا، اینا، این، طور:

 

از آن استاد در ص ۱۲۲ کتاب "از چشمه‌ی کویر" خوانده‌ام که یک تاجر مشهدی در کِشتی نشسته بود. گفت سرم درد می‌کند. آن فرد گفت "من ناخدای کشتی هستم، پزشک نیستم." تاجر خدا را شکر کرد که "اگر [۲۹] ایرانی همراش بودند، فوراً [۲۹] جور اظهار نظر و دارو تجویز می‌کردند". بگذرم.

 

آیا این نظام، ایران را ساخت؟

 

نگارش ۱۶ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ صبح

 

با تمام قطعیت و قاطعیت بگویم: نه، نساخت.

 

نشانم دهید دست کی موبایل ساخت کره و آمریکا نیست!

 

نشانم دهید دست کی ماشین ساخت ایران هست و دلهره ندارد!

 

نشانم دهید دست کی در خونه ظروف ایرانی‌ست و بدان افتخار می‌کند!

 

نشانم دهید دست کی عمامه و عبا ایرانی‌ست و هندی و استرالیایی نزده است!

 

نشانم دهید دست کی تبلت و لپ‌تاپ اگر هست از غرب یا جنوب شرق نیست!

 

نشانم دهید دست کی بالاست بین راهی رفته گیجاسر گیج نشد و راضی برگشت!

 

نشانم دهید دست کی سه کیسه قرص کپسول آمپول نیست عین پلا قورت نمی‌دن!

 

نشانم دهید دست کی پر است که گوید آری وزیر و سران هم محاکمه شدند!

 

نشانم دهید دست کی به دلش است از کاشتن دوربین پلیس در جاهایی چون کمربندی که سرعت زیر پنجاه یا شصت تاست فقط واسه خالی‌کردن جیب مردم!

 

آقای مهندس بهزاد نبوی از چهره‌های مطرح چپ اگر راهبرد مهم برای کشور را "حل مشکلات اقتصادی و سیاست خارجی عقلانی" اعلان کرد، حرف راست زد، اما این نظام گرفتار دست‌کم سه عقب‌ماندگی است:

 

۱. آخوندهای خروس‌جنگی با جهان!

۲. انقلابی‌های بی‌عقل و بی‌خرد و نادان!

۳. آدم‌های حاضر در حکومت که فقط خود را حق، کل جهان را باطل می‌پندارند.

 

روشن سازم جناحین چپ و راست هر دو زمانی به قدرت می‌رسند یادشان رفته است ملت آنان را فرستاد بالا. ولی آنها سه روز بعد نوکر همان منصوب‌ها از سوی حاکمیت یکدست می‌شوند و گویی اصلاً انتخاباتی پیش پای مردم گذاشته نشد که راه نو و سیاست نو و مورد قبول مردم باید راه بیفتد نه فقط حرف ثابت و دائم حاکم و حاکمیت. این نظام، ایران با آن تبار تمدنی را ساخت؟ نخواهد هم ساخت. تغییر. تغییر، تغییر. این است راه قرآن و تعیین سرنوشت مردم به دست خودشان.

 

بگذرم. ملت! بمان! - میهن! بخن!

 

عرب جاهلی رگ می‌زد، خون بمکَد

نگارش ۱۶ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ شب

 

آن دسته مسلمان‌ها که خیلی میل دارند خون مردم را هر بار با بهانه و بی‌بهانه بریزند، بدانند که امام علی -علیه السلام- این کار را ریشه در عرب جاهلی می‌دانستند. عرب جاهلی گاه شتر را رگ می‌زد و از خونش برای رفع عطش و گرسنگی می‌خورْد. برای دریافت اطلاعات بیشتر ر.ک: خطبه‌ی ۲۶ نهج‌البلاغه.

 

آیا این نظام، ایران را ساخت؟

نگارش ۱۶ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ صبح

 

با تمام قطعیت و قاطعیت بگویم: نه، نساخت.

 

نشانم دهید دست کی موبایل ساخت کره و آمریکا نیست!

 

نشانم دهید دست کی ماشین ساخت ایران هست و دلهره ندارد!

 

نشانم دهید دست کی در خونه ظروف ایرانی‌ست و بدان افتخار می‌کند!

 

نشانم دهید دست کی عمامه و عبا ایرانی‌ست و هندی و استرالیایی نزده است!

 

نشانم دهید دست کی تبلت و لپ‌تاپ اگر هست از غرب یا جنوب شرق نیست!

 

نشانم دهید دست کی بالاست بین راهی رفته گیجاسر گیج نشد و راضی برگشت!

 

نشانم دهید دست کی سه کیسه قرص کپسول آمپول نیست عین پلا قورت نمی‌دن!

 

نشانم دهید دست کی پر است که گوید آری وزیر و سران هم محاکمه شدند!

 

نشانم دهید دست کی به دلش است از کاشتن دوربین پلیس در جاهایی چون کمربندی که سرعت زیر پنجاه یا شصت تاست فقط واسه خالی‌کردن جیب مردم!

 

آقای مهندس بهزاد نبوی از چهره‌های مطرح چپ اگر راهبرد مهم برای کشور را "حل مشکلات اقتصادی و سیاست خارجی عقلانی" اعلان کرد، حرف راست زد، اما این نظام گرفتار دست‌کم سه عقب‌ماندگی است:

 

۱. آخوندهای خروس‌جنگی با جهان!

۲. انقلابی‌های بی‌عقل و بی‌خرد و نادان!

۳. آدم‌های حاضر در حکومت که فقط خود را حق، کل جهان را باطل می‌پندارند.

 

روشن سازم جناحین چپ و راست هر دو زمانی به قدرت می‌رسند یادشان رفته است ملت آنان را فرستاد بالا. ولی آنها سه روز بعد نوکر همان منصوب‌ها از سوی حاکمیت یکدست می‌شوند و گویی اصلاً انتخاباتی پیش پای مردم گذاشته نشد که راه نو و سیاست نو و مورد قبول مردم باید راه بیفتد نه فقط حرف ثابت و دائم حاکم و حاکمیت. این نظام، ایران با آن تبار تمدنی را ساخت؟ نخواهد هم ساخت. تغییر. تغییر، تغییر. این است راه قرآن و تعیین سرنوشت مردم به دست خودشان.

 

بگذرم. ملت! بمان! - میهن! بخن!

 

 

این موسی را گزینش رد می‌کند؟!

نگارش ۲۱ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

نقل است شُعیب با موسی قرار بست هر چه رَمه، برّه‌ی سیاه زاییدند، مال موسی شوند. موسی هنگامی که گوسفندان را به قوچ (نر) می‌داد، پارچه‌ی سیاه جلوِ چشم‌شان می‌گرفت. آن سال، همه‌ی برّه‌هاآ سیاه زاییده شدند. و شدند مال موسی. شُعیب سال دیگر قرارداد بست هر چه بره، سفید زاییده شوند، مال موسی. موسی این بار زمانی که گوسفندان را به قوچ (نر) می‌داد، پارچه‌ی سفید رو چشم‌شان می‌گذاشت. برّه‌ها همه، سفید زاییده شدند. و شدند مال موسی. الآن در بخارا همین کار را می‌کنند. موسی ع ۱۰ سال قرار شد، قراریِ شُعیب ع را بکند که به یکی از دو دخترش -که سرِ چاهِ آب، آن دو را، دیده و دل باخت و شِفت و شیفت‌شان شده بود- برسد. برای این مورد ر.ک: ص ۱۲۷ "مقالات راشد" اثر حجت‌الاسلام مرحوم حسینعلی راشد. این موسی را آیا گزینش رد می‌کند؟!

 

عقل امنیتی علی لاریجانی چند فارنهایت است؟!

نگارش ۲۲ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ عصر

 

آقای علی لاریجانی نشان داد هیچ عقل امنیتی درستی ندارد -که شبیه امام‌جمعه‌های مشهور این روزهای ایران- حرف شعاری و عوام‌فریبانه زد. جای او حتی در صداسیما هم زیاد بود -که این سازمان را ارگان یک جناح ساخته بود- چه رسد جای حساسی چون شعام.  او در مورد اسرائیل به سران خاورمیانه نوشت:

 

"حداقل علیه‌ی دیوانگی این رژیم «ستاد عملیات مشترک» تشکیل دهید... برای مسلمانان گرسنه و مظلوم فلسطینی که کاری نکردید، حداقل برای جلوگیری از نابودی خودتان تصمیم مختصری بگیرید."

 

چند ایراد در موضع اش وجود دارد:

 

- وی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران است، خطابش از نظر دیپلماتیک نمی‌تواند به سران خاورمیانه باشد. این طرز حرفش شبیه بالارفتن تندروها از دیوار سفارت عربستان بود که روابط را تخریب و ویران کرده بودند.

 

- وی فکر نکرد ممکن است سران خاورمیانه به او تشَر بزنند و اُشتُلُم دهند خودتان برای غزه و لبنان و سوریه چه توانستید بکنید که همه چیز را در میدان دادید و متواری شدید!

 

- حتی حرفش نسبت به اوضاع آشفته‌ی خاورمیانه حق هم باشد، او نباید وارد توئیت‌بازی شود که چند سال آقای دکتر محمدجواد ظریف اسیر آن بود و امنیت ایران را بازیچه‌ی اسباب‌بازی و بچگی‌های مُفرِط خود کرده بود.

 

- از کجا معلوم آن سران پیام ندهند خود شما چرا جنگ ۱۲روزه را ادامه ندادید! ولی به حماس و حزب‌الله لبنان گفتید ادامه دهید و همه می‌دانیم کار به کجا کشید. جولانِ مطلق مال نیروی هوایی ارتش اسرائیل شد که در خاورمیانه هر آن چه دلش خواست، می‌کند.

 

پایان. در سیاست، لیاقت و ممارست، اصالت دارد تا هر کس هر کجا گماشته نشود که راحت و با بازیگوشی بر میهن خسارت نزند. عقل امنیتی علی لاریجانی! به نظر من، منهای ۹۹ فارنهایت است!

 

تغییر جهان ! بشین سرِ جات

نگارش ۲۳ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ شب

 

روزی دکتر آیت الله بهشتی از جایی در لندن می‌گذشت. تابلویی توجه‌اش را جلب کرد. به سمت مقبره‌ی مارکس. به دوستش گفت بریم سر قبر مارکس. رفتند. نوشته‌ی روی سنگ قبر کارل مارکس بنیانگذار مکتب مارکسیسم توجه‌ی دکتر بهشتی را جلب کرد. مارکس گفته بود این حرفش را در سنگ قبرش حک کنند:

 

"تفسیر جهان مهم نیست! تغییر جهان مهم است."

 

آن حرف مارکس بر شهید بهشتی اثر گذاشت. حالا، حالیا، حرف من چیست؟ همانا، تغییر جهان مهم است، اما شوروی با آن‌همه وسعت و قدرت -که یک بلوک از جهان شده بود و ۷۰ سال عمر کرد- نتوانست و فرو پاشید. عده‌ای از خیالیون جمهوری اسلامی ایران، فکر می‌کنند تغییر جهان شبیه راحتی کندنِ خیار از بوته‌زار است و تکاندن توت از توتستان. بشین سر جای خودت، خودت را تغییر بده و میهن را آباد و پرآب کن و ملت را در تنگنای معیشت و گرانی، گرفتارتر نساز. مگر فراموش شد آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد می‌گفت جهان را می‌خواهم مدیریت کنم! عده‌ای هم تاآخرین حد حمایتش می‌کردند. سرآخر چی ماند از اون؟! فقط هوگو چاوز مونده بود و سلطان هزارچمِ قابوس! فرار دسته‌دسته راستی‌ها از دفتر و دستکش و داستان جفنگ مهدوی‌گرای کاذبش.

