نوشته‌های محمد عبدی سنه‌کوهی

دامنۀ بحثِ آزاد

به قلم مهندس محمد عبدی سنه کوهی: سلام به شما کبلاقا ابراهیم عزیز و دیگر دامنه خوانان. در مورد دلیل ناکارآمد نشان دادن دولت روحانی منم با نظر آقا سید علی اصغر (در این پست: اینجا) موافقم.

از فحوای سوالات ایشان می توان دریافت که به چه نکاتی اشاره دارند؛ هر چند انتقاداتی هم قطعاً به دولت روحانی وارد هست. و ازین نظر نمی خواهم تمام و کمال تمام اقدامات دولت روحانی را منزّه و درست بدانم؛

اما مشکل و ریشه بسیاری از اتفاقات و نارسایی ها علاوه بر ریشه خارجی که از اول انقلاب هم وجود داشتند به نظرم به نبود یک جمله کلیدی که امام ره همیشه تکرار می کرد و اکنون به فراموشی سپرده شده است باید جستجو نمود و آن «وحدت کلمه» که متاسفانه دُرّ نایاب و جانمایه کمیاب زمانه و دولتها شده است و کل حکومت درگیر یک گیر اساسی و خط و نشان کشی سیاسی در یک جدال کسک کننده و خسته کننده رقابت حزبی شده اند و هیچ مکان و سازمان و شخص و جایی را در این مملکت شخصا سراغ ندارم که بی طرف و مرضی الطرفین باقی مانده باشد

همه دنبال گیر انداختن و انتقام از یکدیگر هستند و همین موجب این همه ناهنجاری و حتی ناکارآمدی نه تنها دولت فعلی بلکه کل نظام سیاسی ما شده است و با کوچکترین صدایی و نوایی تبدیل به بحران علیه مجموعه موجودیت نظام می گردد .

ازین نظر احساس خطر بسیار جدی می کنم امیدوارم عقلای مملکت در یک تفاهم ملی کدورتها را کنار زده و با وحدت کلمه بر دشمن مشترک خارجی فایق آیند و اگر همین روند ادامه داشته باشد آتش افتاده نه کاه خواهد ماند و نه کاه دان.

با کمال احترام به شخص شما کبلاقا ابراهیم با بسیاری از نوشتار شما در پست مطلب روز 30 اردیبهشت  [اشاره به پست «دولت صدای جدّی ندارد» اینجا] و پست روز 19 اردیبهشت [اینجا] موافق نیستم و گیر اینگونه یک طرفه دادن به دولت روحانی را مباح نمی دانم و به شدت کراهت و مظلمه دارد مگر تفکیک قایل گردیم بین مشکلات موجود از ناحیه دولت و غیر آن.

البته شخصا نقاط مثبت این دولت را به رغم نامهربانی و ظلمها و سختی های بی سابقه سختگیرانه کانونهای قدرت علیه شخص رییس جمهور را باز هم قابل توجه و مورد مداقه و البته بسیار بسیار مورد تایید می دانم مثل برچیدن بساط بسیاری از کانونهای مالی ناپاک در موسسات و قرض الحسنه های قارچی رباخوار و ساماندهی به امور اینگونه و کوتاه کردن دستان ناپاک دراز شده علیه بیت المال و ...

شاید در آینده مجبور به اشاره واضحتر گردیم.
موفق باشید.

پاسخ دامنه

به نام خدا. سلام من هم به شما مهندس، رفیق دردآشنا. متن تحلیلی جناب عالی را با دقّت و حوصله خوانده ام. پاسخ من به متن شما، این است:

1- جناب مهندس از این که همیشه به من لطف داری و در مکاتبات «عزیز»م می خوانی، نشان محبت بی تمام و دوستی مُستدام شماست. ممنونم.

2-  ناکارآمدی حسن روحانی که من می گویم به معنای این نیست وی دیگر مشروعیت سیاسی ندارد، منظورم بُن بست است که این دولت به دلیل ترکیب بد و چینش ناجور به این روز مبتلا شده است. چه لزومی دارد تمام قوام دولت او از حزب کارگزاران باشد که بنیاد تفکر غلطش را افرادی چون سید عطاء الله مهاجرانی آجرچینی کردند و الان در لندن خوش می گذراند و با آل سعود پالوده می خورد.

