جاهلیت پس از عاشورا
به قلم حجت الاسلام مالک رجبی دارابی. بسمه تعالی. سلام. موضع بحث: قبائلی که به فعل کثیف پدرانشان افتخار می کردند. اللهم العن اباسفیان و معاویه و یزید بن معاویه علیهم من اللعنه ابدا الآبدین و هذا یوم فرحت به آل زیاد و آل مروان به قتلهم الحسین صلوات الله علیه اللهم فضاعت علیهم العنه منک و العذاب الالیم. مرحوم عالم بزرگوار کراجکی (م ۴۹۹ هجری) در کتاب « التعجّب من أغلاط العامة فی مسألة الإمامة» می نویسد: تعجب از عدّه ای است که به کارهایی که پدرانشان با حسین بن علی علیه السلام انجام دادند، شاد شدند و آنها را به واسطه کار و اثری که در قتل آن حضرت داشتند، بزرگ داشتند و به آن افتخار کردند، و به همین جهت در سرزمین شام به این القاب مشهور و شناخته شدند. این عده عبارتند از:
یک: «و أمّا بنو السراویل: فأولاد الذی سلب سراویل الحسین علیه السّلام» بنو سراویل: اولاد کسى بودند که پیراهن حسین بن علی علیه السلام را روز عاشورا از تن مبارکش در آورد و برد.
دو: «و أمّا بنو السرج: فأولاد الذین أسرجت خیله لدوس جسد الحسین علیه السّلام، و وصل بعض هذه الخیل إلى مصر، فقلعت نعالها من حوافرها و سمّرت على أبواب الدور لیتبرّک بها، و جرت بذلک السنّة عندهم حتّى صاروا یتعمّدون عمل نظیرها على أبواب دور أکثرهم» بنو سرج: اولاد کسی هستند که اسبانش را زین کرد تا جسد حسین بن علی علیه السلام را لگدمال کند. بعضی از این اسب ها به مصر رسید، پس نعل آن اسب ها را جدا کردند و از باب تبرّک بر سر خانه هایشان آویختند، و این کار نزدشان رسم و سنّت گشت.
سه:«و أمّا بنو سنان: فأولاد الذی حمل الرمح الذی على سنانه رأس الحسین علیه السّلام» بَنُو سِنان: اولاد کسی هستند که نیزه اى را حمل می کرد که سر حسین بن علی علیه السلام بر آن بود.
چهار: «و أمّا بنو المکبّری: فأولاد الذی کان یکبّر خلف رأس الحسین علیه السّلام» بنو المُکَبِّرِى: اولاد کسی هستند که پشت سر بریده حسین بن علی علیه السلام تکبیر می گفت.
پنج: «و أمّا بنو الطشتی: فأولاد الذی حمل الطشت الذی ترک فیه رأس الحسین علیه السّلام، و هم بدمشق معروفون» بَنُو الطَّشتى: اولاد کسی هستند که سر حسین بن علی علیه السلام را در طشت حمل می کرد، و آنان در دمشق معروفند.
شش: «و أمّا بنو القضیبی: فأولاد الذی أحضر القضیب إلى یزید لعنه اللّه لنکت ثنایا الحسین علیه السّلام» بَنُو القَضِیبى: اولاد کسی هستند که برای یزید ملعون، آن تکه چوب را آورد و یزید ملعون با آن چوب، به دندان های حسین بن علی علیه السلام می زد.
هفت: «و أمّا بنو الدرجی: فأولاد الذی ترک الرأس فی درج جیرون بنو الدَّرَجى: اولاد کسانى که سر حسین بن علی علیه السلام را بر پله هاى باب جیرون (در دمشق) نهادند. ۱۲ مهر ۹۶ برابر با ۱۳ محرم الحرام ۱۴۳۹ ه ق و ۴ اکتبر میلادی.