 

خاورمیانه و چهار هشدار

نگارش ۲۴ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ صبح

 

به این چهار مواضع در خاورمیانه بنگرید یک لحظه:

 

- دریادار زکی آکتورک سخنگوی وزارت دفاع ترکیه گفت: اسرائیل "حملات بی‌پروای خود را، گسترش خواهد داد."

 

- زیو الکیندیک وزیر اسرائیل گفت: رهبران حماس نباید اجازه داشته باشند در هیچ کجای جهان استراحت کنند ... ما آنها را تعقیب خواهیم کرد.

 

 

- الی کوهن وزیر انرژی و زیرساخت اسرائیل نیز گفت: "هر کسی که وابسته به حماس باشد، نمی‌تواند در هیچ کجای دنیا -از جمله استانبول- راحت بخوابد ... اسرائیل و ایالات متحده کاملا هماهنگ هستند ... ترامپ بزرگترین متحد ما است که ثبات را در منطقه ترویج می‌دهد."

 

- مشرق‌نیوز سایت نزدیک به س.اطلاعات.س با مدیریت آقای ر. دا نیز بلاخره به خطر اسرائیل اذعان نمود، گفت: "پیام علی لاریجانی و هشدار محسن رضایی زنگ خطری است که اگر تبدیل به تحرک و هماهنگی عملی نشود، منطقه را با خطرات فراگیرتری روبه‌رو خواهد کرد."

 

چند نکته بگویم:

 

۱. ترکیه با این سخن دریادار خود حمله‌ی اسرائیل به ترکیه جهت ترور اعضای حماس را تقریباً قطعی فرض کرد. ۲. زیو وزیر اسرائیل با دست گذاشتن روی لفظ استراحت، کوشید میان مردم غزه و اعضای حماس فرق ایجاد که مردم، وسط جنگ گرفتار شدند و رهبران و اعضای حماس در هتل‌ها و مکان‌های امن مانند ترکیه. و مرفه در دوحه، در حال تفریح هستند! ۳. کوهن هم خواست بگوید دست اسرائیل از طریق موساد و نیروی هوایی اسرائیل، به همه‌ی خاورمیانه می‌رسد. ۴. و مشرق‌نیوز نیز در واقع به دوام قدرت و "خطر فراگیر" ارتش اسرائیل اعتراف کرد.

 

البته دوحه هم در اجلاسش، جز چند خط حرف، کاری ازش ساخته نیست. خاورمیانه در اتاق تاریک چین، روس، آمریکا و فرانسه رهبری می‌شود و اسرائیل میدان‌دار آنهاست. جمهوری اسلامی ایران اگر میهن و ملت برایش اهمیت دارد، راهی جز اعلان سیاست خارجی نوین و ساختن کشور و رفتن به سمت اقتصاد ندارد. خاورمیانه روزی را در پیش دارد که آن روز وقتی بیاید- تازه معلوم می‌شود چقدر سیاست، همواره به قول وینستون چرچیل "با چندین دروغ، اسکورت می‌شود".

 

واقع‌گرایی و آرمانگرایی

 

نگارش ۲۴ ، ۶ ، ۱۴۰۴ :

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

چاپ شب

 

آقای مهدی فضائلی -که زمانی خبرگزاری راستگرای "فارس" را می‌چرخاند و در روزنامه‌ی "جام‌جم" سازمان صداسیما نفوذ داشت و چند سالی است در بخش آثار "بیت" و "دفتر" آقاخامنه‌ای مشغول شد- به تندروهای جناح راست هشدار داد: "واقع‌بینی و آرمان‌گرایی همزمان باید مورد توجه قرار گیرد و غفلت از هر کدام باعث تندروی یا تفریط خواهد شد."

 

دو نکته:

 

- واقع‌گرایی پیش‌شرط دارد؛ ترکِ تقلید و رجوع به عقل خویش و عقل جمعی

 

- آرمانگرایی هم پیش شرط دارد؛ ترک حرف؛ رجوع به تشخیص منافع ملی و فداکاری واقعی میهنی و دینی

 

آقای فضائلی این را بداند این هشدارش تا دمِ در کیهان و کاخ نیاوران برسد، ۲۹ جور تبصره و حاشیه می‌خورَد، زیرا این دو جا، آدماش دنبال "منویات" آقاخامنه‌ای هستند، نه تصریحات و تذکراتش. این است که میان واقع‌گرایی و آرمانگرایی در فضای سیاسی و حکومتی ایران، با سیمان و فارووچ پر شده است. یاد کتاب "شورشیان آرمانخواه" افتادم، اثر آقای مازیار بهروز که چریک‌های فدایی خلق ایران را مورد تحلیل و تفسیر قرار داده بود.

 

آیا وزارت خارجه‌ی ایران اختیار دارد؟

نگارش ۲۸ ، ۶ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

آقای سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه‌ی ایران نوشت: "از جانب جمهوری اسلامی ایران، روز گذشته طرحی معقول و قابل‌اجرا را به همتایان اروپایی ارائه دادم تا از وقوع بحرانی غیرضروری و قابل اجتناب در روزهای آینده جلوگیری شود. با این حال، به‌جای آن‌ که به محتوای این طرح پرداخته شود، ایران اکنون با مجموعه‌ای از بهانه‌ها و طفره‌روی‌های آشکار مواجه است؛ از جمله ادعای مضحکی مبنی بر اینکه وزارت امور خارجه، نماینده‌ی تمام ساختار سیاسی کشور نیست... اما او [ایمانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه] و جامعه‌ی جهانی باید بدانند که من از حمایت کامل تمامی ارکان جمهوری اسلامی ایران، از جمله شورای عالی امنیت ملی کشور، برخوردارم."

 

حالا من روی این حرفای آقای سید عباس عراقچی توضیحاتی می‌نویسم. در کشور رواج دارد چند وزیر ایران را رئیس‌جمهور هر دوره‌ی ایران، لزوماً باید با آقاخامنه‌ای ببندد، مانند وزیر اطلاعات، وزیر دفاع، وزیر خارجه، وزیر کشور، حتی شنیده‌ام وزیر ارتباطات و مخابرات. همین نشان می‌دهد وزارت خارجه اختیار از خود ندارد باید با ساختار همواره سازگار باشد. مطّلعینِ مسائل روز به‌خوبی خبر دارند آن سال، بشّار اسد رئیس‌جمهور سوریه را چگونه به ایران آورده بودند که حتی وزیر وقت خارجه‌ی ایران از آن بو نبرده بود و دست به استعفا زده بود. از آنجا که سیاست خارجی ایران در جایی جدا از وزارت خارجه ایران تعیین می‌شود، نقش وزیر امور خارجه ایران صرفاً فن دیپلماتیک و ابتکارات روزمرّه‌ی آن وزارتخانه است، نه تعیین راهبرد و سیاست‌گذاری‌های روابط یا مذاکره و رفع تنش یا جزئیات دیگر. مثل نقد ایران بر ساختار آمریکا که منتقدین برجام می‌گفتند امضای جان کری و حتی باراک‌حسین اوباما ممکن است از سوی کنگره معتبر پنداشته نشود. بگذرم. وزارتخانه‌ی خارجه‌ی ایران از وزیر تا نگهبانِ دمِ درِ ساختمانِ سی تیر آن، همگان کارمند و فرمانبَر حساب می‌آیند، نه سیاستمدار و سیاست‌گذار و منفک از ساختار. اروپا دخالتش در امور ایران، ناشی ازین است نظام بین‌الملل، با ائتلاف قدرت‌ها، دولت‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند تا شکل‌گیری بازیگران منطقه‌ای را بر شالوده‌ی جهانی تطبیق دهند. عقل حکم می‌کند در چنین نظام جهانی زورمحور، که رفع آن، جنگ‌های بزرگ خونین در پی دارد و از ایرانِ به‌تنهایی، چنین جنگی ساخته نیست، میهن و ملت را از فشار خسته‌کننده و فلاکت‌افکن، بیرون نگه داشت و به اقتصاد و روابط با حسب منافع فوری ملت، روی آوُرد و این عقل و روح سازگاری می‌خواهد و برداشت درست از دین و تفکر روی منفعت و مصلحت.

 

عراق هم از یک قرارداد با ایران کنار کشید

نگارش ۲۸ ، ۶ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

عراق یک توافق مهم اقتصادی با ایران را، الغا کرد که به موجب آن گاز ترکمنستان از مسیر ایران به عراق منتقل می‌شد" اما رژیم حاکم بر عراق از خطر "نقض تحریم‌های آمریکا علیه‌ی جمهوری اسلامی ایران" بر منافع کشورش، این قرارداد را کنار گذاشت، زیرا تأیید آمریکا را نیاز داشت. ترامپ در یک تئوری تام هر ترتیباتی اقتصادی را که بتواند به سود ایران بینجامد، در هر جای چهان باشد، تأیید نمی‌کند و حتی آن "کشور خاطیِ" مرتبط با ایران را جریمه می‌کند.

 

دو علت از علل فشار آمریکا بر ایران -به نقل خود آمریکایی‌ها- سیاست خاورمیانه‌ای ایران و تشکیلات "سپاه قدس" است که در کار خاورمیانه بوده است. و آنان در پی رویارویی با این دو پدیده هستند. حکومت در ایران و دولت آقای دکتر مسعود پزشکیان دچار این چالش بزرگ و پیچیده شدند. بگذرم.

 

چاپ شب

انواع ماشه!!

نگارش ۲۹ ، ۶ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

این، حجت‌الاسلام سید محمد سعیدی است، متولّی حرم قم. این تیتر رو عکس هم، از روزنامه‌ی "اطلاعات". سعیدی در خطبه‌ی نمازجمعه‌ی ۲۸ شهریور ۱۴۰۴ قم به نقل این منبع گفت: "ماشه‌ی اول، ماشه‌های بعدی را بیدار می‌کند."

 

این روحانی مشهدی طوری در قم حرف زده است که انگار "مکانیسم ماشه" را نمی‌داند چیچی! هست. از حرفش درمی‌گذرم. به انواع ماشه! می‌پردازم:

 

- ماشه‌ی ۱ ماشه‌داری‌ست، پای کتار و بافور و گاز!

- ماشه‌ی ۲ ماشه‌داری‌ست، پای کباب و تش‌کله و غاز!

- ماشه‌ی ۳ ماشه‌داری‌ست، پای کتاب و عم‌جزء و آیه راز!

- ماشه‌ی ۴ ماشه‌داری‌ست، پای کار و آهن و کوره و بازوی باز!

- ماشه‌ی ۵ ماشه‌داری‌ست، پای کلاس و خانه و بخاری جلو واز!

- ماشه‌ی ۶ ماشه‌داری‌ست، پای کارزار و جنگ و جدل برجام عین ماز!

 

ازین شیش ماشه من سه ماشه‌دار را نوگر کردم: ماشه‌دار آخوند در مکتبخانه را. ماشه‌دار آبدار از دست پدرم را. ماشه‌دار مزه‌دار زیر انگله‌ی کباب جگر و اسبه‌کیک را. حالا مانده ماشه‌دار شیش که از شلپَت ج شدیدتر است. بافور به مافورم نخورده و ماشه‌های این "امام‌جمعه" هم واسم گُنگه. دامنه

 

 

،،،

آدرس عقل را آیا کسی دارد؟!

نگارش ۳۰ ، ۶ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

شگفتی دارد شورای عالی امنیت ملی ۳روز پیش نشست داشت در تأیید و لابد تمجید! توافق قاهره بین سید عباس عراقچی و گروسی آژانس اتمی. دیروز اَعی‌باز نشست داشت در رد آن توافق! سه روز نشد حرف عوض شد! پس از این‌همه مدت از جنگ در غزه، تازه رسیدند به این اطلاعیه:

 

این شورا... "در مورد ماجراجویی‌های" اسرائیل بحث کرد.. "و تاکید بر این مهم شد که سیاست جمهوری اسلامی ایران در شرایط فعلی همکاری هرچه بیشتر برای ایجاد صلح و ثبات در منطقه خواهد بود... به وزارت خارجه مأموریت داده شد... برای حفظ منافع ملی کشور به رایزنی‌های خود ادامه دهد."