این حزب، در سیاست تعدیل اقتصادی دولت هاشمی در دهۀ 70، یک بار ملت ایران را به فلاکت و بحران سخت اقتصادی و سیاسی و نیز تصلّب های رفتاری رساند؛ آیا بس نبود؟

چرا رأی را از همۀ جریان های مترقی تر این کشور گرفت، ولی قدرت را چون شرکت سهامی میان دور و بری های خود تسهیم کرد؟ هیمن چیزهاست از اول هم مشخص بود، عوامل ناکارآمدی حسن روحانی می شود، که شد.

3- با شما کاملاً موافقم که دست روی «وحدت کلمه» گذاشتی. منتهی یک چیز را نباید پنهان داشت که وحدت به معنای تعطیلی عقل و تفکر نیست. وحدت یعنی تبعیت از منافع ملی. یعنی انسجام در اصول. اما پایبندی به نگرش هایی که آرمان توست.

شما بخوبی می دانید حسن روحانی از چهره های راست بوده است. او این شانس را داشت که در غیاب بخشی بزرگ از اشخاص جناح چپ _که تحت اتهام «فتنه» و بُهتان «سرپل دشمن» و افتراهای جورواجور دیگر از صحنۀ قدرت حذف و خانه نشین و حتی محصور شده اند_ به قدرت رسید. بنابراین او خیال می نمود، می تواند همیشه این حمایت را پشت سرش داشته باشد بی آن که هیچ امتیازی بدهد؛ چون پاشنه آشیل جناح چپ _یعنی اتهام فتنه_ را خبر داشت و حتی خود در حصر میرحسین دست داشت. پس؛ نباید زیاد از او توقعی داشت که کارآمد باشد و بر سر قول و قرارش.

4- نوشتی دامنه به دولت روحانی گیر می دهد. نه رفیق. بحث گیر نیست. من، شاکله ام این است. خود را وابسته و دلبسته هیچ کسی به غیر از معصومین _انبیای الهی و ائمه ی اطهار_ نمی کنم.

نه چپ الگوی من است و نه راست. من، دأب و روحیه ام این است که فهم خود را در کارم دخالت می دهم و البته که از دیدگاه ها و نظرات اهل تفکر خصوصاً روشنفکران متعهد دینی بهره می برم. معتقدم حرف حق و نقد لازم را باید گفت تا لااقل، تصلّب به همۀ شریان های حکومت تسرّی پیدا نکند.

اتفاقاً جناح چپ از این که خودنقدی ندارد و به عیب و ایرادهای خود واقف نیست و حرف حق منتقدان را برنمی تابد، ضررهای خود را روز به روز بیشتر کرده است. جناح راست که اساساً فاتحه اش خوانده است که خیال می کند خدا و مقتدا و چوپان مردم است!! خداحافظ.

بحث آزاد

به قلم مهندس محمد عبدی سنه کوهی: سلام بر شما کبلاقا ابراهیم عزیز. مباحث شما و دیگر دوستان در زمینه انقلاب در انقلاب (پست «انقلاب علیۀ انقلاب» (اینجا) را با دقت تمام مطالعه نمودم و بسیار اندیشیدم.

البته اگر اینگونه مباحث بازتر و مورد مطالعه و مباحثه بیشتر قرار گیرد قطعا آموزنده هم خواهد بود، بخصوص برای امثال بنده؛ هرچند تمام مباحث جنابعالی خواندنی و جالب توجه اند.

دوستان نکات افزوده خوبی را در (اینجا) (اینجا) (اینجا) بیان داشتند و از تکرار آن پرهیز می کنم. ولی بیفزایم که متاسفانه موریانه هایی درون نظامِ ما افتاده است که شالوده و اصل آنرا به شدت متزلزل و خطرناک کرده است و به مرور که جلوتر می رویم امید و انگیزه عمومی مردم سُست تر و مُضمحلتر می شود و تا رسیدن به نقطه غلیان و جوشش عمومی راه زیادی نمانده است و عصیان عمومی چون عُقده ای فروخورده فعلا چون آتشی زیر خاکستر در تارو پوت و زیر پوست شهر به سر می برد.

کاهش اعتماد عمومی و افزایش ریاکاری به همراه اختلاس و دزدی در بالادست و نادیده گرفتن خواسته های اکثریت و استقامت بجا و نابجای مبادی قدرت در نافرمانی مدنی روبه تزاید در جامعه فعلی، همگام با افزایش دین گریزی عمومی و ریاکاری منصوبی وضعیف آینده با بغرنج و سخت کرده است.

از دید بنده روند فعلی اداره جامعه به بن بست نهایی گام به گام نزدیکتر می شود و اگر آلترناتیوی مناسب یافت شود این روند تغییرات انقلابی با گسل عمیقتری اتفاق خواهد افتاد و همه چیز را با هم غرق و یا به آتش خواهد کشید.

