به قلم دامنه. پست ۷۵۶۶. لیف روح. به نام خدا. فرقِ فردِ خوشبین با بدبین در چیست؟ یڪ فرق‌شان درین است، که می‌گویم. نمی‌روم سراغ بزرگان دین و اخلاق؛ زیرا آن مخزن، سرشار از حڪمت‌های زلال است و مؤمنان با آن همیشه انیس‌اند و همراه. یڪ‌راست می‌روم روی یڪی از گفته‌های وینستون چرچیل ڪه در وصف بدبینان می‌گفت:
«یڪ نفر بدبین، به مشڪلاتِ سعادتی ڪه نصیبش شده می‌اندیشد،»
ولی هم‌او در وصف خوش‌بینان معتقد بود:
«اما یڪ نفر خوشبین در جستجوی سعادتی‌ست ڪه در هر مشڪل نهفته است.»
چهار نکته:
نڪته‌ی اول: در سعادت هم، مشڪلات وجود دارد.
نڪته‌ی دوم: در مشڪلات هم، سعادت پنهان شده‌است.
نڪته‌ی سوم: گاه، بَدان هم حرف‌های خوبِ خوبان را می‌زنند مثلِ همین سخن چرچیل که در ایران زبانزد شیّادی، کلَک و ماکیاوللی ثانی! است.
نڪته‌ی چهارم: راستی! ماها در مشکلات، پیِ سعادتیم؟ یا در سعادت، پیِ برشماری مشکلات!؟