 

آخه! آقای علی لاریجانی که شد دبیر شورای عالی امنیت ملی، مگر از عقل امنیتی برخوردار است! او اگر عقل سیاسی داشت مجلس را و سازمان صداسیما را به این روز نمی‌انداخت. ۳روزه رنگ پس داد. بگذرم! آدرس عقل را آیا کسی دارد؟!

 

برم سرِ اصل مطلب. این دو عکس دو روزنامه‌ی "اسرار" و "بیان ملی" است. هر دو آبشخور واحد دارند، زمانی در راه مرحوم آقای محمدرضا راه‌چمنی بود نماینده‌ی چند دوره‌ی مردم سبزوار در مجلس. هر کدام ازین دو روزنامه ۸ تیتر دارد، جمعا" ۱۶ تیتر. من سه تیتر را درین متنم مد نظر دارم. آقای پزشکیان آن بالای اسرار گفت "سازندگان نظنز مهمتر از آن را می‌سازند" این یعنی اعتراف به این که اسرائیل و بی۲ های آمریکا اتم نطنز را منهدم کردند. دومی خبر وزیر علوم در بیان ملی از هجرت ۱۲۰۰۰ پژوهشگر از کشور. سومی آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد قطعنامه را "کاغذپاره" خوانده بود و تحریم را "نمنه‌دی"! آدرس عقل را آیا کسی دارد؟!

 

آقای علی لاریجانی سرِ عقل بیا!

نگارش شب ۱ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

آقای علی لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ج.ا.ایران امروز در "ایکس" نوشت: "این دروغ است که ایران مذاکره نمی‌کند. ما در حال مذاکره بودیم که به ما حمله‌ی نظامی کردید. اگر پیشنهاد عاقلانه و عادلانه‌ای ارائه شود که منافع ایران را حفظ کند، می‌پذیریم."

 

این آقای علی لاریجانی -که خود را عقل کل و قلدور فکر فلسفی! می‌پندارد- خیال می‌کند مذاکره یعنی رفتن سرِ میز هر چه دلت خواست از طرف بگیری و چیزی ندهی. شاگرد آقای حدادعادل بیش نیستی که تز دکتری‌ات را نمره داد. او چی بلد بود که به توی یکی داده باشد. آری، ایران داشت مذاکره می‌کرد، اما سخنان ۱۴ خرداد ۱۴۰۴ آقاخامنه‌ای در مرقد -که سران آمریکا را "بی‌ادب" = "بی‌تدبیر" خطاب کرد مسیر را دگرگون کرد. آن روز در مرقد، گفت:

 

"به شما چه؟ شما امکانات اتمی دارید، بمب اتم دارید، ویرانگری شدید دنیا در اختیار شما است، به شما چه که ملّت ایران غنی‌سازی داشته باشد یا نداشته باشد، صنعت هسته‌ای داشته باشد یا نداشته باشد؟ [ملّت ایران] یک ملّتی است که اختیارش دست خودش است؛ به شما ربطی ندارد؛ شما چه‌کاره‌اید؟ شما از چه موضع حقوقی‌ای این حرفها را میزنید؟ این مطلب ما است"

 

همین، اولتیماتوم سنگین آقاخامنه‌ای مسیر را به کلی دگرگون کرد و نشان داد دولت پزشکیان، دفتردار نظام است، نه پریذیدنت ایران. تمام نشست‌ها با ویتکاف نماینده‌ی ترامپ در عمان و رُم یک عبث و لاعبه بیش نبود. زیرا چندی پیش از آن در ۱۹ بهمن ۱۴۰۳ خود آقاخامنه‌ای در دیدار فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش گفته بود: "مذاکره با آمریکا هوشمندانه، عاقلانه و شرافتمندانه نیست" اما با این که آن تاریخ گفت شرافتمندانه نیست ولی دولت پزشکیان، فرستاده شد سر میز مذاکره. ضایع ازین زیادتر؟! مذاکره کسی می‌رود که اختیار داشته باشد. آنان هم فهمیدند پزشکیان در ساختار، هیچ قدرتی ندارد و این پست پس از مرحوم اکبر رفسنجانی مسلوب‌الاختیاری بیش نیست. و ۹ روز پس از سخنرانی مرقد، جنگ اسرائیل با ایران، با فروپاشی نظام فاسد بشار اسد و تاراندن چند هزار نیروی مستشاری نظامی حکومت ایران، در ۲۳ خرداد استارت خورد و فضای ایران را به این روزا رساند. حالا آقای علی لاریجانی سر عقل بیا! لغت‌باز نشو مانند حداد که پاچنار وی بیش نیستی. مذاکره‌ی عاقلانه که می‌گی چه صیغه‌ایه؟! جمع مکسّر؟! یا رباعی مجرد؟! و نه ثلاثی مزید؟! زیاد بازی می‌کنی با لغات. مملکت با لغات و توئیت‌بازها اداره نمی‌شود. به فکر تغییر باشید و تسلیم رأی و خواست اکثریت مردم.

 

پل در جبهه بدون حضور سران نظام افتتاح می‌شد!

نگارش صبح ۲ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

دیروز دوست فرهیخته‌ی من از پل جبهه‌ها گفت؛ در حساب "وضعیت" واتس‌آپ خود. پل‌های شناوری که بدون حضور سران نظام، افتتاح می‌شد و رزمندگان از آن عبور می‌کردند تا بر لشگر صدام، فائق آیند. به او گفتم بلی؛ چُنین بود. جبهه، پل‌ها را بدون سران می‌رفتیم. سران ولی حالا، خود ملت را پل خود کردند در عوض. ملت ولی، عوض‌شان می‌کند وقتش که رِسَد با رَصد. خواسته بودم امروز ستون روزم را درین‌زمینه پیش ببرم که صبح سروقتِ مطبوعات که رفتم، دیدم سخنان آقاخامنه‌ای را تیتر کردند. ذهنم تیرت شد چه بنویسم. که این فکر دستم داد. ابتدا سه فراز سخن آقاخامنه‌ای که برگزیدم، و از بسط مبحث پل، گذر کردم:

 

- "حالا اینها آمدند تأسیسات فلان جا و فلان جا را بمباران کردند. مسئله این است. این علم است، علم از بین رفتنی نیست، علم با بمب و با تهدید و با این چیزها از بین نمیرود، این وجود دارد"

 

- "حالا این بابا، طرف آمریکایی، پا را در یک کفش کرده که ایران باید غنی‌سازی نداشته باشد... یعنی چه؟"

 

- "مذاکره با آمریکا بن‌بست محض = ضرر محض است."

 

این سه سخن از آقاخامنه‌ای که من در مطبوعات امروز ۲ ، ۷ ، ۱۴۰۴ خواندم، ذهنم سه معنی برای آن یافت: سخن ۱ معنی‌اش این است، تمام تأسیسات هسته‌ای در چهار جای خُنداب اراک، نطنز کاشان، فردوی قم و سایت اصفهان توسط شش بمب‌افکن‌های بی‌۲ آمریکا و شلیک زیردریایی و هواپیماهایی اف ۲۲ و اف ۳۵ اسرائیل نابود شد که ترامپ به آن خلبانان بی‌۲۲ آمریکا لقب "تام کروز" -هنرپیشه‌ی مشهورشان- داد. سخن ۲ "این بابا" یعنی ترامپ. ضرب‌المثل "پا در یک کفش کرده" یعنی پافشاری و لجبازی. من با آغاز سال ۲۰۲۵ متنی نوشته بودم که ترامپ، لج ترامپی دارد و سال ۲۰۲۵ سال لج او با ایران است. چون سند امنیت ملی آمریکا آمده بود نظام جمهوری اسلامی ایران در ۲۰۲۵ باید از خاورمیانه برداشته شود. او لج کرده که ایران هرگز نباید هسته‌ای داشته باشد، چه فن‌اش، چه اسلحه‌اش. سخن ۳ هم یعنی، مذاکره نه. که جایش لابد مقابله است، زیرا مبادله و مرابطه، زمانیه که از درِ مذاکره فقط می‌شود واردش شد. این‌که ملت چه می‌خواهد، باید از خود ملت، پرس‌وجو کرد و قانون اساسی هم آن را از پیش به عنوان رفتاری مدنی و شرعی تصریح کرده است؛ همه‌پرسی یا همان رفراندم. اگر این نشد، میهن و ملت در معرض همین سیاست اعلامی است، خطر است یا ایمنی و امنیت و معیشت، آن بماند به زمانش. ختم این مبحث.

 

آری، پل در جبهه، بدون حضور سران نظام افتتاح می‌شد! و اما حالا ملت، پل سران شد. البته آقاخامنه‌ای در جنگ، یک رزمنده بود و امام خمینی برای حفظش، منعش کرده بود دیگر نرود و یا کمتر روَد. برای مرحوم رفسنجانی هم نذر گوسفن کرده بود وقتی به دست فُرقان ترور شده بود. رفسنجانی البته فرمانده جنگ شده بود، یعنی با حضور امام، او نفر دوم بود در ایران. بعد در صدارتش آنقدر یک‌دنده شده بود و خودمحور، به او لقب "اکبرشاه" داده بود، چپ!

زیان‌رساندن هم‌اکنونِ طیف راست به آقاخامنه‌ای

 

نگارش عصر ۲ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

طرفداران طیف راست با هدف مصادره‌به‌مطلوب، روی جمله‌ای دیشب آقاخامنه‌ای خیز خُردسالانه‌ای برداشته‌اند، غافل از آن، که این کارشان به زیان آقاخامنه‌ای تمام می‌شود. خِرَد شما کجا رفت جناح راست کشور؟ جمله مربوط است به افشای یک جلسه‌ی خصوصی احتمالا" با حجت‌الاسلام آقای حسن روحانی و تیم مذاکره‌کننده‌ی آن دولت، که به برجام ختم شده بود. این حرف:

 

 "البته من همان‌زمان به مسئولان گفتم ۱۰ سال، طولانی و به اندازه‌ی یک عُمر است؛ چرا آن را قبول می‌کنید. قرار شد قبول نکنند اما قبول کردند"

پایان نقل قول

 

 

چرا زیان؟ می‌گویم. اول پردازش جمله، دوم بررسی جمله:

 

- اول پردازش این سخن آقاخامنه‌ای: ۱. تعهد ۱۰ساله‌ی هسته‌ای ایران به ۵ + ۱ را "طولانی" و به حد "یک عُمر" دانست. ۲. با چرای تأکیدی و نهی‌گونه، به آنان رسانید که قبول نکنید. ۳. حتی تیم و دولت حسن روحانی قول دادند یعنی "قرار شد قبول نکنند". ۴. ولی در ادامه تصریحا" و با قید تعجبِ "اما" و جمله‌ی حذَر، گفت: "اما قبول کردند".

 

- دوم بررسی آن، اینک زیان این جمله چی هست؟: ۱. وقتی علم داشت به این‌همه عیب و مخاطره و ضرر برجام و مدت ۱۰ سال اجرای آن، جامعه می‌پرسد چرا پس با اختیارات قانون اساسی جلوِ آنان را نگرفت، زیرا مملکت جای آزمون و خطا و موش آزمایشگاه که نیست. ۲. رهبریت جوامع در ذاتش یعنی هم هدایت یک کشور بر حسب اختیارات قانون اساسی آن کشور و هم نظارت بر کار دولت برای حفظ حقوق میهن و ملتش. پس نمی‌شود وقتی آنان قبول نکردند، جلوی‌شان را نگرفت. اگر واقعاً علم به زیان برجام در همان زمان داشت، باید مانع می‌شد. ۳. به حرکت دولت حسن روحانی "نرمش قهرمانانه" لقب داد که با این نقل جدید، در تصادم است. ۴. به روند پیاده‌شدن برجام توسط نظام اجازه داد حتی نقل می‌کنند امضا کرد مسیر روند را. پس از اول نمی‌بایست اجازه می‌داد چون با افشای این جلسه، معلوم ساخت مخالف برجام، آن‌هم به طولٌ مدت ۱۰ سال آن هم برای اجرا و تعهد، معترض بود.