به همان دلایلی که امام خمینی (ره) برای رد حکومت پهلوی بدان متوسل شد و در مصاحبه ها و  سخنرانی های اول انقلاب اشاره نمودند اکنون برای نسل فعلی مستاصل مانده از همه جا و همه چیز ریسمان تمسک است برای ایجاد شورش عمومی و انگیزه تخریب داشته ها هست برای از بین بردن مزایای بی عدالتی در ید قدرت یک عده خاص.

فلذا از آنجاییکه اصلاح طلبان را هم خود شمای اصلاح طلب نمی پذیرید در جامعه فعلی مشابه تعویض نخست وزیران قبل از انقلاب برای عموم اکثریت مردم مشابه سازی است و به نظر می رسد که دیگر این فصل تنفس حکومت هم در حال از دست دادن کارایی کامل خود است و به نظرم با تسویه های سیاسی درون خبرگان و مجالس کم کم امید تغییرات اصلاح طلبانه نیز در حال رنگ باختن هست و ...

مَخلص کلام آنکه؛ اگر حکومت فعلی دست به اشتی ملی نزند و ریاکارانه منکر چنین مقوله مهمی بزند، دور از انتظار و شوک آور برای ماهایی که دلبسته به این نظام و خون بهای شهیدان می دانیم سکر آور خواهیم بود که نظرات براندازانه تبدیل به خواسته عمومی گردد حتی با توسل به زور خارجی این اتفاق نامبارک دامنگیر مملکت گردد .

این روند با روشهای فعلی حمکرانی به نظرم دور نخواهد بود مگر فکری اساسی و طرحی نو در انداخته شود و قبل از پایان مهلت موجود، عصیان عمومی فراگیر نگردد و همه اقشار به غیر از سفره خواران انقلاب فعلی به خط پایان برسند، باید اندیشه کرد و باید فکری اساسی کرد و ...

خداوند عاقبت این ملک و مملکت را بخیر گرداند.

جواب دامنه

به نام خدا. سلام به شما جناب مهندس. جواب به متن پُردامنۀ شما نیازمند صرف زمان است، ولی به وُسع خود کمی بازش می کنم:

1- ممنونم و نیک می دانم که تو مباحث دامنه را روزانه و شبانه، نه فقط دنبال می کنی، بکه اگر چندروز غیبم بزند و دامنه را پستی تازه نبینی فوری پیگیر می شوی و علت می پرسی.

2- اما بعد؛ موریانه های نظام را مطرح می کردی. بله؛ تصدیق می کنم. سال ها قبل مرحوم جلال آل احمد غرب زدگی را بدتر از سن زدگی (پوک شدن مخفی آرد خوشۀ گندم) خواند. دلسوزی شما برای انقلاب ناشی از همین دغدغۀ آل احمدی ست.

3- گفتی ریاکاری در سیستم؛ بازهم تصدیق می کنم. زیرا اگر مبنا ارادت شد و دسیسه بازی. بازار ریاکاری داغ می شود و معرکۀ توطئه چینی بازِباز.

4- نوشتی بن بست؛ من البته قبول ندارم. سیاست، محل منازعه و حل منازعه است، اما اگر مدنیت و عقلانیت به خرج داده شود، هیچ بُن بستی نخواهد بود. بُن بست، جایی ست که شخصی دون صفتی چون صدام حسین کشور غنی و سرشار از سابقه و تمدنش را عرصۀ تاراج و غارت و احساسات کور و پرستش ضدتوحیدی کرده بود و آخرش در چاله ای پنهان شد و به دار کشیده شد.

5- دیگر نگرانی هایت را هم می دانم ولی معتقدم، انقلاب به دلیل برخورداری از درونمایه های فکری و تجربه های تاریخی، نمی تواند مشمول فساد بیشتر شود و به یقین جامعه و مطالبات به حق و مدنی مردم، (نه عده ای هوَس ران و مزدور سازمان تروریستی منافقین) قادر است دست اندرکاران را به ضرورت گفت و گوی ملی وادار نماید. آن روز خواهد آمد. دیر یا زود.

6- طرح نو به نظرم همان است که در متنم آوردم انقلاب ما بی گناه است، باید فاسدان و میراثخواران را کنار گذاشت، نه با خون و خون ریزی بلکه به شیوۀ قضایی (البته عدالت گرانه) و مدنی. ممنونم رفیق.

