آخرین عکسم از برادرم حیدر
پیش برادر مهربانم آقاحیدر.
وابسته به سه چیز بود:
سیگار، رادیو، کتاب صرف میر و حدیث.
۱ اردیبهشت ۱۳۹۷. دارابکلا. اتاقش.
این آخرین عکسی‌ست که ازو انداختم.
یادت در دلم آشوب بپا می‌کند داداش. چه زود در خاک آرمیدی بِرار؟!
...
متن بالا در بخش "وضعیت" واتس‌آپ گذاشته بودم
در ۸ ، ۲ ، ۱۴۰۴ که شیخ باقر این متن را زیرش نوشت به من:
متن شیخ باقر طالبی به دامنه
۸ ، ۲ ، ۱۴۰۴ زیر پست عکس آقا حیدر خطاب به من با نقل بی کم و کاست :
«سلام
بس،کن مانور دوست داشتن را.
تو کجا بودی ۳۰ سال که او زجر می کشید.
تو کجا بودی ۳ سال من با سرطان خون دست و پنجه نرم کردم
تو کجا بودی وقتی خواهرا را یکی یکی در بیمارستان ها و مطب ها همراهی کردم.
تو کجا بودی وقتی اخوی ارشد در ساری و تهران و قم برای درمان آوردیم و بردیم.
ترا خدا بخود آ
این رسم برادری کردن نیست. ما خواهرها و برادرها احترامت را نگه می داریم. دردهای که تو با رفتارت بر دل ما حک میکنی را به خاطر حفظ برادری ، تحمل می کنیم.
باز برادری. خونی. احساسی.
بخود بیا.»