 

بنابرین؛ جناح راست -که در سنگر ضد برجام محکم ایستاده است- اینک با خیز خبری و جولان با این جمله‌ی افشاگرانه‌ی آقاخامنه‌ای، دارد زیان وارد می‌کند. به قول زنده‌یاد دکتر علی شریعتی "بدترین حمله، بد دفاع کردن است". اقلا" عقل کار بزنید با این کار سبُک خود، زیان به آقاخامنه‌ای نرسانید، چون این جمله به نفعش تمام نشد. زیرا نظارت و مدیریت کشور قانونا" و مسئولا" دست اوست.

 

گذرخان قم شبیه ناصرخسرو تهرون

 

خاطره؛ نوشته‌ی نو از من: ایشون، رزمنده‌ی جنگ در دهه‌ی شصت است، ساکن قم. نونوایی بربری دیدمش. اینم عکسش. داشتم نونم را روی توری کُنج، خنک می‌کردم و سُس سوخته‌اش را با فِرچه، پاک. گفت دهه‌ی ۶۰ جبهه در سنگرهای عراق چمدون‌ چمدون دینار بود که در هر تک و ضد پاتک به سربازان و بعثیان می‌دادند. رزمنده‌هایی از ایران چمدان را که می‌دیدند دینار را غنیمت می‌گرفتند و بعد می‌آوردند گذرخان -جایی شبیه ناصرخسرو تهرون- چنچ می کردند. دینار را می‌دادند، پول ایران می‌ستاندند. حرفش کجاش اهمیت دارد؟! خا می‌گم الآن. دینار پای ریال ایران لنگ می‌زد. اما حالا دینار ریال ایران را حتی پول حساب نمی‌کند تا چنچ. چرا؟ برید از سران جمهوری اسلامی ایران بپرسین. خانمم برای کربلای اربعین امسال -که بار هفدهمش بود- ۱۵ میلیون تومان داد فکر می‌کنید چند کاغذ دینار عراق گرفت؟! نگویم، وحشت می‌کنید! این است آثار سیاست خاورمیانه‌ای نظام آخوندهای ایران. خدایا خِرَد را روزی ایران کن و خردمندان را در آن ازدیاد. دامنه. ۳ مهر ۱۴۰۴ والسلام.

به مناسبت هفته "دفاع مقدس" تحریر کردم

 

خاورمیانه؛ ۲۷ ملت مختلف با ۱۱۰ گروه قومی!

 

نگارش شب ۴ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

تام باراک اخیراً حرف‌هایی زده که این‌روزها خواندن چنین ایده‌ها و سازوبرگ‌ها، در تحلیل و تسلط اهل فن بر مسائل روز ایران و جهان، بسیار اهمیت دارد. به عنوان یک فرد حساس به مسائل روز، از خوانندگان می‌خواهم حرف این فرد را، چند بار بخوانند حتی ذخیره کنند و بر روی آن تفکر کنند. تکان‌دهنده است. او گفت:

 

"کشورهای منطقه‌ی خاورمیانه توسط بریتانیایی‌ها و فرانسوی‌ها در سال ۱۹۱۶ ایجاد شده‌اند... خاورمیانه‌ای وجود ندارد. در این منطقه، قبایل و روستاها وجود دارند... در خاورمیانه، کشور نداریم، روستاها و قبایل داریم... بریتانیا و فرانسه خطوط مستقیمی در سراسر امپراتوری عثمانی کشیدند تا کشورهای مدرن خاورمیانه را ایجاد کنند، اما خاورمیانه به این شکل کار نمی‌کند... خاورمیانه با فرد، خانواده، روستا، سپس قبیله، جامعه، دین شروع می‌شود و در نهایت ملت... چرا خاورمیانه را توهم می‌نامم؟ [زیرا] غیرممکن است انتظار داشته باشیم ۲۷ ملت مختلف که ۱۱۰ گروه قومی مختلف دارند، با مفاهیم سیاسی، همسو شوند... مردم کشورهای خاورمیانه فقط به این فکر هستند که "زندگی خود و فرزندانشان را بهتر کنند."

 

او سفیر آمریکا در ترکیه و نماینده‌ی ویژه ترامپ در امور سوریه است. بگذرم. فقط این را می‌دانم تیم ترامپ روی خاورمیانه برنامه‌ی نامرئی دارند. مثلاً تمام ژنرال‌های ارتش آمریکا در همه جای جهان برای یک نشست فوری و اضطراری، به آمریکا فرا خوانده شدند.

 

روزگاری دکتر شادروان محمود حسابی -عکس‌نوشته‌ی بالا- گفته بود "جهان سوم جایی است که هر کس بخواهد مملکتش را آباد کند، خانه‌اش خراب می‌شود و هر کس بخواهد خانه‌اش را آباد کند، باید در ویرانی مملکتش بکوشد"! عکس‌نوشته‌ی بالا

 

البته من سال‌ها فکر می‌کردم این جمله‌ی مشهور، از دکتر محمدحسین پاپلی یزدی جغرافی‌دان ایران و استاد مطرح دانشگاه فردوسی مشهد است. اما بعدها متوجه شدم، مرحوم حسابی آن را انشاء نموده است.

 

پیام تسلیت‌ها در ایران؛ تابلو و منبع اطلاعات و تفکر

 

نگارش شب ۷ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

همسر آقاسیستانی مرجع تقلید دیروز ۶ ، ۷ ، ۱۴۰۴ در نجف درگذشت که از "خاندانی اهل علم و روحانی و از نواده‌های مرحوم سید مجدد شیرازی بود. دو پیام متفاوت از درگذشت آن بانو.

 

- ۱ متن تسلیت آقاخامنه‌ای بر اساس "ایلنا"

 

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم

حضرت آیت‌الله آقای حاج سیّدعلی سیستانی (دامت برکاته)

درگذشت همسر مکرّمه‌ی آن جناب را تسلیت عرض میکنم و رحمت و مغفرت الهی را برای ایشان مسئلت مینمایم. سیّدعلی خامنه‌ای ۷ مهر ۱۴۰۴ پایان نقل قول

 

 

- ۲ متن تسلیت آقای خاتمی بر اساس "نواندیش"

 

بسم الله الرحمن الرحیم

مرجع عظیم الشان حضرت آیت الله العظمی حاج سید علی سیستانی مدظله العالی

درگذشت بانوی بزرگوار و با فضلیت سرکار همسر گرانقدرتان را صمیمانه به حضرت مستطاب عالی و همه بستگان داغدار تسلیت می‌گویم و از پیشگاه حضرت حق جل و علا برای آن فقیده سعیده آمرزش و رحمت الهی و برای بازماندگان معزز صبر و سلامتی و اجر مسألت می‌کنم و از خداوند منان میخواهم که سایه‌ی بلندپایه حضرت‌عالی را که افتخار اسلام و تشییع هستید مستدام و وجود مبارکتان را که منشاء خیر و برکت برای اسلام و مسلمانان و آزادگان جهان بوده است در پناه خود محفوظ بدارد. ۱۴۰۴/۷/۷ ارادتمند. سید محمد خاتمی. پایان نقل قول.

 

،،

سلام جناب حاج علی چلویی

به این متنت همین الآن پاسخ می‌دهم رخف. 👇

 

اطلاعیه‌ی مدیر مدرسه فکرت

جناب آقای حاج علی چلویی سلام

در مورد پیشنهادات به جناب حجت‌الاسلام آقای شیخ احمد باقریان برای خروج از مدرسه فکرت، باید عرض کنم محضر آن رخف که این حرفت مانند آن می‌مانَد که عرب به پیامبر اکرم ص بگوید سلمان -سلام‌الله- را چرا به جمع عرب‌ها راه دادی؟! نه فقط راه داد، حتی سلمان -سلام‌الله- را آن حضرت از اهل‌بیت -علیهم‌السلام- کرد. این مثال را زدم تا استدلالت را فرو بریزم. از سوی دیگر، مدرسه فکرت اگر مختص روستای داراب‌کلا بود، اسمش می‌شد "مدرسه فکرت داراب‌کلا". اما من چنین قیدی در تأسیس این مدرسه نیاوردم. این صحن، شامل داراب‌کلا هست تا اوسا و مُرسم و سرتا. و از نکا هست تا بهشهر و گرگان و شهر مشهد همه‌ی ماها. و از آنجا هست تا اسفراین و مرند و اصفهان و تهران و قم و کرج و بابل و قزوین و حتی تا ممَسنی استان فارس و شهر آبادان و تمام جاهای ایران، حتی اکوادور و آلمان. اگر برشمارم شهرها را این متنم از هفتاد کف دست می‌گذرد. استاد باقریان را من دعوت کردم، خودش، دو بار ازین صحن رفت، دفعه‌ی آخر بدون دخالت من، به اصرار چند عضو این صحن، حاضر به حضور شد و این بار، محکم و مؤثرتر از قبل، می‌مانَد. به‌هرحال، درخت که میوه داشته باشد، سنگ و کپِّل می‌خورَد. این شیخ مجتهد در جمع صحن، ثمر دارد و ثمر می‌دهد. سنگ هم بخورَد، خا بخورد. سرِ نبی اکرم ص در طائف، خاکروبه ریختند، اما دست از ابلاغ بر نداشت. داخل همین متن از استاد باقریان می‌خواهم صحن بمانَد، زیرا مؤثر است و درخت پرثمر. پیشنهادت جناب حاج علی چلویی با چارچوب دینی و اخلاقی جور نیست. جبهه را هم، تمام ملت و مذاهب و گرایش‌ها پیش بردند، در مدرسه‌های ایران گاه از همه‌ی قبایل و شهرها و مذهب‌ها درس می‌خواندند، مانند دبیرستان البرز تهران و مدرسه رفاه تهران و مدرسه فیضیه قم و مدرسه‌ی پریزاد و مدرسه‌ی دو درب مشهد.

۸ ، ۷ ، ۱۴۰۴ سه شنبه

مدیر مدرسه فکرت

ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

روزنامه جوان به سعید جلیلی چرا تاخت؟!

نگارش صبح ۹ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی
نظر روزنامه‌ی جناح راستی "جوان" (وابسته به سپاه) در مورد این روزای آقای سعید جلیلی و برخی از نمایندگان پیرو او در طیف راست مجلس. عین نقل قول در زیر:

 

- "آقای جلیلی، در ذیل نیروهای انقلاب تعریف می‌شود. با این حال او نسبت روشنی با انسجام ملی ندارد. تلاش او برای تفهیم اتهامات به روحانی و برجامی‌ها چه حاصلی برای مردم در این نقطه زمانی و مکانی دارد، جز اثبات خودش دنباله‌رُوهای او در مجلس ویدئو می‌پراکنند که برجام را به رهبری تحمیل کردند، اما، چون «آیت‌الله خامنه‌ای شاه و دیکتاتور نیست، پذیرفته است»! با آنکه رهبری بارها از زحمات رئیس‌جمهور تقدیر کردند و در دیدار هفته دولت امسال گفتند که «این زحمات باید قدرشناسی شود»، می‌گویند «مردم در انتخاب پزشکیان اشتباه کردند»! در انتخاب شما به عنوان نماینده مجلس چطور؟ عین حق و عدالت و درستی را انتخاب کردند و جز این هرچه بود، باز اشتباه بود؟! این مقایسه‌ها و تحلیل‌ها، نهایت بی‌شرمی است. آن دیگری از همین دسته در مجلس می‌گوید «من ضبط‌صوت رهبری نیستم». تو کی هستی که چنین شئ‌ای یا چیزی باشی یا نباشی؟! چگونه خودت را با هر نسبتی با آن جایگاه مقایسه می‌کنی؟! کسانی که اگر بخشی از مردم حزب‌اللهی به آنان توجه کردند و رأی دادند، به دلیل انتساب خودشان به آن جایگاه بود، حالا ادعای آزادمنشی و استقلال سیاسی می‌کنند. این چیزها فضای سیاسی کشور را نه‌فقط از انسجام خارج کرده است که آن را به ابتذال کشانده است."