دربارۀ کوروش

به قلم مهندس محمد عبدی سنه کوهی: سلام کبلاقا جان. کاش را، خوب آمدی و دلم به رضا آمد تا مطلبی بیفزایم. دوست نازنین و خوبم، شرحت از کوروش کبیر را در (اینجا) با دقت دوبار خواندم ودر بخشهای زیادی با تو هم نظرم؛

ولی اینکه صرفا تمام پادشاهان را ستمگر خطاب نماییم به نظرم نوعی ظلم عظیم است چرا که حضرت سلیمان نبی علی نینا سلام الله و نیز حضرت یوسف علیه السلام پادشاهی کردند و صد البته از منظر نگاه دینی شما هرگز در مسیر ظلم و جور نبودند.

باید قبول کنیم که در دوران غیبت پیامبر و امامی معصوم حق حاکمیت مردم به عهده خودشان و به تشخیص خودشان است حتی اگر کورش کبیر را بخواهند که پادشاهی کند.

آنچه به نظرم مذموم و زشت است به عناوینی خاص باندی و گروهی و هر عنوان دیگری شکلی از حکومت را بر مردم یک کشور تحمیل کنیم و با سرنیزه و کشتار بخواهند بر مردم حکومت کنند که این بدترین نوع ظلم و تعدی است و طاغوت مطلق به بیان انبیاو قرآن کریم است .

ای کاش و فقط ای کاش حداقل به همین مطالب و شیوه کورش ار مجری باشیم دنیا گلستان خواهد شد کما اینکه در دوران او گفته می شود وضعیت بهترین بوده است و رضایت خلق مقدمه رضای الهی است پس چون او باید کوشا بود تا رفاه و خوشی را در جامعه نهادینه کرد از عقد و کینه و دشمن تراشی به شدت پرهیز کرد .
خدا آخر عاقبت این ملک را بخیر کناد
موفق باشید.

جواب دامنه

در اینجا با عنوان «آری اینچنین بود برادر!»

بحث  آزاد

توضیح: به نام خدا. میان دامنه و جناب مهندس عبدی سنه کوهی دوست صمیمی من، بر روی پست «غربی سازی ایران به امر رضاخان» (اینجا) بحث آزاد و جدّی و اعتقادی درگرفته. من از سه انسان شریف، اهل علم و دانش، اندیشمند و نیز دارای سابقۀ درخشان انقلابی، دیشب کسب اطلاع کرده ام، جوابم به آقای عبدی _دوست اهل قلم و فاضلم_ هم درست و هم بجا بوده است و یکی از آن بزرگوارانِ خیلی محترم و دانشمند، پاسخم را این گونه توصیف کرده اند: «ما شاء الله، بسیار منطقی و مستدل و محکم جواب دادی.» که آن دو عزیز دیگر نیز قریب به این نگاشته اند. آنچه در زیر می خوانید، دو فراز این بحث روی داده، میان من و جناب عبدی در دیروز است.

مهندس محمد عبدی سنه کوهی: سلام کبلاقا جان. من هم با نظر جناب دکتر دهقان [در ذیل همان پست کامنت اول] تند و البته یک جانبه گرایانه افراطی و خیلی خیلی یکسویه، موافقم. و از وقتی [=صرف زمان] که برای خواندن چنین مطالب یکسویه و منفی بافانه ای اختصاص دادم از درگاه خدا عذر می خواهم.همین.

به نظرم حتی با دشمنت هم باید جانب عدالت و حقگویی را رعایت کرد تا نباید انصاف را دور داشت اگر طالب حقیم و پیرو راستین حضرت علی(ع). موفق باشید.

جواب دامنه

دامنه: سلام مهندس. دقیق بگو کجای پست من آن افراط را مشاهده می کنی؟ نصیحت مرا برای نخستین بار بشنو رفیق: در بیان حق، و نفی باطل، دَم از رفتاری نزن که متّهم بشی، وسطِ حق و باطل گیر کرده ای.

از این که با خواندن پستی از دامنه، وقت خود را گناه تلقی کرده ای و آن گونه به من تاخته ای، شما را دعوت به تغییر نگرش، بلکه فرا می خوانم تحمل تفکر و آراء دیگران را داشته باش. منتظر متن های مهمترم دربارهٔ این جرثومه فساد و قاتل شهید مدرس [رضاخان میرپنج] باش.

فکر می کردم که رضاخانِ مفلوک ستمگرِ زندانِ قصر ساز و توقفگاه عدلیه! ساز، دوستانی جدید یافته است؛ اما هرگز نمی دانستم حتی تا نزدیکی عبدی نیز افق ساخته است.

