به قلم دامنه. به نام خدا. سلسله مباحث معرفی کتاب در دامنه. این کتاب «سیره و سیمای پیامبر اعظم» نوشتهی حجتالاسلام علیرضا طاحونی است، (نشر بخشایش، قم، چاپ دوم، ۱۳۸۷)، که دیروز در مراسم روضهخوانی رحلت پیامبر اکرم (ص) در منزل ابویشان در محلهمان در قم، به شرکتکنندگان حُزن و ماتم رحلت حضرت رسول الله (ص) اِهداء شد. دیشب توفیق شد آن را خواندم. ضمن سپاس از بذلِ و نشر زکات ایشان، با انداختن عکسی از جلد آن، طبق معمول همیشگی به چهار فراز از متن آن به صورت برداشت آزاد دامنه، اشاره میکنم:
در ص ۲۳ آمده است: حِلفُ الفُضول» پیمانی بود که با انعقاد آن، حقِّ هر فرد ستمدیده را از ستمگر میستاندند. و پیامبر پیش از رسالت و نبوت، در این پیمان حضور داشت. [دامنه: پیماننامهای که بنیانگذاران آن همگی نامشان از مادهی فضل بود. مانند: فضل بن فضاله، فضل بن حارث، فضل بن وداعه]
در ص ۷۸ آمده است: پیامبر (ص) از هیچ جلسهای بلند نمیشد، مگر آن که ۲۵ بار استغفار میکرد هرچند که آن جلسه کوتاه بود.
در ص ۱۱۷ آمده است: نزدیکترین فردِ هستی به ذات مقدّس خداوند، پیامبر اسلام است، تنها در بارهی او، آیهی ۸ نجم نازل شد: «ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى» یعنی پس [فاصلهاش با پیامبر] به اندازهی فاصلهی دو کَمان گشت یا نزدیک تر شد.
در ص ۱۹۹ آمده است: روزی پیامبر به ابوذر گفت جبرئیل به من خبر داد ابوذر دعایی دارد. پیامبر از ابوذر پرسید این دعایی که خدا را با آن میخوانی چیست که جبرئیل گفت دعایت نزد اهل آسمان معروف است. ابوذر گفت: میگویم. دعای حضرت ابوذر به نقل از -کافی جلد ۲. ص ۵۸۷- این بود:
خدایا من از تو میخواهم ایمنی و آرامش خاطر و ایمان و اعتقاد به تو، و تصدیق و باور به پیامبرت، و عافیت و دوری از تمام بلیّات، و توفیق شکرگزاری و سپاس بر عافیت، و بینیازی از مردم شَرور را.