 

توضیحاتی هم من بیفزایم: این چند روزی بارها از سوی افرادی از جناح راست و یا هم‌راستا با تفکر این طیف، برجام به عنوان برنامه‌ای زیانبار مورد نقد قرار گرفت. حتی در برخی نوشته‌ها از "تقصیرکاران" سخن به میان آوُرده شد و نیز این‌که آقاخامنه‌ای از افشای جلسه‌ای سخن گفت که خلاصه‌اش این بود از زیان برجام مطلع بود و به دست‌اندرکاران آن گفت و آنان قبول کردند ولی کار خودشان را عملی کردند که در من در پاسخ می‌گفتم وقتی علم به این زیان و سرشت برجام وجود داشت، چرا به عنوان یک کار خطرناک و زیانبار، مانع نشد که اینک وقتی سرنوشت برجام این شد، بشود آن را میان مردم مطرح نمود، این کار چو سود؟! به نقد من هم درین صحن، نقد و ایراد وارد شد که نقد و نظر البته امر بدیهی و طبیعی و عقلی است. حالا خود درون جناح راست، بر سر افراطی‌گری درین ماجرا، غوغا بپا خاست که روزنامه‌ی "جوان" در بالا به آقای سعید جلیلی و پیروانش این‌گونه تاخت.

 

دو حرکت مشکوک در خاورمیانه

نگارش شب ۹ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

دو حرکت در خاورمیانه، از دیروز به این ور مشکوک به نظر می‌رسد:

 

- یکم پرواز هواپیماهای تانکر سوخت‌رسان ارتش آمریکا به سمت کشور قطر.

 

- دومی صدور "فرمان اجرایی" ترامپ که "اگر به قطر حمله شود، آمریکا باید «تمام اقدامات قانونی و مقتضی شامل اقدامات دیپلماتیک، اقتصادی و در صورت نیاز نظامی را برای دفاع از منافع آمریکا و کشور قطر اتخاذ کند."

 

نظر من: فرمان ترامپ علامت این است در صورت جنگ دوم اسرائیل با ایران، قطر خاک آمریکا محسوب می‌شود. و این یعنی قرارگاه جنگ در قطر است که بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در خاورمیانه است. اضافه کنم امروز در شهری بودم، که چندین مرحله غرّش عبور هواپیماها در ساعات متوالی را شاهد بودم. اما ارزیابی دقیقی از آن پیدا نکرده‌ام.

 

رد مذاکره = تشدید مخاطره

نگارش شب ۱۰ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی
امروز یک پهپاد تریتون ارتش آمریکا از الظفره‌ی امارات بر فراز خلیج فارس -مسیر مشخص در عکس- دست به جمع‌آوری اطلاعات در مورد ایران زد. تریتون قدرت پرواز به مدت طولانی را دارد و ارتش آمریکا ارزیابی خود را بر پایه‌ی اعتماد به این تریتون انجام می‌دهد.

تحلیل نظری من: ۱. این حرکت نظامی، فقط جنبه‌ی جمع‌آوری ندارد. ۲. ممکن است دستاویزی باشد تا سپاه -که در یک تفکیک کار خلیج فارس بر عهده‌ی اوست و مکُران بر عهده‌ی ارتش- به واکنش دست بزند. ۳. ممکن است نوعی عملیات فریب باشد تا تست شود. ۴. رد مذاکره در ازای تشدید مخاطره، این احتمالات را هم وارد حریم جغرافیایی و فضای روانی جامعه کرده است. ۵. لج ترامپی در ۲۰۲۵ روی ایران در حال پیاده‌شدن است و احتمال فروکش‌کردن آن، بسیار، بسیار، پایین است.

۲۰۰ فروند هواپیمای جنگنده

نگارش شب ۱۱ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

این که آمریکا این روزا از سراسر جهان تا ۲۰۰ فروند هواپیمای جنگنده با ۱۵ سوخت‌رسان هوایی ارتشش را وارد منطقه و قطر کند، نشانه‌هایی در خود بر جای می‌گذارد. تجهیزاتی تااین‌مقدار هجومی، حاکی از وسعت وخامت است، که خود وزیر دفاع کابینه‌ی پزشکیان آقای "امیر سرتیپ عزیز نصیرزاده" در واکنشش گفت: "مردم حواسشان به جنگ روانی دشمن باشد، اگر هم جنگی به ما تحمیل شد وظیفه‌ی ما نظامیان این است که دفاع کنیم." فعلاً من فقط دارم لج ترامپی را رصد می‌کنم. بگذرم.

 

تابوت فقیران

 

نگارش صبح ۱۳ ، ۷ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی

در کتاب "مرگ آن گاه که بیاید" اثر آقای کریم فیضی سرگذشت دویست نفر از مشاهیر جهان ۱۰۰ نفر از جهان و ۱۰۰ نفر از ایران در قالب داستان آمد. من چند سال پیش آن را خواندم. ص ۲۰۳ آن از ویکتور هوگو نویسنده‌ی مشهور کتاب "بینوایان" سخن گفت. هوگو گفته بود، یعنی وصیت کرده بود:

 

- "بسیار مایلم تابوت من با تابوت فقیران، به گورستان عمومی شهر حمل شود."

 

این شخصیت جهانی می‌گفت "من به خداوند ایمان کامل دارم" اما اعتقاد داشت -از دعا و مغفرت‌خواهی اصحاب کلیسا رضایتی ندارم و ابراز تنفُّر می‌نمایم." وقتی این شخصیت را با این تزهایی نابش با کسانی در ایران مقایسه می‌کنم، می‌بینم چقدر برای جای دفن و مراسم خاص و ریخت و پاشِ افراد داخل در حکومت، دست و پا می‌کنند و شرَف فرد را در اَشرافیت جای دفن و کفن می‌گیرند. تقدسات در جای خود بسیار مهم و محدود است، اما پیروان قدرت، همتی جزین ندارند افراد را بی‌جهت بزرگ و مشهور و مقدس جلوه دهند. شهرت آنان حتی از شهرشان عبور نکرد، چه رسد به جهان. از هوگو هم نمی‌آموزند آن هوسرانان قدرت! آن کسانی که مردم را به آخرت دعوت و وعدَت می‌دهند، ولی خودشان را در آخور بند کرده‌اند!

لااقل قیمت لوبیا چیتی را هم
برن روی منبر تلویزیون به مردم بگویند کیلویی چند شده!

نگارش شب ۱۳ ، ۷ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی
آقای "حجت‌الاسلام علی محمدی‌سیرت مسئول نمایندگی ولی‌فقیه در نیروی قدس سپاه" گفت: "انقلاب اسلامی و جبهه‌ی مقاومت در ۴۸ سال گذشته راه خود را با قدرت پیموده‌اند و در آینده نیز با صلابت به پیش خواهند رفت"

این شیخ شاغل در سپاه قدس لااقل دو چیز دیگر را هم به ملت بگوید: ۱. درین ۴۸ سال کدام کشور خاورمیانه را توانستند مانند خودشان کنند؟! کدام دولت عربی را توانستند توسط مردم خودشان، واژگون کنند؟! نگاه کنند خاورمیانه را ببیند برای جمهوری اسلامی ایران چی مانده است! و مردم ایران را هم ببینند که در معیشت چه دردسرهایی دارند می‌کشند. واقعاً شرم‌آور است این‌جور حرف آن هم نزد این ملت در رنج و زجر. ۲. جولان‌‌دادن با این طور سخن، نه نون برای مردم می‌شود، و نه آب و آجر. حیا که ندارند، برند قیمت لوبیا چیتی را هم روی منبر تلویزیون‌شان به مردم بگویند کیلویی چند شد! یک سایت ایران، امروز گزارش داد قیمت یک کیلوی آن از ۶۵۵ هزار تومان عبور کرد. مردم را با افکار پوسیده به حلقوم خطر هُل می‌دهند، موقع جنگ هم که می‌شود، به پَستو می‌روند.

 

برنج، قاطی! مردم، عاصی!

حکومت مشغول خود و خاورمیانه است، همطی!!

 

نگارش شب ۱۴ ، ۷ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

مدیر جهاد مازندران - اسمش را نمی‌دانم- خبر داد "۱۱۵ پرونده‌ی تخلف تعزیراتی به ارزش ۱۱۴ میلیارد تومان برای شالی‌کوبی‌های مازندران و ۲۲ پرونده تخلف تخلیط برنج در مازندران" تشکیل شد.

 

پایان نقل قول

 

 

تاکنون در ایران معلوم شد اجناس خوب با اجناس ناجور درهم (به قول این دولتمرد: تخلیط) می‌شود. برمی‌شمارم:

 

 

۱. درهم‌کردن سیب‌زمینی با خاک

 

۲. درهم‌کردن قند با قنده‌خاک

 

۳. درهم‌کردن عسل با مرّباجات

 

۴. درهم‌کردن رأی مردم گاه با تقلّبات

 

۵. درهم‌کردن بنزین با آب

 

۶. درهم‌کردن فرنی با نخاله‌آرد

 

۷. درهم‌کردن مردم معترض با لفظ زشت "خش و خاشاک"

 

۸. درهم‌کردن در اتاق با ارّه‌خاک

 

۹. درهم‌کردن آش توراهی با موریانه‌حبوبات

 

۱۰. درهم‌کردن موز رسیده و کال با گاز آمونیاک

 

۱۱. درهم‌کردن برنج با کیسه‌کیسه جنس ناناب

 

 

 

خدایا کدام پادشاه ایران بود که گفت ایران را از خشکسالی، دروغ و یکی دیگه یادم رفت چی، دور دار. گویا داریوش بود. برنج، قاطی! مردم، عاصی! حکومت مشغول خود و خاورمیانه است، همطی!!

 

 

رسوخ تز کاهن در ایران

 

نگارش ظهر ۱۵ ، ۷ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

 

در دوره‌ی ۵ جلدی کتاب "روایت تفکر و تمدن از آغاز تا کنون" خوانده بودم وقتی کاهن می‌مُرد او را به همراه تعدادی زیاد از "خدمتکارانش" در معبدی دفن می‌کردند، چون باور برین بود خدمتکاران در آن دنیا هم به "ارباب خود خدمت می‌کنند"! رجوع شود به ص ۲۸ کتاب. روشن کنم کاهن کسانی بودند که امور دینی مردم را متولی‌گری می‌کردند و خود را نماینده‌ی خدا حتی بیشتر از خدا می‌پنداشتند و مردم هم، یا از سر خرافه و جهل و یا روی ترس و ستم، درین پنداشت غلط، غرق بودند. این طرز تفکر در جوامع نزدیک به هم سرریز می‌کرد و هنوز هم در بافت جامعه رسوخ دارد. در همین جمهوری اسلامی ایران نگاه شود که چگونه افراد متصل به حکومت را در جاهای خاص! دفن می‌کنند و حتی زیارتگاه درست می‌کنند و انگار قبرستان عمومی مال مردم و مستمندان است و آنان و مستکبران باید ویژه، خاک شوند . مثلاً آقای حجت الاسلام علی‌اکبر ناطق نوری می‌گفت باید ذوب شد در نفر اول کشور و یا امیرعباس هویدا حتی می‌گفت "شخص دوم نداریم، فقط شاه و بس." در مورد نقل قول هویدا نخست‌وزیر شاه، نگاه شود به ص ۱۱۷ کتاب "آن حکایت‌ها" گفتگوی هرموزکی یزدی با احسان نراقی.