بازم خدا را شاکرم در موضع گیری حق و نقد و نفی باطل، از کسی، از هیچ کسی، اجازه و دستور نمی گیرم. و برای خوشآیند عده ای ایمان و اعتقادم را بزَک نمی کنم و یا پوشش نمی زنم. و نفاق و دو دری دو روزنه ای بودن نمی ورزم. آرزو می کنم همیشه در نفیِ باطل، تردید و دودلی نکنی. تبرّا و تولّا را کمی مطالعه و رفتارِ خود کن. سپاس رفیق.

جواب مجدد عبدی

مهندس محمد عبدی سنه کوهی: سلام مجدد رفیق شفیقم. نگاه و برداشت من و شما از تاریخ و واقعیت های منتهی به انقلاب و بعد از آن به شدت با هم تفاوت دارد. احساس می کنم شما بیشتر حق و باطل را قاطی دیده باشید تا بنده و امثال بنده دچار تردید در حق و ناحق شده باشیم. سفید و سیاه دیدن یکسویه به نظرم موجب خسران و البته در جای خودش گسل عظیمی می شود که زلزله غیر قابل کنترل و لرزان بوجود می آورد .

بله در طاغوت و ناحق بودن بسیاری از موارد برشمرده در مورد حکومت دیکتاتوری پهلوی قطعا وجود دارد و بنده و امثال بنده با تنفر از آن یاد می کنیم اما نادیده گرفتن تمامی حقایق و پیشرفتها و البته آبادانی ایران را نباید اینگونه یکسویه و تندمزاجانه نفی و طرد نمود چرا براساس قانون فیزیک هر عملی را عکس العملی مساوی با آن ولی در خلاف جهت آن و دور نیست

این رفتار بسیار خصمانه و نفی کنندگی شدید شما با نفی شدید به مراتب قوی تر مردمان همین دیار مواجه و آنگاه به یاد حرف و تحلیل امثال بنده بیفتید کما اینکه آثار و لرزه هایی از نافرمانی مدنی مردمان این ملک و ممکت را به وضوح در جامعه می توانی ببینی برادر.

از کشف حجاب علنی خانواده ها حتی در منطقه و محل من و شما تا جاهای به اصطلاح باکلاس لب دریاها و چشمه سارها و ویلاها و نیز تجاهر علنی به روزه خواری و دیگر و خالی شدن مساجد و اندک شدن شدید نمازگزاران و روزه بگیران و امثالهم.

جواب دامنه

دامنه: سلام مجدد مهندس رفیق. بر من روشن کنید کجای پست من افراطی ست؟ و تو از خواندن آن پیش خدا استغفار کردی! و حتی وقتِ خود را هدَرداده، تلقّی نموده ای.
 

من وکیل مدافع کار رضاخان فاسدِ سارق نیستم. اگر این گونه است: پس، بگو:

بگو معاویه از کُتّاب وحی بود؛
بگو مروانیان مسجد ساختند؛
بگو یزید دیوان شعر داره؛
بگو سلجوقیان عمارات ها ساختند؛
بگو صفویان مسجد مدرسه بنا کردند؛
بگو بگو بگو... .
 

من دارم جنایات، خیانت ها و دزدی های رضاخان را می گویم، چه ربط داره بگویم راهن آهن ساخت، نصیب قوای متجاوز متّفقین به ایران شد! تو اگه خواستی، تعریف کن از دیکتاتور. و بگو. آزادی.

من هم آزادم و باید بگویم:

او زندان قصر ساخت؛
زندان توقفگاه عدلیه ساخت؛
عاشورا را ممنوع کرد؛
تعزیه را قدغن کرد؛
چادر را از سر مادربزرگان ما به زور و کُتک کشید؛
دزدی زمین کرد؛
عالمان را شلاق زد؛
زایران رضوی را قتل عام کرد؛

وعدۀ جمهوری! داد، سلطنت پهلوی ساخت،

کاشتۀ انگلیس بود مُهرۀ سوخته و برداشتۀ استعمار،

ووو... .

شما از کی داری دفاع می کنی رفیق بافکر من!؟ از یک خائن و دزد زمین؟ کجای متن من، تو را به سوز آورد؟ پس، امام خمینی چه گفت علیه رضاخانِ قاتلِ یک دندۀ لجباز فریبکار؟ [اینجا آوردم ذیلِ پاسخ به کامنت اول آقای دهقان] کمی هم  تحمل را تمرین کن.

این متن مجدد تو بی نهایت بی ربط است با پست من. بازم احترام تو را دارم. ولی تا نگی کجای متن من، تو را به مغفرت طلبی نزد خدا رساند، ول کن نیستم رفیق. خدا نگه دار.