 

معلمان، سرایداران، سربداران

نگارش عصر ۳۱ ، ۶ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

سلام آق سید جعفر حاتمی. کشورهایی که به رشد و توسعه بر پایه‌ی دانش و ارزش بومی ملت خود اهمیت دادند، اول از همه به آموزش و پرورش به عنوان سرمایه نگاه کردند، نه هزینه. آموزش هزینه نیست، سرمایه است. معلم در چنین تفکری، نقش سازنده‌ی تمام افراد یک کشور را دارد، از دهیار تا رئیس‌جمهور و امپراتور. انتشارت مفید و جذاب و آموزنده بود. درود. دامنه.

 

این پیام من بود به آق سید جعفر که در بخش "وضعیت" واتس‌آپ کلیپ گذاشت و در آن جایگاه معلمان در چند کشور سنجیده شد. مثلاً ژاپن که معلم حقوقش از وزیران بیشتر شد و نخست‌وزیر علت آن را این دانست، که این معلم است وزیر می‌سازد، دانشمند و امپراتور. و در انتهای آن کلیپ بخشنامه‌ای بود از آموزش و پرورش تهران که از کمبود سرایدار گفت. سرایداران محترم در محیط مدرسه با معلم و دانش آموز هم‌نفَس هستند و زحمتکش. بخشنامه اما تقاضا داشت چون سرایداران کم هستند، خود معلمان هم می‌توانند همزمان سربدار شوند. بگذرم. وقت معلم باید وقت وزیران‌سازی باشد و امپراتورساختن و مهندس و دانشمند تحویل کشور و جهان دادن. سرایداران شریف‌اند، اما معلم جایش کلاس است و درس و دفتر و کتاب و تفکر. یاد سریال سربداران افتادم که سربازی بودم سال ۱۳۶۳ چالوس، تماشاش می‌کردم. شیخ حسن جوری -استاد امین تارُخِ خدابیامرز- تا می‌توانست درس می‌داد. و ایلخان مغول تا از قاضی شارع -استاد علی نصیریان- با قضاوت‌های شرعی ناحقش، می‌پرسید چه از ما لازم دارید؟! همش دو کف دست و سر سوی آسمان می‌کرد، جواب می‌داده است: ان‌شاءالله تعالی آخرت! لابد این "آخرت، آخرت"، آخرین عُرضه و جُربزه‌ی آموزش و پرورش به معلمانش هست که خواسته‌های آرام و مدنی صنفی‌شان حتی در جلوِ مجلس سرکوب شد، چه رسد به مقام و منزلَت و تأمین منزل‌هایشان.

 

 

 

معلمان، سرایداران، سربداران

نگارش عصر ۳۱ ، ۶ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

سلام آق سید جعفر حاتمی. کشورهایی که به رشد و توسعه بر پایه‌ی دانش و ارزش بومی ملت خود اهمیت دادند، اول از همه به آموزش و پرورش به عنوان سرمایه نگاه کردند، نه هزینه. آموزش هزینه نیست، سرمایه است. معلم در چنین تفکری، نقش سازنده‌ی تمام افراد یک کشور را دارد، از دهیار تا رئیس‌جمهور و امپراتور. انتشارت مفید و جذاب و آموزنده بود. درود. دامنه.

 

این پیام من بود به آق سید جعفر که در بخش "وضعیت" واتس‌آپ کلیپ گذاشت و در آن، جایگاه معلمان در چند کشور سنجیده شد. مثلاً ژاپن که معلم حقوقش از وزیران بیشتر شد و نخست‌وزیر علت آن را این دانست، که این معلم است وزیر می‌سازد، دانشمند و امپراتور. و در انتهای آن کلیپ بخشنامه‌ای بود از آموزش و پرورش تهران که از کمبود سرایدار گفت. سرایداران محترم در محیط مدرسه با معلم و دانش آموز هم‌نفَس هستند و زحمتکش. بخشنامه اما تقاضا داشت چون سرایداران کم هستند، خود معلمان هم می‌توانند همزمان سربدار شوند. بگذرم. وقت معلم باید وقت وزیران‌سازی باشد و امپراتورساختن و مهندس و دانشمند تحویل کشور و جهان دادن. سرایداران شریف‌اند، اما معلم جایش کلاس است و درس و دفتر و کتاب و تفکر. یاد سریال سربداران افتادم که سربازی بودم سال ۱۳۶۳ چالوس، تماشاش می‌کردم. شیخ حسن جوری -استاد امین تارُخِ خدابیامرز- تا می‌توانست درس می‌داد. و ایلخان مغول تا از قاضی شارع -استاد علی نصیریان- با قضاوت‌های شرعی ناحقش، می‌پرسید چه از ما لازم دارید؟! همش دو کف دست و سر سوی آسمان می‌کرد، جواب می‌داده است: ان‌شاءالله تعالی آخرت! لابد این "آخرت، آخرت"، آخرین عُرضه و جُربزه‌ی آموزش و پرورش به معلمانش هست که خواسته‌های آرام و مدنی صنفی‌شان حتی در جلوِ مجلس سرکوب شد، چه رسد به مقام و منزلَت و تأمین منزل‌هایشان.

بگذرم. به مناسبت گشایش مدرسه‌ها در مهرماه

 

 

 

معلمان، سرایداران، سربداران

نگارش شب ۳۱ ، ۶ ، ۱۴۰۴ : ابراهیم طالبی دامنه دارابی

سلام آق سید جعفر حاتمی. کشورهایی که به رشد و توسعه بر پایه‌ی دانش و ارزش بومی ملت خود اهمیت دادند، اول از همه به آموزش و پرورش به عنوان سرمایه نگاه کردند، نه هزینه. آموزش هزینه نیست، سرمایه است. معلم در چنین تفکری، نقش سازنده‌ی تمام افراد یک کشور را دارد، از دهیار تا رئیس‌جمهور و امپراتور. انتشارت مفید و جذاب و آموزنده بود. درود. دامنه. این پیام من بود به آق سید جعفر که در بخش "وضعیت" واتس‌آپ کلیپ گذاشت و در آن، جایگاه معلمان در چند کشور سنجیده شد. مثلاً ژاپن که معلم حقوقش از وزیران بیشتر شد و نخست‌وزیر علت آن را این دانست، که این معلم است وزیر می‌سازد، و دانشمند و امپراتور از تعلیم معلم بالا آمدند. و در انتهای آن کلیپ، بخشنامه‌ای بود از آموزش و پرورش تهران که از کمبود سرایدار گفت. سرایداران محترم در محیط مدرسه البته که با معلم و دانش‌آموز هم‌نفَس هستند و زحمتکش. بخشنامه اما تقاضا داشت چون سرایداران کم هستند، خود معلمان هم می‌توانند همزمان سربدار شوند. وقت معلم باید وقف وزیران‌سازی باشد و امپراتورساختن و مهندس و دانشمند تحویل کشور و جهان دادن. سرایداران شریف‌اند، اما معلم جایش کلاس است و درس و دفتر و کتاب و تفکر. یاد سریال سربداران افتادم که سربازی بودم سال ۱۳۶۳ چالوس، تماشاش می‌کردم. شیخ حسن جوری -استاد امین تارُخِ خدابیامرز- تا می‌توانست به مردم در کوی برزن درس می‌داد. ولی ایلخان مغول تا از قاضی شارع -استاد علی نصیریان- با آن قضاوت‌های شرعی ناحقش، می‌پرسید چه از ما می‌خواهید؟! همش دو کف دست و سرش را سوی آسمان می‌کرد و ریاکارانه جواب می‌داده است: "ان‌شاءالله تعالی، آخرت"! لابد این "آخرت، آخرت"، آخرین حواله‌ی آموزش و پرورش به معلمانش هست که خواسته‌های آرام صنفی‌شان حتی، در جلوِ مجلس سرکوب شد، چه رسد به مقام و منزلَت و تأمین منزل‌هایشان. بگذرم. به مناسبت گشایش مدرسه‌ها در مهرماه

 

باران نجف و روحانیت نجف

 

نگارش ظهر ۱۷ ، ۷ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی

در کتاب آقای جعفر شیرعلی‌پناه تحت عنوان "دایرةالمعارف مصور تاریخ زندگی امام خمینی" نشر سایان خوانده بودم که وقتی در نجف باران می‌آمد برخی از روحانیون از خانه بیرون نمی‌آمدند "تا نکند آب ناپاک به بدنشان ترشُّح کند." او علت را این دانست که روحانیت نجف "به نجس و پاکی دینی خیلی اهمیت می‌دادند." علاقمندان به مطالعه‌ی بیشتر ر.ک: ص ۱۳۸ کتاب.

 

در بین روحانیت همواره بوده‌اند که فرع بر اصل می‌چربد. مستحب بر واجب سبقت می‌گیرد. خرافه بر عقل سوار می‌شود. و از همه جالب‌تر کلاه شرعی برای متشرّعین، تشریح و تجویز می‌گردد، حتی سر شرع هم شیره مالیده می‌شود. بگذرم. ظاهر همیشه بر باطن غلبه داشت. البته همان عصر تعدادی‌شون در نجف می‌گفتند شاه ایران را "نباید تضعیف کرد" حتی او را "ناجی شیعیان" می‌دانستند.

 

 

عقب‌نشینی به ژرفای درون

 

نگارش صبح ۱۸ ، ۷ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی

وقتی ملتی مورد حقارت امیران و خُرده‌امیران خود قرار گیرد به کجا عقب می‌نشیند؟! آیزایا برلین می‌گوید بیشتر به سمت درون یعنی "زُهدورزی". مانند ملت آلمان در قرن‌های ۱۷ و ۱۸ که نتوانستند دولت مرکزی تشکیل دهند، نقل است در آن دو قرن آلمان ۳۰۰ امیر و ۱۲۰۰ خُرده‌امیر به خود دید. آشوب ۳۰ساله، حس حقارت، نفرت از حاکم و محزون از ضعف ملی عوارضی بود که به عواید یک ملت منجر شد. حتی زهدورزی، ریشه‌ی رومانتیسم اروپا شد و بیشتر، خود را در سبک ادبیات غمگین و مردم‌پسند، تجلّی (=نشان) داد.

 

در همان جنبش بود که مردم به دیدار هم نائل می‌آمدند؛ زیرا سران فکری این جنبش مدنی معتقد بودند تنها راه پی‌بردن به درون همدیگر، "دیدار و رابطه و حرف‌زدن" است، چراکه در حرف و دیدار، نظردوختن به چهره‌ی یکدیگر و تماشای پیج‌وتاب اندام و شنیدن صوت سخن، راه عبور به درون همدیگر است. مردم آلمان حقارت خود را با عقب‌نشستن به درون، اندوه‌زُدایی کردند. بگذرم.

 

اشاره: علاقمندان می‌توانند به کتابی که خودم آن را خرداد ۱۳۹۸ مطالعه کردم، رجوع کنند: به ص ۶۹ تا ۷۹ کتاب "ریشه‌های رومانتیسم" اثر فیلسوف سیاسی روسی مهاجر به لندن "آیزایا برلین" (۱۹۰۹ - ۱۹۹۷) ترجمه‌ی عبدالله کوثری در ۲۳۴ صفحه.

 

قصه و جمعه و خطبه!

 

نگارش شب ۱۸ ، ۷ ، ۱۴۰۴ ابراهیم طالبی دامنه دارابی

در یک سایت خبری ایران خواندم که "حجت‌الاسلام" آقای "احمد مطهری‌اصل" در نمازجمعه‌ی ۱۸ ، ۷ ، ۱۴۰۴ تبریز مدعی شد:

 

- "این‌بار اگر جنگی رخ دهد، صرفاً با چند موشک به سمت اسرائیل و حیفا نخواهد بود؛ بلکه همه‌ی منطقه خواهند فهمید که اگر با نگاهی بد به جمهوری اسلامی بنگرند، اسرائیل و آمریکا باید از منطقه کوچ کنند."

 

پایان نقل قول

 

اما نظرم: فقط یا امامزاده بیژن!!! همین. اما یک خاطره هم بگویم: مادرم قصه می‌گفت. یادم است چه جور. یکی در امامزاده هاشم گردنه‌ی هراز -نه آن مسیر سفیدرود رشت- توی برف گیر گرد. گمانم آن سال‌ها اسب و قاطر بود نه اتومبیل و کامیون. گفت یا امامزاده هاشوم! ازین بند و کاتی در پاشوم. نذری را ادا کانوم. از کاتی (=آن نوک گردنه) که عبور کرد، خاش پِشت سر را حتی نِشاهوه و در بورده. بگذرم. قصه‌های مادرها قشنگ‌تر از خطبه‌های این نمازجمعه‌خوان‌های مشهور کشور بود.

 

حتی دختر ملامحسن را در بیابان گرگ خورد

۱۹ ، ۸ ، ۱۴۰۴ : نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی

ملامحسن فیض کاشانی را از کاشان بیرون کرده بودند که به روایت ابراهیم باستانی پاریزی در ص ۷۳ کتاب "نونِ جو و دوغِ گَو" حتی "در بیابان سرد دخترش را گرگ خورد". ملامحسن، هم پیش ملاصدرا درس خواند و هم دامادش شد. این فقیه فیلسوف، تفکر میانه داشت و موسیقی را جایز می‌دانست. فقیه‌های خشک مغز قرن ۱۱، تاب این فقیه و شاعر و محدث را نداشتند و مانند ملاصدرا او را از شهر بیرون کردند. تبعید و تکفیر، ارزان‌ترین اسحله‌ی فقیهان خشک‌مغز بوده است. همیشه فقیهان خشک، علیه‌ی فقیهان تر و تازه دست به کار بوده و هستند و بنیاد تفرقه و هرج و مرج فقهی و اجتماعی را هم‌اینان در میان ملت ریختند. بگذرم.

 

 

،،

 

قم، امروز لحظاتی پیش ۱۹ آبان ۱۴۰۴ بزرگراه مرتضی آوینی شمالی. هوای آبانی قم، از هوای تابستانی چیزی کم نداشت! آفرینش در بارش است. پس ای آسمان باران ببار بر ایران و جهان و انسان. دامنه

 

 

مراعات جانب عقل

۱۹ ، ۸ ، ۱۴۰۴ : نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی

یکی از مفسران اسلام در جهان علامه طباطبائی بود. او در ص ۱۹۶ جلد ۴ المیزان مرابطه در جامعه‌ی مسلمین را مطرح کرده و دو تا از چند شرط مهم را این می‌دانست که کسی حاکم می‌شود باید در انجام کارهایش مشورت کند و هرگز امپراتوری و سلطنت نکند. آن مرد شایسته حتی در ص ۱۵۹ همان جلد گفته است به جهت این که فطرت عقل بر پیروی حق است، اسلام بر اساس مراعات جانب عقل، قوانین خود را وضع نمود. بنابراین با توجه به این تفکر علامه، عقل‌ستیزان در واقع شرع‌ستیزان هستند و شرع را با ناقص‌الفکری خود صدمه وارد می‌کنند. هنوز هم روح اخباری‌گری وجود دارد که همه‌چیز را از راه حدیث و روایت می‌خواهند ببینند.

 

 

تا بازار اصلاح نشود...

۲۱ ، ۸ ، ۱۴۰۴ : نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی

آقای محمدمهدی فولادوند مترجم سرشناس قرآن در ص ۴۴۹ کتابش با عنوان "قرآن‌شناسی" نقل کرده است که "مرحوم آیت... عبدالرحیم حائری" معتقد بود "تا بازار اصلاح نشود، جامعه‌ی اسلامی اصلاح نمی‌شود." این عالِم دین در زمان حیاتش "جامعه‌ی اخوان اسلامی" را با انگیزه‌ی دفع تفرقه، در ایران تأسیس کرده بود.

 

به نظرم حرف درستی زد. خودِ فولادوند در ص ۴۲۰ همین کتاب از واژه‌ی ظلم معنی تکان‌دهنده ارائه داد و گفت: "ظلم یعنی نابجاکاری".

 

بازار ایران -دولتی و خصوصی هر دو- به یک عبارت دچار نابجاکاری شد یعنی ظلم با مردم. البته ریشه‌ی این پدیده به بسیاری از فسادهای سرسام‌آور باز می‌گردد که در حکومت ایران کنونی رواج گرفت و در هیچ بلاد دیگری چنین نوع بزِه و بلایی دیده نمی‌شود. در اِنجیل از قول عیسی مسیح -سلام بر او- آمده است: اگر همه‌ی عالَم را به دست آوری و خود را در بازی، تو را چه سود دهد.

 

ستمکاری علما

۲۴ ، ۸ ، ۱۴۰۴ : نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی

ار جلد ۱ تفسیر المیزان ص ۵۷۶ چند سال پیش یادداشتی در دفترم نوشته بودم که جا دارد این جا مطرح کنم که در آن جلد گفته بود "اختلاف‌های دینی و انحراف از جاده‌ی صواب [=راه درست] علتش ستمکاری علما است" که یا "مطالب کتاب خدا را به مردم درست نگفتند و یا تحریف کردند و یا تأویل [یعنی تطبیق های بی‌جهت] نمودند". من برین نظرم که البته مردم ایران به خاطر این که یک حکومت به‌ظاهر دینی روحانیت را به چشم خود طی بیش از چهل سال متوالی مشاهده کردند، دیگر حتی برای اغلب مراجع هم اعتبار و نفوذ معنوی و دخالت شرعی قائل نیستند. روح انسان موجودی است که در چهاردیواری بدن نمی‌گنجد و در چارچوب ستمکاری علمای دین هم متوقف نمی‌شود، روح، پیِ متحد واقعی خود می‌گردد و عُلقه‌ی خود را خود پیدا می کند، چون یک روح درستکار هیچگاه تحت امر ستمکار نمی‌رود. روح ملت از ستمکاری و ظاهرسازی دینی آزُرده شده است و تاوان آن بسیار شکننده خواهد بود. آن روز هم می‌رسد.

دو خبرنگار جهان از ایران به سمت سکولار روایت کردند

نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی : ۱ ، ۹ ، ۱۴۰۴ :
دیشب سی‌ام آبان خواندم که نیکولاس پلهام خبرنگار خاورمیانه‌ی نشریه‌ی "اکونومیست" و آدام‌ رابرتز سردبیر دیجیتال این مجله، در شماره‌ی ویژه‌ی پیش‌بینی سال ۲۰۲۶ گفتگویی درباره‌ی ایران داشتند. این دو می‌گویند به‌تازگی در ایران بازدیدی صورت دادند و در جریان این مشاهدات متوجه شده‌اند که "جامعه‌ی ایران بسیار سکولار است و مردم علاقه‌ی زیادی به پیوستن به جامعه‌ی جهانی دارند." من -دامنه- هم توضیحات دارم که می‌دهم: وقتی گزارش این دو نویسنده را خواندم، یاد درس شکاف‌ها در "جامعه‌شناسی سیاسی" افتادم که استاد ما به ما آموخت جامعه بر بستر نیروهای سیاسی و نیروهای سیاسی بر بستر تضادها و تضادها بر بستر یکی از پنج شکاف اصلی شامل شکاف متوازی، شکاف متراکم و شکاف متقاطع و...، وارد فاز دموکراسی یا دیکتاتوری یا توتالیتری، یا آنارشیستی می‌شود. مثال می‌زنم: شکاف‌های میان مذهب و ملت و حکومت و نیروهای مذهبی و لیبرال و نظامیان و بوروکراسی و اقتصاددانان و روشنفکران و سایر نسل نوجوان و جوان و دانشجویان در ایران، به شکاف متراکم تبدیل شده است و بدترین شکاف، شکاف متراکم است یعنی روی هم بار می‌شود. و در اثر آن فکر و گرایش جدید تولید می‌شود و حالت انفجاری رخ می‌دهد. در حکومت‌های دموکراتیک، شکاف‌ها متقاطع است مانند پل‌های غیرهمسطح که گره ترافیک کور نمی‌شود و با خردمندی حل می‌کنند. اما این نظام کنونی ایران در اثر نبود تفکر درست در حاکمیت، و فقدان فرد یا فکر تأثیرگذار، دچار شکاف متراکم شده است و گره‌ها هم کور گِر افتاده است و دیگر کسی هم در حکومت ایران نیروی نفوذ و محبوبیت و کاریزما را ندارد که چیزی بگوید ملت که حرفش را ملت گوش کند و صحیح بداند. ملت از حاکمان خود پیش افتاده است و جهان و ایران را بهتر می‌فهمد. اما شکاف ایران فعلاً در وضعیت انباشت و تراکم است. ذات نیروهای مذهبی هم تفرقه و غیریت‌سازی است. حالا کی این تراکم شکاف مانند گاز در درون چاه نفت بترکد، هنوز هیچ‌کس نمی‌داند. می‌گویند ضعف شاه این بود مردم را هیچ حساب نمی‌کرد و به همه‌ی کسان حکومت سعی کرد حرف خودش را دیکته کند و و آخر هم کشور ا تک‌حزبی کرد و سرانجام از اسب پیاده شد و از اصل هم افتاد. در پایان صورت‌بندی شکاف‌ها را برای کسانی که می‌خواهند بیشتر و بهتر بدانند، می‌نویسم و در جعبه‌ی پاسخ پیوست می‌کنم. صورت‌بندی شکاف‌ها در جامعه‌شناسی سیاسی را بدین‌گونه ارائه می‌کنم:

 

- جامعه‌ی تک‌شکافی فعال.
مثل شکاف پروتستان و کاتولیک در انگلستان.

- جامعه‌ی دوشکافی متوازی.
مثل احزاب مذهبی و غیرمذهبی هلند.

- جامعه‌ی تک‌شکافی متراکم.
مثل تراکم مذهب و احزاب لائیک در ایرلند و ترکیه

- جامعه‌ی دوشکافی متقاطع
مثل شکاف سوسیالیسم و لیبرالیسم در سوئد، فرانسه

- جامعه‌ی سه شکافی متقاطع.
مثل شکاف طبقات، روستا و شهر و مذهب در فرانسه عصر دوگل

 

از شرح و توضیح آن خودداری می‌کنم. چون در اعلان و یا صحن مدرسه فکرت جای مباحث طولانی و چَنِه‌کشیدن! نیست. خواننده حوصله نمی‌کند که خود را اسیر متن‌های طولانی کند. حد متن، دو کف دست یا حتی بهتر است یک کف دست باشد.

نشست فکری ماه شماره‌ی شصت هشتم

نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی : ۱۱ ، ۹ ، ۱۴۰۴ :
در ۶ آذر ۱۴۰۴ شصت و هشتمین نشست ماه توسط رفقا انجام گرفت. من هم درین نوبت از نشست شرکت داشتم. نشست، تک‌بحث مشخص داشت، اما مسائل حادّ روز، فضا را بالاجبار به نُه بحث کشانید؛ همگی مفید. مانند: ۱- مسیر قدرت، ۲- حال و روز مذهب، ۳- سیاست حکومت، ۴- وضعیت حاکمیت ملت، ۵- نگاه توسعه‌محور، ۶- وجوب زایش تغییر در‌ون‌زا، نه برون‌زا و... از زبان تک تک افراد حاضر در عکس، مورد تحلیل و کنکاش قرار گرفت. درین نشست، پروین فرزند جعفر با توجه به رشته‌ی علمی خود، یک تحلیل جامعه‌شناختی عمومی از ایران ارائه داد که نشان می‌داد وی تا چه اندازه بر واقعیات و تحولات ایران آگاه است و برای آن دغدغه‌ی مَرمّت دارد، عین ساختمانی کهن که باید با ریزه‌کاری‌های باستان‌شناسانه از ترگ‌های آن کاست و مَرّمت کرد. من شخصاً از مُفاد و مورد به مورد مباحث این نشست توسط حضار، بهره بردم و در نوبت خودم در دو مورد "سیاست‌های بعثی‌سازی صدام حسین و بازگرفتِ رفتار او در منطقه برای هژمونی داخلی" و "مذهب به عنوان پدیده‌ای انسانی" تحلیل عِلّی و شرحی توصیفی و روایی ارائه دادم. از صاحب مجلس ممنونم که بذل کردند و شام لذیذی به حاضران خوراندند. یاد برادرش ابراهیم هم در سالگردش نیکو داشته شد. حاضرین عکس بالا از راست بدین نام است: حسینعلی رمضانی. مهدی مقتدایی. جعفر رجبی. من. سید رسول هاشمی. حسن آهنگر. محمدحسین آهنگر. سیدعلی‌اصغر شفیعی. احمد بابویه. سیدعلی اندیک. ابوطالب طالبی وحدت. جلیل قربانی. محمد عبدی. جعفر آهنگر.

گزارش یک دیدار غمبار

درین مسافرت آذرماه به محل، یکی از وظایفی که برای خودم معین کرده بودم، شتافتن به پیش آق سید موسی صباغ بود که پسر باسواد، باتقوا، مهندس مکانیک و انسان خوش‌فکر خود را در اوج جوانی از دست داد. مصیبتی که با هیچ مَسرّتی التیام نمی‌گیرد. با هماهنگی آقامحمدتقی آهنگر این دیدار تسلیت دست داد. صبح یکشنبه ۹ آذر ۱۴۰۴ در منزل محمدتقی و سپس منزل سیدموسی حضور پیدا کردیم. می‌گفت سیدمهدی پسرشان بسیار با استعداد بود. تمام مطالعاتش، کتاب‌هایی بود به زبان انگلیسی. حتی یادداشت‌ها را به انگلیسی می‌نگاشت که آوُرد مشاهده کردم، به‌وقتتش منعکس می‌کنم. واقعاً با این درگذشت نابهنگام، صدمه‌ی دردناکی دیدند؛ هم آق سیدموسی و هم همسرش خانم بابویه. امید است با این رنج ابدی، آسیب شدید نبینند و دلشان ازین مصیبت سهمگین، آرامی و تسکین گیرد. هر دو، هم پدر و هم مادرِ مهندس سیدمهدی را در چهره‌ای بسیار اندوهبار دیدم. روحش شاداب باد. از محمدتقی و همسرش نیره آهنگری -دو دبیر محترم منطقه- ممنونم پذیرایی ناهار ما بودند. خانم من و خانم محمدتقی از قدیمی‌ترین دوستان و هم دبیرستان هم بوده و همچنان دوست صمیمی مانده‌اند. بگذرم. پسرشان حسین‌آقا عکس انداخت. درود. دامنه

ماهیگیری و صاحبی!

یکی از ۸ روز مسافرتم را رفتیم سمت دشت‌ناز وَری کانال آب لپِر پِه، برای صید ماهیگیری با عموحمید طالبی. کی؟ پنجشنبه ۶ آذر ۱۴۰۴ از ۷ صبح تا ۱ و نیم بعدازظهر. وای حالیا، هر چه ماهی بود آن روز در چنگک من قلاب می‌شد، نه در قیتون و سِلیپ عموحمید!! چون من از قم آمده بودم و قم هم که می‌دانید ملت را در چنگک! انداخت و به سمت این روز مشقّت فرستاد چه رسد به مار و ماهی. به رسم ادب، عموحمید و زن‌عموحمید از پذیرایی‌هایی که کردین و خیلی سخاوت داشتین، بسی ممنونم. دامنه. راستی سِلیپ. سِلیپ چوب‌پنبه‌ای سبک است که مابین چنگک و نی بر نخ قیتون بسته می‌شود که ماهیگیر با تکان‌خوردن آن می‌فهمد ماهی در طُعمه‌ی خمیرش به چنگ افتاده است که باید بکشد ماهی را صید کند. در یکی از عکس‌ها این حالت را منعکس کردم.

ده آفت که حاکم را ازچشم مردم می‌اندازد

نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی : ۱۲ ، ۹ ، ۱۴۰۴ :
همین چند روز پیش که خونه‌ی آقامحمدتقی آهنگری رفته بودیم، کتابی از شیخ محمد دشتی را مقداری نگاه کردم. کتابی با عنوان "امام علی و مسائل سیاسی". وی در صفحات میانی آن، علل سقوط سه خلیفه‌ی اول تا سوم را از زبان امام علی ع برشمرد. فشرده‌ی آن این بود که چگونه آفات حاکم، آنان را واژگون می‌کند.

 

۱. جاه‌طلبی
۲. تجاوزگری
۳. خشونت
۴. گفتارهای ناروا
۵. برخوردهای تند بیجا
۶. لغزش‌های پی‌درپی
۷. خوشگذرانی
۸. تبعیض
۹. حیف و میل بیت‌المال
۱۰. پوزش‌نخواستن از اشتباهات

 

طالبین این مبحث می‌توانند ص ۱۲۳ جلد دوم این کتاب را مرور کنند. آنچه نوشتم حاصل غَور فوری این کتاب بود. در تاریخ مذهب، همواره استخوان‌های مذهب -که امری صامت است- توسط افراد قدرت‌طلب به صدا می‌آید.

نگاه به جامعه از دیدی دیگر

در همان نشست ماه در منزل آقاجعفر آهنگر، جمع از فرزند وی پروین خواست یک گزارش از جامعه‌شناسی ایران ارائه کند. آنچه من برداشت کرده‌ام با میزان حضور ذهنم می‌نویسم: وی نقادانه به هنر سینما و به طور عام به مسائل جامعه‌ی ایران نگاه انداخت و نقدش این بود هنر در پیش و پس از انقلاب از شکل تجارت‌محور خارج نشده است و همه به آن به دیده‌ی بازار و درآمد می‌نگرند. از سوی دیگر نگران این بود بخشی از مذهبیون انقلابی خود، دچار اسلام‌هراسی شدند. شاید علت این بوده باشد که وی فکر کرده است نگاه جمعی از مردم کشور به تغییر در حکمرانی کشور و ضرباتی که این نظام بر مذهب فرو فرستاده است، آنان را به هراس از تفسیر اسلام کشانده است. از منظر او آمریکا خوی دخالتگری در منطقه دارد و نمی‌گذارد نظام ایران در خاورمیانه حوزه‌ی نفوذ ایجاد کند. این حرف هم ازو بود اسرائیل که خود در سرکوب مردم خود می‌کوشد صلاحیت ورود به امور سایر کشورها را ندارد. در دغدغه‌ی وی این مسئله موج می‌زد که خواسته‌های سیاسی اگر بر پایه‌ی تئوری‌های جایگزین حمایت نشود، دردهای مزمن ایران را به جای درمان، دردناک‌تر می‌کند. حاصل تحلیل پروین این بود بهترین شیوه، شیوه‌ی نرم و مبتنی بر ارزش‌های مورد باور جامعه است که مسیر ایران را آرام و آباد نگه می‌دارد؛ به همین خاطر دخالت خارجی در ایران را یک فضولی دانست. بگذرم. وی با داشته‌های فکری، تسلط در نطق و فن بیان، و شجاعت در شرکت برای انتقال تحلیلش، حیرت جمع را برانگیخت. سوادش درین زمینه بالا بود. از وی تشکر می‌کنم که در "نشست"، نشست و بدون لکنت حرف زد. دامنه

 

قدرت و رقیبی قدرتمندتر به نام فن‌آوری دیجیتال

نگارش دامنه ابراهیم طالبی دارابی ۱۴ ، ۹ ، ۱۴۰۴ :
آقای علیرضا داودنژاد کارگردان سینما حرف سنگینی زد. او گفت: "چه کسی نمی‌داند فناوری دیجیتال، قدرت را توزیع کرده و افکار عمومی با روایت‌های هنری و رسانه‌ای باورپذیر ساخته می‌شود." او ادامه داده: "آیا باورپذیری جز با قریحه و تخصص و خلاقیت در هنر و نمایش و سینما به دست می‌آید؟ آیا موضوع راهبردی دانایی سینمایی -که فقدان آن هر منظومه هنری رسانه‌ای را به تکرار و کسالت و رکود می‌کشانَد- کم از دانایی غنی‌سازی است؟"
پایان نقل قول

در واقع این کارگردان سینما به نظرم خواسته است دست‌کم سه حرف سنگین به قدرت مستقر نظام، گوشزد کند:

 

۱. با گسترش تکنولوژی دیجیتالی، آگاهی‌رسانی در کمترین ثانیه در جهان پخش می‌شود. مثلاً اسرائیل دیروز افشاگری کرد جنبش حزب‌الله لبنان بابت انفجار  مخزن نیترات آمونیوم سال ۱۳۹۹، چهار شهروند لبنان را به قتل رساند تا اطلاعاتی که از انفجار محل نیترات در دست داشتند، لو نرود. اسرائیل می‌گوید این مخزن که منفجر شد متعلق به حزب‌الله بود که در آن مواد سمی کشنده ذخیره می‌کرد. این خبر در کمترین زمان در جهان مخابره شد و قدرت‌ها و حکومت‌ها قادر نیستند جلوِ نشر خبر توسط فضای دیجیتال، تاب بیاورند.

 

۲. هیچ کس درین نظام نمی‌تواند خود را قدرت برتر بداند، زیرا افکار عمومی از جایی مانند قدرت و سیاست خط نمی‌پذیرد. دنیای دیجیتال باورپذیری‌های زوری و حتی حکم‌های شرعی مذهبیون را زیر و رو کرد.

 

۳. فرانسیس بیکن روزگاری گفته بود "دانایی، توانایی است". آری فرانسیس راست گفت، دانایی به نظرم قدرتش از غنی‌سازی بمب اتمی بیشتر است. هر حکومتی دانایی مردم را کنترل کند، خودش را به باد فنا سپرده است، زیرا قدرت نافذ دیجیتال، نه سلطنت می‌شناسد، نه ولایت، نه وارثت و نه حتی سنتی‌ترین شکل حکومتداری یعنی شیخوخیت.

بلی؛ قدرت و حکومت، حتی مدعی مذهب و شریعت، رقیبی قدرتمندتر به نام فن‌آوری دیجیتال پیدا کرده است و عصر شُتر و عصر سنگ و عصر آتش به عصر انفجار اطلاعات منتهی شده است. اطلاعات و آگاهی ملت، قدرتِ هر حاکم و حکومتی را درمی‌نوردد و نمی‌گذارد کسی بر گُرده‌ی مردم به‌آسانی حکمرانی کند. درود بر قدرتِ قدرتمندِ دیجیتال؛ البته از نوع سالم و سه‌ضلعی نیک‌گفتار و نیک‌پندار و نیک‌کردار آن.

| لینک کوتاه این پست → qaqom.blog.ir/post/2663